ตอนที่ 16 ผู้ถือหุ้นรายใหญ่อันดับสองของโรงแรมห้าดาว

ตอนที่ 16 ผู้ถือหุ้นรายใหญ่อันดับสองของโรงแรมห้าดาว

ข่าวการกลับมาพบกันอีกครั้งของเพื่อนร่วมรุ่นได้เริ่มแพร่กระจายไป

ข่าวที่ว่า หลินฟ่าน จะมาร่วมงานด้วยก็ทำให้สาว ๆ หลายคนกรี๊ดกร๊าด  สมัยที่ หลินฟ่าน เป็นนักเรียน ม.ปลายอยู่นั้น มีผู้หญิงส่วนใหญ่ที่ชอบเขา

สาวหลายคนสารภาพรักกับ หลินฟ่าน

แต่ไม่มีใครประสบความสำเร็จเลย

ตลอดช่วงที่เรียนมัธยมปลายเพื่อนร่วมโต๊ะของ หลินฟ่าน คือ เซี่ยหว่านชิว  ทั้งตอนนั่งเรียน และตอนกินข้าว  บางวันเล่นเกมป้อนขนมให้กัน ไม่รู้ว่ามีผู้หญิงอีกกี่คนที่คอยอิจฉา เซี่ยหว่านชิว ในตอนนั้น

แต่เมื่อ เซี่ยหว่านชิว  กลายเป็นดาราดัง ในวงการบันเทิงและค่อยๆขาดการติดต่อกับทุกคน

ทางด้าน ซื่อหยู่ถง เพื่อนสนิทของ จ้าวลี่ลี่ รู้สึกผิดหวังเล็กน้อยหลังจากทราบข่าวของ หลินฟ่าน

"ลี่ลี่ ตอนนี้ หลินฟ่าน เขาเป็นยังไงบ้าง มีครอบครัวไปรึยัง?" ซื่อหยู่ถง ถาม

จ้าวลี่ลี่  พยักหน้า“ เขาก็ ขี่สามล้อเปิดร้านอาหารเล็ก ๆ ขนาด 20 ถึง 30 ตารางเมตร ไม่มีลูกค้าและเปิดร้านเพียงสี่ชั่วโมงต่อวัน ฉันไม่คิดว่าตอนนี้เขาจะตกต่ำขนาดนี้ ถ้าเป็นก่อนหน้านี้ ฉันคงจะแนะนำเธอคบกับเขาแน่นอน  แต่หลังจากที่เพิ่งไปเห็นสภาพเขามา ฉันหมดคำพูดเลย

"จริงเหรอ " ซื่อหยู่ถง  พูด   " แต่ หลินฟ่านเขาก็หล่อมากนะ"

จ้าวลี่ลี่  โต้กลับในทันที" หยู่ถง  ฐานะมันสำคัญกับผู้หญิงอย่างเราๆมากนะ  ตอนนี้เธออายุเท่าไหร่  มันควรเป็นช่วงเวลาสวยงามที่สุดในชีวิตของผู้หญิงคนหนึ่ง  ในความคิดของฉัน หลินฟ่าน เพิ่งพาอะไรไม่ได้  เราหาแฟนและไม่ต้องการอะไรมากแค่รถ บ้าน และต้องการเงินอีกไม่กี่แสน เธอคิดว่า ผู้ชายกระจอกๆแบบหลินฟ่าน จะมีของพวกนี้งั้นเหรอ

" ไม่ใช่ว่าเราจะเห็นแก่เงิน แต่ถ้าเป็นอย่างนี้อนาคตเธอจะเป็นยังไง  ตอนนี้เธอมีหน้าตารูปร่างที่ใช้เป็นประโยชน์ได้ หรืออย่างน้อยๆต้องรู้จักเลือกผู้ชายที่จะคบด้วย เราไม่ใช่เด็ก ม.ปลายอีกแล้วเราควรคิดถึงอนาคตของครอบครัวเราด้วย "จ้าวลี่ลี่ กล่าว

"ฉันก็คิดว่าอย่างนั้นแหละเธอพูดถูกถึงเวลาที่จะต้องเลิกสนใจกับคนอย่าง หลินฟ่าน  แล้ว ฉันคิดว่า เกาลี่ฉง, เฉินไจ่เล่ย, ซู่เหย่าถิง พวกเขาทั้งหมดนี้กำลังไปได้สวย" ชื่อหยู่ถง พยักหน้า

"แล้วเธอคิดไหมว่าตอนนี้ เซี่ยหว่านชิว กลายเป็นดาราดัง แล้วเธออาจจะเลิกติดต่อกับ หลินฟ่าน รึเปล่า ไม่ใช่ว่าฉันดูถูกหลินฟ่านนะ คนอื่น ๆ ก็เป็นเพื่อนกันได้ แต่คนเคยชอบกันแล้วอีกคนตกต่ำลงขนาดนี้  แย่เลยนะ” จ้าวลี่ลี่ กล่าว

หลังจาก ซื่อหยู่ถง วางสายแล้ว เธอก็ได้มองไปที่ หลินฟ่าน  ซึ่งกำลังอยู่ที่ประตูของตลาดสด ด้วยความลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่ก็ไม่ได้เข้ามาทักทาย

แต่ หลินฟ่าน ได้เห็น ซื่อหยู่ถง แล้วและขี่รถสามล้อตรงเข้าไปทัก เขากล่าวว่า"สวัสดี ซื่อหยู่ถง  เธออยู่แถวนี้เหรอ"

ซื่ออหยู่ถง หันกลับมามอง หลินฟ่าน และผิดหวังเล็กน้อยเธอส่ายหัวเบา ๆ .

ถ้า หลินฟ่าน มีเงินมากกว่านี้ ... เธออาจไล่ตาม หลินฟ่าน  เหมือนเมื่อก่อน

แต่ หลินฟ่าน ในขณะนี้ที่เธอเห็นเขากำลังขี่รถสามล้อซึ่งไม่สามารถให้ชีวิตสุขสบายที่เธอต้องการได้ เธอคิดเหมือนที่ จ้าวลี่ลี่บอก อายุ23ปีแล้ว และไม่เหลือเวลาพอให้ลำบากกับ หลินฟ่านได้

นอกจากนี้ยังควร ... อยู่ห่างจาก หลินฟ่าน

"อืม ฉันรีบ  มีอะไรต้องทำไปก่อนนะ" ซื่อหยู่ถง พูดแล้วรีบหันกลับไป

" อ้าว!  เธอไม่ซื้อของแล้วเหรอ"หลินฟ่าน ไม่เข้าใจสิ่งที่ ซื่อหยู่ถง แสดงออก

ทัศนคติของ จ้าวลี่ลี่ ซื่อหยู่ถง  แตกต่างจากตอนเป็นเด็กมัธยมมาก  เธอสนใจแต่คนที่มีรถขับเท่านั้น   แต่ หลินฟ่าน  ก็ไม่ได้สนใจเรื่องเหล่านี้อย่างไรก็ตามเขาไม่ชอบผู้หญิงเหล่านี้ไม่ได้สำคัญอะไรกับเขา

.....

หลังจากนั้น หลินฟ่าน ได้ส่งข้อความถึง เซี่ยหว่านชิว

[หลินฟ่าน: "พรุ่งนี้ไปงานเลี้ยงรุ่นกันไหม"]

[เซี่ยหว่านชิว: "นายอยากให้ฉันไปไหมล่ะ"]

[หลินฟ่าน: "เปล่า…แค่ถามดู ได้ยินมาว่าจะมีเลี้ยงรุ่นกันพรุ่งนี้" ]

[หลินฟ่าน: "พรุ่งนี้ถ้าฉันไปฉันอาจเรียกเสียงกรี๊ดได้มากกว่าดาราดังอย่างเธอก็ได้นะ"]

[เซี่ยหว่านชิว: "เหมี๊ยว ~~ ฉันไม่สนใจ!"]

[เซี่ยหว่านชิว: " สาว ๆ ไปกันเยอะมั้ย "]

[หลินฟ่าน: "ก็น่าจะหลายคน จ้าวลี่ลี่ ซื่อหยู่ถง คงไปด้วยและมีสาว ๆ คนอื่นๆในชั้นเรียนอีก"]

[เซี่ยหว่านชิว: "(สติ๊กเกอร์  แมวดุร้าย!)"]

[เซี่ยหว่านชิว: (สติ๊กเกอร์โกรธ)]

[หลินฟ่าน: "???? "]

[เซี่ยหว่านชิว "ฉันจะทำงานแล้ว  พรุ่งนี้จะไปที่ร้านของนาย ฉันจะกินสลัดผัก  "]

[หลินฟ่าน:" คืนพรุ่งนี้มีเลี้ยงรุ่นไง ฉันจะทำยังไงถ้ากลับมาไม่ได้  "]

[เซี่ยหว่านชิว:" นายกล้าเหรอ! " "]

[เซี่ยหว่านชิว: สติ๊กเกอร์โกรธ ]

หลังจากจบแชทแล้ว หลินฟ่าน ทำอะไรไม่ถูกเลย

โอกาสที่จะออกไปปาร์ตี้กับเพื่อนร่วมชั้น ทานอาหาร ดื่มและร้องเพลง มันกำลังหมดไป

เพราะ เซี่ยหว่านชิว กำลังรอกินสลัดผักของเขาในคืนนั้นด้วย

นี่ก็เป็นเพราะเธอกลัวว่าเขาและสาว ๆ ที่เคยชอบเขาจะสนุกกันจนเลยเถิดในงานเลี้ยง

หลินฟ่าน โกรธเล็กน้อยที่เธอมองเขาเป็นคนแบบนั้น

ทุกวันนี้มีผู้หญิงไร้ยางอายมากมายถ้ามีอะไรเกิดขึ้นจะทำอย่างไร  นั่นคือสิ่งที่ เซี่ยหว่านชิว คิด

และต่อให้ หลินฟ่าน ไม่มีความคิดแบบนั้น แต่ผู้หญิงหลาย ๆ คนนั้นเป็นฝ่ายเข้าหาเขา มันก็ยากที่จะคิดดีกว่านี้ได้

ที่ผ่านมาเธอคอยรับจดหมายรักที่สาวๆส่งให้ หลินฟ่าน  แน่นอนว่า เซี่ยหว่านชิว ได้อ่านข้อความรักมากมาย จากจดหมายนั่น เธอไม่เคยปล่อยให้ถึงมือ หลินฟ่าน เลยแม้แต่ฉบับเดียว

...

ทันทีที่ หลินฟ่าน รับสายอีกครั้ง ซู่เหย่าถิง โทรหาเขา

"หลินฟ่าน  อย่าลืมมาพรุ่งนี้นะ บ่ายสี่โมงที่ เรดิสัน โฮเทล นิว เซนจูรีส์ ทุกคนรอนายอยู่ เกาลี่ฉง จะบริการพวกเราเป็นอย่างดีเลย ซู่เหย่าถิง กล่าว

"แล้ว เซี่ยหว่านชิว ล่ะ จะมาด้วยไหม" นายสนิทกับเธอตอนมัธยมนี่  ยังสนิทกันเหมือนเดิมอยู่ไหม "ซู่เหย่าถิง ถาม หลังจากแจ้งเวลานัดให้ หลินฟ่าน ทราบและอีกอย่างหนึ่งถามเกี่ยวกับข่าวของ เซี่ยหว่านชิว

" ไม่... "หลินฟ่าน กล่าว

เมื่อ ซู่เหย่าถิง ได้ยินแบบนี้เขาก็คิดว่า เซี่ยหว่านชิว กับ หลินฟ่าน ไม่ได้ติดต่อกันนานแล้ว

"โอ้...ไม่เป็นไรนะเพื่อน  นายยังไม่มีแฟนใช่ไหม มางานเลี้ยงรุ่นจะได้สนุกเต็มที่  ฉันจะช่วยนายเอง แล้วเจอกัน" ซู่เหย่าถิง  กล่าวด้วยรอยยิ้ม

หลินฟ่าน  ดูเวลาเพื่อต้องการจะไปเลี้ยงรุ่นตอนบ่ายสี่โมงพรุ่งนี้

ถ้าเป็นแบบนี้เขาต้องรีบ เพราะว่าหลังจากรับประทานอาหารเย็นและพูดคุยกับเพื่อนแล้วก็เป็นเวลาเย็นพอดี และ เซี่ยหว่านชิว  จะมาหาเขาที่ร้านเพื่อกินสลัดผักในตอนเย็น

สักพัก หลินฟ่าน  ก็จำได้ว่าเขายังไม่ได้ลงชื่อเข้าใช้ระบบในวันนี้

"ติ๊ง การลงชื่อเข้าใช้สำเร็จแล้ว"

"ขอแสดงความยินดีกับผู้เข้าใช้ระบบ ท่านได้รับหุ้นโรงแรมห้าดาว ระดับประเทศ 20% ของ เรดิสัน โฮเทล นิวเซนจูรีส์ ซึ่งเทียบเท่ากับผู้ถือหุ้นลำดับที่สองของ เรดิสัน โฮเทล นิวเซนจูรีส์

"ข้อตกลง...การโอนหุ้นและสิทธิ์ในทรัพย์สินที่เกี่ยวข้องหนังสือถูกเก็บไว้ในคลังระบบและโฮสต์ สามารถเรียกดูได้ตลอดเวลา"

เสียงของระบบดังขึ้นและดวงตาของ หลินฟ่าน ก็สว่างขึ้น

ก่อนหน้านี้เขาเคยลงชื่อเข้าใช้แล้วก็ได้วิลล่าและ บูกัทติ ก็มากที่สุดแล้วสำหรับเขา  สิ่งเดียวที่ดูเล็กน้อยที่สุดคือการได้คือตั๋วลอตเตอรี่เงินสด  และเขาถูกรางวัลเพียง 100,000 หยวน

แต่ตอนนี้เขาถือหุ้น 20% ในโรงแรมห้าดาว!

ในฐานะผู้ถือหุ้นใหญ่โรงแรมชั้นนำระดับห้าดาว เรดิสัน โฮเทล นิวเซนจูรีส์ ใน เมจิซิตี้แห่งนี้ มีมูลค่าตลาดโลก 1.8 พันล้าน!

โรงแรมแห่งนี้ไม่ได้มีอยู่แค่ในเมืองเมจิกซิตี้ แต่ยังมีสาขาในเมืองอื่น เช่น เกียวโต เจียงตู หลินโจว และฉางซาน เป็นโรงแรมครบวงจรขนาดใหญ่ที่รวมโรงแรมที่พักและการจัดเลี้ยงไว้ด้วยกัน

และหลินฟ่าน ได้หุ้น 20% และยังเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่อันดับ2ของโรงแรมระดับ 5 ดาวซึ่งเทียบเท่ากับเงินปันผล หลายหมื่นล้านในแต่ละปี!

เมื่อเป็นถึงผู้ถือหุ้นรายใหญ่อันดับสองคงสบายขึ้นแต่ก็อาจน้อยกว่าผู้ถือหุ้นรายใหญ่อันดับหนึ่งนิดหน่อยและมีรายได้มากมายแม้นั่งอยู่ที่บ้าน

ตัวอย่างเช่นประธานหม่าของอาลีฯ มีข่าวของเขามากมายทุกวัน   แต่  หลินฟ่าน ไม่ชอบชีวิตแบบนั้น เขาชอบที่จะนอนเล่นแต่ยังหาเงินได้และพักผ่อนได้เช่นกัน

เขาจะเป็นเศรษฐีอย่างเงียบ ๆ เก็บค่าเช่า ขับรถสปอร์ต และทำสลัดผักให้ เซี่ยหว่านชิว  บ้างเป็นครั้งคราว แค่ชีวิตก็ช่างวิเศษมากแล้ว