บทที่ 152 แมมมอธเพรช กลายเป็นมหาจอมเวทระดับเซียนเทพ
ในชั้นที่ 34 ของหอคอยเทพมังกรนั้นเต็มไปด้วยสายลมโหยหวนเย็นเยือกและหิมะขาวนวล ทั้งโลกถูกปกคลุมไปด้วยหิมะและน้ำแข็ง ไกลสุดหูตาจะมองเห็น ทุกอย่างล้วนเป็นสีขาวโพลนไปหมด ภายใต้เท้าของเขานั้นเป็นชั้นหิมะหนา เบื้องหน้าของเขามีภูเขาน้ำแข็งขนาดยักษ์ตั้งตระหง่าน เกล็ดหิมะลอยไปมาตามลมราวกับจะเต้นระบำหยอกล้อ “...
