ทะลุมิติเทพศาสตรา EP.34 พืชกินเนื้อและปีศาจเถาวัลย์หยก 2

EP.34 พืชกินเนื้อและปีศาจเถาวัลย์หยก 2

  

หลินมู่อวี่พูดจบก็ก้าวขาออกไปพร้อมง้างคันธนู เล็งไปยังที่หัวของปีศาจเถาวัลย์หยก “ฟิ้ว” ลูกธนูพุ่งออกไป อย่างไรเสียปีศาจเถาวัลย์หยกก็จัดอยู่ในหมวดพืช ดังนั้นจึงหลับอยู่ตลอด ลูกศรปักเข้าที่หัวมันดังฉึก น้ำเมือกสีเขียวกระเซ็นออกมา แต่ไม่ถึงขั้นอันตรายแก่ชีวิต คงไม่มีพืชชนิดไหนตายเพราะถูกลูกธนูยิงหรอก

“แซ่ก แซ่ก...”

เสียงซวบซาบดังมาจากรอบตัว พื้นดินค่อยๆ พลิกตัวขึ้น สายเถาวัลย์พุ่งออกมาจากทุกทิศทาง แถมจู่ๆ มันยังชูส่วนหัวขึ้นมาอีกด้วย ส่วนลำตัวอันมหึมาของปีศาจเถาวัลย์หยกจึงโผล่พ้นผืนดินขึ้นมาทันที ไม่น่าเชื่อว่ามันจะสูงถึงสามเมตร เป็นสัตว์วิญญาณที่มีขนาดมหึมาเสียจริง! เถาวัลย์สีเขียวนับไม่ถ้วนขยับไปมา ดูไม่ต่างจากงูพิษ เถาวัลย์สายหนึ่งพุ่งตรงเข้าใส่หลินมู่อวี่อย่างรวดเร็วพร้อมไอสังหาร สัตว์วิญญาณอายุห้าร้อยปีตนนี้ปล่อยจิตสังหารออกมาทันทีที่ลงมือ

“ซวบ!”

เถาวัลย์สีเขียวเคลื่อนตัวพุ่งตรงเข้ามาอย่างรวดเร็ว ราวกับจะทะลวงทะลุหน้าอกของหลินมู่อวี่ นี่เป็นท่าไม้ตายของปีศาจเถาวัลย์หยก ตั้งแต่โบราณกาลไม่รู้ว่ามีผู้ฝึกตนมากมายแค่ไหนที่ต้องมาจบชีวิตลงด้วยท่าโจมตีนี้ของมัน

แต่หลินมู่อวี่ไม่ใช่คนเหล่านั้น เขาเห็นทุกอย่างชัดเจน แค่ขยับเท้านิดเดียว ร่างของชายหนุ่มก็หายวับไปเหมือนเงา แม้แต่ชวีฉู่ยังต้องตกใจ “ฝีมือยอดเยี่ยม!”

นั่นคือท่าก้าวผีเสื้อ หนึ่งในกระบวนท่าของฝีเท้าดาวตก กระบวนท่าฝีเท้าดาวตกนั้นแบ่งออกเป็นสามกระบวนท่า ได้แก่ ท่าก้าวผีเสื้อ ท่าดาราย่างกราย และท่าก้าวประกายแสง โดยท่าก้าวผีเสื้อเน้นการเคลื่อนที่เป็นเส้นโค้ง เป็นกระบวนท่าที่จำเป็นในการต่อสู้  ท่าดาราย่างกรายเป็นท่าที่เดินเร็วจนเหมือนกับโบยบิน ท่าก้าวประกายแสงจะล้ำลึกไปอีกขั้น เป็นกระบวนท่าก้าวที่เปล่งประกาย เป็นการเร่งความเร็วในการเคลื่อนที่ให้อยู่ในระดับสูงสุด แต่จะใช้ได้ไม่นาน

หลังจากใช้ท่าก้าวผีเสื้อแล้ว มือขวาของหลินมู่อวี่ชักกระบี่เหล็กออกมา ฟันเข้าไปที่เถาวัลย์เขียวที่อยู่ด้านหน้าเขา

“ปึง!”

ตัดไม่ขาดเช่นเดิม แต่มีน้ำเมือกกระเซ็นออกมา

“เหนียวชะมัด...”  เขาแอบหวั่นผวา

ชวีฉู่มองอยู่ห่างๆ ตะโกนเสียงดังว่า “เจ้าหนู จงเรียนรู้การผสานพลังวิญญาณยุทธ์ของเจ้า น้ำเต้าเขียวของเจ้าเป็นแหล่งพลังชั้นยอดให้เจ้าได้ ส่งพลังของวิญญาณยุทธ์ไปที่แขนทั้งสองและกระบี่ของเจ้าซะ แล้วเจ้าก็จะตัดเถาวัลย์ของสัตว์วิญญาณอายุห้าร้อยปีนี้ได้”

“ซ่าซ่าซ่า…”

สถานการณ์ของหลินมู่อวี่ไม่ได้ดีขึ้นแต่อย่างใด ปีศาจเถาวัลย์หยกสะบัดสายเถาวัลย์กว่าสิบสายของมันออกมาโจมตีและพันธนาการเขา ถ้าไม่ใช่ความล้ำเลิศของฝีเท้าดาวตก เกรงว่าเขาคงตายคาเถาวัลย์ไปนานแล้ว

หลินมู่อวี่เคลื่อนพลังปราณอย่างเงียบๆ พลางหลบการโจมตีของเถาวัลย์ไปด้วย เขาปลุกวิญญาณยุทธ์ให้ตื่นขึ้น ทันใดนั้นแสงสีเขียวของน้ำเต้าปรากฏขึ้นบนแขนทั้งสองข้างของเขา แล้วค่อยๆ แผ่ไปทั่วแขนทั้งสองและอาวุธ ระหว่างที่หลินมู่อวี่ออกแรงพุ่งเข้าไปฟัน พลันเกิดเสียง “เพล้ง” ดังกังวาน เถาวัลย์ของปีศาจเถาวัลย์หยกเส้นหนึ่งถูกตัดขาด น้ำเมือกสีเขียวพุ่งกระจายไปทั่ว

“งดงามมาก!” ถังเสี่ยวซีส่งเสียงยินดีพร้อมรอยยิ้ม

แต่จังหวะนั้นเอง หลินมู่อวี่รู้สึกได้ถึงแรงสะเทือนที่ด้านหลัง แผ่นหลังของเขาถูกเถาวัลย์เส้นหนึ่งของปีศาจเถาวัลย์หยกโจมตีใส่ เขารีบงอตัวลง แต่กลับโดนโจมตีเข้าที่หน้าอกอีก เขาจึงกลิ้งไถลไปตามพื้น ความปวดแสบปวดร้อน เลือดซึมออกมาที่เสื้อผ้า เขาได้รับบาดเจ็บเสียแล้ว

“อ๊ะ!”

ถังเสี่ยวซีร้องตกใจ ฝ่ามือร้อนขึ้น วิญญาณยุทธ์จิ้งจอกอัคคีปรากฏกาย แล้วส่งเสียงคำรามออกมาเบาๆ เปลวเพลิงพุ่งทะยานสู่ท้องฟ้า นางจะลงมือแล้ว!

ชวีฉู่รีบตะโกนขึ้น “องค์หญิงซี อย่าพ่ะย่ะค่ะ! ด่านนี้เขาต้องฟันฝ่าด้วยตัวเอง มิฉะนั้นเขาจะไม่สามารถก้าวข้ามพลังของตัวเองได้ และไม่มีทางรู้ว่าขีดสูงสุดของพลังตนเองว่าอยู่ระดับใด ถ้าท่านเป็นห่วงเขาอย่างแท้จริง ท่านต้องไว้ใจเขา!”

“แต่ว่า...” ถังเสี่ยวซีร้องแต่ออกมา แล้วก็ไม่ได้เอ่ยอะไรอีก ทำได้เพียงมองหลินมู่อวี่ถูกเถาวัลย์หยกไล่ฆ่าต่อไป

เขาใช้ฝีเท้าดาวตก ใช้กระบวนท่าดาราย่างกรายหนีเอาชีวิตรอด ขณะเดียวกันก็พลิกตัวแล้วหยิบคันธนูออกมาง้างยิง พลังวิญญาณยุทธ์ไหลเข้าสู่แขนทั้งสองข้าง ลูกธนูหลายดอกพุ่งทะลุผ่านลำตัวของปีศาจเถาวัลย์หยก แต่ไม่สามารถปลิดชีพมันได้

“ซ่าซ่าซ่า…”

รอบตัวสั่นสะเทือนรุนแรง ผิวดินแตกออกอย่างฉับพลัน เถาวัลย์นับไม่ถ้วนผุดออกมาจากพื้นดิน และล้อมหลินมู่อวี่เอาไว้ตรงกลาง ดันตกหลุมพรางของปีศาจเถาวัลย์หยกเสียได้!

“เจ้าโง่มู่มู่!”

ถังเสี่ยวซี มองด้วยความตื่นตระหนกจากที่ไกล

ชวีฉู่กลับหลับตาลง สัมผัสถึงคลื่นลมปราณของหลินมู่อวี่จากที่ไกล เขายิ้มมุมปากแล้วเอ่ย “วางใจเถิดองค์หญิงซี เจ้าเด็กนี่ดวงแข็ง ไม่ตายง่ายๆ หรอกพ่ะย่ะค่ะ”

เป็นไปตามคาด เสียงตะโกนดังขึ้น กระบี่เหล็กแทงทะลุเถาวัลย์ออกมา ฟาดฟันเถาวัลย์สิบกว่าเส้นจนขาดสะบั้น หลินมู่อวี่เดินออกมา ถึงสภาพจะดูไม่จืด แต่ก็ไม่ได้ถูกขังอยู่ในเถาวัลย์แล้ว

ชวีฉู่ตะโกนเสียงดัง “จุดตายของปีศาจเถาวัลย์หยกอยู่ที่ส่วนหัว แค่ตัดหัวมัน เจ้าก็จะฆ่ามันได้!”

ตาแก่บ้า ไม่รู้จักบอกให้เร็วกว่านี้!

หลินมู่อวี่กลั้นความเจ็บปวดทั่วร่างไว้ เขาใช้ฝีเท้าดาวตกพุ่งตัวกระโดดขึ้น จึงหลบรอดจากเถาวัลย์ของปีศาจเถาวัลย์หยกได้ ความเร็วเพิ่มทวีราวกับสายฟ้าฟาด

ชวีฉู่ตกใจอยู่เงียบๆ เจ้าเด็กนี่เป็นสัตว์ประหลาดจริงๆ ไปเอาความเร็วแบบนี้มาจากไหนกัน ตามหลักแล้วระดับของเขาตอนนี้ ต่อให้ดื่มโอสถเพิ่มความเร็วเกรดหนึ่งก็ไม่อาจเร็วได้แบบนี้!