ตอนที่ 170 ประธานเหมาทำอะไรเลยเถิดไปจริง ๆ
“ประธานเหมาไม่ได้อยู่ห่างจากผู้หญิงทุกคนหรอกหรือ? เธอมาไหน”
“ทำไมต้องเป็นผู้หญิงด้วย? ฉันอยากให้ประธานเหมามองผู้ชายมากกว่าที่จะมองผู้หญิง”
“แน่นอน จะดีกว่าถ้าเขาชอบผู้ชาย อย่างน้อยถ้าเขาทำงั้น ผู้หญิงทุกคนย่อมไม่มีโอกาสเลย เราจะไม่เสียใจขนาดนี้เลย ถ้าเรารู้ว่าไม่มีผู้หญิงคนไหนได้ผู้ชายอย่างเขาไปครอง”
“ฉันคิดเสมอว่า ท่านประธานชอบผู้ชาย... เอ๊ยฉันละปวดใจ แค่คิดว่าผู้ชายที่สมบูรณ์แบบคนนี้จะเป็นสามของคนอื่น”
“ปวดใจบวก 1 ด้วยคน”
“ปวดใจบวก 2 ด้วยคน”
“ปวดใจบวก 3 ด้วยคน”
....
เหมาเยซื่ออุ้มเฉียวเมียนเมียนเข้าไปในห้องรับรองในห้องทำงานของประธาน
นี่คือจุดที่เขามักจะพักผ่อน เมื่อเขายุ่งกับงานมากเกินไป
มีห้องนอนเล็ก ๆ และห้องน้ำในตัว
เขาวางเธอลงบนเตียงอย่างแผ่วเบา และคลุมตัวด้วยผ้าห่ม จากนั้นเขาก็ปรับอุณหภูมิของเครื่องปรับอากาศก่อนออกไป
มีเอกสารจำนวนมากกองอยู่บนโต๊ะของเขา
เหมาเยซื่อนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานและเริ่มพลิกเอกสาร
เขายกหูโทรศัพท์โทรออกภายในสำนักงาน
เมื่ออีกฝ่ายรับสาย เสียงต้อนรับอย่างสุภาพก็พูดขึ้นทันที
“ประธานเหมา”
เหมาเยซื่อเคาะนิ้วของเขากับโต๊ะเบา ๆ และพูดว่า
“เข้ามาหน่อย อย่าเคาะประตู เปิดเข้ามาเลย”
“ครับ ท่านประธาน”
หนึ่งนาทีต่อมา
เว่ยเจิ้งเข้ามาในห้องทำงานของเขา
เขาเดินไปหาเหมาเยซื่อและทักทายเขาอีกครั้ง
“ประธานเหมา”
เหมาเยซื่อดูเหมือนว่าเขากำลังคิดอะไรบางอย่าง อย่างหนัก
ครู่ต่อมาเขามองไปที่เว่ยเจิ้งด้วยสายตา
“ฉันต้องการรายงานรายได้ของบริษัทเฉียว ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ส่งให้ฉันภายในหนึ่งชั่วโมง หาทางซื้อวิลล่าของครัวเฉียวที่ เฟิงฉาน ด้วย”
เว่ยเจิ้งผงะ
บริษัทเฉียว?
ประธานเหมาพูดถึงธุรกิจครอบครัวของคุณผู้หญิงใช่ไหม
ทำไมจู่ ๆ ประธานเหมาถึงสนใจธุรกิจของตระกูลเฉียว?
เขาพยายามช่วยบริษัทในนามของคุณผู้หญิงใช่ไหม
เว่ยเจิ้งไม่รู้จักบริษัทเฉียวมากนัก แต่จากความคิดของเขา มันก็ไม่ได้โดดเด่นมากนัก
ไม่กี่ปีที่ผ่านมา พวกเขาเกือบล้มละลาย
เขาเดาว่ารายได้ของพวกเขาไม่น่าจะสูงขนาดนั้น ไม่อย่างนั้นพวกเขาจะไม่ตกอยู่ในภาพเช่นนี้ในปัจจุบันหรอก
แต่ประธานเหมายังพูดถึงบางอย่างเกี่ยวกับการซื้อวิลล่าของพวกเรา
ทันใดนั้นเว่ยเจิ้งก็รู้สึกว่าประธานเหมาไม่ได้ตั้งใจจะช่วยพวกเขาจริง ๆ
กังวลว่าเขาจะเข้าใจเจตนาของประธานเหมาผิด เขาจึงต้องถามว่า
“ประธานเหมา กำลังจะบอกว่า ท่านต้องการซื้อบ้านพักของครอบครัวคุณผู้หญิงใช่ไหมครับ แต่ตระกูลเฉียวอาศัยอยู่ที่นั่นมาตลอด นอกจากนี้ตอนนี้พวกเขาไม่มีเงินหรอกครับ ผมสงสัยว่าพวกเขาจะย้ายไปอยู่ที่ไหน”
“นั่นแหละที่ฉันกำลังหาทางอยู่”
เหมาเยซื่อมองเขาอย่างเย็นชาและกล่าวว่า
“ไม่ว่าตระกูลเฉียวจะเต็มใจหรือไม่ ฉันต้องการบ้านพักหลังนั้นอย่างแน่นอน หาคนต่อรองราคากับพวกเขาก่อน หากพวกเขายังไม่ต้องการขายให้ทำในสิ่งที่ต้องทำ”
“ถ้าเรื่องแค่นี้ คุณทำไม่ได้ ก็ลาออกไปซะ”
เว่ยเจิ้งพูดไม่ออก
เขาจะรีบทำให้เสร็จทันที
ประธานเหมาไม่ทำเกินไปหน่อยเหรอ
เขามักจะขู่เขาด้วยริมฝีปากสีชมพูนั้นอยู่เสมอ
.............
