บทที่ 396-397 : ผมเป็นของจริง ฉันมองเธอออก
ถ้วยของเด็กชายซอมบี้ว่างเปล่าอย่างรวดเร็ว จากนั้นเขาส่งให้หลินเสี่ยวอีกครั้ง หลินเสี่ยววางกาต้มน้ำสเตนเลสไว้ในมือยื่นไปตรงหน้าเขาและพูดว่า “เอาล่ะ เอาไป เอาไป…ค่อยๆ ดื่ม! อย่าลืมส่งคืนให้ฉันในวันพรุ่งนี้” เด็กชายซอมบี้เข้ายึดกาต้มน้ำและหยุดชะงักไปนิดหนึ่งอย่างเห็นได้ชัด หลังจากได้ยินสิ่งที่หลินเสี่...
