ตอนที่ 93 แอบในโคลน
ตอนที่ 93 แอบในโคลน
กองทัพยักษ์เถื่อนที่เข้าปะทะกับซอมบี้อีกครั้งเพื่อเปิดทางไปหาอัศวินยักษ์เถื่อนอูคา เหล่ายักษ์ใช้แรดเกราะหนักที่ยังสามารถต่อสู้ได้อยู่ เดินเรียงหน้ากระดาน พร้อมกับที่มียักษ์เถื่อนใช้ความสามารถไฟของเผ่าอัคคี
ไฟที่ยักษ์โจมตีไปที่ซอมบี้เป็นดังเครื่องพ่นไปตรงเผาซอมบี้ทันที
เมื่อมีแนวไฟจาการโจมตีมันก็ทำให้ซอมบี้ระดับต่ำกว่า 3 ต้องโดนเผ่าตายทันที แต่ก็มีซอมบี้ที่ระดับสูงหลายตัวฝ่าแนวไฟเข้ามาโจมตีพวกยักษ์ได้
แต่ถึงแบบนั้นยักษ์ผู้สั่งการก็ไม่ได้คิดจะเปิดศึกยืดเยื้อ เมื่อยักษ์รวมตัวกันได้ก็เคลื่อนที่เข้าหาอูคาที่ตอนนี้โดนฝูงหมาป่าหลายตัวกัดอยู่
“เร็วเข้าไปช่วยท่านอัศวินอูคา” ยักษ์เถื่อนขั้น 4 สองสามตนรีบเข้าไปจัดการหมาป่าที่กำลังกัดคออูคา
ดาบขนาดใหญ่ที่ตัดคอของหมาป่าขั้น 4 จนตายในทันที และตามาด้วยลูกบอลไฟที่โจมตีใส่หมาป่า
ตูม! ตูม! ตูม!
เมื่อหมาป่ายักษ์เห็นดังนั้นมันก็รู้ว่าไม่สามารถจัดการฆ่าอูคาได้อีกแล้ว แต่อย่างไรมันก็รู้สึกว่าได้ระบายความโกรธออกไปบ้างแล้ว หมาป่ายักษ์ขั้น 5 จึงสั่งให้หมาป่าทุกตัวถอนกำลังออกไปและวิ่งออกไปจากที่นี่เข้าสู่พื้นป่าด้านหลังในทันที
และหลังจากที่หมาป่ายักษ์พาฝูงของมันหลบหนีออกไปแล้ว จนเมื่อคิดว่าแถวนี้ไม่มีอันตรายอะไรแล้วก็ได้ผ่อนคลายลงเมื่อเป็นดังนั้นอาการบาดเจ็บของมันก็ถาโถมเข้ามาจนมันอยู่ในสภาพที่อ่อนแอมาก ๆ
เมื่อเป็นดังนั้นหมาป่าขั้น 4 ที่แข็งแกร่งตัวหนึ่งในฝูงของหมาป่ายักษ์ขั้น 5 ก็ลอบโจมตีและฆ่าหมาป่ายักษ์ขั้น 5 ที่บาดเจ็บหนักเพื่อที่แย่งตำแหน่งจ่าฝูง
และหลังจากที่หมาป่าขั้น 4 ฆ่าหมาป่ายักษ์แล้วมันก็จัดการกินเลือดเนื้อของหมาป่าอีกทั้งแก่นพลังงาน จนเลื่อนระดับเป็นขั้น 5 และเข้าควบคุมฝูง
แต่แน่นอนว่ามันก็จัดการฆ่าหมาป่าทุกตัวที่บาดเจ็บและอ่อนแอทิ้งทันทีเช่นกัน เพราะสำหรับหมาป่าแบบพวกมันจะต้องไม่มีตัวที่อ่อนแออยู่ในกลุ่ม เพราะมันถือว่าหมาป่าเหล่านี้เป็นตัวถ่วงฝูง
ซึ่งเลือกนี้ก็จะเกิดขึ้นในอีกหลายวันนับจากนี้
ทางด้านของกองทัพยักษ์เถื่อนที่มาช่วยอูคาไว้ได้ทัน แต่สภาพของอูคาก็บาดเจ็บพอสมควร เมื่อพวกยักษ์ทั้งหมดเห็นแบบนั้นก็ไม่รอช้าพากองกำลังที่ยังเหลือรอดถอนตัวออกจากพื้นที่เช่นกัน
ตอนนี้พวกเขาต้องรักษาชีวิตของอูคาไว้ก่อน
เมื่อยักษ์เถื่อนจากไปพร้อมกับศพของยักษ์เถื่อน แรดเกาะหนักและศพของหมาป่าจำนวนมากไว้ด้านหลัง ซอมบี้สติปัญญาขั้น 4 ที่พากองทัพซอมบี้ไล่หลังมาแต่ก็ไม่ทันกองทัพของยักษ์เถื่อนที่หนีไปไกลแล้ว
มันก็สั่งการให้ซอมบี้ทุกตัวเก็บซากศพทั้งหมดกลับไปด้วย ซอมบี้สติปัญญาขั้น 4 นั้นมองดูเนื้อสด ๆ ที่มีคุณภาพสูงพวกนี้มันก็ยิ้มออกมาด้วยความสยดสยอง
นี่คือชัยชนะอย่างแน่นอน ผู้ที่ได้ผลประโยชนะทั้งหมดไปกลับกลายเป็นซอมบี้
หลังจากสั่งการเก็บกวาดไปแล้วซอมบี้สติปัญญาขั้น 4 ก็พาซอมบี้บางส่วนออกไป เพื่อล่ามนุษย์ที่อยู่ในเมืองออสธาทั้งหมด มันมั่นใจว่าถ้าได้เนื้อสด ๆ ของมนุษย์บวกกับเนื้อระสูงที่ได้ในครั้งนี้ จะต้องก้าวข้ามขั้น 4 และกลายเป็นซอมบี้ชั้นสูงได้อย่างแน่นอน
เมื่อถึงตอนนั้นมันก็จะมีพลังต่อสู้ที่มหาศาลไม่จำเป็นต้องหลบอยู่หลังซอมบี้ตนอื่น ๆ และที่สำคัญมันจะต้องมีสถานะที่สูงขึ้นในเมืองแห่งความตาย (เมืองหลวงไทกีล่าเก่า)
หลังจากที่ซอมบี้สติปัญญาพาฝูงออกไปแล้วก็เหลือซอมบี้บางส่วนที่ยังคงกินชิ้นเนื้อเล็ก ๆ น้อย ๆ อยู่แถวนี้
ในตอนนั้นเองขณะที่ซอมบี้พวกนี้เริ่มกระจายตัวออกไปทางซากคฤหาสน์อาโรเดีย ที่ตอนนี้ไม่สามารถเรียกได้ว่าเป็นเศษซากอาคารได้ด้วยซ้ำ เพราะมันไม่มีอะไรเหลือแล้ว
ห่างออกไปไม่ไกล เนโคที่ตอนแรกสลบไป เขาฟื้นขึ้นมาอย่างมึนงง พร้อมกับที่สำลักน้ำที่อยู่บนพื้นไปสองสามอึก
เมื่อมองไปรอบ ๆ มันก็ไม่มีใครอีกนอกจากตัวของเขาและหลุมบ่อที่เกิดจากการต่อสู้
เนโคจับไปที่แขนของตนเองแล้วก็ต้องตกใจ เพราะแขนของเขานั้นมันต่อเข้ากันใหม่แล้ว
“เกิดอะไรขึ้นก็แขนของเรา...” เนโคมองไปที่รอยแดง ๆ รอบแขนซึ่งเป็นบริเวณที่ขาด ถ้าไม่ใช่ว่าเป็นเพราะมีรอยนี้อยูเขาก็คงคิดว่าตนเองนั้นหลอนไปจนคิดว่าแขนขาด
แต่แล้วดูเหมือนเขาจะนึกอะไรขึ้นมาได้อย่างราง ๆ ดูเหมือนช่วงก่อนที่จะสลบไปจริง ๆ เขาเห็นเงาของหลานตนเองอย่างเบลอว่าไนเรลเอาบางอย่างให้เขากินจากนั้นก็สู้กับยักษ์เถื่อนนั้นอีก
“ไนเรล...” เนโคค่อย ๆ ลุกขึ้นมาท่ามกลางสายฝนที่ยังคงตกอย่างต่อเนื่อง เขามองหาไนเรลในทันที
เนโคฝืนร่างที่บาดเจ็บของตนเองเดินไปเรื่อย ๆ ก็เจอเข้ากับมือของมนุษย์ที่ถูกฝังอยู่ใต้ซากต้นไม้ใหญ่
เมื่อเห็นดังนั้นเนโคก็ไม่รอช้ารีบยกเศษซากต้นไม้ที่ด้านหนึ่งดำเป็นถ่านขึ้นมาในทันที
และทันทีที่ไม้ท่อนนั้นถูกยกออกไปก็เผยให้เห็นไนเรลที่นอนอยู่อาการเป็นตายไม่อาจทราบได้
เนโคไม่รอช้ารีบไปดึงไนเรลขึ้นมาจากดินด้วยแขนซ้ายข้างเดียวอย่างทุลักทุเล เพราะแขนขวาที่เคยขาดถึงมันจะยังคงต่อติดกันแล้วแต่มันก็ยังไม่ฟื้นตัวเต็มที่
เนโคนั่งลงกับพื้นอย่างหมดแรงจากนั้นก็เอามืออังไปที่จมูกของไนเรลเพื่อดูว่าเขายังมีลมหายใจหรือไม่
เนโคอังอยู่สักพักเขาก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก เพราะไนเรลยังคงหายใจอยู่ถึงแม้จะอ่อนแรงก็ตาม
ในขณะนั้นเองเนโคก็ดีใจได้ไม่นาน เพราะมันมีซอมบี้ตัวหนึ่งเดินเข้ามาแถวที่เขาอยู่ เนโคคิดที่จะจัดการเก็บมัน แต่เขาก็ไม่ลงมือทำ เพราะมีอีกหลายตัวอยู่ใกล้ ๆ ถ้าเขาฆ่าซอมบี้ตัวนี้มันจะต้องทำให้ตัวอื่น ๆ เจอพวกเขาทั้งสองคนอย่างแน่นอน
ตอนนี้สภาพของเนโคนั้นยังไม่พร้อมที่จะสู้ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าเขาต้องช่วยไนเรลอีก
เนโคมองซ้ายมองขวาและตัดสินใจใช้วิธีการหลบซ่อนไปก่อน
เมื่อคิดดังนั้นเนโคค่อย ๆ ดึงตัวของไนเรลลงไปที่หลุมบ่อข้าง ๆ ที่มันเต็มไปด้วยโคลนและน้ำฝนที่ขังอยู่เฉอะแฉะ
เนโคจัดการเขาดินโคลนพอกไปตามร่างกายของไนเรลที่มันลงไปในโคลนไม่หมด รวมทั้งใบหน้า ร่างกายทั้งหมดของไนเรลก็อยู่ในโคลนเหลือไว้แต่เพียงจมูกที่โผล่มาพอให้หายใจได้เท่านั้น
จากนั้นเขาก็ทำแบบเดียวกับตัวเองเช่นกัน
ซอมบี้เงาขั้น 2 ที่เคลื่อนที่ไปอย่างช้า ๆ พร้อมกับแขนขาที่เป็นเหมือนกับดาบเสียบไปลงตามพื้นดินขณะที่มันเดินไปอย่างไร้จุดหมายเพื่อหาอะไรกิน
และแล้วมันก็เดินเข้ามาใกล้กับบริเวณที่เนโคและไนเรลที่สลบนอนแอบอยู่ในโคลน
เนโคเองก็มองไปที่ซอมบี้เงาโดยดวงตาที่ยังคงโผล่อยู่ แต่ที่น่าแปลกเนโคไม่ได้ตื่นเต้นมากนัก อาจจะด้วยอายุของเขาที่ผ่านอะไรมามากทำให้ยังคงสงบนิ่งได้อยู่
การหายใจของเขาค่อย ๆ แผ่วเบาลงช้า ๆ จนมันไม่ต่างจากไนเรลมากนัก
ซอมบี้เงาที่เดินมาเรื่อย ๆ ทันใดนั้นดาบแขนของมันก็ปักเฉียดไปที่ขาของไนเรล แต่มันก็ไม่โดน จนกระทั่งตัวของมันก็ค่อมไปบนร่างของไนเรลที่อยู่ในโคลน แต่ยังโชคดีที่มันไม่ได้สั่งเกตเห็นไนเรล
ถึงแบบนั้นก็ดูเหมือนว่ามันสัมผัสได้ถึงบางอย่างจึงหยุดอยู่แบบนั้น
เมื่อเห็นดังนั้นเนโคก็เตรียมพร้อมอย่างและคิดที่จะลงมือทันที ถ้าซอมบี้เงาตัวนี้รับรู้ถึงทั้งสอง
แต่หลังจากหยุดนิ่งอยู่สักพักซอมบี้เงาก็ก้าวเดินต่อไปข้างหน้าโดยไม่สนใจอะไร
พร้อมกับที่ฝากรอยเล็ก ๆ ไว้ที่แก้มของเนโคเล็กน้อยเนื่องจากตอนที่มันเดินไปดาบขาของมันเกิดไปโดนเนโคเข้า
โชคดีที่ร่างกายของเนโคนั้นทนทานสูงมันจึงสูง มันจึงบาดไม่ลึกทำให้ไม่มีเลือดไหลออกมา ไม่อย่างนั้นมันจะเกิดเรื่องแน่นอน
สายฝนที่ตกลงมาอย่างต่อเนื่อง แต่เนโคก็ไม่ได้ขยับไปไหน เขายังหลบอยู่ในโคนอย่างนั้น
จนกระทั่ง 1 วันผ่านไป เนโคจึงค่อย ๆ ออกมาจากโคลนอย่างช้า ๆ เขามองรอข้างอย่างระมัดระวัง เมื่อเห็นว่าไม่มีซอมบี้เหลืออยู่อีกเนโคก็ลากไนเรลขึ้นมาจากโคลนในทันที
เนโคลากไนเรลไปตามพื้นดินที่เต็มไปด้วยน้ำและโคลน จากนั้นเดินไปได้เล็กน้อยเขาก็เจอกับดาบที่ตนเองทำตกไว้ตอนที่บาดเจ็บจากหมาป่า เนโคจึงเก็บมันมาด้วย
แต่ด้วยความหนักของมันก็ทำให้การเดินแต่ละก้าวของเนโคลำบากมาก เพราะไหนจะต้องลากไนเรลและแบกดาบหนักอีกสองเล่มเดินไปบนโคลนอีก
แต่มันก็ไม่เกินความพยายามในที่สุดเนโคก็ลากไนเรลออกมาจากตรงนั้น และออกไปที่ป่าได้
ซึ่งเนโคนั้นไม่ได้พาไปทางซากเมืองก็เพราะว่าตอนนี้มีซอมบี้จำนวนมากกำลังกวาดล้างเมืองอยู่
มันมีเสียงลอยมากับลมและสายฝนซึ่งก็ไม่รู้ว่าเป็นเสียงกรีดร้องของมนุษย์หรือไม่ เพราะเนโคไม่ได้สนใจ
หลังจากเดินไม่หยุดมาหนึ่งวันหนึ่งคืนในป่า เนโคก็ติดว่าเขาคงออกมาไกลมากพอแล้ว จึงหาที่พักตามโพรงไม้ขนาดใหญ่ที่ไม่ต่างจากถ้ำ และจัดการล่าสัตว์ป่ากลายพันธุ์ อย่างงูตาแดงขั้น 2 กระรอกไม้กลายพันธุ์ขั้น 2 และสัตว์กลายพันธุ์อย่างอื่น ๆ อีกหลายตัวเพื่อจัดการกินมันและเติมเต็มพลังงานในร่าวกายที่เสียไป
มนุษย์ชั้นสูงอย่างพวกเขานั้นจะต้องกินอาหารเพื่อทดแทนพลังงานที่เสียไป โดยเฉพาะเนื้อกลายพันธุ์ระดับยิ่งสูงยิ่งดี
หลังจากจัดการเนื้อขึ้นสองทั้งหมด โดยย่างพวกมันอย่างง่าย ๆ ด้วยการใช้ดาบหนักเสียดสีกันจนเกิดความร้อนเพื่อก่อไฟอย่างง่าย ๆ
เนโคก็รู้สึกอิ่มมาก จากนั้นเขาก็นอนพักเพื่อย่อยอาหารผ่านไปอีกหนึ่งวันบาดแผลเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็เริ่มตกสะเก็ดมากขึ้นคลาดว่าอีกไม่เกิน 1 สับดาห์แผลก่อนใหญ่ก็คงหาย
ดังนั้นหลังจากพักผ่อนเนโคก็ออกไปล่าอีกครั้งในตอนเช้า ซึ่งได้สัตว์กลายพันธุ์ขึ้น 3 อย่างด้วงดินกลายพันธุ์มา ซึ่งมันก็ถูกดาบหนักฟันจนเกราะสีดำแตกไม่เหลือชิ้นดี
แต่พอเนโคกลับมาถึงก็ต้องแปลกใจเพราะไนเรลได้ฟื้นขึ้นมาแล้ว
ไนเรลนั่งหน้าซีดอาบแสงแดดยามเช้าเพื่อที่จะใช้ความสามารถ [โลหิตแห่งชีวิต A] หลังจากนั้นเขาก็จัดการหยิบเข้าไปในเงาเพื่อเอาขวดมาเก็บโลหิตแห่งชีวิต
ขวดที่อยู่ในมือค่อย ๆ มีเลือดสีแดงหยุดลงมาจากนิ้วมือของไนเรลอย่างช้า ๆ จากนั้นเขาก็ค่อย ๆ เก็บบางส่วนลงไปและกินบางส่วนเพื่อรักษาตนเอง
ไนเรลมองไปที่แผลตามร่างกาย ซึ่งในตอนแรกมันเกิดอาการเขียวช้ำเพราะแผลพวกนี้โดนแต่น้ำและของสกปรกจนมันเริ่มมีหนองไหลในตอนแรก
แต่พอได้กินโลหิตแห่งชีวิตไป บาดแผลพวกนี้มันก็ดีขึ้นมาจนเกือบจะหายดีบางส่วน
และแล้วไนเรลก้สั่งเกตเห็นปู่ที่กลับมาพร้อมกับแบกด้วงดินตัวใหญ่ยักษ์มาด้วย
