ตอนที่ 299 ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอมีโอกาส
“แต่ทำไมพ่อของคุณถึงรับเลี้ยงดูเด็กคนอื่น แทนลูกของตัวเองล่ะคะ”
“อืม ทั้งหมดก็เป็นเพราะภรรยาคนเก่าของเขาเป็นหมันน่ะสิ ไม่อย่างงั้นก็คงไม่ทำแบบนี้หรอก”
“ตอนแรกพ่อของฉันแค่อยากรับลูกชายมาเลี้ยง แต่ตอนนั้นที่สถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้ามีเด็กผู้ชายไม่มากนัก เขาก็ยังไม่เจอเด็กที่ถูกใจ เลยรับเด็กผู้หญิงมาแทน แล้วอีกปีเขาก็เจอเด็กที่ถูกใจ จึงพาเฉียวเฉินกลับมาอยู่ด้วย”
ลินดาครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง “แล้วเฉียวเมียนเมียนและเฉียวเฉินไม่รู้เรื่องนี้เหรอ”
“อืม”
เฉียวอันซินหัวเราะเยาะ
“ฉันไม่รู้ว่าทำไมพ่อถึงยืนยันที่จะเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ เขาไม่อนุญาตให้ฉันหรือแม่พูดเรื่องนี้กับใคร บางที่เขาอาจจะรับเด็กกำพร้าพวกนั้นล่ะมั้ง โดยเฉพาะเฉียวเมียนเมียน...เธอเคยเป็นลูกสาวที่มีค่าสำหรับเขา”
“เขากังวลว่าจะทำร้ายจิตใจหล่อน ถ้าเขาหลุดคำพูดเหล่านี้ออกไป”
“แต่เด็กสารเลวก็คือเด็กสารเลวอยู่วันยังค่ำ ไม่มีอะไรปิดมิดหรอก ฉันสงสัยว่าเรื่องนี้จะถูกปิดไว้ตลอดกาลงั้นเหรอ ฮ่าฮ่า ฉันสงสัยว่าอีตัวนั้น จะตอบสนองอย่างไร ถ้ารู้ว่าตัวเองเป็นเด็กกำพร้า”
ลินดาตกใจเล็กน้อยที่เห็นความชั่วร้ายและความเกลียดชังในดวงตาของเฉียวอันซิน
เธอไม่เข้าใจว่าทำไมเฉียวอันซิน ถึงได้เกลียดหล่อนมากขนาดนี้ เมื่อตอนนี้เธอก็ได้ครอบครองซูเจ๋อไปแล้ว
เฉียวเมียนเมียนคุกคามอะไรกับเธองั้นเหรอ?
เธอทำได้ดีกว่าเฉียวเมียนเมียนในทุกด้านอยู่แล้วนี่
“เด็กสารเลวคนนี้อยากจะแข่งกับฉัน และอยากจะเหนือฉันในทุกด้าน...หึ ฝันไปเถอะ!”
เฉียวอันซินหรี่ตาและกัดฟันแน่น
“ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอมีโอกาสเป็นแน่”
**
ณ โรงแรมในเมืองหยุนเฉิง
การออดิชั่นกำลังจะเริ่มขึ้น
เมื่อถึงคราวของเฉียวเมียนเมียน เธอก็เข้าไปในสถานที่จัดการแสดง ในบรรดาคณะกรรมการตัดสิน ชายที่อยู่ตรงกลาง จ้องมองเธอตลอดเวลาที่เขาเห็นเธอ
เฉียวเมียนเมียนโค้งคำนับเรียบร้อยและกล่าวว่า
“สวัสดีค่ะคณะกรรมการ ฉันชื่อเฉียวเมียนเมียน ปัจจุบันเป็นนักศึกษาของหยุนเฉิงฟิล์มอะคาเดมี ตอนนี้ฉันไม่ได้เซ็นสัญญากับบริษัทใด ๆ และฉันกำลังพยายามจะรับบทหญิงคนที่สาม ตัวละของ เซินอี้เหนียนค่ะ”
คณะกรรมการคนอื่น ๆ ที่อยู่รอบ ๆ ดูประหลาดใจเมื่อเห็นเธอเช่นกัน
หญิงสาวที่ยืนอยู่ต่อหน้าพวกเขามีใบหน้าที่สวยงามเช่นนี้
ใบหน้าของเธอสวยและงดงาม เธอดูมีเสน่ห์อย่างเป็นธรรมชาติ
ผมยาวสลวยของเธอเรียบลื่นและเงางามเหมือนในโฆษณาแชมพู
เธอสวมชุดสีขาวเรียบง่ายไม่มีเครื่องประดับมากมายและดูเหมือนเทพธิดาตัวน้อยที่เพิ่งมาถึงโลกมนุษย์
แม้จะอยู่ในสถานที่ที่มีคนหนุ่มสาวหน้าตาดีเหมือน ๆ กัน แต่เธอดูโดดเด่น
การออดิชั่นดำเนินไปเกือบหนึ่งชั่วโมงและพวกเขายังไม่เห็นผู้สมัครที่พวกเขาพอใจ
เหล่าคณะกรรมการดูกระสับกระส่ายเล็กน้อยในตอนนี้
การปรากฏตัวของเฉียวเมียนเมียนเป็นการเปลี่ยนแปลงที่ดีและทำให้บรรยากาศสดชื่นขึ้นมาบ้าง
พวกเขาส่วนใหญ่เงยหน้าขึ้น และความสนใจก็กลับคืนมา เมื่อบรรยากาศแตกต่างออกไป
“เฉียวเมียนเมียน จากหยุนเฉิงฟิล์มอะคาเดมี เหรอ?”
ชายที่นั่งอยู่ตรงกลางนั้นไม่ใช่ใครอื่น เขาคือผู้กำกับไป่ซู่
นักแสดงส่วนใหญ่ในรายการของเขา ได้รับการคัดเลือกจากเขาทั้งสิ้น เขาเป็นผู้มีสิทธิ์ขาดในการคัดเลือกนักแสดง
กล่าวอีกนัยหนึ่งคือเขามีอำนาจในการเลือกนักแสดงมากที่สุด
นอกเหนือจากข้อเท็จจริงดังกล่าว เขายังมีพรสวรรค์และมีชื่อเสียง สิ่งที่สำคัญไปกว่านั้นคือเขามีเงิน
