ตอนที่ 43 - วิญญาณบรรพบุรุษโบราณ
ตอนที่ 43 - วิญญาณบรรพบุรุษโบราณ
เสียงสวดคาถาเสียงดังเป็นพิเศษ จากตอนแรกยังไม่มีเหตุการณ์ผิดปกติเกิดขึ้น แต่ในที่สุดก็มีพลังงานที่ลึกล้ำและน่ากลัวเข้ามาเติมเต็มสถานที่แห่งนี้พร้อมกับเสียงของภูตผีผีที่ร้องไห้โหยหวน
หือ!
สายลมแรงพัดเข้าโจมตีแท่นบูชาลึกลับจากทุกทิศทุกทาง!
จากนั้นแท่นบูชาลึกลับนั้นก็ลอยขึ้นไปบนท้องฟ้าจากนั้นมันก็เคลื่อนตัวไปยังเหวมืดและลอยอยู่เหนือบริเวณนั้น
ในช่วงเวลานั้นเองร่างที่เหมือนซากศพหลายร้อยคนก็ส่งเสียงร่ำร้องดังขึ้นเรื่อยๆทำให้บรรยากาศวังเวงจนน่าตกใจ
“พวกเขากำลังทำอะไร” สือฮ่าวถามด้วยความรู้สึกไม่ชอบมาพากล นอกจากนี้สภาพแวดล้อมโดยรอบก็แตกต่างจากเดิมกลายเป็นมืดมนและน่ากลัวราวกับว่าพวกเขาเข้าไปในนรกที่ลึกไม่มีที่สิ้นสุด
ในขณะนี้ผ้าห่อศพราชาอมตะกระพือปีกปกป้องสถานที่แห่งนี้ไว้ ลมสวรรค์คำรามด้วยความโกรธทำให้ฝนเลือดกระจายลงทั่วบริเวณทุกอย่างน่าสยดสยองอย่างไม่น่าเชื่อ
“พวกเขากำลังสวดคัมภีร์นำทางวิญญาณ!” สีหน้าของผู้อาวุโสใหญ่ดูจริงจัง สิ่งต่างๆดูเลวร้ายเป็นไปได้ไหมที่สิ่งมีชีวิตต่างมิติเหล่านี้ต้องการที่จะฟื้นคืนชีพสิ่งมีชีวิตบางประเภท?
นี่ดูไม่น่าจะเป็นไปได้มากนักเพราะคนตายไปแล้วไม่มีทางที่พวกเขาจะฟื้นคืนมาได้!
ยิ่งไปกว่านั้นหลายปีผ่านไปยุคเซียนโบราณจบลงไปนานแล้ว คนตายจะฟื้นขึ้นมาแบบนี้ได้อย่างไร? นี่มันเป็นไปไม่ได้เลย!
หากมีสิ่งมีชีวิตที่ท้าทายสวรรค์ประเภทนี้จริงๆมันก็จะโค่นล้มประวัติศาสตร์การฝึกตนแบบเดิมๆ นี่มันเกินจากสามัญสํานึกของคนทั่วไปจะคิดได้จริงๆ!
“วิญญาณวีรชน!” ในเวลานี้การแสดงออกของผู้อาวุโสใหญ่เริ่มเย็นชา จากนั้นดวงตาของเขาก็เปล่งประกายด้วยแสงศักดิ์สิทธิ์ ธงสงครามที่ชุ่มไปด้วยเลือดของราชาอมตะถูกถือไว้ในมือเขา ตอนนี้โบกสะบัดอย่างดุเดือด!
เป็นเพราะในขณะนี้มีร่างจำนวนมากปรากฏขึ้นในบริเวณโดยรอบในจำนวนไม่ชัดเจน พวกมันพุ่งมาทางนี้โดยกางเขี้ยวเล็บพร้อมจะโจมตีสังหารทุกคนที่อยู่ขวางหน้า
สิ่งที่เรียกว่าวิญญาณวีรชนคือผู้ฝึกฝนที่เสียชีวิตในสนามรบจากช่วงเวลานั้น คือเศษเสี้ยววิญญาณที่พวกเขาทิ้งไว้เบื้องหลัง
เป็นเพราะมีสิ่งมีชีวิตบางอย่างที่ทรงพลังเกินไป แม้ว่าพวกเขาจะถูกฆ่าไปแล้วแต่พวกเขาก็ยังคงทิ้งรอยประทับบางอย่างไว้ พวกเขาได้รับการหล่อเลี้ยงด้วยพลังหยินจากสนามรบทำให้วิญญาณของพวกเขาคงอยู่ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน
ตอนนี้กลุ่มผู้เฒ่าจากต่างมิติกำลังเรียกวิญญาณวีรชนรวบรวมเศษวิญญาณเหล่านั้น นี่เหรอคือสิ่งที่พวกเขาต้องการจะทำ?
ตามเหตุผลปกติสิ่งนี้ไม่มีความหมายเพราะแม้ว่าจะสามารถรวบรวมพวกมันขึ้นมาใหม่ได้ แต่จิตวิญญาณของพวกมันก็สูญหายไปจนเกินกว่าจะฟื้นคืนชีพ
เมื่อคนคนหนึ่งตายพวกเขาจะตายไปตลอดกาล!
ในความเป็นจริงสนามรบแห่งนี้เป็นที่ที่สิ่งมีชีวิตจากต่างมิติเสียชีวิตเป็นจำนวนมาก นี่เป็นสิ่งที่น้อยคนนักจะทราบเรื่องนี้ ดูเหมือนว่าสถานที่แห่งนี้จะน่าสังเวชอย่างยิ่งในตอนนั้นฝ่ายต่างมิติต้องทนทุกข์ทรมานกับการสูญเสียครั้งใหญ่!
โฮ่ ...
เสียงคำรามต่ำดังขึ้นพร้อมกับเปลวไฟที่โหมกระหน่ำทำให้สนามรบโบราณทั้งหมดสั่นสะเทือน
ในสนามรบมีแสงแปดสายที่ส่องมาจากทิศทางเดียว พวกมันรวมเข้าด้วยกันก่อตัวเป็นเปลวไฟอันศักดิ์สิทธิ์และสุกสกาวพุ่งไปข้างหน้ากำลังจะตกลงสู่หุบเหว
เอ็น?
ผู้อาวุโสใหญ่ตกใจเปลวไฟลูกนั้นคือจิตวิญญาณของหยางศักดิ์สิทธิ์[1] มันน่ากลัวแค่ไหน? เป็นไปได้ไหมที่มันจะฟื้นขึ้นมาได้?
ต้องเข้าใจว่าวิญญาณวีรชนปกติถูกปกคลุมไปด้วยพลังหยิน
วิญญาณลูกนี้ไม่เพียงแต่มีพลังหยางเท่านั้น แต่ยังมีความศักดิ์สิทธิ์สูงมากเป็นสิ่งที่ไม่เคยเห็นมาก่อน!
ฮั้ว!
ผู้อาวุโสใหญ่เมิ่งเทียนเจิ้งมีความเด็ดเดี่ยวอย่างยิ่งเขาถือผ้าห่อศพราชาอมตะไว้ในมือ และกวาดมันออกไปข้างหน้าโจมตีแสงที่ส่องสว่างนั้น อย่างรุนแรง
ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามีวิญญาณวีรชนที่ทรงพลังอยู่ในลูกไฟลูกนั้น
“เจ้ากล้า!”
ที่หน้าแท่นบูชาผู้อาวุโสเหล่านั้นโกรธเกรี้ยวเปลี่ยนสีหน้ากะทันหัน จากนั้นพลังที่สามารถทำลายสวรรค์ก็แผ่ขยายออกไปอย่างน่ากลัวเกินกว่าจะเปรียบเทียบ หม้อใบใหญ่ปรากฏขึ้นหยุดพลังของผ้าห่อศพราชาอมตะที่ถุกปลดปล่อยออกมา
หม้อหลอมเซียน!
สำหรับวิญญาณลูกนั้นได้รับการปกป้องอย่างน่าเหลือเชื่อ จะเห็นได้ว่าผู้คนจากฝ่ายตรงข้ามให้ความสำคัญกับมันมากแค่ไหน
ผู้อาวุโสใหญ่ยกมือขึ้นถอนผ้าห่อศพกลับมาและปฏิบัติต่อสถานการณ์นี้อย่างจริงจัง เขาเฝ้าดูท่าทีอย่างเงียบ ๆ
“บรรพบุรุษโบราณที่ไม่มีใครเทียบ ลั่วโม่ผู้ยิ่งใหญ่อันดับหนึ่ง!”
ในเวลานี้ที่หน้าแท่นบูชาผู้อาวุโสเหล่านั้นต่างพากันกราบกราน ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความปลื้มปิติ
บนแท่นบูชามีลูกตาที่ได้รับความเสียหายปรากฏขึ้น มันเหี่ยวแห้งยิ่งกว่าผ้าขี้ริ้วเสียอีก
อย่างไรก็ตามหลังจากรวมเข้ากับเปลวไฟศักดิ์สิทธิ์ลูกตาลูกนี้ก็ค่อยๆฟื้นฟูเต็มไปด้วยพลังชีวิตอันมหาศาลน่ากลัวอย่างยิ่ง
เปลวไฟนั้นพุ่งเข้าใส่ลูกตาจากนั้นมันก็ปะทุขึ้นพร้อมกับความผันผวนที่ล้นฟ้าทำให้ทุกคนในกำแพงสวรรค์สีชาดตกตะลึง!
พลังปราณชนิดนี้ทรงพลังเกินไปแค่ปลดปล่อยออกมาก็เพียงพอที่จะทำลายเก้าสวรรค์สิบพิภพให้ยับเยิน!
อย่างไรก็ตามโชคดีที่มันคงอยู่ในช่วงเวลาสั้นๆ คลื่นของพลังนั้นได้ถูกยับยั้งอย่างรวดเร็ว ตอนนี้ลูกตานั้นขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆจนปกคลุมหุบเหวลึกสีดำทั้งหมด มันเต็มไปด้วยแสงสีทองเปล่งประกาย
สิ่งนี้ทำให้ทุกคนตกใจ ลูกตานี้ใหญ่โตเกินไป!
นี่เพียงแค่ลูกตาลูกเดียวเท่านั้นเมื่อครั้งในอดีตตอนที่มันมีชีวิตพลังของมันมีมากแค่ไหนกัน?
“เมื่อไม่นานมานี้พวกเราค้นพบเศษเสี้ยววิญญาณของ ลั่วโม่ผู้แข็งแกร่งที่สุดตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน!” กลุ่มคนที่กำลังกราบไหว้กล่าวด้วยความตื่นเต้น
“แต่เศษเสี้ยวคือวิญญาณครั้งนี้เหลือน้อยเกินไป การจะฟื้นคืนชีพเขากลับมานั้นเกือบเป็นไปไม่ได้เลย”
นี่คือความผันผวนของเศษเสี้ยววิญญาณที่ถูกปลดปล่อยออกมาเห็นได้ชัดว่ามันขาดความเสถียรและความมั่นคงพร้อมที่จะถูกทำลายไปทุกเมื่อ แต่ถึงกระนั้นมันก็ทรงพลังอย่างน่าเหลือเชื่อ
ในระยะไกลผู้อาวุโสใหญ่ตกใจรู้สึกปวดหัวเป็นครั้งแรก เป็นเพราะเขาเคยได้ยินชื่อลั่วโม่มาก่อน นี่คือบรรพบุรุษโบราณที่มีชื่อร่วมกันกลับ อันหลานและซือโถว!
สิ่งนี้ทำให้หลายคนตกใจ มีบรรพบุรุษโบราณจากต่างมิติเสียชีวิตที่นี่? ไม่เคยมีบันทึกประวัติศาสตร์ใดๆกล่าวไว้อย่างน้อยที่สุดในบันทึกประวัติศาสตร์ของเก้าสวรรค์สิบพิภพไม่เคยกล่าวถึงเรื่องนี้
ใครกันที่ฆ่าเขา?!
“บรรพบุรุษโบราณลั่วโม่เราขอให้ท่านเล่าถึงเหตุการณ์ในอดีตเราอยากทราบว่าคนที่สังหารท่านนั้นแข็งแกร่งแค่ไหนเพราะต่อจากนี้ไม่นานพวกเราจะบุกข้ามกำแพงนี้มาพวกเราจำเป็นต้องเตรียมตัวให้พร้อม!” มีใครบางคนกล่าวขึ้นขณะที่เขาจ้องไปที่ลูกตายักษ์นั้น
ลั่วโม่บรรพบุรุษโบราณที่ไม่มีใครเทียบได้ก่อนหน้านี้เคยมาที่นี่และถูกสังหารทิ้ง นี่เป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อเกินไป!
สือฮ่าว,ฉวีโตว้, เกาอวี่ซังและคนอื่น ๆ ต่างก็ตกตะลึงอย่างมาก
“ผู้ที่ต่อสู้กับข้าได้ตายไปแล้วไม่มีใครสามารถรอดพ้นจากความตายได้หลังจากต่อสู้กับข้า” ลูกตายักษ์ตอบเสียงเย็น สิ่งที่เกิดขึ้นในอดีตน่าประหลาดใจอย่างยิ่งแต่เขายังจดจำทุกอย่างได้ดี
สิ่งนี้ไม่เพียงแต่ทำให้สือฮ่าวและคนอื่นๆตกตะลึงแม้แต่ผู้อาวุโสใหญ่ ก็ถอนหายใจ สิ่งที่เรียกว่าการดำรงอยู่อันลึกลับนั้นน่ากลัวเกินไป!
“เราต้องการรู้ทุกอย่าง ในครั้งนั้นมีเหตุการณ์แบบเดียวกันกับท่านเกิดขึ้นอีก 2 ครั้งขึ้นดังนั้นเราจึงต้องการประเมินศัตรูให้ถ่องแท้มากที่สุด” ผู้อาวุโสคนหนึ่งกล่าว
“ผู้คนเหล่านั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งไม่ทราบว่ามาจากไหนพวกเจ้าต้องระวังให้มาก พวกเจ้าต้องศึกษาความตื้นลึกหนาบางของพวกมันให้ได้อย่างแท้จริงถึงจะมีโอกาสได้รับชัยชนะ” ลูกตายักษ์ปลดปล่อยแสงศักดิ์สิทธิ์ออกมาด้วยอารมณ์แปรปรวน
หน้าแท่นบูชาทุกคนต่างตื่นเต้น นี่คือบรรพบุรุษโบราณที่ไม่มีใครเทียบได้ปกติคนแบบนี้จะไม่สนใจพวกเขาด้วยซ้ำ แต่ตอนนี้เขากำลังคุยกับพวกเราอยู่จริงๆ
“บรรพบุรุษโบราณโปรดอธิบายเรื่องนี้ให้เราฟัง!”
“ไม่มีทางอธิบายได้อย่างชัดเจน ข้าเชื่อว่าอันหลานและซือโถวได้อนุมานแล้วว่ามีอาณาจักรโบราณที่ถูกปิดผนึกอยู่ที่นี่ ซึ่งหากพลังแห่งความโกลาหลเข้าครอบงำโลกนี้จะทำให้ผลึกของอาณาจักรนั้นถูกทำลาย พวกเจ้าทุกคนควรค้นหาปากประตูนั้นให้พบแล้วปิดผนึกมันซะไม่เช่นนั้นก็ปกป้องตัวเองให้ดีเถิด ความจริงที่ว่าข้าตื่นขึ้นมานั้นย่อมหมายความว่าหายนะที่แท้จริงกำลังจะมาเยือนพวกเราแล้ว” ลั่วโม่กล่าว
ในระยะไกล สือฮ่าวและคนอื่นๆ ตั้งปิดปากเงียบไม่สอดแทรกสิ่งที่ดวงตาโบราณกล่าว
จิตวิญญาณของบรรพบุรุษโบราณที่แข็งแกร่งที่สุดถูกปลุกขึ้นมา คนคนนี้เป็นผู้ที่ทราบเรื่องในอดีตมากที่สุดทุกสิ่งมีชีวิตที่อยู่ที่นี่ต่างตั้งใจฟังที่เขาพูด
“เราข้ามผ่านไปไม่ได้ดังนั้นจึงไม่มีทางค้นหาประตูนั้นพบ” ผู้อาวุโสที่หน้าแท่นบูชากล่าวอย่างอับจนปัญญา
“ฮ่าๆๆพวกเจ้ารวบรวมวิญญาณคนตายมากมายถึงขนาดนี้แสดงว่า อันหลานกับซือโถวมีแผนการอยู่แล้ว” ลั่วโม่หัวเราะอย่างเย็นชา
ในที่สุดเขาก็ถอนหายใจและพูดว่า“ลูกหลานของข้าสบายดีหรือเปล่า”
“พวกเขายังคงเป็นหนึ่งในกลุ่มที่มีอำนาจมากที่สุดของโลกสถานะของพวกเขาไม่เคยลดลงเพราะว่าได้รับความคุ้มครองจากบรรพบุรุษซือโถวตลอดมา” หนึ่งในนั้นตอบกลับ
“เอาล่ะ. ถึงแม้ว่าข้าจะขาดพลัง แต่การจะเปิดพรมแดนแห่งนี้ก็เป็นไปได้ซึ่งอาจทำให้ช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิตหมดไป” ลั่วโม่พูดเยาะเย้ยตัวเอง เขาเข้าใจดีว่าการที่ลูกหลานของเขาได้รับความคุ้มครองอยู่นั้นไม่เป็นความจริง แต่พวกเขาถูกควบคุมตัวไว้เพื่อใช้ในวันนี้โดยต้องการข่มขู่ให้เขาเปิดประตูอาณาจักรลับแห่งนั้น
“ขอบคุณมากท่านบรรพบุรุษผู้ยิ่งใหญ่ ท่านบรรพบุรุษซือโถวผู้ยิ่งใหญ่จำเป็นต้องตรวจสอบเหตุการณ์บางอย่างในอดีต และจำเป็นต้องค้นหาบางสิ่งเพื่อซ่อมแซมอาวุธที่ทรงพลังนั้นจึงไม่ได้มาที่นี่ด้วยตนเอง!” ผู้อาวุโสคนหนึ่งกล่าว
“เข้าใจแล้ว” ลั่วโม่กล่าว
ก่อนหน้านี้เป็นสิ่งมีชีวิตที่ไม่มีใครเทียบได้ แต่ตอนนี้เหลือเพียงลูกตาที่ถูกทำลายและเศษวิญญาณบางส่วนยังคงอยู่ มันขาดความแข็งแกร่งในการต่อสู้มีเพียงกลิ่นอายของอดีต
ฮ่อง!
แม้จะเป็นเช่นนี้ แต่กลิ่นอายนั้นก็ยังคงน่าอัศจรรย์ราวกับว่าบรรพบุรุษโบราณที่ไม่มีใครเทียบได้เกิดใหม่!
ลูกตานั้นส่องแสงสีทองแล้วเลือดก็ไหลออกมาอย่างไม่หยุดหย่อน มันแตกออกจากกันเลือดทุกหยดทำให้ความว่างเปล่าล่มสลายลงไปในทันที
ลูกตาแตกออกจากกันเศษเสี้ยววิญญาณนั้นหายไป จากนั้นพลังอันมากมายมหาศาลก็พุ่งเข้าใส่พรมแดนของสวรรค์สีชาด เกิดการระเบิดครั้งใหญ่สั่นสะเทือนโลกทั้งใบ
พรมแดนที่ถูกเรียกว่าเป็นพื้นที่แห่งความโกลาหลได้เปิดออกเป็นครั้งแรก!
หงหลง!
เส้นทางโบราณที่ถูกผนึกไว้หลายล้านปีบัดนี้หายไปแล้ว!
