บทที่ 3 เวทย์สายฟ้าและการโจมตีที่หนักหน่วง
บทที่ 3 เวทย์สายฟ้าและการโจมตีที่หนักหน่วง
เมื่อแรนดิสลีย์ตื่นขึ้นมา มีการแจ้งเตือนที่แปลกๆเด้งขึ้น เขาสังเกตเห็นว่าไฟด้านบนกะพริบราวกับว่ามันจะดับลงทันทีเมื่อเขาหลับ เขาส่ายหัวเล็กน้อยและตรวจสอบการแจ้งเตือนนั้น
เพียงชั่วข้ามคืนเขาได้การเพาะปลูก ระดับ 3 แบบไม่รู้ตัว เมื่อเขาลุกขึ้นนั่งแรนดิสลีย์ก็ตกตะลึงเมื่อพบถั่วงอกหลายต้นโผล่ขึ้นมาจากจุดที่เขาโยนเมล็ดที่เขาคายออกจากผลเบอร์รี่ ด้วยความตื่นเต้นเขาลุกขึ้นและเดินไปตรวจสอบดูต้นพวกนั้น แม้ว่ามันจะดูเป็นต้นที่เล็ก แต่ถ้าพวกมันโตมากกว่านี้ล่ะ...
แต่แล้วแรนดิสลีย์ก็ส่ายหัว แม้ว่าที่นี่จะปลอดภัยแต่เขาก็ไม่ได้คิดที่จะอยู่ที่นี่ไปตลอด อันที่จริงการอยู่แต่ในห้องๆนึงเป็นเวลานานๆก็เป้นอะไรที่น่าเบื่อมากๆ ถึงอย่างนั้นการทำฟาร์มก็มีประโยชน์อย่างไม่น่าเชื่อในการใช้เวลาไม่ให้เปล่าประโยขน์ ซึ่งนั่นทำให้เขารวบรวมแหล่งพลังงานได้เพียงพอก่อนที่จะออกไปจากที่นี่
“สงสัยจังว่าเอซและซิดนีย์กำลังทำอะไรกันอยู่…” แรนดิสลีย์พึมพำ แววตาของเขาเหม่อลอย แต่แล้วเขาสะดุ้งกลับมาเปิดหน้าจอเพื่อดูเส้นทางของเขาด้วยสีหน้าตื่นเต้นใส่สองแต้มสุดท้ายลงใน เส้นทางมือใหม่
ยินดีด้วย! คุณได้รับ 1 ค่าสถานะ
ยินดีด้วย! คุณได้รับ 2 ค่าสถานะ
ยินดีด้วย! คุณได้ผ่านเส้นทางของมือใหม่แล้ว! +1 ค่าสถานะทั้งหมด +1 ค่าสถานะต่อเลเวล +4 พลังชีวิตต่อเลเวล +2 พลังเวทย์และ +2 ความอึดต่อเลเวล คุณได้เรียนรู้ทักษะการใช้งานเวทย์สายฟ้าเลเวล 1 และ การโจมตีหนักเลเวล 1!
ใช้เส้นทางนี้ต่อไปเพื่อสำรวจโลกนี้! จำไว้ว่าจะมีเส้นทางคอยเปิดใหม่ให้คุณเสมอ
แรนดิสลีย์หัวเราะออกมาดังๆ ดูเหมือนว่าการจบเส้นทางจะได้รับรางวัลมากมายอย่างแน่นอน มันไม่ได้จบแค่การใส่แต้มอีก2แต้มให้ครบแล้วจะได้ค่าสถานะเพิ่มมาอีกแต้มละ1เท่านั้น แต่การจบเส้นทางยังมีรางวัลใหญ่อีกด้วย!
จากนั้นแรนดิสลีย์ก็ขมวดคิ้ว แม้ว่าเขาจะได้รับเลเวลจากอะไรหลายอย่างก็ตาม แต่ตัวของเขานั้นก็ยังคงเป็นเลเวล 0
เขาฃพลาดอะไรไปหรือเปล่า…?
แรนดิสลีย์เข้าเมนูของเขาแค่ครั้งเดียว แต่ไม่มีอะไรที่เขาน่าจะลืมได้ แรนดิสลีย์มีสีหน้าที่บึ้งตึงเมื่อพิจารณาตัวเลือกที่เขาตั้งสมมติฐานไว้ หากนี่มันเป็นเหมือนเกมก็น่าจะเป็นพื้นที่สำหรับมือใหม่ แต่เนื่องจากเขามาจากใต้อุโมงค์เมื่อระบบเริ่มต้นขึ้นจึงพาเข้ามาในดันเจี้ยนงั้นหรอ…? แล้วพื้นที่สำหรับมือใหม่ล่ะ?…
สายตาของแรนดิสลีย์มองไปที่จุดที่มีเส้นต่อเนื่องกันแทนที่จะเป็นระดับขั้น
ในพื้นที่สำหรับมือใหม่เขาจะได้รับระดับขั้นซึ่งช่วยให้เพิ่มเลเวลได้ง่ายขึ้น ...
แต่แล้วเขาก็ส่ายหัว เขาไม่กังวลเรื่องนั้นในตอนนี้ เขาค่อยๆพัฒนาอย่างช้าๆนั่นก็เพียงพอแล้ว เขายังมีค่าสถานะ 3 แต้มที่เขาสามารถกระจายใช้ได้ และตอนนี้เขามีทักษะสองอย่างที่เขาต้องการหาวิธีใช้มัน
หลังจากกินผลเบอร์รี่อีกครึ่งหนึ่งของเมื่อวาน แรนดิสลีย์ตัดสินใจที่จะใส่ 1 แต้มใน ค่าความอดทน 1 แต้มใน ค่าความคล่องแคล่ว และตัดสินใจที่จะเสี่ยงโชคอีก 1 แต้มใน ค่าการับรู้ไว ด้วยการรับรู้ที่เพิ่มขึ้นเขาหวังว่าจะช่วยให้มองเห็นศัตรูที่เข้าใกล้เขาเช่นกบก่อนหน้านี้ ถ้าตอนนั้นมันโจมตีเขา เขาก็คงจะ...
แรนดิสดีย์ตัวสั่น
หลังจากกระจายการใช้แต้มแล้วแรนดิสลีย์มองไปที่สถานะของเขา
แรนดิสลีย์ โกสต์ฮาวน์
ระดับชั้น : ---
เลเวล : 0
พลังชีวิต (ฟื้นฟูต่อชั่วโมง): 47/47 (23.25)
พลังเวทย์ (ฟื้นฟูต่อชั่วโมง): 19/19 (8)
ค่าความอึด (ฟื้นฟูต่อชั่วโมง): 25/25 (11)
ค่าพลังงาน : 6
ความอดทน : 5
ความแข็งแกร่ง : 3
ความคล่องตัว : 8
การรับรู้ไว : 4
การโต้กลับ : 5
ความต้านทาน : 5
พลังจิต : 5
ความฉลาด : 4
ความรอบคอบ: 2
ความยากในการควบคุม : 2
ความโดดเด่น : 3
เส้นทาง : มือใหม่ 7/7, ป้องกัน , สนับสนุน , โชคชะตา
ทักษะ :วิ่ง : เลเวล 4 , การออกกำลังกาย เลเวล 2 , การอำพรางตัว(แอบ) เลเวล 2 , การเพาะปลูก เลเวล 3 , เวทย์สายฟ้า เลเวล 1 , หมัดหนัก เลเวล 1
การใส่แต้มต่างๆลงใน ค่าความอดทนทำให้ทั้งสุขภาพและความแข็งแกร่งของเขาดีขึ้นซึ่งเป็นสิ่งสำคัญ แต่สำหรับตอนนี้ความสามารถในการเอาชีวิตรอดและความสามารถในการหลบหนีเป็นสิ่งสำคัญกว่า…
แรนดิสลีย์หันมาสนใจทักษะที่เพิ่งเรียนรู้สองทักษะของเขา แรนดิสลีย์พูดว่า “เวทย์สายฟ้า”!
......
(เขาดูรู้สึกอายเล็กน้อยในตอนนี้)
ทันใดนั้นหน้าจอก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าเขา
เวทย์สายฟ้า : เน้นการใช้พลังงานของคุณ ให้คุณยิงพลังเวทย์บริสุทธิ์ใส่ศัตรูของคุณ ใช้โดยใช้ค่าพลังเวทย์ 10 หน่วย ค่าความเสียหายขึ้นอยู่กับค่าความฉลาดและเลเวลของทักษะ
ด้วยความพอใจเขาจึงพูดต่อว่า “การโจมตีหนัก”
การโจมตีหนักหนัก: รวมพลังของคุณเข้ากับการโจมตีที่ทรงพลังในครั้งเดียว โดยใช้ค่าความอึด 5 หน่วย ความเสียหายขึ้นอยู่กับความแข็งแกร่งและเลเวลของทักษะ
เขาพยายามพูดทักษะที่เหลือ แต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เห็นได้ชัดว่ามันใช้ได้เฉพาะกับทักษะที่เปิดใช้งานได้แล้วเท่านั้น แรนดิสลีย์ยังคงทดลองไปมาโดยการยกมือขึ้นและชี้นิ้วขึ้นฟ้า
ไม่มีอะไรเกิดขึ้น . . .
งี่เง่าสิ้นดี แรนดิสลีย์ตั้งสมาธิอีกครั้งและพูดว่า “เวทย์สายฟ้า”!
บางอย่างภายในตัวแรนดิสลีย์เคลื่อนไหว สิ่งที่เขาไม่มีมาก่อนในเมื่อวานนี้ และไม่ได้สังเกตเห็นเพราะมันไม่เคยมีมาก่อน มันค่อยๆเคลื่อนไหวไปที่นิ้วของเขา ด้วยความประหลาดใจนั้น แรนดิสลีย์มองลงไปที่ด้านล่างตรงช่วงท้องของเขาซึ่งเขารู้สึกบางอย่างจากตรงนั้น
พลังงานสีน้ำเงิน ค่อยๆรวมกันอยู่บนนิ้วของเขาและพุ่งออกไป นี่มันอะไรกัน? เขาคิดในใจ และเพราะการเสียสมาธิจึงทำให้แขนของเขานั้นตกลงมา
ทำให้เวทย์สายจึงพุ่งลงมาและช็อตเข้าที่เท้าของเขา
แรนดิสลีย์จ้องไปที่รูบนรองเท้าของเขา เขาร้องตะโกนและกระโดดไปมา จากนั้นเขาก็ดูสถานะของเขา มันสร้างความเสียหายให้กับเขา 5 หน่วย
‘แล้วถ้าค่าความฉลาดมากขึ้นแล้วบวกกับระดับทักษะอีกล่ะ …?’
แรนดิสลีย์ต้องการลองอีกครั้ง แต่เนื่องจากค่าพลังเวทย์สูงสุดของเขาคือ 19 เท่านั้นเขาจึงต้องรอสักหน่อย และด้วยการฟื้นฟูค่าพลังเวทย์ 8 หน่วยต่อชั่วโมง แม้จะเพิ่มเป็นสามเท่าคือ 24 ในห้องปลอดภัยนี้การเติมพลังเวทย์ของเขาก็ต้องใช้เวลาสักครู่
การจดบันทึกเพื่อดูว่าเขาจะจัดการกับค่าสถานะของ ความรอบคอบ และ ความฉลาดยังไงดี แรนดิสลีย์จึงหันมาสนใจการโจมตีหมัดหนักแทน ค่าความอึดจะถูกฟื้นฟูต่อนาทีดังนั้นดูเหมือนว่าจะใช้ท่านี้ได้ง่ายกว่ามาก
รู้สึกว่าเขาเหมือนอยู่ในหนังศิลปะการต่อสู้ แรนดิสลีย์เดินไปหน้าต้นไม้เล็กๆในห้อง เขากางเท้าหายใจเข้าลึกๆแล้วต่อยมัน
เมื่อปล่อยหมัดออไป แรนดิสลีย์รู้สึกได้ว่าเชาต่อยค่อนข้างแรงและต้นไม้เล็กๆนั่นก็สั่นเล็กน้อย น่าแปลกที่มือของเขามีอาการปวด แต่ก็ไม่ได้เจ็บปวดมากจนไม่สามารถขยับมือได้ทั้งๆที่เค้าต่อยไปที่ต้นไม้ บางทีนี่อาจเป็นผลจากค่าสถานะของ พลังงาน และ ความอดทน ของเขา
คราวนี้เมื่อ แรนดิสลีย์ปล่อยหมัดไปเขาพูดว่า “หมัดหนัก”!
พลังใหม่อีกอย่างหนึ่งเคลื่อนไหวภายในตัวแรนดิสลีย์ คราวนี้มันมาจากตรงหัวใจของเขา และอีกจุดหนึ่ง มันร้อนผ่าวและตัวเขาค่อยๆสั่นเพื่อเติมเต็มให้กับพลังทำลายล้างของเขา ทันทีที่หมัดนี้ไปถึงต้นไม้... มันสั่นอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มันสั่นแรงกว่า
แรนดิสลีย์ส่ายหัว เขายอมรับว่าเขาคาดหวังมากไปหน่อย แต่มันก็เพียงพอแล้วที่เขามีทักษะเหล่านี้ติดตัว เพราะทักษะของเขายังอยู่แค่เลเวล 1 และเขามีค่าความแข็งแกร่งแค่ 3 เท่านั้นเมื่อเวลาผ่านไปค่าสถานะและระดับเลเวลของเขาก็จะค่อยๆสูงขึ้นเรื่อยๆเอง
แต่แล้วแรนดิสลีย์ก็ส่ายหัวเอาความคิดพวกนั้นออกไป กว่าจะถึงตอนนั้นเขาจะยังอยู่หรือตายกันนะ?