ตอนที่ 119 อารอน ผู้อยู่ในรายชื่อเฝ้าระวัง
ตอนที่ 119 อารอน ผู้อยู่ในรายชื่อเฝ้าระวัง
หลังจากที่ไนเรลตอบตกลงและพาเซลี่ออกไป เจ้าหน้าที่สาวก็เข้ามารายงานผู้พันเจอย่างรีบร้อน
“ท่านผู้พันคะ ขณะนี้สายข่าวของเรารายงานมาว่า มีมนุษย์ชั้นสูงที่อยู่ในบัญชีรายชื่อเฝ้าระวังได้มาพักอยู่ที่ค่ายโลหะของฟาริส” เจ้าหน้าที่สาวกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“มนุษย์ชั้นสูงที่มีชื่ออยู่ในบัญชีเฝ้าระวังพวกที่มีความสามารถระดับ S ทางสายข่าวยืนยันตัวตนได้หรือไม่ว่าเป็นใคร?”
“ยืนยันตัวตนแล้วว่าเป็นอารอน มนุษย์ชั้นสูงผู้มีความสามารถ [พลิกปฐพี S] เมื่อสามวันก่อนเขามาขอหลบที่ค่ายโลหะเพื่อทำการทะลวงระดับสีเขียวและสามารถเลือนเป็นระดับสีน้ำเงินขั้นต้นได้ตอนเย็นของเมื่อวาน ดังนั้นเมื่อสักครู่สายข่าวของเราจึงรีบส่งข่าวมาทันที” เจ้าหน้าที่สาวรายงานเรื่องทั้งหมดที่เกี่ยวกับอารอน ในขณะที่ผู้พันเจก็ยกมือทั้งสองข้างวางคางพลางคิดอย่างวิตก
ผู้พันเจได้แต่คิดว่าอยากจะให้เป็นคนอื่นมากกว่า เพราะยังจะสามารถคุยได้ แต่อารอนนั้นเป็นพวกทำอะไรตามใจ และชอบต่อสู้และท้าดวลทุกคนที่คิดว่าแข็งแกร่งเพื่อเป็นการพิสูจน์ตัวเองว่า เขานั้นคืออันดับหนึ่งของเผ่าพันธุ์มนุษย์ชั้นสูง
“หวังว่าอารอนจะยังคงไม่ได้ยินเรื่องของไนเรล อาโรเดียประธานสมาพันธ์นักล่าผู้นั้น เพราะถ้าระดับสีน้ำเงินทั้งสองสู้กันจะต้องสร้างหายนะแน่ ๆ” ผู้พันเจพึมพำด้วยเสียงเบา ๆ พร้อมกับถอนหายใจออกมา
อันที่จริงแล้วผู้พันเจยังคงห่วงอีกเรื่องหนึ่งนั้นก็คือถ้าอารอนท้าสู้กับไนเรล ก็จะส่งผลกระทบต่อแผนการกวาดล้างรังซอมบี้ที่กำลังจะมาถึง และนั้นก็ยิ่งเพิ่มโอกาสที่ไม่แน่นอนและอันตรายจากซอมบี้มากขึ้นอีก
ผู้พันเจสั่งกำชับเจ้าหน้าที่สาวเรื่องที่ไนเรลอยู่ที่นี่ว่าให้ปกปิดไว้ก่อนเพื่อไม่ให้อารอนรู้เรื่องไนเรล
แต่ดูเหมือนทุกอย่างจะไม่ได้เป็นอย่างที่ผู้พันเจคิดเพราะในขณะนี้ที่ค่ายโลหะ หลังจากที่หนึ่งในคนหนีตายจากบึงพิษกลับมาได้ ก็รีบเข้าไปบอกกับฟาริสเรื่องฟลอยด์ในทันที
ฟาริสที่ขณะนี้กำลังจัดงานเลี้ยงแสดงความยินดีกับอารอนอย่างถอมตนอยู่นั้น เขาก็ต้องหยุดการกินอาหารที่อยู่บนโต๊ะด้วยความหงุดหงิดกับเรื่องที่ได้ยิน
“แกพูดว่ายังไงนะ! ลองพูดใหม่อีกรอบ...!” ฟาริสพูดด้วยน้ำเสียงที่ดุดัน
“นายน้อยฟลอยด์โดนมนุษย์ชั้นสูงที่ชื่อ ไนเรล ฆ่าอย่างโหดเหี้ยมแม้แต่ศพก็โดนกบหนองพิษกินไปส่วนพวกเราไม่สามารถช่วยได้เพราะพลังของชายคนนั้นสูงมาก” ชายผู้ที่รายงานกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่ตะกุกตะกัก
ถ้าไนเรลเห็นพวกเขาจะต้องจำได้แน่นอนว่าชายคนนี้คือมนุษย์ชั้นสูงที่มาหยุดเขาในตอนแรกและไนเรลใช้ความสามารถ [สนามพลังอากาศ S] จัดการไป ดูเหมือนว่าชายถือดาบเงาในตอนนั้นจะรอดมาได้จากบึงพิษ
“บัดซบฉันจะฆ่ามัน” ฟาริสปัดถาดอาหารที่อยู่ด้านหน้าตัวเองทิ้งไปทันทีด้วยความโมโห พร้อมกันนั้นเขาก็หยิบปืนขึ้นมาและสังหารลูกน้องที่เป็นคนธรรมดาอีกสามคนข้างหลังชายถือดาบเงาด้วยความโมโห แต่เขาก็ยังควบคุมตัวเองได้ไม่ยอมสังหารชายถือดาบเงา เพราะถึงอย่างไรมนุษย์ชั้นสูงก็มีค่ามาก แต่กับคนธรรมดาจะตายไปเท่าไหร่ก็มีมาให้เขาเรียกใช้อยู่เสมอ
“แกรู้เรื่องอะไรของมันอีกนอกจากชื่อ” ฟาริสถามชายถือดาบเงา
“ไม่รู้” ชายถือดาบเงาที่ตอนแรกตกใจกลัว แต่ก็รีบตั้งสิตอบคำถามของฟาริสอย่างรวดเร็ว แต่เมื่อรู้ว่าตนพูดอะไรไปก็ถึงกับอยากจะต่อยตัวเองสักหมัด ดันลืมไปสืบเรื่องของมนุษย์ชั้นสูงคนนั้นซะได้
ถ้ามนุษย์ชั้นสูงคนนั้นเลือกเดินหายไปในป่า เขาก็ซวยนะสิ เพราะถ้าฟาริสไม่ได้แก้แค้นเพราะหาตัวมนุษย์ชั้นสูงคนนั้นไม่เจอ ก็คงมาลงที่เขา
“เออ...ไม่ใช่...คือผมรู้มาอย่างหนึ่งคือ มนุษย์ชั้นสูงคนนั้นมี...มีคริสตัลสีน้ำเงินที่หน้าผากเหมือนกับ...” จากนั้นชายผู้ถือดาบเงาก็มองไปที่อารอนเพื่อบอกเป็นใน
“มีระดับสีน้ำเงินแถวนี้และดูเหมือนจะเลือนระดับเร็วกว่าฉันคนนี้ซะอีก น่าสนใจดีคงต้องไปขอท้าสู้สักหน่อย” อารอนหยิบน่องของสัตว์กลายพันธุ์ระดับ 4 ข้างหน้าขึ้นมากัดกิน
“คุณอารอน ถ้าคุณสามารถฆ่ามนุษย์ชั้นสูงคนที่ที่ฆ่าฟลอยด์ได้ ผมจะยอมทำตามคำขอของคุณไม่ว่าอะไรก็ตาม ไม่ว่าอะไรผมจะพยายามหามาให้ได้” ฟาริสที่ได้ยินดังนั้นก็ถือโอกาสยืมมืออารอนจัดการไนเรลทันที
“โอ้...” อารอนยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์
“ไปรวบรวมคนและสืบหาข้อมูลมันมา มนุษย์ชั้นสูงระดับสีน้ำเงิน จะต้องเป็นพวกมีชื่อเสียงอยู่บ้าง” ฟาริสกล่าวออกมา
“เออ...แล้วจะไปสืบที่...สืบที่ไหน” ชายผู้ถือดาบเงากล่าวออกมาอย่างสงสัย เพระเขาก็ไม่รู้ว่า ไนเรลนั้นอยู่ที่ไหนตอนนี้
“แกโง่หรือไง แถวนี้ก็มีแค่เมืองแลกเปลี่ยนเท่านั้นและมันจะต้องไปที่นั่นอย่างแน่นอน ไปซะ รีบไปสืบมาได้แล้ว” ฟาริสกล่าวด้วยความหงุดหงิด
แต่ก่อนที่มนุษย์ชั้นสูงผู้ถือดาบเงาจะออกไป อารอนก็พูดขึ้นมา “เรื่องนั้นไม่ต้องก็ได้ เพราะถึงอย่างไรเดียวฉันจะไปที่เมืองแลกเปลี่ยนพร้อมกับนายอีก 2 วันอยู่แล้ว ถ้าเป็นระดับสีน้ำเงินก็คงสัมผัสถึงกันอย่างแน่นอน”
อารอนพูดจบก็หันมาจัดการกับเนื้อสัตว์กลายพันธุ์ตรงหน้าต่อจนหมด ฟาริสได้แต่มองดูการกินที่ดุเดือดของอารอน
ฟาริสรู้ว่ายิ่งระดับพลังสูงมากก็ต้องกินมากขึ้นตามไปด้วยเพราะตัวเขาก็เป็นถึงระดับสีเขียว แต่ดูเหมือนเขาจะดูถูกการกินของระดับสีน้ำเงินมากไป เพื่อเห็นว่าอาหารไม่พอเขาจึงสั่งให้คนยกเนื้อกลายพันธุ์มาเพิ่มอีก
......
กลับมาทางด้านไนเรลหลังจากรอมาสองวันอย่างเบื่อหน่าย ตอนนี้ขณะรอที่จะไปกวาดล้างรังซอมบี้ ก็ยังคงมีเวลาอีกนานกว่าจะถึงเวลานัดในตอนเที่ยง เขาจึงใช้เวลาตรงนี้เดินกินอาหารที่มีขายทุกอย่างในเมืองแลกเปลี่ยน
แม้ว่าไนเรลนั้นจะกินเนื้อระดับต่าง ๆ มามาก แต่เขาก็เริ่มเบื่อการปรุงอาหารของตัวเองแล้ว จึงคิดเปลี่ยนบรรยากาศเดินไปตามถนนอาหารและกินเท่าที่ทำได้
ในช่วงเวลานี้เป็นหนึ่งในช่วงเวลาที่หายากของไนเรลพอสมควร เพราะที่ผ่านมาเขาแทบไม่มีเวลาว่างทำอย่างอื่นเลย นอกจากคิดแค่ว่าจะรอดไปได้อย่างไรหรือไม่ก็ต้องฆ่าศัตรูอย่างไร มีแต่การต่อสู้ในทุก ๆ ขณะนึกคิด
ถ้าเป้นไปได้ไนเรลอยากจะแลกพลังที่มีและขอให้โลกกลับไปเป็นแบบเดิมยังจะดีซะกว่า แต่มันก็เป็นแค่ความฝันลม ๆ แล้ง ๆ เท่านั้น
หลังจากพาเซลี่เดินวนจนครบสามรอบไนเรลก็มาจุดที่นัดพบตอนบ่าย เขาเลือกที่จะพาเซลี่ไปด้วย เพราะไม่ค่อยไว้ใจสถานการณ์แถวนี้สักเท่าไหร่
เซลี่หลังจากที่สูญเสียคิงและน้องชายหญิงทั้งสองคนไปเธอก็ดูเงียบ ๆ ยิ่งกว่าเมื่อก่อน แต่ไนเรลก็ไม่ได้พูดอะไร เขาแค่รอให้เธอเปิดใจพูดก่อน เพราะคนที่พาเธอก้าวข้ามการสูญเสียได้นั้นก็มีแค่ตัวเธอเองเท่านั้น
ไนเรลมาถึงจุดรวมพล ดูเหมือนว่าพวกเขาจะไม่ได้พาคนไปมากนัก พาไปแต่มนุษย์ชั้นสูงเท่านั้น เพราะการเอาคนธรรมดาไปก็มีแต่ส่งไปเป็นอาหารของซอมบี้เท่านั้น
ในเวลานี้รูปแบบสงครามมันต่างออกไปแล้ว เพราะการใช้คนแข็งแกร่งหนึ่งคนที่สามารถสู้กับคนได้นับร้อยนับสิบดูจะเป็นวิธีที่ดีกว่า ในการจัดการกับซอมบี้ แต่มันหมายถึงกรณีไปบุกละนะ ถ้าการป้องกันเมืองคนมากก็มีทั้งข้อดีและเสียต่างกันไป
มนุษย์ชั้นสูงที่แต่งตัวด้วยชุดทหารที่หน้าอกมีสัญลักษณ์หน่วยดาบอยู่ดูเหมือนว่าพวกเขาจะเป็นหน่วยดาบของเมืองย่อยสักเมืองที่มารับเข้าร่วมกับผู้พันเจ
“มีแต่หน่วยดาบ ไม่มีหน่วยโล่” ไนเรลพึมพำออกมา
ที่นี่ไม่ได้มีแค่คนของผู้พันเจ แต่ยังมีอีกสองกลุ่มยืนอยู่ด้วย ได้แก่ค่ายดอกไม้สีเงิน ที่นำโดยไอรินา ค่ายหมาป่าทมิฬที่นำโดยชายที่ไว้เคราและทรงผมเหมือนกับหมาป่าสมกับชื่อของเขา “วูล์ฟ” ที่ด้านหลังมีฮาร์มยืนอยู่อย่างเงียบ ๆ
ไนเรลพลางนึกถึงข้อมูลที่เขาไปรวบรวมมาในช่วงสองวันมานี้
แต่ในตอนนั้นเองไนเรลก็สัมผัสได้ถึงพลังงานของมนุษย์ชั้นสูงระดับสูงที่เข้ามาใกล้ได้ ไนเรลขมวดคิ้วเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้ตื่นตระหนกอะไร
กลุ่มของค่ายโลหะเดินเข้ามา คนที่นำมาก็คือฟาริสและตามมาคืออารอน พร้อมกับกลุ่มมนุษย์ชั้นสูงอีก10 คน
“แก...” ฟาริสเดินมาชี้หน้าไนเรลในทันทีด้วยความโมโห
“หืม...” ไนเรลมองการกระทำนี้ด้วยความไม่พอใจ แค่ระดับสีเขียวกับกล้ามาชี้หน้าเขา
ไนเรลเดินเข้ามาเพื่อจะสั่งสอนฟาริส แต่อารอนที่ยืนอยู่ด้านข้างก็ดินเข้ามาขวางหน้าไนเรลไว้
“นายคือไนเรลใช้ไหม”
“นายคือ...” ไนเรลมองไปที่อารอนและพยายามนึกถึงมนุษย์ชั้นสูงที่มีชื่อเสียงในชีวิตก่อนของเขาแต่ก็ไม่คุ้นหน้าอารอนเลยแม้แต่น้อย
“ฉันอารอน ส่วนนายคงจะเป็นไนเรล อาโรเดียสินะ ฉันก็ว่าอยู่ใครที่ชื่อไนเรลและมีระดับสีน้ำเงินจนเมื่อคืนนึกถึงชื่อคนหนึ่งได้ ประธานสมาพันธ์นักล่า หรือก็คือ ปีศาจไนเรลแห่งสมาพันธ์นักล่า ใช่หรือไม่” อารอนพูดออกมาตรง ๆ
ทุกคนที่ได้ยินว่าไนเรลคือประธานสมาพันธ์นักล่าก็พากันอ้าปากค้าง โดยเฉพาะไอรินาและฮาร์มที่เจอกับไนเรลมาก่อน ต่างก็ไม่อยากจะเชื่อเพราะเรื่องของธานสมาพันธ์นักล่านั้นดังมากในช่วงแรก ๆ ของการต่อสู้กับซอมบี้
ชายผู้ที่กลายเป็นมังกร ฆ่าสัตว์ระดับ 4 ด้วยตัวคนเดียวทั้งที่พลังที่น้อยกว่าและสังหารซอมบี้นับหมื่น ๆ ประธานสมาพันธ์นักล่าคือชายที่เรียกว่า หนึ่งคนสู้กองทัพได้อย่างแน่นอน ทำไมเขาถึงมาอยู่ที่นี่เกิดอะไรขึ้น นี่คือสิ่งที่ทุกคนอยากรู้มาก
ไนเรลมองไปที่อารอนและไม่ได้ปฏิเสธถึงคำพูดของเขา นั้นยิ่งทำให้ทุกคนเชื่อคำพูดของอารอนไป 100 เปอร์เซ็นต์แล้ว
“นายต้องการอะไร” ไนเรลถามออกมาตรง ๆ
“มาสู้กันฉัน นายกับฉันและฉันจะพิสูจน์ ให้ทุกคนรู้ว่าอันดับหนึ่งของมนุษย์ชั้นสูงก็คือฉัน” อารอนยกกำปั้นขึ้นมาเหมือนจะชกไนเรล แต่เขาก็หยุดอยู่ห่างจากหน้าไนเรลไม่กี่เซนติเมตรเป็นเหมือนการข่มขวัญให้ไนเรลกลัว แต่ไนเรลกลับไม่ได้ยกมือโต้ตอบหรือขยับตัวอะไร
“ไม่สน?” ไนเรลกล่าวออกมาอย่างสบาย ๆ
อารอนที่ได้ยินดังนั้นก็ถึงกับหงุดหงิดและเสียหน้าพอสมควรทั้งที่เขาและไนเรลอยู่ระดับเดียวกัน แต่ไนเรลกับทำท่าเหมือนเขาไม่คู่ควรที่จะลงมือด้วยนั้นทำให้อารอนปลดปล่อยพลังออกมาคิดจะลงมือกับไนเรลตรงนี้เลย
