ตอนที่แล้วอัจฉริยะข้ามยุทธภพออนไลน์ ตอนที่ 49 การบุกรุกของมอนเตอร์ [อ่านฟรี]
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปอัจฉริยะข้ามยุทธภพออนไลน์ ตอนที่ 51 อันดับ 1 ของโลก

อัจฉริยะข้ามยุทธภพออนไลน์ ตอนที่ 50 ขอบเขตสวรรค์ [อ่านฟรี]


“พาข้าไปหาจ้าวแห่งภูเขา!”

หลัวหลิงบอกกับทหารยาม

อย่างไรก็ตามก่อนที่พวกเขาจะไป หยวนได้บอกกับเสี่ยวฮัวว่า

“ข้าคนเดียวก็คงพอจะจัดการกับจ้าวแห่งภูเขาได้ เจ้าอยู่ที่นี่เพื่อไม่ให้เมืองถูกมอนสเตอร์โจมตีได้มั้ย พอจัดการเสร็จแล้วค่อยมาหาพี่”

ผู้คนที่นั้นดูจะเหนื่อยล้ากันแล้ว และเขาไม่สามารถจินตนาการได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นหากการป้องการที่นี่จากเขา หายไปอย่างกะทันหัน

เสี่ยวฮัวพยักหน้า และกล่าวว่า

“เสี่ยวฮัวจะจัดการมอนสเตอร์ที่นี่เอง”

“ขอบคุณนะเสี่ยวฮัว”

“พวกเจ้าสองคนอยู่ที่นี่ และคอยช่วยเธอ”

หลัวหลิงพูดกับพี่น้องของเธอ

จากนั้นหยวนก็ติดตามหลัวหลิงและทหารยามไปที่ภูเขา ในขณะที่หลัวลี่ และหลัวหมิงอยู่ด้านหลังเสี่ยวฮัวเพื่อช่วยเหลือผู้คน

เมื่อหยวนจากไปหลัวลี่ก็โค้งคำนับเสี่ยวฮัว

“ผู้อาวุโสโปรดดูแลพวกเราด้วย”

เสี่ยวฮัวพยักหน้า และเธอหันไปมองมอนสเตอร์นับร้อยในสนามรบ

‘มันต้องใช้เวลามากหากต้องฆ่าทีละตัว’

เธอคิดกับตัวเอง

‘พี่หยวนบอกว่าฉันสามารถใช้พลังได้ตราบเท่าที่ฉันมีสติกับสิ่งรอบข้าง และไม่ทำลายอะไร’

“บอกทหารยามถอยออกไป”

จู่ๆ เสี่ยวฮัวก็พูดกับหลัวลี่

“ได้ค่ะ!”

หลัวลี่พยักหน้าไม่กล้าสงสัยในคำพูดของเธอ หลังจากเห็นการแสดงออกบนใบหน้าที่จริงจัง

“ถอย! ทหารยาม! ถอยกลับไปที่ประตู!”

หลัวลี่ตะโกนเสียงดัง

ทหารยามรีบกลับไปที่ประตูอย่างรวดเร็วหลังจากได้ยินคำพูดของเธอ และโล่งใจที่เขาไม่ต้องต่อสู้อีกต่อไป

อย่างไรก็ตามผู้เล่นคนอื่นๆต่างตกตะลึงกับเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดนี้

“อ้าว! แล้วมอนสเตอร์ล่ะ?!”

“NPC พวกเจ้าให้เราต่อสู้เองทั้งหมดเลยหรอ”

“แต่นั่นก็หมายถึงคะแนนที่มากขึ้นของข้า!”

แม้ผู้เล่นจะมีความโกรธ แต่หลัวลี่ก็ไม่สนใจ และหันไปพูดกับเสี่ยวฮัว

“ผู้อาวุโสเสี่ยว ยามได้ถอยกลับไปที่ประตูหมดแล้ว!”

เสี่ยวฮัวพยักหน้า หายใจลึกๆ ก่อนจะหลับตา

“…”

“…”

เพียงไม่นานเสี่ยวฮัวก็ค่อยๆลืมตาขึ้น และการจ้องมองของเธอก็กระพริบด้วยแสงสีทองที่เหมือนจะมีเจตจำนงแห่งสววรรค์อยู่ภายใน

เธอยกแขนขวาขึ้นไปในอากาศอย่างใจเย็นก่อนที่จะกดฝ่ามือลง

“ขอบเขตสวรรค์…”

เสี่ยวฮัวพึมพำเสียงเบา

ตู้ม!

ฐานการฝึกฝนแห่งราชาวิญญาณของเสี่ยวฮัวก็ระเบิดขึ้นทำให้ท้องฟ้าที่มืดสลัวสว่างขึ้นทันที และทั้งสนามรบก็เต็มไปด้วยแสงสีทองราวกับพวกเขาถูกแสงแดดอาบอยู่

“แสงสีทองนี่มันอะไรกัน? เกิดอะไรขึ้น?”

ทั้งผู้เล่นและทหารยามต่างงุนงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

ท่ามกลางความสับสนของผู้เล่น ทันใดนั้นมอนสเตอร์ก็เริ่มกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด ราวกับว่ากำลังถูกเชือด

ฟุ้บ!

มอนสเตอร์ที่อยู่ในแสงสีทองภายในขอบเขตสวรรค์ของเสี่ยวฮัวถูดบดเป็นเนื้อราวกับมีก้อนหินที่มองไม่เห็นตกลงมาทับพวกมันยังไงยังงั้น

และภายในไม่กี่วินาทีต่อจากนั้น มอนเตอร์ก็กลายเป็นเพียงซากศพที่ถูกทับจนแบนเท่านั้น

“…”

สถานที่แห่งนี้เงียบลงไปทันทีหลังจากที่ทุกคนได้เห็นฉากที่น่าตกใจนี้ และความน่ากลัวของเสี่ยวฮัว

ในขณะเดียวกันอีกด้านหนึ่งของเมือง หยวนก็ตกใจเมื่อเขาได้รับหลายพันคะแนนในครั้งเดียว

<+1,169 คะแนน>

<+1,014 คะแนน>

<+2,841 คะแนน>

‘หา! คะแนนเหล่านี้มากจากไหนกัน? หวังว่าเสี่ยวฮัวคงไม่ทำอะไรอีกแล้วนะ!’

หยวนหวั่นใจ

“นั่นคือจ้าวแห่งภูเขา”

ทหารยามพูดขึ้น

“นั่นนะหรอ?”

หยวนพูดไม่ออกเมื่อเห็นกลุ่มคนกำลังพยายามสู้กับหมีดำตัวสูง 7 เมตรในระยะไกล

หลัวหลิงพยักหน้าด้วยสีหน้าจริงจัง

“อันที่จริงนั่นคือ จ้าวแห่งภูเขา อสูรดำและดูเหมือนจะก้าวเข้าสู่นักรบวิญญาณระดับหกตั้งแต่ครั้งสุดท้ายที่เราเห็นมัน ไม่แปลกใจเลยทำไมพ่อของข้าถึงพ่ายแพ้แก่มัน”

“เจ้าว่าเจ้าจะปราบมันได้มั้ย?”

หลัวหลังหันไปมองหยวนด้วยสีหน้ากังวล เธอรู้สึกว่าเธอขออะไรจากเขามากเกินไป

“ข้าจะพยายามให้ดีที่สุด”

หยวนตอบในเวลาต่อมา

“อย่าฝืนตัวเองมากเกินไปนะหยวน ถ้าเอาชนะมันไม่ได้ เจ้าก็หนีไปก่อน”

“ข้าจะทำเรื่องแบบนั้นได้ยังไงกัน ในเมื่อเมืองอาจจะล่มสลายหากข้าพ่ายแพ้มัน”

หยวนส่ายหัว

“หยวน...”

หลัวหลิงมองเขาด้วยสายตาหลงใหล ก่อนหน้านี้เขาดูเหมือนเด็ก แต่ตอนนี้เขาเป็นฮีโร่ในสายตาของเธอ

ไม่กี่อึดใจต่อมาเมื่อพวกเขาเข้าใกล้พอ หลัวหลิงก็จะโกนใส่ทหารยามที่ตอนนี้พวกเขาถึงขีดจำกัดแล้ว

“ถอยกลับออกไป! กองกำลังเสริมมาแล้ว!”

“ท่านหญิง!”

การแสดงออกที่เต็มไปด้วยความสุขบนหน้าของทหารยามเมื่อเห็นหลัวหลิง และหยวนซึ่งสวมหน้ากากอยู่ข้างๆเธอซึ่งกำลังเปล่งออร่าอยู่

“ข้าจะช่วยเจ้าอย่างสุดความสามารถหยวน”

เธอพูดหลังจากที่มาถึงหน้าจ้าวแห่งภูเขา

หยวนพยักหน้า และจ้องมองไปที่จ้าวแห่งภูเขาด้วยสายตาที่จริงจังผ่านทางรูบนหน้ากาก

‘ช่างเป็นสายตาที่น่ากลัว และเต็มไปด้วยออร่ากระหายเลือด จ้าวแห่งภูเขานี้แข็งแกร่งกว่าแมงมุมปีศาจแน่นอน’

แม้จะเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้ หยวนก็ยังรู้สึกสงบกว่าตอนที่เขาสู้กับแมงมุมปีศาจ อาจจะเพราะหน้ากากที่เขาใส่นี่แหละ หรือเขาอาจจะคุ้นเคยกับสถานการณ์เช่นนี้แล้ว จิตใจของเขาเงียบสงบมากในขณะนี้

“…”

เมื่อจ้าวภูเขาเห็นรัศมีแห่งความมั่นใจของหยวน ก็หรี่ตาลง และจ้องมองเขาอย่างเงียบๆ

ไม่กี่นาทีต่อมาเขาก็พูดด้วยน้ำเสียงที่น่ากลัว

“ไม่ว่าเจ้าจะนำผู้เชี่ยวชาญมากี่คนก็ตาม ข้าก็จะทำลายเมืองนี้เพื่อล้างแค้นให้กับลูกของข้า!”

โฮกกกกกกกกกกกก !!!!!

จ้าวแห่งภูเขาปล่อยเสียงคำรามก่อนที่จะพุ่งไปที่หยวนและหลัวหลิงด้วยดวงตาสีแดงที่เต็มไปด้วยรังสีฆ่าฟัน แม้กระทั่งทำให้พื้นสั่นสะเทือนในแต่ละก้าวของมัน

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด