Ep.601 - ช่วยชีวิต

1/5

Ep.601 - ช่วยชีวิต

กระสุนปืนใหญ่หักเลี้ยว ส่งเสียงหวีดหวิวในอากาศ ย้อนกลับไปยังทิศทางเดิมที่จากมา

“ชิบหายแล้ว!”

“หลบ .. รีบหลบเร็วเข้า!”

“ไม่ทันแล้ว ต้องยิงสกัดมัน!”

สมาชิกกลุ่มปีศาจชินระ ถูกสะท้อนการโจมตีอย่างไม่ทันตั้งตัว เริ่มบังเกิดความวุ่นวาย

บางคนก็เลือกที่จะหนี แต่บางคนก็เลือกสกัดกั้นพลังสะท้อนกลับของฉินเฟิงด้วยการยิงตอบโต้  เหนือเนินเขาที่พวกตนประจำการ เกิดเสียงระเบิดอึกทึก ดังกระหึ่มต่อเนื่อง

ฟิ้ววว

ภายใต้ควันดำคละคลุ้ง กระสุนบางลูกไม่อาจยิงสกัดได้ทัน ย้อยตกลงมา

บรึ้ม!!

กระสุนปืนใหญ่ตกถึงพื้น เกิดปฏิกิริยาจุดชนวน บนเนินเขาที่พวกมือปืนอยู่ถูกถล่ม ส่งผลให้มีสองคนได้รับบาดเจ็บ ส่วนพวกที่เหลือสามารถใช้อุปกรณ์รูนต่อต้านแรงระเบิดเอาไว้ได้

ฝั่งฉินเฟิง เขาไม่ได้คว้าโอกาสนี้โจมตีต่อ เนื่องจากคนเหล่านี้ยังมีไพ่ที่แข็งแกร่งที่สุดอยู่ในมือ

แน่นอน ไพ่ที่ว่ามิใช่ใครอื่น เป็นลูกสาวของคงโบะ!

“ไป๋หลี ปลุกหยวนเสี่ยวกวงซะ ฉวยโอกาสนี้แยกออกไปหาคนที่ถูกลักพาตัว แล้วพากลับมา” ฉินเฟิงสั่งการ

ไป๋หลีถ่ายเทพลังงานลงบนต้นคอของหยวนเสี่ยวกวง ปลุกอีกฝ่ายให้ตื่นขึ้นมา แล้วยัดเม็ดบัวพิสุทธิ์เข้าปากเขา

เมื่อพลังงานถูกถ่ายเท หยวนเสี่ยวกวงก็สะดุ้งตื่นขึ้นอย่างรวดเร็ว หลังเม็ดบัวพิสุทธิ์ไหลลงผ่านลำคอ ผงพิษที่ก่อนหน้านี้แทรกซึมผ่านดวงตาเข้าสู่ร่างกาย ก็เริ่มสลายไป

“ว๊ากกกก!” หยวนเสี่ยวกวงปวดศีรษะแทบระเบิด เมื่อเห็นร่างของไป๋หลี ก็เบิกตากว้าง เพราะในภาพจำของเขา ไป๋หลีได้ตายไปแล้ว

อย่างไรก็ตาม สุดท้ายภาพลวงตาก็ยังเป็นภาพลวงตา ไม่นานเขาก็รู้สึกตัว และเริ่มสังเกตเห็นสถานการณ์โดยรอบ เจ้าตัวกระโจนเข้าร่วมรบทันทีโดยไม่เอ่ยถามคำใด

ผุดลุกมายืนหยัดข้างกายฉินเฟิง ช่วยเก็บกวาดผีเสื้อผงหอมที่กรูเข้ามา

คลิก!

ฉินเฟิงกระแทกปุ่มปืนใหญ่พลังงานอีกครั้ง คราวนี้ปากกระบอกปืนแปรสภาพไปอีกรูปแบบหนึ่ง ขนาดปากกระบอกที่เล็กอยู่แล้วก็เล็กลงอีก คราวนี้ดูไปคล้ายรังผึ้ง มีรูกระสุนนับไม่ถ้วน

ฉินเฟิงไม่รอช้า ลั่นไกอย่างไม่ลังเล

ปัง ปัง ปัง ปัง!

พลังงานจากปืนใหญ่เปลี่ยนเป็นสะเก็ดกระสุนบอลแสงขนาดเล็ก ยิงกระจายออกไป กลุ่มรังสีแสงสีฟ้ากวาดปกคลุมในชั้นอากาศดั่งตาข่ายใหญ่ ผีเสื้อผงหอมยังไม่ทันตอบสนอง ร่างของพวกมันก็ถูกกระสุนพลังงานเจาะเป็นรูพรุน

ฉินเฟิงลงมือฉับไว กวาดปืนใหญ่ในมือ วาดเป็นแนวนอนไปทั่วสนามรบ ฝูงผีเสื้อผงหอม ไม่แกร่งพอที่จะต้านทานกระสุนพลังงงานอันน่าเกรงขาม ตัวแล้วตัวเล่าถูกสังหารตกตาย

จักรกลของเฟิงหลีสำแดงอานุภาพ นับจากนี้ไปมันต้องถูกขนานนามว่าเป็นอีกหนึ่งอาวุธสังหารชั้นเลิศอย่างแน่นอน

ในชั่วพริบตาเดียว ผีเสื้อผงหอมนับสิบนับร้อยถูกเจาะเป็นรูพรุนโดยฉินเฟิง

เหล่ามือปืนที่เห็นฉากนี้ อ้าปากตาค้าง คาดไม่ถึงจริงๆว่าจะมีอาวุธปืนเช่นนี้ปรากฏขึ้นบนโลก

พวกเขาในตอนนี้ ทั้งหมดต่างจินตนาการไปว่า หากตนครอบครองอาวุธปืนเบื้องหน้า คงสามารถออกเข่นฆ่าได้ทุกสารทิศ

“รีบช่วยกันฆ่ามันเร็วเข้า!”

ฉินเฟิงตะโกนเรียกสติ คนเหล่านั้นสะดุ้งตื่นจากห้วงฝัน

ฉินเฟิงช่วยสังหารผีเสื้อผงหอมไปกว่าครึ่ง เมื่อเห็นสมาชิกทีมคงโบะสามารถช่วยเหลือตัวเองได้แล้ว เขาก็หยุดมือ มุ่งหน้าไปยังทิศทางเนินเขาศัตรูแทน

ขณะเดียวกัน บนเนินเขากลุ่มชินระ สถานการณ์ตกอยู่ในความวุ่นวายไม่แพ้กัน ท่ามกลางฝูงชน คงถิงในสภาพชุดขาดวิ่น แทบไม่มีเสื้อผ้าปกปิดร่างกาย กำลังนั่งกอดเข่า ตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว

วูซซซ!

ไป๋หลีปรากฏตัวขึ้นข้างกายเธอ ต่อมารูนมิติพลันสาดแสง โถมทับลงบนร่างของคงถิง แล้วทั้งสองสาวก็หายวับไปในพริบตา

สมาชิกที่เฝ้าคงถิง ตื่นตะลึงแข็งค้าง

“ชิบหาย! รีบช่วยกันค้นหาเร็วเข้า เหยื่อถูกชิงไปแล้ว!”

“ระยำเอ๊ย ทำไมไม่คอยจับตาดูให้ดีๆวะ ไม่อยากเชื่อเลยว่าจะปล่อยให้คนหนีไป!”

“หยุดพล่ามเถอะ รีบไปตามหาตัวเธอเร็วเข้า!”

“เจอแล้ว เธออยู่ตรงนั้น!”

“ได้ยังไงกัน? ทำไมในเวลาสั้นๆถึงหนีไปได้ไกลขนาดนี้?”

ไป๋หลีมิได้ลงมือเต็มที่ แค่เทเลพอร์ตห่างออกมาเพียง 500 เมตร เธอช่วยปลดเชือกที่มัดร่างคงถิง แล้วหยิบเสื้อชุดหนึ่งออกมา คลุมตัวคงถิงเอาไว้

คงถิงตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว เห็นได้ชัดว่าเธอเป็นผู้ใช้พลังเลเวล D เวลานี้แข้งขาอ่อนระทวย

“มาเถอะ”

ไป๋หลีคว้าไหล่คงถิง ฉุดดึงเธอขึ้นมาในคราวเดียว สับฝีเท้าวิ่งไปยังทิศทางของฉินเฟิงที่กำลังตามมาสมทบ

ขณะเดียวกัน กลุ่มปีศาจชินระก็ไล่ตามมา

ทั้งสองฝ่ายเผชิญหน้า ศึกชิงตัวประกันบังเกิดขึ้น!

ปัง ปัง ปัง!

ผู้ใช้วรยุทธโบราณที่อยู่หน้าสุด โล่ปราณกำลังภายในของเขาส่งเสียงสะท้อนดัง ปัง ปังไม่หยุด ถูกระดมยิงโดยปืนพลังงานที่มีปากกระบอกเป็นรูเล็กๆราวกับรังผึ้ง กระสุนพลังงานขนาดเล็กกระหน่ำใส่ทุกวินาที

แต่ผ่านไปได้แค่ 2 - 3 วินาที โล่ปราณกำลังภายในก็ปริร้าว แตกเป็นช่องโหว่ รังสีแสงสีฟ้าเล็ดลอดเข้าไป กระทบลงบนกายผู้ใช้วรยุทธโบราณ

ปุ!

“อ๊าาาาา”

ผู้ใช้วรยุทธโบราณมิอาจทานทน ตระหนักได้ว่าสถานการณ์ไม่สู้ดี หันหลังคิดหลบหนีไป

“คิดหนีเอาตอนนี้? มันสายไปแล้ว!” ฉินเฟิงวาดมือขวา กำลังภายในปะทุโหม

“ทักษะลับกลืนดารา ปลดปล่อยแรงดูด!”

แรงดึงดูดอันน่าพรั่นพรึงของกลืนดารากวาดออกมา ผู้ใช้วรยุทธโบราณม้วนกลิ้งกลับหลัง ดิ้นรนอย่างบ้าคลั่งแต่มิอาจขัดขืน ถูกกระชากให้มาหยุดอยู่เบื้องหน้าฉินเฟิง จากนั้นกำลังภายในดั่งเขื่อนที่แตกออก ไหลบ่าจากตันเถียนราวกับน้ำป่าหลาก

“นี่มันเป็นไปได้ยังไง! กำลังภายในของฉัน--”

กำลังภายในอันแสนล้ำค่าในตัวเขา ถูกดูดซับอย่างบ้าคลั่งเข้าสู่ร่างกายฉินเฟิง

“เลเวลแค่ C2 เองหรอกหรอ?” ฉินเฟิงรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย ผู้ใช้วรยุทธโบราณเลเวล C2 ก็เท่ากับครอบครองแค่ 2 สระน้ำกำลังภายใน เมื่อเทียบกับที่ฉินเฟิงมีแล้ว มันแทบไม่ช่วยเติมเต็ม ไม่ต่างจากหยดน้ำลงในถังใบใหญ่

“ปลดปล่อยแรงผลัก!”

ฉินเฟิงระเบิดกำลังภายใน ส่งผู้ใช้วรยุทธโบราณปลิวออกไป แรงผลักดันจากกำลังภายในกระแทกลงบนหน้าท้องอีกฝ่าย

พรวดดด

เลือดกระอักเป็นทางยาว ชายคนนั้นกรีดร้องน่าเวทนา ลอยไปไกลก่อนร่วงหายในพงหญ้า ไม่ทราบตายไปแล้วหรือยังมีชีวิตอยู่

อย่างไรก็ตาม ณ จุดๆนี้ ไม่มีใครมีเวลาสนใจเขา

สมาชิกกลุ่มชินระทั้งหมด ระดมโจมตีเข้าใส่ฉินเฟิง

ในบรรพวกเขา เป็นสองผู้ใช้อบิลิตี้ที่ชิงลงมือเป็นคนแรก

“เทคนิคพฤกษาพันธนาการ!”

เส้นเถาวัลย์กระตุกขึ้นจากพื้นดิน ฟาดเข้าใส่ฉินเฟิง

“เทคนิคขวานเหล็ก!”

อีกผู้ใช้อบิลิตี้คือผู้ใช้ธาตุโลหะ ขวานเหล็กด้ามใหญ่ผุดขึ้นในอากาศที่ว่างเปล่าเหนือศีรษะของฉินเฟิง ตราบใดที่ฉินเฟิงถูกเถาวัลย์พันเกี่ยวจนไม่อาจหลบเลี่ยง ขวานเหล็กนี้จะฟันฉับลงมาทันที ถึงตอนนั้นบอกเลยว่าต่อให้ไม่ตายก็บาดเจ็บสาหัส

“ถ้าทำได้แค่นี้ อยู่เฉยๆดีกว่านะ”

ฉินเฟิงเยาะหยัน เปิดใช้งานอบิลิตี้ของตนบ้าง เปลวเพลิงลุกฮือขึ้นรอบกาย แผดเผาเถาวัลย์ที่ฟาดเข้าหา เปลี่ยนมันเป็นขี้เถ้าในพริบตา

ส่วนขวานเหล็ก เมื่อเห็นสถานการณ์ไม่เข้าท่าก็สับลงมาอย่างรวดเร็ว แต่ก็แล้วไง? คิดจริงๆหรือว่าฉินเฟิงจะปล่อยให้มันเข้าถึงตัว

ซี่!

มือปืนชินระลั่นไกปืนพลังงาน รังสีแสงละลานตากวาดปกคลุมทั้งเหนือใต้ โถมเข้าหาฉินเฟิง

ฉินเฟิงหลบเลี่ยงขวานเหล็ก ขณะเดียวกันเรียกใช้งานโล่ปราณกำลังภายในปัดป้องกระสุนพลังงาน

ติ๊ง ติ๊ง ติ๊ง ติ๊ง

รังสีพลังงานกระเด็นกระดอนไปทุกทิศทาง มิอาจทำลายปราณกำลังภายในได้

ช่วงเวลานี้ คนของกลุ่มปีศาจชินระ เริ่มบังเกิดความสิ้นหวังขึ้นในจิตใจ

“เจ้าหมอนี่มันเป็นอะไรกันแน่? ตกลงว่าเขาเป็นมือปืนหรือผู้ใช้อบิลิตี้?”

“กระทั่งปราณกำลังภายในก็มีไว้ครอบครอง นี่เขาก็เป็นผู้ใช้วรยุทธโบราณด้วยหรือ?”

“สัตว์ประหลาดล่ะ … สัตว์ประหลาดชัดๆ!”

ทั้งหมดไม่รู้ว่าชาติก่อนทำบุญมาน้อยหรือไร ชาตินี้ถึงได้พบเจอสัตว์ประหลาดเช่นนี้ อย่างไรก็ตาม ขณะที่ทุกคนต่างคิดไปในทำนองเดียวกันว่าฉินเฟิงคือสัตว์ประหลาด แต่สำหรับฉินเฟิง นี่เป็นเพียงการต่อสู้เล็กๆเท่านั้น ไม่มีค่าพอให้ใส่ใจ!

เพราะเมื่อเทียบกับการต่อสู้ระหว่างลูกรักของพระเจ้า , เมื่อเทียบกับการต่อสู้ในมิติล่มสลายของเผ่าวิญญาณแล้ว สถานการณ์ตอนนี้นำมาเปรียบกันไม่ได้เลย ไม่ต่างจากฟ้ากับเหว

“เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา … จงตายกันให้หมดในคราวเดียว!”

“ทักษะลับกลืนดารา!”

ฉินเฟิงเร่งเร้ากำลังภายในของเขา ผู้ใช้วรยุทธโบราณที่อยู่ในระยะ คนแล้วคนเล่าถูกดูดซับกำลังภายในเข้ามา

ในชั่วพริบตา กว่า 20 ผู้ใช้วรยุทธโบราณ ทั้งหมดถูกสังหารตกตายภายใต้ทักษะลับกลืนดาราของฉินเฟิง มิทันได้ดิ้นรนขัดขืน

ตลอดเส้นทางที่ฉินเฟิงก้าวผ่าน ในระยะร้อยเมตร บนพื้นดินปกคลุมไปด้วยซากศพของกลุ่มปีศาจชินระ ตัวเขาในเวลานี้--

--ไม่ต่างไปจากยมทูตคร่าวิญญาณ!