บทที่ 94 ผู้ปกครองทัณฑ์สายฟ้าแห่งสวรรค์

บทที่ 94 ผู้ปกครองทัณฑ์สายฟ้าแห่งสวรรค์

-

นัยน์ตาของจินจือเฟยเป็นเหมือนใบมีด ริ้วสายฟ้าพุ่งออกมาทันทีที่เขาอ้าปาก

จากนั้นช่องว่างระหว่างคิ้วของเขาก็ส่องแสงเผยให้เห็นรอยประทับรูปดาบ มันเป็นสีแดงสดเหมือนเลือดกลั่นตัวเป็นดาบเล่มใหญ่ทันที

ถึงจะเริ่มต่อสู้เท่านั้นแต่เขากลับใช้ออกด้วยญาณวิเศษของบรรพบุรุษโจมตีใส่สือฮ่าว!

ทุกคนถอยหลังไม่กล้าเข้าใกล้

ฮ่อง!

สือฮ่าวเป็นคนเรียบง่ายและตรงไปตรงมามือของเขาประสานอินกลายเป็นญาณวิเศษสุดล้ำค่าของจักรพรรดิสายฟ้า เมฆดำทะมึนลอยอยู่บนฟ้าทำให้เกิดพื้นที่สีดำขนาดใหญ่

ยิ่งไปกว่านั้นในระหว่างขั้นตอนนี้เขายังคงประสานอินอย่างต่อเนื่องทำให้เมฆสีดำทะมึนมีขนาดใหญ่ขึ้นอย่างไม่หยุดหย่อน !

ความสามารถศักดิ์สิทธิ์ของจักรพรรดิสายฟ้าเป็นสิ่งที่ไม่สามารถจินตนาการได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมันผสานเข้ากับพลังธรรมชาติที่ยิ่งใหญ่ เมื่อก้อนเมฆขยายตัวจนถึงขีดสุดมันเชื่อมต่อโดยตรงกับทัณฑ์สายฟ้าแห่งสรวงสวรรค์!

หงหลง!

รัศมีสายฟ้าปะทุขึ้นพุ่งเข้าหาจินจือเฟยด้วยความรุนแรง

ทั้งสองต่างก็โจมตีออกด้วยสายฟ้า แต่มีลักษณะที่ไม่เหมือนกัน

ฮ่อง!

สายฟ้าแลบสอดประสานแสงที่ลุกโชติช่วง ระเบิดออกไปด้านนอกอย่างต่อเนื่องและจากนั้นก็หายไป

“เจ้าหนูน้อย!มีปัญญาแค่นี้หรือ? งั้นก็ได้เวลาไปเกิดใหม่เสียเถิด!” จินจือเฟยหัวเราะอย่างเย็นชา พลังของเขาพุ่งสูงขึ้นทันทีด้วยความสามารถศักดิ์สิทธิ์ของเทพเจ้า สายฟ้าของเขาแข็งแกร่งยิ่งกว่าเดิมมากนัก

สายฟ้าที่เขาพ่นออกมาจากปากมีพลังมากยิ่งขึ้น มือขวาของเขาที่กำด้ามดาบสีแดงฟาดฟันออกไปข้างหน้าหมายกลืนกินสือฮ่าวในทันที

ซิ่ว!

หลังจากการโจมตีครั้งนี้สือฮ่าวก็ลอยขึ้นไปบนอากาศมาถึงสนามประลองเซียนอันงดงามและยืนอยู่ที่นั่น มือของเขายังคงประสานอินอย่างต่อเนื่อง

เขายังคงใช้ณานวิเศษของจักรพรรดิสายฟ้าทำให้มันยิ่งใหญ่มากกว่าเดิมเพื่อควบคุมทัณฑ์สายฟ้าจากสวรรค์

ทุกคนตกตะลึง วิธีการนี้น่ากลัวมาก

ในช่วงเวลานั้นสายลมแรงพัดมาจากทุกที่ ทรายและก้อนหินปลิวว่อนไปทั่ว สายฟ้าถูกรวมตัวกันที่นี่ระหว่างสวรรค์และและปฐพีเสียงดังกึกก้องขึ้นทั่วบริเวณ

ย้อนกลับไปก่อนหน้านี้สือฮ่าวเคยต่อสู้กับเทพที่แท้จริงของเผ่าเทพสวรรค์โดยใช้ขอบเขตการบ่มเพาะที่ต่ำกว่าเพื่อแสดงญาณวิเศษของจักรพรรดิสายฟ้า การควบรวมพลังของสวรรค์และปฐพีทำให้เขาสามารถเรียกทัณฑ์สายฟ้าจากสรวงสวรรค์ลงมาได้ครั้งหนึ่งแล้ว!

ตอนนี้เขาทำมันอีกครั้ง!

ฮ่อง!

ลมที่พัดโหมสายฝนกระหน่ำลงมาไม่หยุดพัก สายฟ้าแลบปราบราวกับทะเลกลืนกินโลกใบนี้ทันที

เมฆดำทะมึนลอยต่ำลงเรื่อยๆสิ่งที่ดูคล้ายสายฝนนั้นความจริงคือสายฟ้าเส้นเล็กๆ ทุกๆคนที่อยู่ในบริเวณต่างแสดงออกอย่างหวาดกลัวทั้งสวรรค์และปฐพีราวกับว่าถูกควบคุมโดยสือฮ่าว

แม้แต่ลมที่บ้าคลั่งยังกลายเป็นสายฟ้าสีแดงไร้ขอบเขตมุ่งทำลายโลกใบนี้

ใบหน้าของจินจือเฟยเปลี่ยนไป เดิมทีเขาคิดว่าเขาสามารถจัดการสือฮ่าวได้โดยง่ายด้วยขั้นฝึกฝนอาณาจักรแยกตัวเอง เขาไม่เคยคาดคิดว่าจะถูกตอบโต้ด้วยวิธีการเช่นนี้ นี่มันไม่ใช่พลังของบุคคลแต่เป็นพลังของจักรวาลอันยิ่งใหญ่แล้วเขาจะต่อต้านได้อย่างไร!

ด้วยสถานการณ์เช่นนี้มันคล้ายๆกับการปรากฏตัวของทัณฑ์สายฟ้าจากสวรรค์

จินจือเฟยเริ่มสงสัยจริงๆว่าสือฮ่าวอาจเรียกบททดสอบแห่งสวรรค์ออกมาได้จริงๆ

“นี่เป็นเรื่องที่น่ากลัวอย่างยิ่ง…ที่สามารถใช้ญาณวิเศษอันล้ำค่าของจักรพรรดิสายฟ้าจนถึงระดับนี้ได้ ถ้าวันหนึ่งเขาสามารถเรียกบททดสอบของสวรรค์ลงมาได้ตามต้องการ นั่นจะไม่ทำให้เขาเป็นผู้ปกครองจักรวาลเลยหรือ?”

มีบางคนที่กล่าวเบาๆ ถ้ามีใครสามารถไปถึงขั้นนั้นเขาจะเผชิญหน้ากับทัณฑ์สายฟ้าจากสวรรค์เมื่อใดก็ได้ การกวาดล้างกลุ่มศัตรูจะลำบากเพียงแค่ใช้ความคิดเท่านั้น!

“ว่ากันว่าจักรพรรดิสายฟ้าสามารถทำสิ่งนี้ได้ในเวลานั้น โดยเขาเข้าใจในชะตากรรมของสิ่งมีชีวิตมากมาย อย่างไรก็ตามแม้จะเป็นเช่นนี้ แต่เขาก็ยังถูกสังหารในการต่อสู้!” ใครบางคนพูดพร้อมกับถอนหายใจ

ฮ่อง!

การระเบิดที่รุนแรงดังขึ้น สายฟ้าจินจือเฟยที่ปล่อยออกมาจากปากได้รวมเข้ากับทะเลสายฟ้าของสือฮ่าวกลายเป็นสิ่งหล่อเลี้ยงของมัน

เสียงร้องด้วยความเจ็บปวดดังขึ้นและหยุดลงในเวลาแทบจะพร้อมกัน ลำแสงพุ่งออกมาจากช่องว่างระหว่างคิ้วของจินจือเฟยสีแดงฉานเหมือนกับโลหิต ดาบเล็กๆเล่มหนึ่งสั่นสะท้านอย่างต่อเนื่อง มันพยายามอย่างเต็มที่ที่จะหลบหนีออกจากทะเลสายฟ้า

อย่างไรก็ตามด้วยพลังอันมากมายมหาศาลของสายฟ้าจากสวรรค์ พลังดาบทั้งหมดก็ถูกปิดกั้นไม่สามารถหลบหนีออกไปได้ จากนั้นมันก็ถูกทำลายกลายเป็นฝุ่นผง

ทุกคนสูดลมหายใจอย่างหนาวเหน็บ ความแข็งแกร่งในการต่อสู้ของ ฮวงนั้นน่ากลัวเพียงใด? ต้องเข้าใจว่าเขาอยู่ในอาณาจักรแห่งการบ่มเพาะที่ต่ำกว่าจินจือเฟย แต่เขากลับแสดงความสามารถออกมาได้อย่างไม่เป็นรองมิหนำซ้ำยังเหนือไปกว่าจินจือเฟยอีกหลายขุม

“ญาณวิเศษสุดล้ำค่าของจักรพรรดิสายฟ้า!” ในระยะไกลมีคนพูดเบา ๆ ดวงตาที่เปล่งประกายด้วยแสงสีทอง

"ฆ่า!"

จินจือเฟยตะโกนขึ้น ดาบสีแดงเข้มขนาดใหญ่เล่มใหม่บินออกมาจากช่องว่างระหว่างคิ้วของเขาเข้าสู่ทะเลสายฟ้า พุ่งตรงเข้าหาสือฮ่าวที่อยู่ในนั้นทันที

นี่เป็นอาวุธที่ชั่วร้ายอย่างแน่นอน และยังถูกใช้ออกโดยผู้แข็งแกร่งอาณาจักรแยกตัวเอง!

ฮ่อง!

ความว่างเปล่าพังทลายลง ดาบเล่มนั้นฟาดฟันเข้าใส่แม้แต่สายฟ้าก็ยังถูกตัดขาด เกิดช่องว่างมิติทุกที่ที่ดาบบินผ่านไป

จิ!

ดาบเวทย์โลหิตเป็นเหมือนแสงเซียนพุ่งมาถึงข้างหน้าหมายที่จะเอาศีรษะของสือฮ่าวโดยตรง

“ญาณวิเศษของจักรพรรดิสายฟ้าแล้วอย่างไร?ขั้นบ่มเพาะอันต่ำต้อยของเจ้าจะสามารถทำอะไรข้าได้!” จินจือเฟยตะโกน

ดาบโลหิตกสุกสกาวมากยิ่งขึ้นบดขยี้สายฟ้าจำนวนมากฟาดฟันเข้าหาสือฮ่าวด้วยความเร็วและพละกำลัง

เกียง!

ในเวลานี้เสียงร้องที่รุนแรงดังขึ้น สือฮ่าวดึงด้ามกระบี่เซียนออกมาโดยไม่เก็บรั้งไว้ เขาใช้มันฟาดฟันเข้าใส่ดาบสีแดงเล่มนั้นอย่างหักโหม

ทุกคนเห็นเพียงพื้นที่สีขาวที่ถูกปะทุขึ้นจากแสงไม่มีผู้ใดเห็นว่าด้านในเกิดอะไรขึ้น

คชา!

ดาบศักดิ์สิทธิ์สีเลือดถูกตัดขาดครึ่ง เดิมทีมันเป็นอาวุธที่ดุร้ายน่ากลัว แต่ตอนนี้มันถูกตัดขาดเป็น 2 ท่อนร่วงไปปักลงที่พื้น

กระบี่เซียนไม่เคยแสดงเจตนาฆ่าที่น่าตกใจออกมา แต่หากมีอาวุธที่ทรงพลังเพียงพอโจมตีมัน มันก็จะตอบโต้โดยพลังทำลายล้างที่มากกว่า

“เจ้า…” จินจือเฟยถูกเขย่าขวัญ อาวุธล้ำค่าจากตระกูลจินถูกทำลายลงไปต่อหน้าเขา

สือฮ่าวนำกระบี่เก็บไว้ที่เดิม โดยใช้เพียงมือเปล่าสู้กับจินจือเฟยต่อไป

“สายฟ้าใช้ไม่ได้ผลกับข้า!” จินจือเฟยหัวเราะอย่างเย็นชาและพุ่งตัวเข้าทะเลสายฟ้าอย่างไม่หวาดกลัว เพราะเขารู้แล้วว่าทัณฑ์สายฟ้าจากสวรรค์จะไม่ปรากฏออกมา สายฟ้าธรรมดาทำอะไรเขาไม่ได้

จิ!

ในเวลาเดียวกันจินจือเฟยประสานอินเพื่อเปิดใช้งานญาณวิเศษโบราณชนิดหนึ่ง ภายนอกร่างกายของเขาอาบไปด้วยแสงสีทองอันศักดิ์สิทธิ์และสง่างามมือทั้งสองข้างผสานเข้าด้วยกันและทิ่มแทงไปข้างหน้า

“นี่คือวิชาลับสุดขั้วของตระกูลจินซึ่งเป็นสิ่งที่คิดค้นขึ้นจากผู้อมตะบรรพบุรุษของพวกเขา!” ใครบางคนกล่าวด้วยความตกใจ

ตระกูลจินเคยมีเซียนที่แท้จริงมาก่อน แล้วเขาจะไม่ตกทอดมรดกมาให้ลูกหลานได้อย่างไรในเมื่อตะกูลของเขายังคงดำรงอยู่?

ฮ่อง!

วิชาลับของผู้อมตะนี้น่ากลัวเกินไปทำให้ สามารถทำให้พลังแห่งความโกลาหลระเบิดออกจากกันเกิดรอยแยกของมิติขนาดใหญ่ขึ้นในบริเวณนั้น หมายให้สือฮ่าวถูกดึงเข้าในรอยแยกมิติแห่งความโกลาหล ด้วยอาณาจักรการบ่มเพาะของเขาที่มีเพียงขั้นธรรมปลอมมันจะทำให้เขาถูกบดขยี้จนไม่เหลือซาก

“ด้วยอาณาจักรบ่มเพาะอันต่ำต้อยของเจ้าจะสามารถต่อกรกับข้าได้อย่างไร? สังหาร!” จินจือเฟยตะโกน

แน่นอนว่าเมื่อสายฟ้ากระจัดกระจายออกไปมันเหมือนกับว่าสือฮ่าวไร้การป้องกันอย่างสมบูรณ์

“วิชา 6 วัฏสังขาร!”

สือฮ่าวใช้ญาณวิเศษโบราณที่ไม่เคยมีใครในสถานที่แห่งนี้รู้ว่าเขามี

“ญาณวิเศษสุดล้ำค่าของราชาอมตะหกดาราสังสารวัฏ!” ใครบางคนอุทานออกมาอย่างตกใจ

หงหลง!

การต่อสู้กับผู้แข็งแกร่งในอาณาจักรบ่มเพาะที่สูงกว่า สือฮ่าวแสดงผลงานศิลปะแห่งสวรรค์โบราณ ประตู 6 บานถูกเปิดขึ้นบนท้องฟ้า พวกมันล้อมรอบร่างกายของจินจือเฟยพยายามจะกลืนกินเขาลงไป

“หยุดลงให้ข้า!”

จินจือเฟยคำรามมือของเขาผสานเข้าด้วยกัน รัศมีเซียนอมตะแผ่ซ่านไปในอากาศ นี่เป็นญาณวิเศษล้ำค่าที่สร้างขึ้นโดยผู้อมตะที่แท้จริงของตระกูลจิน ด้านหลังเขามีร่างยักษ์สีทองปรากฏตัวขึ้นรูปร่างหน้าตาล้ำค่าสง่างามกำลังจะปราบปรามและสังหารสือฮ่าว

“วิชาสวรรค์โบราณของตระกูลจิน วัชระอมตะแห่งสรวงสวรรค์” ทัวปาอู่หลงกล่าวพร้อมกับถอนหายใจเบาๆด้วยความรู้สึกตกใจ

จินจือเฟยเป็นเหมือนเทพผู้พิทักษ์ที่ยิ่งใหญ่ร่างกายของเขาเปล่งประกายราวกับถูกโยนออกมาจากหม้อหลอมทองคำ ให้ความรู้สึกเหมือนเทพโลกบาลปรากฏออกมาเพื่อกวาดล้างโลกมนุษย์ให้สิ้นซาก!

วิชาสวรรค์โบราณทั้งสองชนิดโจมตีเข้าใส่กันด้วยพลังทำลายล้างที่รุนแรงจนสามารถสั่นสะเทือนสวรรค์

วัชระอมตะที่อยู่ด้านหลังจินจือเฟยก้าวไปข้างหน้ามองทุกสิ่งที่อยู่ในสายตาด้วยความรังเกียจ มันต้องการที่จะฉีกทำลายประตูสังสารวัฏทั้งหกด้วยมือขนาดใหญ่

มันน่ากลัวเกินไปเส้นผมของคนจำนวนมากลุกตั้งชัน นี่เป็นมรดกของเซียนที่แท้จริง? ความยิ่งใหญ่ในสุดที่ผู้คนจะจินตนาการถึง

ฮ่อง!

เสียงระเบิดดังขึ้นประตูสังสารวัฏทั้งหกหายไปอย่างไร้ร่องรอย

ในเวลาเดียวกันวัชระอมตะก็ถูกทำลายลงเช่นกัน เปลี่ยนเป็นคลื่นพลังทำลายล้างสาดซัดออกไปด้านนอก

การโจมตีครั้งนี้น่ากลัวเกินไปสวรรค์และปฐพีสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงราวกับกำลังจะถูกทำลายลงเช่นกัน

สือฮ่าวถูกแรงกระแทกปลิวออกไปด้านนอกกระอักโลหิตออกมามากมาย เขาได้รับบาดเจ็บแล้ว

อย่างไรก็ตามไม่มีใครรู้สึกว่าเขาอ่อนแอ แต่พวกเขากลับตกใจแทนความเข้มแข็งที่สือฮ่าวแสดงออกมาสั่นสะเทือนจิตใจพวกเขาอย่างยิ่ง

เขาสามารถต่อกรกับอัจฉริยะผู้แข็งในอาณาจักรการบ่มเพาะที่สูงกว่ามาได้ถึงขนาดนี้

ในอีกด้านหนึ่งจินจือเฟยก็ก้าวถอยหลังไปก้าวใหญ่ เลือดไหลออกจากมุมริมฝีปากเล็กน้อยใบหน้าของเขาแสดงออกอย่างสับสน เขาเป็นอัจฉริยะแห่งสวรรค์เติบโตขึ้นมาด้วยการอาบน้ำอันศักดิ์สิทธิ์ เขาเข้าใจดีว่าดินแดนแห่งการบ่มเพาะของเขากับสือฮ่าวแตกต่างกันเพียงใด แต่ตอนนี้อีกฝ่ายไม่ได้ตายจากการโจมตีสุดกำลังครั้งนี้ของเขา!

“วิชาสวรรค์โบราณของตระกูลจินนั้นลึกลับและทรงพลังอย่างยิ่ง ฮวงที่มีอาณาจักรบ่มเพาะต่ำกว่าคู่ต่อสู้จะสามารถต่อต้านได้อย่างไร” ใครบางคนกล่าวพร้อมกับถอนหายใจ

“เจ้าคิดผิดแล้วฮวงสามารถต่อต้านการโจมตีที่ทรงพลังที่สุดของคู่ต่อสู้ไว้ได้ จืนจือเฟยย่อมไม่มีความสามารถที่จะจัดการเขา!” สหายของเขาแย้ง

“ครั้งหน้าจะไม่มีความผิดพลาดแบบนี้อีก ถึงเวลาที่ทุกอย่างต้องจบแล้ว ฆ่า!” จินจือเฟยตะโกนเตรียมที่จะใช้ญาณวิเศษขั้นสูงสุดของตระกูลจินวัชระแห่งสรวงสวรรค์อีกครั้ง

“ถูกแล้วคราวหน้าจะไม่มีอะไรอะไรผิดพลาดเกิดขึ้นอีก ถึงเวลายุติสิ่งต่างๆแล้ว!” สือฮ่าวย้อนคำพูดของจินจือเฟย

จินจือเฟยคำรามเสีงดัง รัศมีพลังที่แผ่ออกมากลืนกินภูเขาและแม่น้ำผลักดันให้วัชระแห่งสรวงสวรรค์ทรงพลังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ทันใดนั้นแสงสีทองก็ปะทุขึ้นราวกับว่าเขาเป็นเทพโลกบาลผู้ยิ่งใหญ่โจมตีเข้าใส่สือฮ่าวด้วยกำลังทั้งหมดที่เขามี

ฮ่อง!

สือฮ่าวยืนอยู่ตรงจุดศูนย์กลางพลังจากการโจมตีจากร่างยักษ์สีทองไม่สามารถเข้าถึงตัวเขาได้ สายฟ้าสีทองอันน่าสะพรึงกลัวตั้งตระหง่านราวกับอาวุธของราชาอมตะผู้ยิ่งใหญ่ตั้งค้ำยันตั้งแต่สวรรค์เบื้องบนลงมาจนถึงปฐพีเบื้องล่าง

“ท่านลุงแปดรีบถอย! ทัณฑ์สายฟ้าไม่ได้มาจากก้อนเมฆด้านบน แต่มันอยู่ในตัวของเขา!” จินซานคำรามออกมาอย่างบ้าคลั่งด้วยความรู้สึกกังวลเป็นอย่างยิ่ง

ทุกคนมึนงง มีใครบางคนที่สามารถทำให้เกิดทัณฑ์สายฟ้าออกมาจากร่างตัวเองได้จริงหรือ?

นี่…มันน่ากลัวเกินไป หากฮวงทำได้จริงๆ เมื่อเขาเติบโตขึ้นจะไม่มีผู้ใดสามารถต่อต้านเขาได้? แม้แต่ผู้ไม่ดับสูญก็ต้องถูกระเบิดตาย!