ตอนที่ 14 อาหารราคา20,000หยวน
ตอนที่ 14 อาหารราคา20,000หยวน
"ทักษะการแสดงของเธอดีมากจริง ๆ" หลินฟ่าน ได้ แต่ถอนหายใจ มันเป็นเรื่องที่ไว้ใจได้ ยากมากสำหรับสาวสวยที่แกล้งตีหน้าเศร้า เซี่ยหว่านชิว เพียงแค่ทำท่าทางน่าสงสาร ก็ทำให้เขาแพ้เธอแต่โดยดี
หลินฟ่าน ใจอ่อนยอมแพ้เธอเสมอ
ยิ่งไปกว่านั้น หลินฟ่าน ไม่ใช่คนใจแข็งเขามีความฉลาดมาก แม้ว่าเขาจะแพ้ แต่เขาสามารถทำให้ เซี่ยหว่านชิว สำนึกผิดต่อเขาได้เช่นกัน
ในสายตาแฟนคลับ เธอคือเทพธิดาอันเป็นที่รักของผู้คนนับไม่ถ้วน เซี่ยหว่านชิว มีทักษะการแสดงที่น่าทึ่ง ไม่แปลกใจเลยที่หลาย ๆ คนพลาดไม่ได้ที่จะติดตามเธอได้จากทางหน้าจอทีวี
" ยกโทษให้ฉันแล้วเหรอ" เซี่ยหว่านชิว พูดอย่างเขินอาย ใบหน้าสวยของเธอแดงระเรื่อเธอแสดงความเขินอายและเสียงที่อ่อนโยนของเธอทำให้คนฟังใจละลายได้เลย
หากไม่ใช่เพราะการห้ามใจตัวเองของ หลินฟ่าน คงเลยเถิดไปแล้ว
"หยุด!หยุดเลย!ถ้าไม่หยุดโจ๊กจะไหม้แล้วนะรู้ไหม” หลินฟ่าน กล่าว
“เหมี๊ยว นายชอบให้ฉันอ้อนใช่ไหมล่ะ” เซี่ยหว่านชิว กระพริบตาสองสามครั้งมองไปที่ หลินฟ่าน
" ชอบอะไรล่ะ"หลินฟ่าน มองไปที่ เซี่ยหว่านชิว รู้สึกว่ามันเป็นการตัดสินใจที่ผิด ที่จะอยู่ในร้านแค่สองคน ในตอนกลางคืนแบบนี้
"เอ้อ!!! ไม่ชอบก็ไม่ต้องชอบ" เซี่ยหว่านชิว ตะคอกเบา ๆ
หลินฟ่าน ถามในขณะที่ทำโจ๊ก :"ทำไมเธอถึงชอบพูดเหมี๊ยวอยู่บ่อยๆ"
เซี่ยหว่านชิว หันไปรอบ ๆ แล้วยื่นมือสองข้างออกและเกา หลินฟ่าน เบา ๆ "เหมี๊ยว แบบนี้เหรอ"
หลินฟ่าน มองไปที่ เซี่ยหว่านชิว สำหรับเขาแล้วไม่ว่า เซี่ยหว่านชิว ทำอะไรก็น่ารักไปหมด
"ฉันต้องใส่หูแมวเหมียวก่อน" เซี่ยหว่านชิว สวมหมวกของเธออีกครั้ง โดยมีหูที่มีขนสองข้าง ซึ่งเข้ากันกับท่าทางและเสียงเหมี๊ยวของ เซี่ยหว่านชิว มันดูน่ารักมาก
หลินฟ่าน ไม่ได้พูดอะไรเขาเพียงแค่ยิ้ม
"อะไรกัน นายไม่ชอบแมวงั้นเหรอ?" เซี่ยหว่านชิว ก้มหัวลงดวงตาของเธอเริ่มแดงเล็กน้อย
“ฉันเคยเลี้ยงลูกแมวชื่อ ชิวฉิว เหมือนกัน มันมักกระโดดใส่ฉันและเล่นกับฉัน แต่วันหนึ่ง มันป่วยมันไม่สามารถรักษาให้หายได้ มันรอฉัน เมื่อฉันกลับมาจากโรงพยาบาลเพื่อซื้อยามันก็ตายไปซะแล้ว ...”เซี่ยหว่านชิว พูดถึง ชิวฉิว ตัวเก่าของเธอ
เธอชอบลูกแมวและหมวกที่มีหูแมวเพื่อที่จะได้คิดถึงเพื่อนเก่าของเธอ ลูกแมวที่ชื่อ ชิวฉิว
"ไม่...ฉันชอบทุกอย่างที่เธอทำ สัตว์เป็นเพื่อนกับมนุษย์ไม่ใช่เหรอ" หลินฟ่าน ลูบหูแมวบนหัวของ เซี่ยหว่านชิว เบา ๆ ราวกับว่าเข้าใจถึงความรู้สึกของเธอ
"ดังนั้นสำหรับลูกแมวที่เราเลี้ยงไว้ที่นี่ เราคิดว่าแมวตัวนั้นคือ ชิวฉิว ดีไหม" หลินฟ่าน ถาม
"ใช่" เซี่ยหว่านชิว มองไปที่ประตูหลังและพบว่า ชิวฉิว กำลังเดินเข้ามาเมื่อเธอเห็น หลินฟ่าน และทำให้ เซี่ยหว่านชิว เธอก็ยิ้มอีกครั้ง
"ดูสิ ชิวฉิว อยู่ที่นี่" เซี่ยหว่านชิว อุ้มลูกแมวขึ้นมาและยิ้มอย่างมีความสุข
"เราคุยกันนานแล้วนะ หิวรึยัง" หลินฟ่าน ยิ้มเมื่อเขาเห็นฉากที่อบอุ่นนี้เป็นภาพที่สวยงามมาก
“นายทำโจ๊กอยู่ไม่ใช่เหรอ?” เซี่ยหว่านชิว กล่าว
หลินฟ่าน กล่าวอย่างเคร่งขรึม: "นี่สำหรับฉันของเธอต้องจ่ายเงินก่อน"
เซี่ยหว่านชิว เป็นดาราดัง มีรายได้หลายสิบล้านหรือหลายร้อยล้านสำหรับภาพยนตร์กล่าวอีกนัยหนึ่งเธอต้องร่ำรวยกว่า หลินฟ่าน ในตอนนี้
สำหรับแฟนคลับที่ชอบเธอ พวกเขามักจะให้ของขวัญกับเธอ เลี้ยงอาหาร เลี้ยงตั๋วหนัง แต่กับ หลินฟ่าน เขาไม่เคยเอาใจคนดังอย่างเธอเลย
" ฉันจ่ายได้อยู่แล้วนี่มันร้านอาหารฉันรู้" เซี่ยหว่านชิว พูด และกัดฟันของเธอ
" ไม่ใช่แค่โจ๊กหนึ่งชามนะ ที่ผ่านมาเธอยังไม่ได้ให้เงินฉันเลย "หลินฟ่าน แกล้งเธออีกแล้ว
“เธอต้องจ่าย แล้วเธออยากกินอะไรก็ได้ฉันจะทำให้ ข้าวผัดไข่ 8 หยวน ปลาตะเพียนตุ๋น 23 หยวน หมูสามรส 26 หยวน ซี่โครงหมู 43 หยวน และบะหมี่เผ็ดเหว่ยหลง ”หลินฟ่าน เริ่มแนะนำเมนูอาหารให้กับ เซี่ยหว่านชิว
"เอาข้าวผัดไข่" เซี่ยหว่านชิว กล่าวพร้อมกับจ้องหน้า หลินฟ่าน อย่างจริงจังคราวนี้เธอโกรธเธอจริง ๆ แล้ว
“ไม่กินซี่โครงเหรอ?” หลินฟ่าน ยิ้มหันกลับไปหยอกเล่นอีกครั้ง
"ไม่..ฉันกลัวน้ำหนักขึ้น" เซี่ยหว่านชิว กล่าวแล้วสัมผัสหน้าท้องแบนราบของเธอ
“มันจะดีกว่านี่ถ้าจะเพิ่มน้ำหนักให้มากขึ้นสักนิดและอะไรที่ควรจะอ้วนก็จะได้อ้วนขึ้นบ้าง” หลินฟ่าน มองไปที่รูปร่างของเธอและพูดล้อเล่น
"หลินฟ่าน ปากร้ายนะ ระวังนายจะโดนกัด" แก้มของ เซี่ยหว่านชิว แดงระเรื่อ เธอยืดเอวขึ้นอีกครั้งและแอ่นหน้าอกของเธอขึ้น หน้าอกของเธอไม่เล็กและรูปร่างของเธอก็สมบูรณ์แบบอย่างแท้จริง
“เออ ๆ ฉันจะทำข้าวผัดกับโจ๊กให้และพาเธอไปส่งที่บ้านเมื่ออิ่มอิ่มแล้ว” หลังจากที่ หลินฟ่าน ทำข้าวผัดไข่เสร็จแล้วเขาก็วางไว้ตรงหน้า เซี่ยหว่านชิว
ข้าวผัดไข่มีต้นหอมสีเขียวสับและไข่ที่มีหมูหยองอยู่ด้านบนมีกลิ่นหอมเฉพาะตัว ยังมีโจ๊กวางอยู่บนโต๊ะด้วย
หลินฟ่าน ทานโจ๊กหนึ่งชามส่วน เซี่ยหว่านชิว ก็ทานโจ๊กอีกชาม ดังนั้นพวกเขาจึงได้ทานอาหารเย็นร่วมกัน
เซี่ยหว่านชิว ไม่มีท่าทีต่อโจ๊กชามนี้และข้าวผัดไข่ในตอนแรก แต่เมื่อทานเธอก็พบว่า ...อาหารครั้งนี้อร่อยมากขึ้น
เมื่อมองไปที่การแสดงออกของ เซี่ยหว่านชิว หลินฟ่าน ก็ยิ้มเล็กน้อยทักษะการทำอาหารของเขาก็เข้ามามีบทบาทในที่สุด
เซี่ยหว่านชิว ทานข้าวผัดไข่แล้วมันก็อร่อยขึ้นเรื่อย ๆ และข้าวต้มในชามสีดำนี้ก็เหมือนกันมันละลายในปากและหอมและหวาน
"มันอร่อยขนาดนี้ได้ยังไง? ทักษะการทำอาหารของ หลินฟ่าน ก้าวหน้าไปมาก"
รสชาติอาหารดีกว่าแม่ครัวที่เคยทำให้เธอซะอีก เซี่ยหว่านชิว มองไปที่ หลินฟ่าน และรู้สึกอายที่จะพูดดังนั้นเธอจึงทานอาหารของเธอไปเรื่อย ๆ
" หรือว่านี่คือการทำอาหารด้วยหัวใจ" แก้มของ เซี่ยหว่านชิว แดงขึ้น
"หลินฟ่าน คงเรียนรู้การทำอาหารเป็นเวลานานแล้ว"
เมื่อเห็น เซี่ยหว่านชิว ยังคงอยากกิน หลินฟ่าน จึงค่อย ๆ หยิบสลัดผักออกมาอย่างเงียบ ๆ
“มันอร่อยมากเลย” เซี่ยหว่านชิว อุทานดวงตาที่สวยงามของเธอมองไปที่ หลินฟ่าน แบบชื่นชม
"แล้วนี่สำหรับหมู" หลินฟ่าน พูดพร้อมกับวางสลัดลง
" อะไรนะ" เซี่ยหว่านชิว ลังเลว่าจะทานอีกดีไหม
เมื่อมองไปที่ท่าทางของเธอ หลินฟ่าน ก็อดยิ้มไม่ได้
"โอเค อิ่มแล้วไปส่งฉันที่บ้านหน่อย" เซี่ยหว่านชิว กล่าว
"ไป งั้นขึ้นรถเลย"หลินฟ่าน กล่าวขณะขี่รถสามล้อคันเก่าของเขา
"อืม ... งั้นนั่งนี่นะ?"เซี่ยหว่านชิว ดูเก้ๆกังๆ
“นั่งสามล้อไปกันนะ ไม่งั้นถ้าขับ บูกัทติ ของฉันไปจะเป็นที่สะดุดตามากไป ไม่มีใครคิดหรอกว่าจะมีดาราดังนั่งอยู่บนรถสามล้อเก่า ๆ ของฉัน” หลินฟ่าน ยิ้ม
เซี่ยหว่านชิว มองที่ หลินฟ่าน แล้วหัวเราะ: "นายมี บูกัทติเหรอ?เชื่อนายก็ออกลูกเป็นหมูแล้ว
"จริงๆฉันมี บูกัทติ มูลค่ามากกว่า 100 ล้าน ลิมิเต็ดอิดิชั่น ซึ่งมีไม่กี่คันในโลกด้วย " หลินฟ่าน พยักหน้า
เซี่ยหว่านชิว ทำหน้าไม่เชื่อ "เห้อ..จริง ๆ เลยนะ"
หลินฟ่าน ไม่ได้อธิบายอะไรต่อเขาจะรอให้ เซี่ยหว่านชิว จะเห็นเองเมื่อมีโอกาสในอนาคต
เบาะนั่งของสามล้อมีขนาดเล็กมากบางครั้ง หลินฟ่าน ก็เผลอเบียด เซี่ยหว่านชิว ไปบ้างแค่โดนแขนของเธอเพียงเล็กน้อยทำให้ หลินฟ่าน ใจสั่นเล็กน้อย
เหมือนกันกับ เซี่ยหว่านชิว หน้าแดงระเรื่อเธอรีบสวมหมวกและหน้ากาก แต่กลยุทธ์ของ หลินฟ่าน นั้นมีประโยชน์จริงๆการขับรถสามล้อเก่าๆมันเป็นเวลากลางคืน ไม่มีใครสนใจพวกเขาเลยแม้แต่คนเดียว
เมื่อประตูที่ทางเข้าบ้านของ เซี่ยหว่านชิว หลินฟ่าน จอดรถสามล้อ ทุกอย่างเงียบมากและไม่มีใครอยู่แถวนั้นเลย
เซี่ยหว่านชิว โอนเงินเข้าบัญชีของ หลินฟ่าน 20,000 หยวน
หลินฟ่าน" ค่าอะไร20,000?"
เซี่ยหว่านชิว เดินไปหา หลินฟ่าน พร้อมกับถอดหน้ากากและพูดว่า " อิอิ ฉันคิดว่าเรามีปัญหากับการจ่ายค่าอาหาร จากนี้ไปนายจะต้องเตรียมสลัดผักให้ฉันทุกวันก่อนที่ฉันจะอ้วนเพราะการการกินของที่นายทำ"
หลินฟ่าน ปฏิเสธทันที“ทุกวันเลยงั้นเหรอ และจ่ายมาแค่20,000 หยวน เหรอฉันเสียเงินทำอาหารให้เธอไปเยอะแล้วนะ”
เซี่ยหว่านชิว จ้องไปที่ หลินฟ่าน แล้วหันหลังกลับไป เหลือเพียงแผ่นหลังที่สวยงามอ่อนโยน ดูเหมือนจะโกรธเล็กน้อยเมื่อเขาพูดไปแบบนี้
