Chapter 7: พี่ชายของฉันดีเกินไปแล้ว! (ฟรี)
หลังจากที่เห็นพ่อแม่ตัวจริง เธอพบว่ามีคาเฟ่ใกล้ๆ เธอเดินเข้าไปในคาเฟ่สั่งกาแฟมาหนึ่งแก้วและนั่งเท้าคาง เธอหวังว่าเธอจะได้ใช้ชีวิตที่เหลือแบบนี้
เสียงเพลงไพเราะคลอเบาๆในร้าน
ถึงอย่างนั้นโฮวอู่ก็ไม่สามารถสงบจิตใจที่เต็นเร็วได้
โฮวอี้ฉิงเป็นคนที่โดดเด่นมากแต่เธอก็มีนิสัยเย็นชาสุดๆ
พ่อแม่เจียงผิดอะไร? พวกเขาเลี้ยงดูเธอมาตั้งสิบแปดปี ให้ทุกอย่างเท่าที่พวกเขาจะให้ได้
ทำไมเธอถึงทำกับพวกเขาเหมือนเป็นสนิมที่เกาะชีวิตเธอ? เธอใจร้ายกับพ่อแม่ที่เลี้ยงดูเธอมาได้ยังไง?
จุดจบที่น่าเศร้าของพ่อแม่เจียงอาจกล่าวได้ว่าเป็นเพราะโฮวอี้ฉิงก็ได้ คุณแม่เจียงต้องการเงินจำนวนน้อยนิดไปรักษาขาของคุณพ่อเจียง การที่โฮวอี้ฉิงช่วยพวกเขานั้นง่ายมากแต่เธอไม่ยินดีช่วย
โฮวอู่นั่งคิดอย่างไร้จุดหมายในขณะที่เธอดื่มกาแฟอย่างช้าๆ
กาแฟมีรสขมแต่มันช่วยให้จิตวิญญาณของเธอฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง
โฮวอู่คาดว่าคืนนี้เธอคงนอนไม่หลับเพราะกาแฟ
ผ่านไปหนึ่งชั่วโมงเธอก็ดื่มกาแฟเสร็จ
พ่อแม่เจียงทำงานเสร็จแล้วและกลับไปแล้ว
โฮวอู่หยิบกุญแจรถออกจากกระเป๋า เธอขึ้นรถและขับกลับบ้าน
หลังจากที่เธอออกจากคาเฟ่ โฮวอูเสิ่นก็หันหน้ามาพูดกับคนขับรถว่า “ไปส่งฉันที่บริษัท”
คนขับรถไม่เข้าใจความคิดของเจ้านาย เจ้านายของเขาอายุยี่สิบห้า แต่ไม่มีใครอ่านความคิดเขาออก
พวกเขานั่งนิ่งอยู่ในรถนานกว่าหนึ่งชั่วโมง แต่เจ้านายของเขาไม่แม้แต่จะออกไปทักทายน้องสาวของตัวเอง
เขามองเธอจากเบาะหลังในรถด้วยสีหน้าครุ่นคิดอะไรบางอย่าง
ช่างเถอะ ยังไงก็ไม่ใช่หน้าที่เขาที่จะต้องเข้าไปสอดว่าเจ้านายกำลังคิดอะไรอยู่ หน้าที่ของเขาคือการขับรถให้เจ้านายเท่านั้น
คนขับรถสตาร์ทรถ เครื่องยนต์ของรถโรลส์รอยซ์แฟนทอมก็มีชีวิตขึ้นมา และขับไปยังถนนที่วุ่นวาย
โฮวอูเสิ่นมองออกไปนอกหน้าต่างรถ ทันใดนั้นเขาก็ถามคนขับรถว่า “เสี่ยวหวัง ฉันจำได้ว่านายมีน้องสาวใช่ไหม?”
เสี่ยวหวังรู้สึกดีใจเล็กน้อยที่เจ้านายของเขาจำได้ว่าเขามีน้องสาว
เขารีบตอบว่า “ใช่แล้วครับ คุณชาย”
ประกายสีทองพาดผ่านในดวงตาของโฮวอูเสิ่น “น้องสาวของนายตอนเด็กกับตอนโตนิสัยเปลี่ยนไปไหม?”
โฮวอู่ในความทรงจำของเขาไม่ชัดเจน ตอนเด็กเขาไม่ได้เอาใจใส่น้องสาวแท้ๆตัวเองมาก่อน แต่เมื่อเขากลับมาบ้านครั้งนี้ เขารู้สึกว่าน้องสาวเปลี่ยนไปจากเมื่อก่อน
เขาบอกไม่ถูกว่าเปลี่ยนไปตรงไหน
เขารู้เรื่องเกี่ยวกับเธอน้อยมาก
เสี่ยวหวังไม่เข้าใจว่าทำไมเจ้านายถามถึงน้องสาวของเขา แต่ในเมื่อเจ้านายถาม ลูกน้องก็ต้องตอบ
เขานึกถึงน้องสาวของตัวเอง จากนั้นก็ตอบอย่างระมัดระวังว่า “เป็นธรรมดาที่เด็กผู้หญิงจะเปลี่ยนไปเมื่อเธอโตขึ้น ไม่ใช่แค่รูปร่างหน้าตาแต่ยังรวมถึงนิสัยใจคอด้วยครับ”
โฮวอูเสิ่นตอบกลับง่ายๆว่า “อ้อ”
เสี่ยวหวังคิดว่าโฮวอูเสิ่นไม่ได้กลับจีนมาสี่ปีแล้ว ความสัมพันธ์ระหว่างพี่น้องจึงค่อนข้างห่างเหิน เขาอดไม่ได้ที่จะให้คำแนะนำเจ้านาย “คุณชาย คุณหนูยังไม่ถือว่าโตเป็นผู้ใหญ่ นิสัยของคุณหนูอาจเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาได้ ถ้ามีคนให้คำแนะนำและชี้แนะคุณนางไปในทางที่ดี ผมเชื่อว่าคุณหนูจะโตเป็นหญิงสาวที่ดีมาก”
นิสัยของคนเราไม่ใช่จู่ๆจะเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน สภาพแวดล้อมค่อยๆเปลี่ยนแปลงพวกเขาทีละน้อย การที่คุณชายถามคำถามประเภทนี้ บางทีเขาคงคิดว่านิสัยของน้องสาวเปลี่ยนไป
อันที่จริงส่วนใหญ่เป็นเพราะคุณชายใช้เวลากับน้องสาวน้อยเกินไป ส่งผลให้เขารู้สึกว่าน้องสาวของเขาเปลี่ยนไปจากเมื่อก่อนมาก
เขาต้องใส่ใจน้องสาวของตัวเองให้มากขึ้น จะได้ไม่มีปัญหา
เสี่ยวหวังกำลังบอกให้โฮวอูเสิ่นเอาใจใส่น้องสาวของเขาให้มากขึ้น
โฮวอูเสิ่นเข้าใจความหมายที่ซ่อนอยู่ในคำพูดของเสี่ยวหวัง
เขาใส่ใจเธอไม่มากพองั้นเหรอ?
โฮวอูเสิ่นหรี่ตาใช้ความคิด
ไม่นานโฮวอู่ก็กลับถึงบ้าน เธอรู้สึกเวียนหัวบางทีอาจเป็นเพราะอุณหภูมิที่ลดลงอย่างกะทันหันเมื่อเธอออกจากร้านกาแฟอันอบอุ่นและขับรถท่ามกลางอากาศหนาว
เธอไม่สนใจอาการวิงเวียนศีรษะ เดินขึ้นไปชั้นบน เนื่องจากเธอดื่มกาแฟมันคงไม่ใช่เรื่องง่ายที่เธอจะหลับไปตอนนี้ แต่เพราะเธอรู้สึกเวียนหัวและไม่สบายใจเธอ เธอจึงขอนอนพักสักหน่อย เวลาที่เหลือของวันนี้เธอก็ไม่มีอะไรทำอยู่ดี
หลังจากเอนกายนอนบนเตียง เธอก็หลับอย่างรวดเร็ว อย่างไรก็ตามเธอนอนหลับไม่สนิท
เธอรู้สึกว่าร่างกายตัวเองร้อนสลับหนาวอยู่ตลอด
ชั่วขณะหนึ่งเธอรู้สึกเหมือนถูกฝังอยู่ใต้พื้นน้ำแข็งและในช่วงเวลาต่อมาเธอรู้สึกเหมือนถูกไฟเผาในเตาเผาที่ร้อนระอุ
อาการร้อนสลับหนาวทำเธอนอนกระสับกระส่าย
หน้าผากของโฮวอู่เต็มไปด้วยเหงื่อ เธอกำลังฝันร้ายและออกจากฝันนั้นไม่ได้
ในความฝันของเธอ เธอไม่มีทางเลือกนอกจากใช้ชีวิตของโฮวอู่จากนิยาย
เธอใช้ชีวิตเป็นโฮวอู่ตั้งแต่แรกเกิดจนถึงวัยรุ่น
เธอใช้ชีวิตเหมือนเจ้าหญิงตัวน้อยที่ไร้กังวลมาตลอดสิบแปดปี แม้ว่าพ่อและพี่ชายของเธอจะละเลยและล้มเหลวในการสอนเธออย่างถูกต้องเนื่องจากหน้าที่การงาน แต่เธอก็ยังคงใช้ชีวิตอย่างสะดวกสบายและเรียบง่าย ท้ายที่สุดเธอเป็นลูกสาวคนเดียวของครอบครัวโฮว ไม่ว่าเธอต้องการอะไรเธอก็ได้เสมอ
โฮวอู่เติบโตมาเป็นคนเย่อหยิ่งและเอาแต่ใจเพราะพ่อและพี่ชาย
เธอใช้ชีวิตอย่างมีความสุขมาสิบแปดปี
อย่างไรก็ตามทุกอย่างจบลงเมื่อเธออายุสิบแปด
เธอประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์และหลังจากนั้นชีวิตของเธอก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง
เธอไม่ใช่เจ้าหญิงของครอบครัวโฮวอีกแล้ว ความจริงเธอไม่ใช่ลูกสาวตัวจริงของคุณพ่อโฮว เธอเป็นเพียงลูกสาวของคู่สามีภรรยาสูงอายุที่ทำงานเป็นคนกวาดถนน!
เธอกลับไปที่บ้านที่แท้จริงของเธอและลูกสาวของครอบครัวโฮวก็กลายเป็นโฮวอี้ฉิง
โฮวอี้ฉิงกลับคืนสู่ตำแหน่งที่ควรเป็นของเธอ แต่โฮวอู่ก็ยังเป็นหนามยอกอกในใจโฮวอี้ฉิงไม่หาย เธอเกลียดโฮวอู่และอยากกำจัดโฮวอู่ให้หายไปจากโลก
เมื่อโฮวอู่อายุสิบเก้าปี เธอตกหลุมพรางของพวกค้ามนุษย์ หลังจากที่เธอเดินผ่านฝูงชน เธอก็ถูกพวกค้ามนุษย์จับไปยังพื้นที่ภูเขาห่างไกล
พื้นที่ภูเขาล้าหลังด้วยเทคโนโลยี และยากที่ผู้คนจะเข้าออกหมู่บ้าน
