ตอนที่แล้วตอนที่ 275 เขากลายเป็นคนเอาแต่ใจ
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 277 จะไม่ทำอีก

ตอนที่ 276 ที่รัก ผมขอโทษ


นับตั้งแต่ที่เธอรู้จักเหมาเยซื่อ เขามักจะอ่อนโยนต่อเธอไม่ว่าเขาจะเป็นอย่างไรกับคนอื่น ๆ

เขาดีกับเธอเสมอ เอาใจเธอถึงขนาดที่เฉียวเฉินรู้สึกว่ามากเกินไป

เฉียวเมียนเมียนเคยอยู่กับเขามาระยะหนึ่งแล้ว แทบจะลืมไปแล้วว่าเขาเคยเป็นอย่างไร

เขาไม่เคยเป็นคนอ่อนโยน เขาอ่อนโยนต่อเธอมากขึ้น

ทั้งที่เขาไม่ได้ชอบเอาอกเอาใจคนอื่น ยกเว้นเธอ

เฉียวเมียนเมียนเคยชินกับการปรนเปรอจากเขา และตอนนี้คิดว่าเขาเป็นคนง่าย ๆ ที่เธอสามารถเจรจาด้วยได้ตลอดเวลา

แต่ทันใดนั้นด้านที่น่ากลัวของเขาก็กลับเข้ามาเล่นงานเธอ

เธอเกร็งไปทั้งตัว จิตใจของเธอว่างเปล่า

เธอไม่มีคำพูดใด ๆ และสำหรับเหมาเยซื่อดูเหมือนว่าเธอกำลังยอมรับ

ชายคนนี้โกรธมากยิ่งขึ้น เขาอยากจะทำลายซูเจ๋อในขณะนั้น

ด้วยความโกรธ เขาจึงออกแรงมากขึ้น ขณะที่เขาบีบคางของเธอ

“ทำไมคุณไม่พูดอะไรเลยล่ะ? ผมโดนทิ่มแทงหัวใจซะขนาดนี้ คุณจะไม่พูดอะไรเลยเหรอ?”

ผิวของเฉียวเมียนเมียนนุ่มและอ่อนโยนมาก

แม้แต่การบีบเบา ๆ ก็ทำให้เกิดรอยแดงขึ้นได้

ด้วยแรงที่เขาใช้มีรอยลายนิ้วมือปรากฏขึ้นที่คางของเธอ

ใบหน้าของเธอบูดบึ้งจากความเจ็บปวด แต่เธอกัดริมฝีปากและนิ่งเงียบ

“พูดสิ.” เหมาเยซื่อรู้สึกรำคาญกับความเงียบของเธอ

เขามองลงไปที่เธอ “เฉียวเมียนเมียน คุณ...”

เขาหยุดลงกลางประโยค

เมื่อเห็นน้ำตาในดวงตาของเธอ และรอยแดงบนคางของเธอ

ความโกรธและความหึงหวงของเขาก็ถูกแทนที่ด้วยความเสียใจในทันที

“ผมขอโทษ.” เขาถอยมือออกอย่างรวดเร็ว และเมื่อเขาเห็นรอยทั้งหมดที่เขาทิ้งไว้บนตัวเธอ เขาก็ยิ่งรู้สึกไม่พอใจกับตัวเอง

ในขณะที่เขาพูดว่า “ผมขอโทษ” เฉียวเมียนเมียนสูญเสียการควบคุมน้ำตาของเธอเอง

พวกมันกลิ้งลงมาที่แก้มของเธอ

น้ำตาอันอบอุ่นเหล่านั้นไหลลงบนหลังมือของเหมาเยซื่อ

มือของเหมาเยซื่อหยุดนิ่งกลางอากาศราวกับว่าเขาตกใจ เพราะน้ำตาอันร้อนผ่าวของเธอ

ในขณะนั้นเฉียวเมียนเมียนรู้สึกเสียใจมาก

น้ำตาไหลไม่หยุด

ไม่นานใบหน้าของเธอก็เปียกชื้นจากการร้องไห้ไม่หยุดหย่อน

หยดน้ำตายังคงตกลงบนมือของเหมาเยซื่ออย่างเงียบ ๆ

“ที่รัก ผมขอโทษ” จู่ ๆ เหมาเยซื่อก็หยุดนิ่ง ละทิ้งสิ่งที่ทำให้เธอร้องไห้

เขาลุกลี้ลุกลน

เขาจูบเธอที่แก้มเบา ๆ และใช้แขนเสื้อเช็ดน้ำตาของเธอ

ตอนนี้แขนเสื้อขนาดใหญ่ของเขาเปียกโชก

เฉียวเมียนเมียนไม่หยุดร้องไห้ ในความเป็นจริง เธอร้องไห้หนักกว่าเดิมด้วยซ้ำ

เธอยังคงนิ่งเงียบ แต่ไหล่ของเธอสั่นและตาของเธอบวม

“ที่รัก ผมขอโทษ เป็นความผิดของผมเอง อย่าร้องไห้อีกเลยนะ เห็นคุณร้องไห้แบบนี้ ใจผมก็ยิ่งเจ็บ”

ความโกรธของเหมาเยซื่อหายไปอย่างสมบูรณ์ เมื่อเขาเห็นดวงตาแดงก่ำของเธอ

ตอนนี้เขาฟื้นคืนความเป็นเหตุเป็นผล แล้วความเสียใจก็ท่วมท้น

เขาสัญญาว่าจะไม่ปล่อยให้เธอเสียใจอี

แต่ตอนนี้เป็นเขาเองที่ทำให้เธอเจอกับความทุกข์ยากนี้ และทำให้เธอต้องเสียน้ำตา

แม้ว่าเธอจะทำให้เขาโกรธ แต่เขาก็ไม่ควรโกรธเธอมากนัก และไม่ควรใช้คำพูดแบบนี้เพื่อทำให้เธอเจ็บปวด

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด