ตอนที่ 286 (ตอนฟรี) ฐานที่ตั้งองค์กรมือสังหารมนต์ดำ
ตอนที่ 286 (ตอนฟรี) ฐานที่ตั้งองค์กรมือสังหารมนต์ดำ
.
หวังเสียน มองไปที่สถานที่ตั้งขององค์กรมือสังหารมนต์ดำ ที่อยู่ใต้ทะเลสาบที่ทอดยาวกว่า 3-4 กิโลเมตร มันเหมือนกับเมืองเล็กๆเมืองหนึ่งเลยทีเดียว ภายในเขตรอบๆเมืองยังปลูกพืชมีพิษหลากหลายชนิดเอาไว้อีกด้วย
ในตำแหน่งกึ่งกลางประตูนั้นมีตัวอักษรสลักเอาไว้ว่า ' มนต์ดำ ' อยู่ที่เหนือทางเข้า
แสงสีฟ้าปนแดงส่องประกายในดวงตาของหวังเซียนขณะที่เขามองไปข้างหน้าด้วยความสามารถพิเศษของนัยน์ตาเขา
"ฮืม?" หวังเสียนค่อนข้างที่จะตกใจหลังจากที่เขาสังเกตเห็นสัตว์ตัวขนาดใหญ่มหึมาสองตัวนอนอยู่ที่ทั้งสองฝั่งของปากประตูทางเข้า
งูยักษ์ขนาดใหญ่สองตัวยาวกว่า 15 เมตร นอนอยู่ทางซ้ายและทางขวาเพื่อเฝ้าประตูทางเข้า
นัยน์ตาสีดำขนาดใหญ่ของูยักษ์อนาคอนด้าเปล่งประกายแห่งจิตวิญญาณอันทรงพลัง
….
[สายพันธุ์ : งูยักษ์โลหิต]
[สัตว์อสูรจิตวิญญาณ : ระดับ 10 ]
[พลังงานมังกรที่สกัดได้: 15,432]
….
'มันคืองูยักษ์โลหิตอย่างนั้นเหรอ!' หวังเสียน พูดพึมพำออกมาเบาๆ หลังจากที่ระบบได้ส่งข้อความให้กับเขาทางความคิด
หวังเสียน ค่อนข้างที่จะประหลาดใจเล็กน้อยกับความสามารถขององค์กรมือสังหารมนต์ดำ ในความคิดของเขาคนกลุ่มนี้นั้นแข็งแกร่งมากจริงๆ พวกเขาสามารถใช้สัตว์อสูรจิตวิญญาณระดับ 10 ถึงสองตัวให้มาเป็นผู้พิทักษ์ประตูทางเข้าสถานที่ตั้งกลุ่มของพวกเขาได้
ในสายตาของหวังเสียนที่ใช้ความสามารถพิเศษอยู่นั้น เขามองเห็นกลุ่มมือสังหารมากมายอาศัยอยู่ตามบ้านพักและอาคารต่างๆ
ในสถานที่แห่งนี้มีสิ่งอำนวยความสะดวกที่ทันสมัยทุกชนิด แต่อย่างไรก็ตามผู้คนในนั้นไม่ได้แสดงอารมณ์ใด ๆ บนใบหน้าของพวกเขาออกมาเลย
มือสังหารบางคนยังเลี้ยงสัตว์มีพิษหลายชนิดในห้องของพวกเขา ในขณะที่คนอื่น ๆ กำลังนั่งสมาธิในห้องของพวกเขาและฝึกฝนอย่างขยันขันแข็ง
ตรงกลางของบ้านพักและอาคารมีสนามฝึกซ้อมขนาดใหญ่และเล็กอยู่อย่างมากมาย
ในสนามฝึกซ้อมแห่งหนึ่งกลุ่มวัยรุ่นชายและหญิงอายุไม่เกิน 20 ปีกำลังฝึกฝนด้วยวิธีที่บ้าคลั่งและน่าสยดสยองอย่างที่สุด มีรอยเลือดสาดกระจายไปทั่วทั้งสนามฝึกซ้อม
วัยรุ่นเหล่านี้มีท่าทางที่ป่าเถื่อนและโหดเหี้ยมเป็นอย่างมาก ถึงแม้ว่าร่างกายและใบหน้าของพวกเขานั้นจะดูอ่อนเยาว์แต่กลิ่นอายความตายที่แผ่ออกมาจากตัวพวกเขาทำให้พวกเขาไม่เหลือความไร้เดียงสาของความเยาว์วัยอีกต่อไป
จากลักษณะท่าทางและแววตาที่เย็นชาของพวกเขานั้นพูดได้เต็มปากเลยว่า พวกเขาคือเครื่องจักรสังหารที่ไร้ความรู้สึกอย่างแท้จริง
หวังเสียน ถอนหายใจออกมาอย่างหดหู่ใจ เมื่อเขาเห็นกลุ่มวัยรุ่นเหล่านี้ต้องถูกนำตัวมาฝึกฝนอย่างบ้าคลั่งจนทำให้พวกเขาต้องเปลี่ยนจากเด็กวัยรุ่นที่อยู่ในช่วงวัยที่สดใส ต้องกลายมาเป็นเครื่องจักรสังหารเช่นนี้
ในตัวอาคารที่สูงที่สุดที่อยู่ตรงกลางมีห้องโถงขนาดใหญ่ กลุ่มผู้เฒ่าหลายซึ่งน่าจะเป็นเหล่าผู้อาวุโสขององค์กรกำลังนั่งพูดคุยกันอยู่ในห้องโถงแห่งนั้น
กลุ่มผู้เฒ่าทั้งหกคน กำลังแหงนหน้ามองขึ้นไปที่ด้านบน ลักษณะท่าทางของพวกเขานั้นเหมือนกับกำลังจ้องมองดูอะไรสักอย่าง
"หือ? พวกเขาสามารถมองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นที่ริมทะเลสาบได้อย่างนั้นเหรอ?"
หวังเสียน รู้สึกตกใจเล็กน้อย เพราะทะเลสาบแห่งนี้มีความลึกไม่ต่ำกว่า 80 เมตร
ต่อให้เป็นตัวเขาเองที่มีสายตาที่พิเศษสามารถมองทะลุสิ่งต่างๆได้ ตัวเขาก็ยังไม่สามารถมองผ่านพื้นที่นี้ไปยังบนฝั่งที่ริมทะเลสาบได้อย่างชัดเจน คนพวกนี้น่าจะมีวิธีอื่นที่สามารถสำรวจและมองเห็นโลกภายนอกได้
ลักษณะท่าทางของผู้เฒ่าทั้งหกคนไม่มีความกังวลใจเลยแม้แต่น้อย ถึงแม้ว่าจะมีกลุ่มผู้เชี่ยวชาญมากมายอยู่ในบริเวณใกล้เคียงกับสถานที่ตั้งของพวกเขาก็ตาม
"ในสถานที่แห่งนี้นั้นมีมือสังหารมากกว่าหนึ่งพันคน มีผู้เชี่ยวชาญระดับก่อกำเนิดลมปราณหกคน เหล่าสาวกที่เหลือเหล่านั้นอยู่ในระหว่างครึ่งขั้นก่อกำเนิดลมปราณและนักรบขั้นที่ 8 และขั้นที่ 9 คนพวกนี้ยังมีสัตว์มีพิษและงูยักษ์โลหิตขนาดใหญ่อยู่อีกสองตัว!"
หวังเสียน พูดอธิบายสถานการณ์ภายในสถานที่ตั้งของกลุ่มองค์กรมือสังหารมนต์ดำให้กับโม่ชิงหลงและเหล่านักรบมังกรได้ฟัง
"แต่ไม่ว่าจะอย่างไร ในวันนี้พวกเราจะส่งพวกเขาไปที่นรก!" หวังเสียน ยิ้มออกมาที่มุมปาก เขารู้สึกชอบสโลแกนนี้เป็นอย่างมาก
โม่ชิงหลงและเหล่านักรบมังกรก็ยิ้มออกมาเล็กน้อย เสียงหัวเราะของพวกเขาทั้งหมดฟังดูแล้วเยือกเย็นจนน่าขนลุก
"โจมตี!!"
หวังเสียน เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว เขาพุ่งตรงไปยังงูยักษ์โลหิตทั้งสองตัวโดยเฉพาะ
โม่ชิงหลง, โม่หยวนและเหล่านักรบมังกรทั้งหมดก็กระจายตัวกันออกไปโจมตีสถานที่ตั้งของกลุ่มองค์กรมือสังหารมนต์ดำในทันที
ฟ่ออออออ!
เมื่อหวังเสียน พุ่งเข้าไปหางูยักษ์โลหิตทั้งสองตัว งูทั้งสองตัวที่กำลังนอนอยู่ ก็สามารถรับรู้ได้ถึงการปรากฏตัวและมุ่งร้ายของหวังเสียนได้
พวกมันทั้งคู่จ้องมองไปที่หวังเสียน ด้วยสายตาที่เย็นชา
"ดูเหมือนว่าพวกเจ้าน่าจะมีประโยชน์ต่อข้ามากทีเดียว ฉะนั้นข้าจะไว้ชีวิตของพวกเจ้า!"
หวังเสียน ส่งพลังแห่งธาตุไม้ไปที่ต้นหญ้าพิษสีแดงที่อยู่ใกล้ๆกับงูยักษ์โลหิตทั้งสองตัว
ต้นหญ้าพิษเริ่มเติบโตอย่างรวดเร็วพวกมันตรงเข้าไปรัดและพันงูยักษ์โลหิตทั้งสองตัวเอาไว้อย่างหนาแน่น
พวกมันไม่สามารถดิ้นหลุดจากการพันธนาการของต้นหญ้าพิษสีแดงที่รัดพันพวกมันเอาไว้ได้ หวังเสียน กระโดดชกไปที่หัวของงูยักษ์โลหิตทั้งสองตัวจนพวกมันสลบลงไป
หลังจากนั้นเขาก็หันไปตะโกนสั่งกลุ่มนักรบมังกรทั้งหมดด้วยน้ำเสียงอันทรงพลัง "ฆ่าพวกมันให้หมด!"
โม่ชิงหลง, โม่หยวนและเหล่านักรบมังกรทั้งหมดปลดปล่อยพลังของพวกเขาออกมา จนพื้นดินและอากาศที่อยู่ในบริเวณโดยรอบสั่นสะเทือนอย่างน่ากลัว
"พวกข้าจะส่งพวกเจ้าไปที่นรก!"
เหล่านักรบมังกรทั้งหมดตะโกนออกมาพร้อมกัน
"เกิดอะไรขึ้น?"
เสียงตะโกนอันดังสนั่นมาพร้อมกับแรงกดดันอันทรงพลังแพร่กระจายครอบคลุมไปทั่วทั้งสถานที่ตั้งของกลุ่มองค์กรมือสังหารมนต์ดำ กลุ่มผู้เฒ่าที่เป็นผู้บริหารระดับสูงขององค์กรมือสังหารมนต์ดำ รู้สึกตกใจกันเป็นอย่างมากเมื่อพวกเขารู้ว่าสถานที่ตั้งของพวกเขานั้นโดนบุกรุก
"กลุ่มคนพวกนี้นั้นเป็นใครกัน พวกเขาบุกเข้ามาในฐานที่ตั้งของพวกเราได้อย่างไร?"
"บัดซบ! พวกมันลอบเข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?"
กลุ่มผู้เฒ่าทั้งหกคน พุ่งตัวทะยานออกมาจากอาคารกันอย่างรวดเร็ว
"สิบคน! ผู้บุกรุกคือกลุ่มคนที่สวมหน้ากากทั้งสิบคนนั่น!"
"หน้ากากทมิฬ! คนพวกนี้คือทูตอเวจี!"
"ดูเหมือนว่าคนพวกนี้คือกลุ่มองค์กรมือสังหารอเวจีทมิฬที่พึ่งจะก่อตั้งและมีชื่อเสียงในโลกยุทธภพเมื่อไม่นานมานี้!"
"ไม่น่าเชื่อเลยว่ากลุ่มมือสังหารที่พึ่งก่อตั้งกลุ่มนี้จะมีความสามารถหาฐานที่ตั้งของพวกเราได้เช่นนี้!"
"ฮึ! ในเมื่อพวกมันเข้ามาถึงที่นี่กันแล้ว ฉะนั้นก็ฝังศพของพวกมันทั้งหมดเอาไว้ซะที่นี่เลยก็แล้วกัน!"
"ฆ่าพวกมันทั้งหมดซะ!"
เสียงของกลุ่มผู้เฒ่าทั้งหกคนดังก้องไปทั่วทั้งองค์กรมือสังหารมนต์ดำ กลุ่มมือสังหารทั้งหมดรีบออกมาตามคำสั่งกันในทันที
กลิ่นอายสังหารของพวกเขาฟุ้งกระจายไปทั่วบริเวณ ดวงตาของพวกเขานั้นเป็นสีแดงเลือดดูแล้วช่างน่าหวาดกลัวเป็นอย่างยิ่ง
พวกเขาจ้องมองไปยังกลุ่มของหวังเสียน ราวกับสัตว์ร้ายกระหายเลือด
สัตว์และแมลงมีพิษก็คืบคลานออกมากันอย่างมากมายจนบนพื้นแทบจะไม่มีที่ว่างเหลืออยู่
เหนือพื้นดินกลุ่มหมอกควันสีเขียวที่เป็นพิษปกคลุมไปทั่วทุกที่ หากว่าเป็นคนธรรมดาได้สัมผัสกับหมอกพิษเหล่านี้พวกเขาคงจะตายภายในไม่กี่วินาที
บนหลังคามีมือสังหารนับพันคน ตั้งท่าเตรียมพร้อมรออยู่ในตำแหน่งของพวกเขา
หวังเสียนและกลุ่มของพวกเขาหยุดยืนเรียงแถวกันเป็นหน้ากระดานมองไปยังกลุ่มองค์กรมือสังหารมนต์ดำด้วยท่าทางที่สงบ
กลุ่มองค์กรมือสังหารมนต์ดำมีผู้เชี่ยวชาญระดับก่อกำเนิดลมปราณและครึ่งขั้นก่อกำเนิดลมปราณรวมแล้วประมาณ 30-40 คน และยังมีนักรบระดับสูงอยู่อย่างมากมาย หากเปรียบเทียบกับชาวยุทธที่อยู่ในโลกยุทธภพภายนอกแล้ว ในระดับเดียวกันคนของกลุ่มองค์กรมือสังหารมนต์ดำหนึ่งคนสามารถต่อสู้กับชาวยุทธธรรมดาทั่วไปได้พร้อมๆกัน 2-3 คนเลยทีเดียว
และเมื่อรวมกับสัตว์มีพิษของพวกเขาด้วยแล้ว ความสามารถในการต่อสู้และการโจมตีของพวกเขาก็จะน่ากลัวยิ่งขึ้นไปอีก
ผู้เฒ่าทั้งหกคนโฉบร่อนลงมายังเบื้องหน้าของกลุ่มหวังเสียน และจ้องมองพวกเขาด้วยสายตาที่เย็นชา
"พวกเจ้าหาสถานที่ตั้งของพวกเราเจอได้อย่างไร?" หญิงชราถามขึ้นมา
สิ่งที่น่ากลัวเกี่ยวกับหญิงชราคนนี้นั่นก็คืองูพิษที่อยู่เหนือหัวของเธอ เมื่อหญิงชราพูดออกมา งูตัวนั้นก็แลบลิ้นและขู่ฟ่อออกมาอย่างน่ากลัว
ใบหน้าของหญิงชราเต็มไปด้วยริ้วรอยเหี่ยวย่นและน้ำเสียงของเธอก็แหบแห้งไม่ต่างจากเสียงของปีศาจร้าย
"เจ้ามีกันเพียงแค่สิบคนเท่านั้นเองหรือ?" ดวงตาของเธอที่จ้องมองไปยังกลุ่มของหวังเสียน เหมือนกับดวงตาของงูพิษที่กำลังจ้องมองดูเหยื่อของมัน
"ใช่! พวกเรามีกันเพียงแค่สิบคนเท่านั้นเอง!"
หวังเสียน มองไปที่กลุ่มมือสังหารกว่าพันคนด้วยรอยยิ้ม ก่อนที่เขาจะพูดตอบออกไปด้วยน้ำเสียงที่สงบนิ่ง
"ถ้าอย่างนั้นพวกเจ้าทั้งหมดก็ตายได้แล้ว!"
……..
จบบท
