ตอนที่ 97 การชุมนุมของคนรุ่นอาวุโส

ตอนที่ 97 การชุมนุมของคนรุ่นอาวุโส

“อย่าขยับ!” ในเวลานี้มีผู้อาวุโสอีกคนปรากฏตัวขึ้น เขาเป็นคนจากตระกูลจินแม้ว่าความแข็งแกร่งของเขาจะอยู่ในอาณาจักรการแยกตัวเอง แต่เห็นได้ชัดว่ามีความแข็งแกร่งกว่าจินจือเฟยมากมายหลายเท่า

“ปู่ห้า!” จินซานร้องออกมา นี่คือปู่คนที่ห้าของเขาที่มีสายเลือดใกล้เคียงกันมากที่สุด

เมื่อเขามาถึงที่นี่ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความมืดครึ้ม

“วะฮ่าฮ่าวันนี้เกิดอะไรขึ้น? ชายชราเหล่านี้ต้องการใช้สถานที่แห่งนี้เป็นที่ประชุมหลังจากที่พวกเราใช้เสร็จแล้วหรือไม่ หรือเต่าชราพวกนี้ต้องการที่จะลงมือกับคนรุ่นหลัง” กระต่ายตัวน้อยล้อเลียนอย่างสนุกปาก ดวงตาสีทับทิมขนาดใหญ่ของนางมองไปทั่วสถานที่คล้ายกับหวังว่าจะได้เห็นคนชราจาก 2 ตะกูลเพิ่มมากขึ้นอีก

"ถ้าเช่นนั้น! ทำไมเราพวกเราทุกคนถึงไม่กลับไปเชิญปู่ย่าตายายของตัวเองมาช่วยเลี้ยงพวกเราไปเรื่อยๆ ด้วยวิธีนี้พวกเราจะสามารถทำอะไรก็ได้ไม่จำกัด ท่องเที่ยวไปทั่วโลกภายใต้สวรรค์แห่งนี้โดยไม่มีใครกล้าต่อต้าน! หากใครไม่พอใจเราก็ให้ผู้อาวุโสของเราลงมือจัดการ!” เฉาอวี่เซิ่งยังคงลงมือเย้ยหยันไม่หยุด

“ฮ่าฮ่า ถ้าเป็นเช่นนั้นพวกเราทุกคนก็กลับไปเชิญบรรพบุรุษมาสัก 8 9 รุ่นจะได้ไม่น้อยหน้าผู้อื่น!” มดตัวน้อยสีทองก็เข้ามาล้อเลียน

เสียงหัวเราะดังขึ้นทันทีทุกคนไม่สามารถอดกลั้นตัวเองได้

ใบหน้าของจินซานเย็นเฉียบราวกับน้ำแข็งสายตาของเขากวาดไปที่คนเหล่านั้นอย่างเย็นชา การแสดงออกบนใบหน้าของหวังซีก็มืดครึ้มเช่นเดียวกันโดยไม่พูดอะไรแม้แต่คำเดียว

สองผู้เฒ่าทั้งสองเปิดเผยเจตนาฆ่า นี่เป็นเรื่องที่ไม่สามารถให้อภัย พวกเขามาที่นี่แล้วดังนั้นจึงไม่มีทางที่พวกเขาจะถอนตัวกลับไปได้ในตอนนี้

“ท่านผู้อาวุโสทั้งสองในงานนี้เป็นการพบปะของคนรุ่นหลังพวกท่านไม่ได้รับเชิญ” เจ้าของรถศึกห้าวิญญาณฉีหงกล่าวขึ้นด้วยเสียงอันดัง

ทัวปาอู่หลงก็เดินออกมาแสดงเจตนาในทำนองเดียวกัน

พวกเขาไม่ต้องการให้สถานที่แห่งนี้มีสถานการณ์ที่ซับซ้อนเกินไป

จนกระตุ้นให้สัตว์ประหลาดเก่าแก่ของมหาอำนาจเข้ามาแทรกแซง

“เจ้าหนูหลีกทางไปเถอะเรื่องนี้ไม่สามารถรอมชอมกันได้อีกต่อไป ฮวงล้ำเส้นของพวกเราเกินไปแล้ว เขากล้าที่จะตัดศีรษะของคนในตระกูลข้าออกไปอย่างโหดเหี้ยม!” ปู่คนที่ห้าของจินซานก้าวออกไปข้างหน้า

“พี่สือเจ้าสามารถยกโทษให้จินจือเฟยและปล่อยเขาไปได้ไหม” ทัวปาอู่หลงอ้อนวอนขอผ่อนผัน

ทุกคนมองไปที่สือฮ่าว ทะเลสายฟ้าของเขาไม่ได้หายไปยังคงพลุ่งพล่านอยู่ตรงนั้นเหมือนเดิม บ่อน้ำที่เรียบง่ายและเก่าแก่น่ากลัวอย่างยิ่งนี่คือสระสายฟ้าที่มีพลังสวรรค์และปฐพียังคงลอยอยู่บนศีรษะเขา

ในสระสายฟ้าร่างของจินจื่อเฟยกลายเป็นถ่านหินสีดำที่ไหม้เกรียมไม่สามารถกลับมาฟื้นฟูได้อีกแล้ว

มีเพียงศีรษะที่ถูกมัดไว้ในมือของสือฮ่าวเท่านั้นที่ยังพอมีหวัง

ในรัศมีสายฟ้าใบหน้าของจินจือเฟยเต็มไปด้วยความอัปยศอดสูและหวาดกลัว เขาไม่สามารถยอมรับความพ่ายแพ้นี้ได้

เขายังมีชีวิตอยู่อย่างน้อยที่สุดศีรษะของเขายังคงอยู่วิญญาณดั้งเดิมยังคงรักษาไว้ได้ แต่ก็เท่านั้นไม่มีทางที่วิญญาณดั้งเดิมของเขาจะหลบหนีได้มันถูกกักขังอย่างแน่นหนาในกะโหลกศีรษะของเขา

ในเวลาเดียวกันมีไหสองไหที่อยู่ไกล้ๆ มดเขาสวรรค์และกระต่ายหยกจันทรานำมันมาจริงๆ

“ข้ากำลังจะตายด้วยความโกรธแล้ว!” จินจื่อเฟยฟื้นขึ้นมา เขาอด

ไม่ได้ที่จะปล่อยเสียงคำรามจากจิตวิญญาณของเขา!

“เร็วเข้ารีบเปิดเผยร่างเดิมของเจ้าได้แล้ว!” สือฮ่าวไม่ได้มีความสุภาพใดๆ เมื่อเห็นเขาเห็นจินจือเฟยคำรามเขาก็ตบลงไปสองครั้งเสียงดังชัดเจน

ทุกคนมึนงง อัจฉริยะจากสวรรค์ตกอยู่ในสถานะประเภทนี้จริง ๆ

“ข้าเป็นคนตรงไปตรงมาเสมอ ถ้าใครอยากสั่งหารข้าก็เข้ามาทันทีอย่ามัวแต่พูดเรื่องไร้สาระให้ข้ารำคาญหู แล้วข้าจะฟันคอของพวกเจ้าออกโดยตรง!”สือฮ่าวกล่าวอย่างเย็นชา

“ภายในตัวข้ามีเลือดเซียนที่แท้จริงมันล้มเหลวในการปกป้องข้าได้อย่างไร? สิ่งนี้ไม่ควรเกิดขึ้น!” ราวกับว่าจินจือเฟยกำลังถูกครอบงำจากอะไรบางอย่าง จิตสำนึกอันศักดิ์สิทธิ์ของเขากำลังพูดกับตัวเอง

“โลหิตเซียนในกายของเจ้ามีอยู่เพียงเล็กน้อยเท่านั้น แต่เจ้ายังกล้าคิดว่ามันจะต่อต้านโทษทัณฑ์สายฟ้าจากสวรรค์ได้อีกหรือ

ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อผ่านไปหลายชั่วอายุคนแล้ว ร่างกายของเจ้าจะมีเลือดเซียนอยู่เพียงเล็กน้อยเท่านั้นหรือในความจริงอาจไม่มีอยู่เลยก็ได้!” สือฮ่าวกล่าวอย่างเย็นชา

ทัวปาอู่หลง, ฉีหงและคนอื่นๆที่อยู่ไม่ไกล พวกเขามองไปที่สือฮ่าวขอร้องให้เขาผ่อนปรนอีกครั้ง

“ในการต่อสู้ที่ชายแดนรกร้างศัตรูต่างมิติล้อมรอบเราอยูไม่มีผู้เชี่ยวชาญคนใดควรตายในเมือง แต่ควรเข้าร่วมสงครามและต่อสู้เพื่อเก้าสวรรค์สิบพิภพ พี่สือโปรดแสดงความเมตตากรุณาให้เขาได้ทำคุณประโยชน์ในการรบ” ฉีหงกล่าว

สือฮ่าวไม่ได้ฆ่าจินจือเฟยในทันทีเขาก็มีความคิดที่คล้ายกัน

“เรื่องนี้ยังไม่จบ!” ปู่คนที่ห้าของจินซานกล่าวอย่างเย็นชา เมื่อเขาเห็นร่างกายของจินจือเฟยถูกทำลาย เขาก็หัวเราะอย่างโหดเหี้ยมจ้องมองไปที่สือฮ่าวโดยไม่ต้องการปล่อยเขาไป

“สุนัขเฒ่าเจ้ายังไม่ยอมจบอีกหรือ? หลังจากที่หลานชายของเจ้าถูกสังหารแล้วเจ้าก็คิดว่าตัวเองจะมีสภาพดีกว่า เข้ามาเถอะรับรองว่าเจ้าจะต้องน่าสังเวชไม่แพ้หลานชายอย่างแน่นอน”สือฮ่าวกล่าว

“บังอาจ!” ทันใดนั้นปู่ของหวังซีโจมตีเข้าใส่สือฮ่าวโดยที่เขาไม่ทันระวัง มือขนาดใหญ่เอื้อมออกไปรวดเร็วราวกับสายฟ้าต้องการที่จะสังหารสือฮ่าว

เขาไม่ใช่ผู้บ่มเพาะขอบเขตการแยกตัวเองที่เพิ่งก้าวขาเข้ามาในอาณาจักรนี้ ความแข็งแกร่งของเขาอยู่ในระดับลึกซึ้งมานานแล้ว

สือฮ่าวไม่ได้รู้สึกกลัวเลย เขายิ้มเย้ยหยันจากนั้นสระสายฟ้าที่อยู่ไม่ไกลก็ส่องแสงพุ่งไปเผชิญหน้ากับมือใหญ่นั้น

ปัง!

ความกระจ่างใสของสายฟ้าสอดประสานกัน มือขนาดใหญ่นั้นไหม้เกรียมเป็นสีดำทันทีและจากนั้นก็ระเบิดออก

“อ๊ะ…เจ้า!” ปู่ของหวางซีกรีดร้องอย่างน่าสังเวชและสั่นสะเทือนจากภายใน

ข่าวลือเรื่องสระสายฟ้าไม่ได้เป็นเรื่องเท็จ มันทำลายแขนของเขาไปเป็นที่เรียบร้อย

คนดูตกใจยิ่งกว่า คนรุ่นอาวุโสไม่สามารถปิดกั้นสายฟ้าที่น่ากลัวประเภทนี้ได้เช่นกัน

“อย่าทำให้ข้าเสียเวลาไปกว่านี้เลย พวกเจ้าเข้ามาพร้อมกันเถอะ!” สือฮ่าวกล่าว สระสายฟ้าของเขาโจมตีไปที่ผู้อาวุโสของตระกูลจิน

คชา!

ความกระจ่างใสของสายฟ้าล้นออกมา ผู้อาวุโสของตระกูลจินตกใจและโกรธมากเขารีบหลบหนีออกไปให้ไกลที่สุด ไม่กล้าเผชิญหน้ากับมัน

ทุกคนตื่นตระหนก ฮวงมีพลังมากถึงขนาดนี้ถึงกลับสามารถบังคับให้คนรุ่นอาวุโสที่มีความแข็งแกร่งเป็นที่ประจักษ์หลบหนีอย่างหวาดผวาไม่กล้าต่อสู้

“เรื่องของวันนี้เราจบลงกันตรงนี้เป็นอย่างไร” หนึ่งในหงส์เพลิงทั้งสี่กล่าว พยายามไกล่เกลี่ยสิ่งต่างๆ

“ข้าไม่มีความเห็น” เมื่อเขาพูดเช่นนี้สือฮ่าวก็โยนศีรษะหัวนั้นออกไปและพูดว่า“จำไว้ว่าหัวของเจ้าเป็นของข้าดังนั้นจงไปต่อสู้ในสนามรบอย่างเชื่อฟังสังหารศัตรูให้ได้อย่างน้อยสองสามคน ไม่งั้นต่อให้เจ้าหลบนี้ไปจนสุดขอบโลก ข้าก็จะตามไปสังหารเจ้าอย่างแน่นอน!”

“เจ้า..เจ้า…” จินจือเฟยรู้สึกอับอายขายหน้าอย่างยิ่งจากนั้นเขาก็สิ้นสติไป

ในวันนี้เขาได้รับบาดเจ็บมากเกินไป หากไม่มีสมบัติจากสวรรค์ที่ใช้เพื่อช่วยให้เขาฟื้นตัว การบ่มเพาะของเขาจะได้รับผลกระทบอย่างมาก เป็นเพราะเขาเผาผลาญเลือดเซียนในร่างกายไปจนหมดสิ้น

“ข้าอยากจะฆ่าเขา!” ด้านหลังจินซานพูดขึ้น อย่างไรก็ตามคราวนี้ผู้อาวุโสทั้งสองหยุดเขาไว้ด้วยกันไม่ให้เขากระทำโดยประมาท

“เมื่อไม่มีอะไรแล้วก็ไสหัวไปให้พ้นหน้าข้า ข้าได้รับความตระหนักรู้บางอย่างเกี่ยวกับญาณวิเศษอันมีค่าของจักรพรรดิสายฟ้า ข้าต้องทำความเข้าใจมันให้มากกว่านี้” สือฮ่าวกล่าว

ความลึกลับอันลึกซึ้งของญาณวิเศษอันล้ำค่าของจักรพรรดิสายฟ้าทำให้เขารู้แจ้งยิ่งกว่านั้นการได้รับสระสายฟ้าลึกลับเข้ามาในร่างกายยังทำให้เขาได้รับผลประโยชน์ไม่น้อย

ที่สำคัญที่สุดตอนนี้เขากำลังเผชิญบททดสอบจากสวรรค์ครั้งใหญ่!

สือฮ่าวนั่งลงกลางอากาศยังคงพยายามทำความเข้าใจสิ่งต่างๆเกี่ยวกับสระสายฟ้า ครุ่นคิดถึงการควบคุมทัณฑ์สายฟ้าจากสวรรค์

เมื่อเขาเกิดความเข้าใจจนถึงขั้นสูงสุด ที่ด้านบนศีรษะของเขาเมฆสีดำทะมึนขนาดใหญ่ก็ปรากฏออกมา!

ฉากนี้สร้างความแตกตื่นให้กับผู้คนที่อยู่ด้านล่างเป็นอย่างมาก

เขาจะใช้ทัณฑ์สายฟ้าจากสวรรค์ในครั้งนี้สังหารผู้ใด