ตอนที่ 34 มูลค่าที่มนุษย์สร้างขึ้น

โจชัวพบวัตถุที่คุ้นเคยมากมายในสตูดิโอ มันเป็นสิ่งเดียวกับที่โจชัวเคยใช้หาเลี้ยงชีพตอนอยู่บนโลกนั่นคือแท็บเล็ตกราฟิก

ด้วยการถือกำเนิดของแท็บเล็ตกราฟิก โลกจึงเข้าสู่ยุคแห่งศิลปะอย่างเป็นทางการ ผู้เชี่ยวชาญด้าน CG ทุกประเภทปรากฏตัวขึ้น และงานศิลปะ CG ที่ยอดเยี่ยมจำนวนมากก็เริ่มปรากฏขึ้นทีละชิ้น

โจชัวเลื่อนปลายนิ้วของเขาขึ้นเหนือลูกบาศก์สีน้ำเงินจาง ๆ ขณะที่มันปล่อยแสงระยิบระยับเบา ๆ อักษรรูนที่ไม่รู้จักก็เริ่มปรากฏขึ้นบนพื้นผิว ภาพวาดถูกนำเสนอในรูปแบบของการฉายภาพ

ประสบการณ์ของเขาในการใช้มันทำให้ยากสำหรับเขาที่จะเชื่อว่าเขาอยู่ในยุคที่รถม้าเป็นรูปแบบการขนส่งที่พบเห็นได้บ่อยที่สุด มัน…เป็นหน้าต่างสถานะแบบที่มนุษย์เห็นในการเดินทางในอวกาศ

บางทีโลกก็ทำทุกอย่างสำเร็จมานานแล้ว? โจชัวเคยลองใช้อุปกรณ์ AR ใน HQ ของ Google มาก่อน และหลังจากที่เขาสวมมันแล้วเขาก็สามารถวาดและระบายสีได้อย่างอิสระในพื้นที่รอบ ๆ ตัวเขา

ด้วยกระดาษเปล่าและพู่กัน โจชัวจึงลองวาดภาพด้วยวิธีใหม่ ซึ่งก้าวหน้าไปอีกขั้น

ในเวลาเพียงสิบนาทีสั้น ๆ โจชัวได้วาดภาพของเอลฟ์อย่างรวดเร็ว ดวงตาที่เฉียบคม และเป็นร่างกายที่ผู้หญิงทุกคนปรารถนาจะมี

เอลฟ์เป็นตัวละครที่นักเล่นเกมส่วนใหญ่ในโลกรู้จัก มันคือราชินีซิลวานาสวินด์รันเนอร์จาก World of Warcraft

โจชัวทำได้เพียงร่างร่างคร่าวๆ แต่ฟังก์ชันของหน้าต่างสถานะค่อนข้างมีประสิทธิภาพ มีฟังก์ชั่นการระบายสีขั้นพื้นฐานและอีกมากมาย

ในช่วงเวลาที่โจชัวร่างเส้นของซิลวานาสซิริและไฮร์แลนได้เดินออกจากห้องเล็ก ๆ

“ข้ามีความรู้เกี่ยวกับอาร์คาโนเทคอยู่บ้าง ถ้าข้าอยากขอลองลองทำงานกับเจ้า ข้า…คงไม่ทำให้เจ้าเดือดร้อนอะไรใช่ไหม?”

โจชัวหยุดวาดและมองไปที่ไฮร์แลนเช่นเดียวกับซิริ

ไฮร์แลนเป็นเจ้าของสตูดิโอ และสิ่งนี้อาจเป็นสิ่งที่ไฮร์แลนสร้างขึ้น

“โอ้ ข้าไม่ได้ว่าอะไร…มันมีไว้ให้ผู้เยี่ยมชมได้ทดลองใช้อยู่แล้ง”

ไฮร์แลนเหลือบมองภาพวาดที่อยู่เหนือลูกบาศก์ มันดึงดูดความสนใจของไฮร์แลน

จิตรกรที่เป็นมนุษย์หลายคนได้สร้างภาพวาดของเอลฟ์ ท้ายที่สุดเผ่าพันธุ์เอลฟ์มีความหมายเหมือนกันกับความงามในแง่ของสุนทรียภาพของมนุษย์ แต่ไฮร์แลนรู้สึกว่าสิ่งนี้ดูแตกต่างจากเอลฟ์ที่อาศัยอยู่ในป่าเล็กน้อย

“ผู้เยี่ยมชม? มันคือวัตถุจัดแสดงใช่หรือไม่”

โจชัวมองไปที่สถานที่อื่น ๆ ในห้อง เขาไม่เห็นคนอื่นเลยนอกจากไฮร์แลนและชิริ นอกจากนี้เมื่อเทียบกับสตูดิโออื่น ๆ ที่โจชัวได้เดินผ่านมาก่อนหน้านี้ สถานที่แห่งนี้ดูร้างไปเล็กน้อย

“เอ่อ คุณหญิงลอยด์ เจ้าวางแผนที่จะเข้าร่วมนิทรรศการโลกด้วยอุปกรณ์ลึกลับนี้ใช่หรือไม่?”

คำถามของโจชัวดูเหมือนจะแทงเข้าไปในจุดที่เจ็บที่สุดของไฮร์แลน และการแสดงออกของนางก็ดูหดหู่

“คงจะดีไม่น้อยถ้าข้าได้เข้าร่วม อุปกรณ์อาร์เคนทั้งหมดที่จัดแสดงในนิทรรศการทำจากมือของปรมาจารย์ที่มีชื่อเสียง ... แม้ว่าข้าหวังว่างานของข้าจะได้รับการจัดแสดงที่นั่น แต่ก็น่าเสียดายที่ข้าควรคิดว่าจะใช้อุปกรณ์นี้เพื่อทำเงินได้ยังไง”

น้ำเสียงของไฮร์แลนดูไม่เห็นมูลค่าในตัวเองอย่างมาก เมื่อเทียบกับเงินแล้วนางกระตือรือร้นที่จะมีชื่อเสียง แต่ความจริงบังคับให้ไฮร์แลนต้องเผชิญกับความสำคัญของเงิน

นางเคยเป็นหนึ่งในนักเรียนที่มีความสามารถในสถาบันเวทมนตร์ที่ดีที่สุดแห่งหนึ่งของนอร์แลนด์ และเบี้ยเลี้ยงการศึกษาที่ให้ทุกปีก็เพียงพอแล้วสำหรับไฮร์แลนที่จะใช้ชีวิตได้อย่างสะดวกสบาย แต่เพื่อที่จะได้นำผลงานของแม่ไปจัดแสดงในงานนิทรรศการโลก นางจึงมาทำอุปกรณ์ลึกลับของนางให้เสร็จ

ในท้ายที่สุ ดการเสี่ยงของไฮร์แลนก็ไม่ได้ผลตอบแทน นางไม่เพียงสูญเสียเงินทุน และถึงแม้นางจะมีสิทธิ์ได้รับเงินสนับสนุนแต่ก็ยังอันตรายอยู่ดี เงินออมทั้งหมดของนางลงทุนไปกับการผลิตอุปกรณ์

“อา อย่างนี้เอง”

โจชัวสามารถเข้าใจเหตุผลที่สิ่งประดิษฐ์ล้ำยุคของไฮร์แลนถูกเพิกเฉย สิ่งประดิษฐ์ของนางนั้น“ล้ำยุค” เกินไป

ย้อนกลับไปบนโลกสถานการณ์เดียวกันก็เคยเกิดขึ้น ผู้คนประหลาดใจกับการปรากฏตัวของเครื่องจักรไอน้ำขนาดเล็กเมื่อพวกเขาประกาศการปฏิวัติอุตสาหกรรมที่กำลังจะมาถึง ในขณะที่มีคนมาพร้อมกับแท็บเล็ตกราฟิกบนหน้าจอ LCD มันคงเป็นเรื่องแปลกสำหรับคนในยุคนั้น

เฉพาะภาพวาดบนผืนผ้าใบเท่านั้นที่มีสิทธิ์ได้รับการพิจารณาว่าเป็นมรดกตกทอด

“ถ้าอย่างนั้น…ข้าอยากจะลงทุนในการวิจัยของเจ้า บางทีการลงทุนอาจไม่เหมาะสม อาจเป็นการร่วมทุน ... หรือองค์กร”

อย่างไรก็ตามโจชัวไม่ใช่คนที่อาศัยอยู่ในยุคของการปฏิวัติอุตสาหกรรม เขาเป็นคนที่มาจากยุคแห่งข้อมูลในศตวรรษที่ 21 เขารู้อย่างชัดเจนถึงมูลค่าอุปกรณ์ของไฮร์แลน และจะมีบทบาทสำคัญในการนำโลกนี้เข้าสู่ยุคแห่งอินเทอร์เน็ต ที่สำคัญกว่านั้น…โจชัวสามารถใช้มันเพื่อวาดภาพ CG Art ของวิดีโอเกมได้

"องค์กร?"

ไฮร์แลนค่อนข้างเข้าใจสองคำแรกที่โจชัวพูด แต่ไฮร์แลนไม่เคยได้ยินคำว่า“องค์กร” ดังนั้นนางจึงหันไปหาซิริด้วยท่าทางที่สับสน

ซิริเพียงยักไหล่และบอกว่านางเคยชินกับมันแฃ้ว

“มันคือการทำงานร่วมกันเพื่อโปรโมตงานศิลปะที่สร้างโดยอุปกรณ์ของเจ้าไปทั่วโลก”

“งานศิลปะ?โจชัว งานศิลปะที่วาดด้วยอุปกรณ์นี้จะถูกบันทึกไว้ในกระแสมานาของหน่วยรูนเท่านั้น งานศิลปะนั้นเป็นสิ่งที่ไม่สามารถสัมผัสได้ และหากอุปกรณ์ได้รับความเสียหายงานศิลปะทั้งหมดจะหายไป”

แม้ว่าไฮร์แลนจะรู้วิธีเก็บ "กระแสมานา" ไว้ในหน่วยรูนภายในผลึกออริจินัม แต่ลักษณะที่ไม่มีตัวตนของภาพวาดหมายความว่าพวกมันไม่มีมูลค่าใด ๆ ไม่ว่าจะเป็นศิลปะเพียงใดก็ไม่สามารถแสดงในหอศิลป์ได้

“มูลค่า? ทุกสิ่งในโลกนี้ไม่มีค่าแต่ต้น มูลค่าของพวกมันถูกสร้างขึ้นจากคน”

เห็นได้ชัดว่าโจชัวไม่ได้คาดหวังว่าโลกนี้ที่ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับอินเทอร์เน็ตจะรู้ว่าศิลปะ CG สามารถขายได้เป็นหมื่น ๆ อย่างไรก็ตามแม้ในศตวรรษที่ 21 CG ที่วาดอย่างพิถีพิถันก็ไม่มีค่าอะไรเพราะข้อมูล ... สามารถคัดลอกได้

“สร้างมูลค่า?”

สีหน้างงงวยของไฮร์แลนทำให้ซิริมีความสุขอย่างอธิบายไม่ถูก มันเหมือนตอนที่ซิริสื่อสารกับโจชัว

“ข้าจะสาธิตให้ดู”

โจชัวเดินไปที่ภาพวาดซิลวานาสที่เขาวาดไว้ก่อนหน้านี้ และเพิ่มเส้นอีกสองสามเส้นในภาพวาด หลังจากนั้นเขาเพิ่มตัวเลข“6” ที่มุมบนซ้ายและหมายเลข“5” เขียนไว้ที่ด้านล่างซ้ายและขวา

โจชัวปรับรายละเอียดของโครงร่างเล็กน้อย และรวมคำบางคำไว้ตรงกลางเฟรม “เมื่อตาย : ควบคุมศัตรูแบบสุ่ม”

หลังจากนั้นไม่นาน หนึ่งในไพ่สีส้มที่แข็งแกร่งสุดจากเกมไพ่ชื่อHearthstoneบนโลกก็ปรากฏตรงหน้าโจชัว!

ในอดีตโจชัวได้มอบเงินมากกว่าหกร้อยหยวนให้กับ Blizzard ก่อนที่เขาจะวาดไพ่ระดับตำนานนั้น!

การร่างภาพปกติหรือศิลปะ CG อาจไม่มีค่าอะไรเลย แต่หลังจากเปลี่ยนงานศิลปะให้เป็นหนึ่งในไพ่ที่หายากที่สุดในเกมไพ่ผู้คนนับไม่ถ้วนก็ไม่ลังเลที่จะหาเงินไปจ่าย

และนี่คือสิ่งที่โจชัวหมายถึง มูลค่าที่มนุษย์สร้างขึ้น!