ระบบใช้จ่ายตอนที่281
บทที่ 281: หงต้าหลี่ไม่เคยอาย
"เป็นไปไม่ได้! เป็นไปไม่ได้!" เจมส์จ้องดูข้อมูลบนหน้าจอแล็ปท็อปและทุบโต๊ะอย่างโกรธเกรี้ยว “รายได้บ็อกซ์ออฟฟิศของพวกมันสูงขนาดนี้ได้ยังไง! นี่มันเป็นไปได้ยังไง! รัฐสวรรค์ปล่อยข่าวปลอมแน่ ๆ! โกหก! ไม่จริง! ฉันไม่เชื่อ!”
บรรยากาศในการประชุมโต๊ะกลมตอนนี้แตกต่างจากบรรยากาศที่สนุกสนานและร่าเริงก่อนหน้านี้ ทุกคนต่างก้มหน้าลงและก็เงียบกันโดยพลัน
คราวนี้พวกเขารู้สึกว่าใบหน้าของพวกเขาเหมือนกับโดนทุบตีจนบวม
เพื่อประโยชน์ในการฉายหนังในเวลาเดียวกัน พวกเขาจึงริเริ่มที่จะทุ่มเงิน 10 ล้านเหรียญสหรัฐเพื่อทำการประชาสัมพันธ์ ในตอนนั้นพวกเขาคิดว่ามันเป็นความคิดที่ดี เพราะการลงทุน 10 ล้านเหรียญสหรัฐนั้นง่ายดายนัก และพวกเขาไม่คิดมาก่อนว่าอีกฝ่ายวางกับดักใหญ่เพื่อให้พวกเขาตกหลุมพลาง ซึ่งเป็นพวกเขาเองที่กระโดดลงหลุมไปอย่างไม่ลังเล ในขณะที่วิจารณ์อีกฝ่ายว่าเป็นคนโง่
ในที่สุดพวกเขาก็คิดได้ว่าพวกเขามันโง่แค่ไหน ...
“แล้วถ้าเราโต้กลับล่ะ?” จากนั้นมีคนที่นั่งอยู่ทางทิศเหนือพูดอย่างช่วยไม่ได้ว่า “เจมส์ คุณเห็นฉากตอนผู้คนรอซื้อตั๋วหนังที่ห้องขายตั๋วไหม? ผู้ชมเข้าคิวจากบูธขายตั๋วไปจนถึงทางเลี้ยวไปด้านหน้าโรงและอีกทางหนึ่งหันไปทางเข้าอีกด้าน ... เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องปลอมแน่นอน ยิ่งไปกว่านั้นประชาชนของเราจำนวนมากยังเข้าไปดู ผลลัพธ์คือ…”
"ผลลัพธ์คืออะไร?! มันเป็นอะไร?!" เจมส์คำราม “หนังของเราแย่กว่าของพวกมันเหรอ? คงเพราะพวกมันลบรอบการฉายภาพยนตร์ของเราออก พวกมันลบรอบฉายภาพยนตร์ออกต่างหาก!”
“มันช่วยไม่ได้” คน ๆ นั้นพูดอย่างช้า ๆ ว่า “หลังจากที่ประชาชนในประเทศของเราได้ชมหนังของหงต้าหลี่ ผลลัพธ์ที่ได้ก็คือ เมื่อเทียบกับ 'คัมภีร์หมัดมวย' แล้ว มันแตกต่างกันไปอย่างสิ้นเชิงเลย ...” เมื่อเขาพูดจบ เขาก็พูดเสริมอย่างช่วยไม่ได้ไปว่า “และนี่ก็เป็นเพราะธีมที่แตกต่างกันของภาพยนตร์ของเรากับพวกเขา…”
"เป็นไปได้ยังไง! มันเป็นไปได้ยังไง!" เจมส์อุทานเสียงดังราวกับว่าเขาเป็นบ้าไปแล้ว “อุตสาหกรรมภาพยนตร์ของรัฐสวรรค์จะพัฒนาไปสู่มาตรฐานแบบนี้ได้ยังไงในชั่วข้ามคืน? พวกมันในตอนแรกเองก็พยายามลอกเลียนแบบเทคโนโลยีจากเรามาก่อน! เรียนรู้การถ่ายภาพยนตร์! และตอนนี้คุณกำลังบอกฉันว่า ตอนนี้วิธีเดียวที่เราจะได้กำไรก็คือตอนที่เราฉายหนัง ก่อนที่หนังของหงต้าหลี่จะฉายงั้นเหรอ?! ทำไมเราต้องเอาหนังของเราไปเทียบกับพวกมันด้วย! หนังของเรามันจะแตกต่างกันถึงขั้นนั้นเลยหรือไง?!”
“เพื่อนเจมส์” จากนั้น อีกคนก็ส่ายหัวและพูดว่า “เราไม่ได้คนเก่งขนาดนั้นและอุตสาหกรรมภาพยนตร์ของรัฐสวรรค์ก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้นเช่นกัน ฉันคิดว่าคุณต้องใจเย็น ๆ ในตอนนี้คุณโกรธเกินไปจนถึงจุดที่คุณคิดอะไรไม่ออกแล้ว”
"ใจเย็น? จะให้ฉันใจเย็นได้ยังไง?!“เจมส์หันหน้าจอคอมพิวเตอร์เพื่อเผชิญหน้ากับอีกเจ็ดคน”ดูสิ ตอนนี้มีอะไรอยู่ข้างนอกบ้าง?! มันกลายเป็นอะไรไปแล้ว?! ฮอลลีวูดของเราถูกประชาชนรายล้อมไปแล้ว! พวกเขากำลังประท้วง! พวกเขากำลังจะตั้งขบวน! เขากำลังจะประท้วงเรา คุณเข้าใจไหม?!”
“คนพวกนั้นบ้าไปแล้วเหรอ?!”
ผู้นำสองสามคนออกมาข้างหน้าและฉากภายในแล็ปท็อปทำให้พวกเขาตกตะลึง
ในที่เกิดเหตุ ประชาชนชาวเมริกันนับไม่ถ้วนยกป้ายขึ้นกลางอากาศ ขณะที่พวกเขาทำการประท้วงและเดินขบวนบนท้องถนน! บนป้ายประกาศเหล่านั้นเขียนว่า “ให้สิทธิ์หนังจากรัฐสวรรค์” “เราต้องการดูหนัง 'คัมภีร์หมัดมวย'” “ต่อต้านฮอลลีวูด ควรให้พื้นที่คนอื่น” และป้ายประท้วงอื่น ๆ ที่คล้ายคลึงกัน สิ่งที่พวกเขาหมายถึงนั้นชัดเจนมาก พวกฮอลลีวูดไม่ให้เผยแพร่หนังจากรัฐสวรรค์ พวกคุณกลัวหนังสู้เขาไม่ได้ กลัวว่ารายได้บ็อกซ์ออฟฟิศไม่ดี ดังนั้นฮอลลีวูดจึงตั้งใจไม่ให้ผู้คนดูหนังดีๆ! พวกคุณมันขี้ขลาด!
“มันกลายเป็นแบบนี้ได้ยังไง!” ใครบางคนตกตะลึง “ทำไมคนพวกนี้ต้องมาประท้วงด้วย?!”
"อย่างนั้นหรอกเหรอ?" เจมส์หายใจไม่ออก ขณะที่เขาเกือบจะเป็นบ้าเหมือนวัวตัวผู้เห็นเลือด “ผู้คนจากประเทศของเรารอดู 'คัมภีร์หมัดมวย' ในโรงภาพยนตร์รัฐสวรรค์และโพสต์ความคิดเห็นและบทวิจารณ์ของพวกเขาในแพลตฟอร์มออนไลน์ของประเทศ หลังจากนั้นพอมีคนได้ดูตัวอย่าง พวกเขาก็แพร่คลิปวิดีโอตัวอย่างหนังของหงต้าหลี่กระจายจากคนหนึ่งไปยังอีกคนหนึ่ง!”
“แต่นั่นยังไม่พอ พวกเขาเริ่มที่จะประท้วงและเดินขบวนใช่ไหม?” อีกคนถามอย่างสงสัย “เรามีกฎข้อบังคับในการคุ้มครองภาพยนตร์ในพื้นที่ของเรามาโดยตลอด แต่มันไม่เคยวุ่นวายขนาดนี้มาก่อน!”
"ทั้งหมดนี้เป็นเพราะเงิน 10 ล้าน! เงิน 10 ล้านนั้น!" เจมส์เริ่มคำรามอีกครั้ง “ฉันไม่รู้ว่าใครเป็นคนแพร่ข่าวว่าเราเอาเงิน 10 ล้านไปถล่มบ็อกซ์ออฟฟิศของหนัง 'คัมภีร์หมัดมวย'! เดิมทีนั้นไม่มีอะไรมาก แต่ตอนนี้คนกลุ่มนี้ได้คิดแล้วว่า พวกเขาคิดว่าเรามันเป็นพวกโง่! โง่เขลา! พวกมันคงคิดว่าเราเป็นคนขี้ขลาด คิดว่าเราจะโจมตีบ็อกซ์ออฟฟิศของรัฐสวรรค์ แต่ไม่กล้าที่จะปล่อยให้หนัง 'คัมภีร์หมัดมวย' ฉายในเวลาเดียวกันกับภาพยนตร์เรื่องอื่น ๆ ที่นี่ พวกมันคงเห็นว่าเรามันก็แค่สร้างหน้า แต่ไม่ได้ดีอย่างที่เห็น เราคุยโวว่าเราเก่งแค่ไหน แต่ในช่วงเวลาที่สำคัญ เรากลับไม่กล้าที่จะยอมรับการท้าทายจากอีกฝ่าย!”
เมื่อได้ยินคำพูดของเจมส์ในครั้งนี้ ทุกคนก็เงียบไปหมด
การโจมตีบ็อกซ์ออฟฟิศของรัฐสวรรค์ไม่ใช่เรื่องใหญ่ เพราะการแข่งขันในอุตสาหกรรมภาพยนตร์มีมาตลอด และสิ่งที่พวกเขาแข่งขันกันคือบ็อกซ์ออฟฟิศ ผู้แข่งจะเลือกฉายภาพยนตร์ของพวกเขาในวันเดียวกันกับคนอื่น ๆ เพื่อชิงผลบ็อกซ์ออฟฟิศ นั่นเป็นเรื่องปกติมาก
อย่างไรก็ตาม คราวนี้พวกเขาไม่ควรทำจริง ๆ ไม่ควรโจมตีบ็อกซ์ออฟฟิศโดยเฉพาะของรัฐสวรรค์ แต่นอกจากเรื่องนี้แล้ว พวกเขายังไม่ให้รัฐสวรรค์ฉายในประเทศเมริกาด้วย
มันเหมือนกับว่าพวกเขาเป็นพวกขี้ขลาดอย่างเห็นได้ชัด
ดังนั้นเข้าใจได้เลยว่าประชาชนนั้นถึงกับโกรธจนต้องประท้วง ฮอลลีวูดเคยท้าทายอีกฝ่าย แต่หลังจากนั้นไม่นานกลับไม่กล้าแม้แต่จะตอบโต้ และกระทั่งไม่ให้รัฐสวรรค์ฉายหนังในประเทศเมริกา นี้ไม่เรียกว่าเป็นคนขี้ขลาดเหรอ?
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง อเมริกาของพวกเขาถือเป็นประเทศที่มีความยุติธรรมและเป็นประชาธิปไตยมาโดยตลอด การกระทำดังกล่าวจึงทำให้ประชาชนโกรธ
หากเทคโนโลยีฉายภาพโฮโลแกรมในช่วงเทศกาลเกมออนไลน์ที่ผ่านมาเป็นเพียงการทำให้หน้าแตก คราวนี้หงต้าหลี่ที่เหมือนกับทุบเข้าไปใส่ด้วยค้อนหนัก
ขณะนี้มีปัญหาก็คือ ผู้คนต่างต้องการจะให้ฉายหนังเรื่อง “คัมภีร์หมัดมวย” ในประเทศ
หลังจากที่หนัง 'คัมภีร์หมัดมวย' ได้รับการฉายแล้ว แล้วบ็อกซ์ออฟฟิศของพวกเขายังคงถูกบดขยี้ต่อไป... พวกเขาจะเสียหน้าแน่ ๆ
คราวนี้พวกเขาเข้าใจความรู้สึกของการมีเสืออยู่ข้างหลังและหมาป่าอยู่ข้างหน้าแล้ว ไม่ว่าพวกเขาจะเลือกอะไร มันก็มีแต่จุดจบแย่ๆ
“บ้า ... นี้มันเรื่องบ้าอะไรเนี้ย! บ้าเอ้ย!” เจมส์โยนโน้ตบุ๊กอย่างโกรธ ๆ “บ้าเอ้ย นี้มันบ้าชัด ๆ!”
ความเสมอภาค,เสรีภาพ ตอนนี้เจมส์รู้สึกอยากจะกลืนคำพูดพวกนี้ลงท้องของเขา
…
หนังเรื่อง “ดาบสวรรค์และมังกรซาเบอร์: ตอนคัมภีร์หมัดมวย” วันที่สามของการฉายในรัฐสวรรค์
อเมริกาซึ่งเป็นประเทศที่เรียกร้องความเท่าเทียมและเสรีภาพมากที่สุด ไม่สามารถต้านทานแรงกดดันจากพลเมืองของตนและพวกเขาก็ได้แต่ต้องเปิดประตูของตัวเอง
“ดาบสวรรค์และมังกรซาเบอร์: ตอนคัมภีร์หมัดมวย” ฉายในโรงภาพยนตร์ทุกแห่งในประเทศ
ในที่สุดหงต้าหลี่ อาเสี่ยอัจฉริยะ ผู้ซ่อนตัวอยู่ในความมืดมาตลอด ในที่สุดก็เผยเขี้ยวออกมา!
การฉายรอบแรกเวลา 10.00 น. มีที่นั่งโดยเฉลี่ย 56% ของจำนวนที่นั่งในโรงภาพยนตร์ทั้งหมดและการฉายเดี่ยวกวาดยอดขายบ็อกซ์ออฟฟิศไป 6.8 ล้านเหรียญสหรัฐ
และนี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น!
เวลา 12:00 น. มีที่นั่งโดยเฉลี่ย 78% เต็มโรงภาพยนตร์ทั้งหมดในอเมริกาและกวาดยอดขายบ็อกซ์ออฟฟิศไป 9.2 ล้านเหรียญสหรัฐอีกครั้ง!
การพูดถึงภาพยนตร์เรื่อง "ดาบสวรรค์และมังกรซาเบอร์: ตอนคัมภีร์หมัดมวย" ได้แพร่กระจายไปทั่วในหมู่ประชาชน จนมันเหมือนกับทำลายไปทั้งอุตสาหกรรมภาพยนต์ไปเลยทีเดียว
ในการฉายรอบ 15:00 น. เปอร์เซ็นต์ที่นั่งเต็มไปถึง 85% และตอนนี้มียอดขายบ็อกซ์ออฟฟิศมากกว่า 10 ล้านเหรียญ
หลังจากที่ทุกคนออกไปจากโรงภาพยนตร์ด้วยหน้าตาที่พึงพอใจแล้ว พวกเขาก็ตื่นเต้นกับการสัมภาษณ์ของนักข่าวอย่างมาก
“โอ้ พระเจ้า กังฟูแห่งรัฐสวรรค์ กังฟูมันยอดเยี่ยมมาก! กังฟูเข้าใจไหม? นั่นมันกังฟูที่แท้จริงเลย!” คนรักภาพยนตร์ชายคนหนึ่งแสดงท่าทางการเคลื่อนไหวของศิลปะการต่อสู้ในภาพยนตร์ขณะที่เขาพูด “เพียงแค่ขยับครั้งเดียว ต้นไม้หนาพอ ๆ กับแขนก็หักลง! โอ้ พระเจ้า นั่นมันกังฟูของจริง นั่นมันไม่ใช่ CG แน่นอน!”
“มู่ซีเซียวหล่อและเท่มาก ฉันวางแผนที่จะบินไปยังรัฐสวรรค์เพื่อตามหาเขาในวันพรุ่งนี้ ฉันอยากจะมีเขาเป็นพ่อของลูก!” หญิงคนหนึ่งที่รักภาพยนตร์ตื่นเต้นมากจนเธอไม่สามารถหยุดกรี๊ดได้ “เขาหล่อมากเลยนะ!”
“โครงเรื่องของภาพยนตร์ทั้งเรื่องสามารถสรุปได้ว่าเต็มไปด้วยความลึกลับและซับซ้อนจริงๆ! เมื่อเทียบกับภาพยนตร์เรื่องนี้ หนังเรื่อง 'ทรัมป์การ์ดแห่งห้วงอากาศ' และ 'ช่วงเวลาแห่งเสียงกรีดร้อง' ก่อนหน้านี้เหมือนอย่างกับเป็นเรื่องที่เด็ก ๆ เขียนขึ้น”
แต่พอเขารู้ตัวว่าพูดอะไรออกไป เขาก็ได้พูดออกมาว่า “โอ้ ได้โปรดยกโทษให้ผมด้วย คำพูดของผมตรงและแรงไปหน่อย แต่ผมไม่คิดว่าฮอลลีวูดจะใช้หนังเรื่องนี้ท้าทาย 'คัมภีร์หมัดมวย' ได้ เอาล่ะ ตอนนี้ผมเลยอารมณ์ขึ้นไปหน่อย แต่ผมขอพูดคำสุดท้ายหน่อยเถอะ พวกเอ็งแม่มโคตรโง่!” หลังจากนั้นเขาก็ชูนิ้วกลางออกมา!
หลังจากฉายไปสามรอบ หนังก็กวาดยอดขายบ็อกซ์ออฟฟิศไปแล้วกว่า 25 ล้าน เรื่องนี้ได้แจ้งเตือนเจ้าหน้าที่ของเมริกาอย่างเต็มที่
เพื่อปกป้องภาพยนตร์ท้องถิ่นและหลีกเลี่ยงความสูญเสียที่รุนแรงเกินต้านของบริษัทภาพยนตร์ทางการของเมริกา พวกเขาก็ได้แก้ไขมาตรการประท้วงของประชาชนและในที่สุด ฮอลลีวูดก็ตัดสินใจที่จะให้หนังของหงต้าหลี่เปิดฉายเฉพาะช่วงเที่ยงคืนหรือตอน 22:00 น. เท่านั้น และหลังจากนั้นจะจัดการเอาหนังออกให้ไวที่สุด
เสียงโต้เถียงประท้วงของประชาชนสูงขึ้นเรื่อย ๆ แต่ท้ายที่สุดแล้วไม่มีใครสามารถต่อสู้กับคนทั้งประเทศได้ หลังจากการประท้วงไม่ได้ผล สมาชิกของสาธารณชนก็พยายามอย่างเต็มที่ ในช่วงกลางคืนเวลา 22.00 น. จำนวนผู้เข้าชมภาพยนตร์ทั่วทุกโรงภาพยนตร์ในประเทศเกินถึง 120% ในประวัติศาสตร์!
ผู้คนนับไม่ถ้วนเบียดเสียดที่ทางเดินเพื่อดูรูปลึกลับ นั่นคือเต่ายักษ์ที่คล้ายกับสัตว์ในตำนาน และกังฟูในตำนานที่สามารถทำลายต้นไม้เล็ก ๆ ได้ด้วยฝ่ามือเดียว เช่นเดียวกับโครงเรื่องที่แปลกประหลาดและคาดไม่ถึง แต่มันสุดแสนจะนุ่มลึกน่าติดตาม!
จริง ๆ แล้ว ตอนแรกภาพยนตร์เรื่องนี้อาจจะไม่ได้เข้าฉายแล้ว แต่เจ้าหน้าที่ในเมริกาเพิ่งจะเอาป้ายติดว่าจะฉายแค่วันเดียวเท่านั้น ดังนั้นแม้แต่ผู้ชมที่ไม่ชอบดูหนังก็ไม่สามารถนั่งนิ่ง ๆ ได้ หลังจากที่พวกเขาทราบข่าวนี้ พวกเขากลัวที่จะไม่ได้ดูและกลัวไม่มีโอกาสอีก ดังนั้นพวกเขาจึงอยากใช้เงินเพื่อเพลิดเพลินกับหนังของหงต้าหลี่!
หนังเรื่อง “ดาบสวรรค์และมังกรซาเบอร์: ตอนคัมภีร์หมัดมวย” เข้าฉายเพียงวันเดียวในเมริกาและสร้างยอดขายบ็อกซ์ออฟฟิศทะลุเกือบ 40 ล้าน นี้เป็นหนังในตำนานไปแล้ว มันคงจบลงแบบนั้นและกลายเป็นตำนานในประวัติศาสตร์ภาพยนตร์!
อย่างน้อยภายในหลายสิบปี คงไม่มีหนังเรื่องไหนทำลายสถิตินี้ได้แน่นอน
และทันใดนั้นปาฏิหาริย์ของ “ดาบสวรรค์และมังกรซาเบอร์: คัมภีร์หมัดมวย” ยังคงดำเนินต่อไปและมันก็ดังเป็นพลุแตกเกินความคาดหมายของทุกคน!
