บทที่ 60 : อันตราย วิ่ง!
ซูมู่เกอหยุด ทำการจับชีพจรขององค์หญิงเก้า แม้ว่าชีพจรของนางจะยังอ่อนอยู่ แต่อย่างน้อยการเต้นของหัวใจของนางก็ฟื้นตัวแล้ว! ซูมู่เกอถอนหายใจด้วยความโล่งอก พร้อมกับเหงื่อที่ไหลซึมบนหน้าผากของนาง นางยกมือขึ้นเช็ดมัน แล้วยืนขึ้น “ประคององค์หญิงขึ้นมา ให้องค์หญิงนั่งบนเก้าอี้” การฟื้นคืนชีพขององค์หญิงเก้า...
