ตอนที่ 262 เริ่มไม่พอใจเธอ

ตอนนี้เขาไม่ได้ทักทายเธอเลยด้วยซ้ำ

เมื่อก่อน เขาไม่เคยเป็นแบบนี้

ทัศนคติของเขา ทำให้เซินโย่วรู้สึกเศร้าและหวาดกลัว ความแค้นของเธอที่มีต่อเฉียวเมียนเมียนลึกล้ำ

เธอรู้สึกเหมือนการเปลี่ยนแปลงของเหมาเยซื่อทั้งหมดเป็นเพราะเฉียวเมียนเมียน

ก่อนหน้าเฉียวเมียนเมียนพวกเขาเข้ากันได้ดี

แต่ตอนนี้ผู้หญิงคนนี้ปรากฏตัวขึ้น ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป

“อาซื่อ คุณยังโกรธอยู่เหรอ? มันเป็นความผิดของฉันเอง..”

เซินโย่วกะพริบตาและตาของเธอแดงขึ้น “ฉันบอกให้คุณออกมาทานข้าวเย็นในวันนั้น ถ้าไม่ใช่อาหารมื้อเลี้ยงต้อนรับของฉัน ก็คงไม่...”

“มันไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับคุณ”

หลังจากนั้นเธอก็เป็นผู้หญิงที่เขารู้จักมากกว่า 20ปี น้ำเสียงของเหมาเยซื่ออ่อนลงขณะที่เขาจ้องมองเธอ

“ฉันไม่โทษเธอ อย่าคิดมากไปเลย”

“จริง ๆ เหรอ?” เซินโย่วรู้สึกผิด เมื่อนึกถึงวิธีที่เหมาเยซื่อเพิกเฉยต่อเธอในตอนนี้ เธอก็อยากจะร้องไห้ออกมาด้วยความเสียใจ

“ฉันคิดว่าคุณยังโกรธฉันอยู่”

เหมาเยซื่ออดทนเป็นพิเศษต่อเฉียวเมียนเมียน แต่ความอดทนของเขาไม่ได้อยู่นานสำหรับคนอื่น

หลังจากปลอบประโลม เซินโย่ว ด้วยคำพูดไม่กี่คำ เขาก็กำลังจะจากไป

“ฉันพูดไปแล้ว ดังนั้นอย่าคิดมากกับเรื่องนี้ นี่เป็นเรื่องระหว่างฉันกับน้องสี่ อย่าเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยเลย”

หลังจากนี้เขาก็โอบเฉียวเมียนเมียนและหันหน้าออกไป

เซินโย่วยืนอยู่บนพื้น มองดูเขาเดินจากไปอย่างช้า ๆ ด้วยดวงตาสีแดง

เขาเปลี่ยนไปจริง ๆ

แม้ว่าเขาจะบอกว่าเขาไม่ได้โกรธเธอ แต่ทัศนคติของเขาที่มีต่อเธอ ก็ยังดูแปลกแยกเล็กน้อยอยู่ดี

เขาจงใจทำให้เธอแปลกแยก

ก่อนหน้านี้เขาไม่เคยเป็นแบบนี้

เขาจงใจทำให้เธอแปลกแยกเพื่อแสดงให้เฉียวเมียนเมียนเห็นใช่หรือไม่?

เฉียวเมียนเมียนทำให้เขาทำอย่างนั้นหรือ

ในเวลาเพียงหนึ่งนาทีเซินโย่วมีความคิดมากมายในใจของเธอ

ในท้ายที่สุด เธอก็โยนความผิดทั้งหมดให้กับเฉียวเมียนเมียน

เหมาเยซื่อเปลี่ยนไปหลังจากแต่งงานแล้ว

ถ้าเขายังไม่ได้แต่งงาน ถ้าตอนนี้เขายังโสด พวกเขาจะไม่กลายเป็นแบบนี้ต่อกัน พวกเขาจะยังเข้ากันได้เหมือนในอดีต และใช้ชีวิตอย่างมีความสุขและกลมเกลียวกัน

แววตาขุ่นเคืองของเธอไม่สามารถปกปิดได้

เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เธอรู้สึกอิจฉาผู้หญิงคนอื่น

“โย่วโย่ว?” ใครบางคนฟังดูสับสนอยู่ข้างหลังเธอ

“เกิดอะไรขึ้น ระหว่างเธอกับอาซื่อ”

คุณผู้หญิงเหมาดูสับสน หลังจากเห็นเหตุการณ์เมื่อสักครู่

พริบตาเดียว เซินโย่วรีบปกปิดอารมณ์ในดวงตาของเธอและหันกลับมา

เธอยิ้มให้คุณผู้หญิงเหมาอย่างเป็นกันเอง

“ป้าเหมาคะ ไม่มีอะไรหรอกค่ะ เป็นเพียงความเข้าใจผิดเล็กน้อย ฉันได้เคลียร์กับอาซื่อเรียบร้อยแล้วค่ะ”

คุณผู้หญิงเหมามองดูดวงตาสีแดงของเธอ แล้วขมวดคิ้วขึ้น “เกิดอะไรขึ้น? อาซื่อกับเสี่ยวกงทะเลาะกันเรื่องอะไร? เขาทำรุนแรงต่อกันหรือเปล่า?”

คุณผู้หญิงเหมาคนเก่าได้ยินที่พวกเขาคุยกันและมองไปที่พวกเขา

“เกิดอะไรขึ้นระหว่างอาซื่อกับเสี่ยวกงเหรอ? พวกเธอกำลังพูดถึงอะไร”

“ไม่มีอะไรหรอกค่ะย่าเหมา” เซินโย่วหันกลับมาและยิ้มให้สายตาที่มองอย่างสงสัยของคุณผู้หญิงเหมาคนเก่า

“มันเป็นเรื่องเล็กน้อย ท่านไม่ต้องกังวลกับมันหรอก สายแล้ว ถึงเวลางีบแล้วไม่ใช่เหรอคะคุณย่า ฉันจะช่วยพาคุณกลับไปที่ห้องของคุณเพื่อพักผ่อน”

หลังจากจ้องมองเธอไม่กี่วินาที ท่านผู้หญิงชราก็พยักหน้า “อืม ๆ ฉันจะกลับไปพักผ่อนแล้ว”

เซินโย่วเดินออกไปทันที