ตอนที่ 12  ฝีมือการทำอาหารระดับมาสเตอร์

ตอนที่ 12  ฝีมือการทำอาหารระดับมาสเตอร์

เมื่อตื่นขึ้นมาในตอนเช้าวันต่อมา หลินฟ่าน ก็เลือกที่จะลงชื่อเข้าใช้ทันที โดยไม่รู้ว่าวันนี้จะมีอะไรดีๆเข้ามาได้

"ติ๊ง!! การลงชื่อเข้าใช้สำเร็จแล้ว"

"ขอแสดงความยินดีกับผู้ใช้งานระบบที่ได้รับ โปรแกรม มาสเตอร์ คุ๊กกิ้ง   พร้อมสูตรอาหารต่างๆโดยอัตโนมัติ  ไม่ว่าจะเป็นเมนูประเภทไหนก็ตาม  ทุกจานจะอยู่ในระดับมาสเตอร์"

เสียงของระบบดังขึ้นและความสุขของ หลินฟ่าน ก็ปรากฏขึ้นอีก

การทำอาหารระดับมาสเตอร์นั้น จะมีประโยชน์แค่สำหรับเขามาก

ทักษะการทำอาหารของ หลินฟ่าน นั้นอยู่ในระดับปานกลางซึ่งเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ธุรกิจร้านอาหารของเขาไม่ค่อยเป็นที่รู้จัก และก็มีแต่ เซี่ยหว่านชิว เป็นคนเดียวที่ได้ชิมทุกเมนูที่เขาทำมาตลอด

หลังจากเปิดร้านไปซักสองสามชั่วโมงและมีลูกค้าเพียงไม่กี่คน แต่เขาก็เริ่มรู้สึกว่ามันดีขึ้นกว่าเดิม

"รูปหล่อทำกับข้าวได้อร่อยมากเลย"

"ฉันเอา มันฝรั่งทอดกรอบ กับข้าวผัดไข่  ไข่เยี่ยวม้า  ปีกไก่ทอด  มันบดมะเขือเทศ  หมูเปรี้ยวหวานและปลานึ่งซีอิ้ว หัวปลาหม้อไฟ " หญิงอ้วนมองไปที่หลินฟ่าน แล้วสั่งอาหารเพิ่ม

หลังจากเธอเพิ่งลองกินข้าวผัดไข่  รสชาติดีอย่างน่าประหลาดใจ มันอร่อยกว่าทุกครั้ง

"และฉันเคยมากินร้านนี้ นี่แหละที่เห็นว่าเจ้าของร้านหล่อแบบนี้"

แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนเดิม มันทำให้เธอได้รับประสบการณ์ที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง หลินฟ่านไม่เพียง แต่หล่อเหลา แต่อาหารที่เขาทำก็อร่อยมากด้วย

นับตั้งแต่นั้นหญิงอ้วนก็สั่งอาหารมา  แล้วเธอก็วางเงิน หนึ่งพันหยวน ลงบนโต๊ะด้วยมือใหญ่ของเธอบ่งบอกว่า เธอพอใจกับอาหารวันนี้มาก

หลินฟ่าน ต้องมีความสุขเป็นธรรมดาที่ได้เห็นผลลัพธ์ เขามีความสามารถในที่จะหาเงินจริงๆแล้ว

" อาหารที่คุณทำอร่อยมาก คุณอยากไปทำงานเป็นพ่อครัวที่บ้านฉันไหม  ฉันจะจ่ายให้คุณเดือนละ 20,000 หยวน" หญิงอ้วนพูดพร้อมกับมองไปที่หลินฟ่าน

“ขอโทษนะครับ ผมไม่มีความคิดอยากจะเป็นพ่อครัวที่บ้านใคร” หลินฟ่าน ปฏิเสธข้อเสนออย่างเด็ดขาด

“แล้วคุณยังเปิดร้านอาหารเล็ก ๆ ที่นี่ งั้นเหรอและฉันไม่ค่อยเห็นลูกค้าที่นี่เลย” หญิงอ้วนพูดต่อไปด้วยความพากเพียร

"ผมเปิดร้านอาหารเล็ก ๆนี้  เพราะผมมีความสุขกับมันไม่ใช่แค่เอาไว้เพื่อหาเงินน่ะครับ" หลินฟ่าน ยิ้มเบา ๆ และยังคงเก็บข้าวของไปด้วย

"งั้น สามหมื่น!" หญิงอ้วนเสนอค่าแรงที่สูงขึ้น

"ไม่ใช่อย่านั้นครับพี่สาว การทำอาหารของผมไม่สามารถวัดได้ด้วยเงินหรอกครับ" หลินฟ่าน กล่าว

"งั้น ห้าหมื่น!  ห้าหมื่น มาบ้านฉันเพื่อทำอาหาวันละสามมื้อ รายได้ห้าหมื่นหยวนเธอทำเงินได้มากกว่าเปิดร้านอาหารเล็ก ๆ แบบนี้" หญิงอ้วนกล่าว

“พี่สาวครับ มันเป็นธุรกิจของผมเอง แม้ว่าผมจะเปิดร้านอาหารเล็ก ๆ เพื่อสร้างรายได้เหตุผลหลักก็คือผมไม่อยากไปเป็นพ่อครัวให้ใคร”

“นอกจากนี้ผมไม่ได้ขาดแคลนเงิน” หลินฟ่าน กล่าว

ต้องมีเหตุผลที่ดีกว่านี้และเหมาะสมสำหรับที่เขาจะเป็นพ่อครัวส่วนตัวให้ใคร

เช่น หากอีกฝ่ายเป็นแฟนหรือสมาชิกในครอบครัวของเขาก็ลองพิจารณาดู

ช่วงเวลาที่เหลือ หลินฟ่าน ต้องการทำในสิ่งที่เขาอยากทำเท่านั้น

“คุณนี่จริงๆเลย!  สมัยนี้ยังมีคนที่ไม่อยากเกาะผู้หญิงรวยๆอยู่อีกเหรอ...” หญิงอ้วนกล่าว

เมื่อมีเสียงโทรศัพท์ ดังขึ้น

หลินฟ่าน ก็รับสายและอีกฝ่ายคือ เซี่ยหรานหราน

"คุณหลิน มีคนต้องการเช่าห้องในเขตการศึกษาของคุณ ที่ไห่ถัง ฉันให้ข้อมูลติดต่อของคุณกับอีกฝ่ายแล้วประมาณบ่ายโมง พวกเขาจะติดต่อคุณ "

หลินฟ่าน พยักหน้า" อืมมันเป็นเรื่องใหญ่ ต้องคุยอีกทีครับ "

หลังจากเขา วางสายแล้ว  หญิงอ้วนที่แอบฟังอยู่ก็ตะลึงอยู่ข้างๆ

ไห่ถัง!  บีโกเนีย การ์เด้น? ที่อยู่ในเขตการศึกษา?

ราคาต่ำสุดสำหรับห้องเขตนี้สูงมากกว่าสิบล้าน!

กล่าวอีกนัยหนึ่งแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะซื้อที่อยู่อาศัยในเขตการศึกษาโดยไม่มีทรัพย์สินหลายสิบล้าน

หลินฟ่าน เป็นเจ้าของบ้านในเขตโรงเรียนที่ บีโกเนีย การ์เด้นท์ ซึ่งหมายความว่าทรัพย์สินของครอบครัว หลินฟ่าน มีมากกว่า 10 ล้านหยวน!

ไม่น่าแปลกใจที่ หลินฟ่าน บอกว่าเขาไม่สนใจเงิน

สรุปว่าเขาคือพวกทายาทเศรษฐีเหรอ?

"บีโกเนียการ์เด้น .... ห้องประจำเขตการศึกษาที่นั่นราคาสูงเสียดฟ้า"

คุณคงรวยมากเลยนะ

อ่า ... เป็นไปได้ไหมว่า บูกัทติ ที่จอดข้างนอกนั้นก็เป็นของคุณด้วย "หญิงอ้วนถาม

หลินฟ่าน พยักหน้าและกล่าวว่า" มันเป็นแค่รถที่เอาไว้ใช้ไปไหนมาไหนน่ะครับ" "

ผู้หญิงอ้วนอึ้งกับคำตอบ

เธอรู้จักสินค้ายานยนต์ ที่เรียกว่า บูกัทติ ลาโวทูนัวร์ ของ หลินฟ่าน ดี ว่ามันมีมูลค่าหลายร้อยล้าน! ในสายตาของ หลินฟ่าน รถสปอร์ตที่มีราคาหลายร้อยล้าน เป็นแค่รถ?

สำหรับคนรวยทั่วไปแล้วนี่คือสัญลักษณ์ของฐานะเกียรติยศและด้วยรถสปอร์ตคันละหลายร้อยล้านนี้สำหรับพวกเขามีความสำคัญ แม้ในการเลือกคู่ครอง แต่ หลินฟ่าน ไม่สนใจเลยและเขาไม่ต้องการความสำคัญใด ๆ ในการเลือกคู่ครองเดินบนถนน ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้ผู้หญิงหลงเสน่ห์

อีกอย่างหนึ่งภูมิหลังของ หลินฟ่าน นั้นไม่มีใครรู้มาก่อน!

ด้วยรถสปอร์ตหลายร้อยล้าน หลินฟ่าน ควรมีเงินมากเท่าไหร่?

"ลาก่อน! "หญิงอ้วนออกจากร้านไป ทั้งที่เธอต้องการจ้าง หลินฟ่าน มาดูแล แต่ หลินฟ่าน กลับร่ำรวยกว่าเธอด้วยซ้ำ

ขณะที่ หลินฟ่าน เข้าไปนั่งในรถ เสียงข้อความ วีแชท ก็ดังขึ้น

ที่รูปหัวของลูกแมวสีเทา มันเป็นข้อความของ เซี่ยหว่านชิว

[เซี่ยหว่านชิว: " เหมี๊ยว"]

[หลินฟ่าน: " ? ? ]

[เซี่ยหว่านชิว:" เหมี๊ยว "]

[หลินฟ่าน:" เมื่อไหร่จะมาที่ร้าน  "】

【 เซี่ยหว่านชิว:" คืนนี้ "]

[หลินฟ่าน:" ไม่....ร้านปิดตอนกลางคืนนะ"]

[เซี่ยหว่านชิว:" ฉันไม่สน ฉันจะกัดแน่ ถ้านายไม่อยู่ที่ร้าน " 】

【หลินฟ่าน:" แค่ครั้งนี้นะ "】

【เซี่ยหว่านชิว:" ~~~ "】

นี่เป็นวิธีการสื่อสารที่ไม่เหมือนใครระหว่าง เซี่ยหว่านชิว และ หลินฟ่าน เมื่อใดก็ตามที่ เซี่ยหว่านชิว อยากได้อาหารอร่อยเธอจะส่งข้อความหา หลินฟ่าน เพื่อมาที่ร้านอาหารเล็ก ๆ ของ หลินฟ่าน

เพื่อเก็บเป็นความลับ เซี่ยหว่านชิว จะเลือกมาในเวลาที่มีคนน้อย วันนี้พิเศษยิ่งกว่านั้นเธอมาหลังจากร้านปิดหลังจาก

"เซี่ยหว่านชิว ยัยผู้หญิงเอาแต่ใจ รอคืนนี้ คอยดูว่าฉันจะสอนบทเรียนให้เธอแม้ว่าเธอจะเป็นลูกค้าปะจำมาหลายปีแล้วก็ตาม  เธอจะเข้าออกเหมือนบ้านตัวเองได้ไง" หลินฟ่าน บ่น

หลินฟ่าน ขับรถไปที่ บีโกเนียการ์เด้น

มีสามีภรรยาคู่หนึ่งกำลังรอเขาอยู่ที่นั่นแล้ว

ทั้งคู่ขับ บีเอ็มดับเบิ้ลยู เมื่อพวกเขาเห็น  หลินฟ่าน ขับ บูกัทติ มาพวกเขาถึงกับตะลึง

แน่นอนว่าคนที่ซื้อ ที่พักในเขตการศึกษาอย่างบีโกเนีย การ์เด้นได้นั้นต้องไม่ใช่คนธรรมดา

"คุณคะ บูกัทติ คันนี้อย่างน้อยก็หลายล้านใช่ไหม" ผู้หญิงคนนั้นถามสามีของเธอ

"ใช่แล้วคุณนี่ บูกัทติ คันนี้เป็นรุ่นพิเศษมีจำนวน จำกัด สั่งประะกอบสำหรับเจ้าของรถมีจำนวน จำกัด เพียงคันเดียวทั่วโลกและมีมูลค่าหลายร้อยล้านดูเหมือนว่าเจ้าของบ้านที่เราจะเช่าไม่ใช่คนธรรมดา" ชายคนนั้นพูดพลางมองไปที่รถของ หลินฟ่าน เต็มไปด้วยคำชม

ชายคนนี้มีชื่อว่า จ้าว ปิงฉี และผู้หญิงมีชื่อว่า หยางกง เป็นคู่สามีภรรยาที่ต้องการเช่าบ้านที่ บีโกเนีย การ์เด้น นี้

"สวัสดีครับ" หลินฟ่าน ยื่นมือออกมาหลังจากลงจากรถ

"สวัสดีครับ ผมไม่คิดว่าเจ้าของบ้านที่ผมอยากเช่าจะหล่อเหลาและยังหนุ่มแบบนี้" จ้าวปิงฉี จับมือ หลินฟ่าน

กงหยาง ยังคงตะลึง เธอคิดว่าคนที่สามารถมีทรัพย์สินหลายพันล้านได้ ก็เหมือนกับสามีของเธอสมัยหนุ่มๆ

แต่ หลินฟ่าน ยังเด็กและหล่อมาก เขาขับรถ บูกัทติ และมีบ้านในเขตการศึกษาที่ บีโกเนีย การ์เด้น เขายังคงเป็นเจ้าของอยู่ ถ้าเขาไม่มี รถ บูกัทติ และบ้านในเขตการศึกษาก็เป็นไปได้ยากที่จะเชื่อว่า หลินฟ่าน จะร่ำรวยขนาดนี้ เขาไม่ได้ใส่เสื้อผ้าแบรนด์ดังและทำตัวธรรมดามากด้วย  มันเลยทำให้ดูเหมือนผ้าขี้ริ้วห่อทอง

หลินฟ่าน แสดงความสุภาพ เล็กน้อยหลังจากลงจากรถและท่าทีที่อ่อนน้อมถ่อมตนและเป็นมิตรของเขาทำให้ หยางกง และ จ้าวปิงฉี ยอมรับว่า ...หลินฟ่านไม่ธรรมดา ๆ อย่างแน่นอน!