ตอนที่ 293 ของที่มีค่าที่สุด
เธอรู้สึกเหมือนอยู่ในท่าเรือที่ปลอดภัย
“คุณรู้ไหมว่ามีอะไรอยู่ข้างใน” เฉียวเมียนเมียนเขย่ามันเบา ๆ ต่อหน้าต่อหน้า
เหมาเยซื่อส่ายหน้า “ผมไม่รู้ว่าคุณย่าเตรียมของขวัญชิ้นนี้ให้คุณ มีเพียงคุณคนเดียวเท่านั้นที่รู้ว่ามีอะไรอยู่ข้างใน”
เฉียวเมียนเมียนอยากรู้อยากเห็นมากเกินไป เธอแทบรอไม่ไหวที่จนต้องเปิดดูตอนนี้
เธอคาดหวังว่าท่านผู้หญิงเหมาอาวุโสเอื้อเฟื้อของขวัญชิ้นแล้วล่ะก็ มันต้องเป็นของมีค่าอย่างแน่นอน
แต่เมื่อเธอเห็นว่าของที่ถูกอัดแน่นอยู่ข้างในคือโฉนดที่ดิน เธอรู้สึกหวั่นไหว
มันคือโฉนดที่ดินทำเลทอง เธอจ้องมองมันพร้อมกับอ้าปากกว้างอยู่นาน ก่อนจะเงยหน้าขึ้นในที่สุด
เธอยังไม่ได้เตรียมตัว หัวใจของเธอสูบฉีดอย่างรวดเร็ว “นี่คือโฉนดที่ดิน?”
เหมาเยซื่อมองไปที่ของขวัญชิ้นนั้น ดูเหมือนเขาจะไม่แปลกใจอะไร
“อืม ผมเดาว่าคุณย่าน่าจะเตรียมเรื่องนี้ไว้นานแล้ว เธอต้องการมอบให้เป็นสมบัติของคุณ ส่งเอกสารที่เกี่ยวข้องของคุณมาให้ผมวันพรุ่งนี้นะ ผมจะให้คนไปจัดการเรื่องเอกสารให้”
เฉียวเมียนเมียนพูดไม่ออก
ดวงตาของเธอเปิดกว้างและดูเหมือนจะมีปัญหาในการพูดชั่วขณะ
“สำหรับฉันเหรอคะ?”
“ใช่สิ”
“ทั้งหมดนี้ ให้ฉันเหรอคะ?”
“ใช่”
เฉียวเมียนเมียนรู้สึกเหมือนกำลังจะเป็นลม
นี่เป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้นมาก
ท่านผู้หญิงเหมาอาวุโสไม่เพียงแต่ใจดีเท่านั้น แต่ยังเป็นคนใจกว้างด้วย
นี่ถือว่าเธอให้เงินเป็นจำนวนมากซึ่งมีมูลค่ามหาศาลมากจนไม่สามารถใช้จ่ายได้หมดภายในชั่วชีวิตเดียวแก่เธอ
คุณย่าเปรียบเหมือนเทพเจ้าแห่งความเจริญรุ่งเรืองที่ผู้คนสอดอ้อนวอน
ที่ดินในโฉนดนี้จะมีราคาหลายสิบล้านหยวน
โดยรวมแล้วน่าจะประมาณหลายร้อยล้านหยวนได้
นี่เป็นของขวัญชิ้นใหญ่เกินไป และเธอแทบไม่สามารถวิเคราะห์อะไรได้
มือของเธอสั่นสะท้าน
มันรู้สึกเหมือนความฝัน
“ไม่ได้หรอกค่ะ ของขวัญชิ้นนี้แพงเกินไป...”
เฉียวเมียนเมียนหายใจเข้าลึก เพื่อเรียบเรียงตัวเอง แต่ก็ไม่สามารถทำได้
“สิ่งนี้มีค่าเกินไป ฉันจะรับได้อย่างไร”
“คุณย่าให้มาแล้ว ก็น่าจะรับไว้”
เหมาเยซื่อมองไปที่หน้าแดงของเธอ เขาถอดกล่องออกจากมือของเธอ และขยุ้มผมของเธอ
“ตอนนี้ คุณคือคุณผู้หญิงเหมาแล้วนะ คุณคู่ควรกับของขวัญที่มีค่าที่สุด”
“ยิ่งไปว่านั้น นี่ยังเป็นธรรมเนียมของครอบครัวเรา ลูกสะใภ้ทุกคนจะมีส่วนแบ่งเป็นของเธอ ถ้าคุณเป็นคนเดียวที่ไม่ได้รับ ก็ดูเหมือนว่าครอบครัวของผมไม่ถือว่าคุณเป็นหนึ่งในพวกเรา”
เอาล่ะ..
ในเมื่อเขาพูดมาเช่นนี้ เฉียวเมียนเมียนจึงไม่มีเหตุผลที่ดีที่จะปฏิเสธอีกต่อไป
อย่างไรก็ตามเธอรู้สึกดีที่ได้กลายเป็นเศรษฐีขึ้นมากะทันหัน
เห็นได้ชัดว่าท่านผู้หญิงเหมาอาวุโสยอมรับเธอเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวแล้ว
แต่ว่าคุณผู้หญิงเหมานั่นสิ...
เฉียวเมียนเมียนเป็นคนอ่อนไหวง่าย เธอบอกได้ว่าคุณผู้หญิงเหมาปัจจุบันไม่ค่อยชอบเธอนัก
ดูเหมือนว่าเหมาเยซื่อก็คิดเช่นกัน เขาพูดอย่างเงียบ ๆ ว่า “คุณไม่ต้องกังวลเรื่องแม่ของผมหรอก ผมจะหาเวลาคุยกับเธอ ถ้าคุณไม่ชอบไปที่นั่น เราก็ไม่ต้องไปบ่อยนักก็ได้”
เฉียวเมียนเมียนรีบส่ายหน้า “ฉันไม่มีอะไรต่อต้านแม่ของคุณ คุณไม่ได้บอกหรอกเหรอว่าพี่ชายของคุณกลับบ้านน้อยมาก ถ้าเรายังไม่กลับไปบ่อย ๆ อีก คุณย่าและคนอื่น ๆ จะต้องเสียใจเป็นแน่”
