ตอนที่แล้วตอนที่ 10 : อธิบายได้เยอะเลย
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 12 : มิตรสหาย

ตอนที่ 11 : หนุ่มน้อย นั่นหนังหุ้มปลายของเจ้านี่


หลังเสียงแคร๊กดังขึ้น หลังจากนั้นประตูแคปซูลก็เปิดออก และโรแลนด์ที่อยู่ในชุดนอนก็ซวนเซออกมา เขาตบไปที่หน้าของตัวเองเบาๆและตระหนักว่าตัวเขานั้นตื่นอย่างเต็มที่ ไม่ได้รู้สึกเหมือนว่าเล่นเกมมาทั้งคืนเลยสักนิด

คิดไปคคิดมามันก็สมเหตุสมผล ร่างกายเขาได้พักผ่อนถึง 8 ชั่วโมง มีเพียงแค่จิตใต้สำนึกของเขาเท่านั้นที่อยู่ในเกม ดังนั้นร่างกายของเราก็ไม่ควรเหนื่อยเป็นปกติ

เขามองไปยังแคปซูลเสมือนจริงที่มีรูปทรงไข่ พูดกันตามตรงมันกูน่าเกลียดมาก เหมือนเตียงรูปไข่ ที่มีไฟ LED กระพริบอยู่เล็กน้อย และมีสายไฟอยู่สองเส้นข้างๆหมอน ไม่มีอะไรน่าชื่นชมเลยแม้แต่น้อย

ไม่มีอาหารเหลวหรือสายที่เชื่อมต่อกับระบบประสาทแบบที่นิยายวิทยาศาสตร์ว่าเอาไว้ แต่ทว่าเจ้าแคปซูลนี่ก็สามารถพาเขาเข้าไปยังโลกเสมือนได้

นอกจากนี้เวลาภายในเกมยังต่างจากภายนอกกอีกด้วย โดยหนึ่งชั่วโมงในโลกแห่งความจริงเทียบเท่ากับสามชั่วโมงภายในเกม

เกมเปิดให้เล่นแค่ช่วง 4 ทุ่ม จนถึง 6 โมงเช้าแค่นั้น โดย 8 ชั่วโมงในโลกจริงนั้นเทียบเท่ากับหนึ่งวันในเกม นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเกมถึงหยุดลงในตอนเช้าของวันที่สอง เวลานั้นเป็นไปตามความเป็นจริง

วันนี้เป็นวันเสาร์เขาไม่ได้ไปทำงานในวันนี้ โรแลนจึงออกกำลังกายบนลู่วิ่งราวๆครึ่งชั่วโมง ก่อนไปอาบน้ำ และทานขนมปังและน้ำเปล่าเป็นอาหารเช้า หลังจากนั้นเขาก็เปิดคอมพิวเตอร์และเข้าไปที่บอร์ดสนทนาของเกม

อย่างที่คิดไว้เลย บอร์ดสนทนาแทบระเบิด

แค่ชั่วโมงเดียวก็มีกระทู้เพิ่มเข้ามานับแสน และกำลังเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ โรแลนด์เข้าไปอ่านในบางกระทู้ ชาวเน็ตบางส่วนก็ออกมาชื่นชมเกมนี้ว่าทำได้เหมือนจริงแบบที่โฆษณาเอาไว้ บางส่วนก็ไม่อยากจะเชื่อว่าเพนกวินคอโปเรชั่นที่มีชื่อเสียงในทางที่ไม่ค่อยดีนัก จะสามารถพัฒนาเทคโนโลยีอันน่าเหลือเชื่อนี้ออกมาได้

โรแลนด์ก็รู้สึกสงสัยเหมือนกัน ทว่าความจริงเป็นสิ่งไม่ตาย นี้เป็นเกมเสือนจริงเกมแรกของโลก ดังนั้นแทนที่จะมาสงสัยแหล่งเทคโนโลยีของเพนกวินคอโปเรชั่น เขาเพียงแค่ดูอย่างผิวเผินและหัวเราออกมาอย่างหนักจนน้ำตาแทบร่วง

หลายคนชื่นชมเกมนี้เป็นอย่างมาก บ้างก็บอกว่า NPC ล้วนแล้วแต่ดูมีชีวิตชีวา บ้างก็พูดถึงธรรมชาติที่งดงาม บ้างก็คิดว่าเกมนี้ถูกออกแบบระบบมาเป็นอย่างดี ทว่าก็มีกระทู้หนึ่งที่อยู่บนท็อป และมีจำนวนไลค์และดิสไลค์มากพอๆกัน

ในกระทู้นี้พูดถึงการที่ ผู้เล่นสามารถจีบ NPC ได้ เจ้าของกระทู้นั้นเป็นนักกวีที่พบเห็นได้ยาก พ่อมดนั้นต่างจากคลาสอื่นๆเพราะมีค่าสเน่ห์ที่สูงทั้งยังมีความสามรถทางภาษาที่ทำให้เขาใจในสิ่งที่ NPC พูด

เมื่ออ่านมาถึงตรงนี้โรแลนด์ก็รู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรมเอาเสียเลย... ทำไมพ่อมดแค่อ่านชื่อก็ร่ายเวทย์ได้แล้วล่ะในเมื่อจอมเวทย์ต้องมานั่งเชื่อมจุดเวทมนตร์? นี่มันเลือกปฏิบัติกันชัดๆ

อย่างไรก็ตามเขาก็อดทนอ่านมันต่อไป ไม่นานนักเขาก็หัวเราะออกมา

ใช้ประโยชน์จากค่าเสน่ห์และความสามารถทางภาษา ทำให้เขาจีบหญิงสาวได้หลายคนหลังเริ่มเล่นเกม ยิ่งไปกว่านั้นเขาได้พบกับบางสิ่งที่น่าตกตะลึง เขาพบว่าเขาสามารถมีเซ็กส์กับ NPC ภายในเกมได้ ซึ่งมันทั้งสมจริงและน่าเร้าใจ

สิ่งที่เกิดขึ้นต่อจากนี้ทำให้โรแลนด์หลุดขำออกมา พวกเขาทั้งสองคนก็ถูกจับได้โดยสามีของผู้หญิง หลังจากนั้นเขาก็โดนสามีของผู้หญิงพร้อมชาวบ้านนับสิบจับตัวเอาไว้

ถึงแม้ว่านักกวีจะเป็นคลาสที่มีความสามารถที่ซับซ้อนและสามารถต่อสู้ได้อย่างดีเยี่ยม ทว่าตอนนั้นเขาเปลือยอยู่  , ไม่มีอาวุธ และเลเวลยังต่ำอยู่อีกด้วย เขาไม่ใช่คู่มือของชายฉกรรจ์นับสิบ  หลังจากถูกกำราบลง เขาก็ถูกกดลงพื้นและถูกตัวน้องชายทิ้งด้วยมีดคมกริบ

“เลือดท่วมพื้นไปหมดเลย! มันไม่ได้เจ็บมากขนาดนั้นก็จริง แต่ลองนึกถึงบาดแผลทางจิตใจดูสิ ลองถูกใครบางคนเล็ม”น้องชาย” พวกนายออกทีละนิดด้วยมีดคมๆดูสิ? แค่นึกถึงผมก็ปวดใจแล้ว

ข้อความตอบกลับภายในกระทูล้วนแล้วแต่เป็นอีโมจิรูปหัวเราะล้วนๆเลย

มีผู้เล่นทุกประเภทจริงๆสินะ... โรแลนด์กุมท้องของเขาไว้หลังหัวเราะออกมาอย่างหนัก ในที่สุดเขาก็ปิดกระทู้นั้นลงและเข้าไปที่หัวข้อข้อมูลเสนอแนะ

เป็นธรรมดาที่จะมีกระทู้ไม่มากนักบนหัวข้อนี้ โรแลนด์เลื่อนอ่านบางหัวข้อและพบว่าส่วนมันค่อนข้างไร้สาระ ถ้าเกมปรับตามใจพวกนี้ละก็เกมได้เละแน่ๆ อาทิเช่น บางคนขอให้เปลี่ยนภาษาของทุกเผ่าพันธ์ภายในเกมให้กลายเป็นภาษาจีนเพื่อให้ผู้เล่นสามารถเข้าใจ NPC ได้ง่ายขึ้น

เขานึกภาพนักเวทย์ผมบลอนด์กำลังร่ายเวทย์เป็นภาษาจีน รู้สึกแปลกตาชอบกล

โรแลนด์อ่านต่อไปเรื่อยๆและพบกับบางกระทู้ที่มีประสบการณ์คล้ายๆกับเขา มีผู้เล่นบางคนแนะนำว่าควรลดความยากในการร่ายเวทย์ของนักเวทย์ลง เนื่องจากคลาสอื่นๆสามารถต่อสู้ได้หมดแล้วยกเว้นก็แต่นักเวทย์

นักรบมีพละกำลังที่สูงส่ง โจรมีจุดเด่นที่ความรวดเร็วและสามารถโจมตีระยะไกลได้ พ่อมดก็เป็นนักเวทย์โดยกำเนิด นักบวชไม่จำเป็นต้องต่อสู้และอยู่ภายใต้การปกป้องของนักรบ สิ่งพวกเขาต้องทำคือร่ายเวทย์รักษาเท่านั้น ทว่านักเวทย์ช่างน่าสงสาร เทียบกันแล้วสู้ระยะประชิดก็ไม่ได้ร่ายเวทย์ก็ไม่ได้ หัวพวกเขาจะระเบิดออกทันทีที่เขาร่ายเวทย์ที่เหนือกว่าระดับของตัวเอง

ผู้เล่นที่เป็นหัวหน้ากิลได้แสดงความคิดเห็นในกระทู้นั้นว่า “โดยเฉพาะเวทย์ระดับสอง พวกเขาจะหัวระเบิดทันทีที่พลาด นักเวทย์ในกิลฉันเคยหัวระเบิดกันมาหมดแล้ว บางคนมากกว่าหนึ่งครั้งด้วยซ้ำ พวกผู้หญิงตอนนี้ใกล้จะมีบาดแผลในใจแล้วเนี่ย ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้ยังไม่มีนักเวทย์คนไหนร่ายเวทย์สำเร็จเลย ไปเชื่อลองไปดูที่หัวข้อของผู้ใช้เวทย์ดูสิ ขอร้องหละผู้พัฒนาเกมได้โปรดมอบความหวังให้พวกเราด้วย

โรแลนด์รู้สึกดีขึ้นมากหลังพบว่าตัวเองไม่ใช่คนเดียวที่พบเจอกับประสบการณ์หัวระเบิด เขาออกจากหัวข้อคำแนะนำและเข้าไปยังหัวข้อผู้ใช้เวทย์ อย่างที่เขาคิดไว้ ผู้เล่นที่เป็นนักเวทย์ต่างพากันคร่ำครวญอยู่ที่นี่

พวกเขาบ่นเกี่ยวกับความทุกข์ใจและความเศร้าหมองที่พวกเขาได้รับเมื่อโดนแรงสะท้อนจากเวทมนตร์ หัวระเบิดอาจจะดูเป็นวิธีการตายที่ไม่แย่นัก แต่เชื่อเถอะว่ามันเป็นการตายที่เลวร้ายมาก ตาที่กระเด็นออกจากเบ้า และเหลือดที่ไหลนองออกมา แม้ว่าความเจ็บปวดจะถูกลดลงเหลือเพียง 1 ใน 10 แต่มันก็ไม่ใช่ความรู้สึกที่ดีนัก

โรแลนด์อ่านกระทู้ในหัวข้อนี่อยู่พักใหญ่ ก่อนจะพบว่า ยังไม่มีนักเวทย์คนไหนเลยอ้างตัวว่าพวกเขาร่ายเวทย์สำเร็จแล้ว ขณะที่อีกฝ่ายหนึ่งพ่อมดกำลังเยาะเย้ยหรือบ้างก็เชียร์ให้พวกเขาลบตัวละครทิ้งและมาเล่นพ่อมดแทน

คงปล่อยให้เป็นแบบนั้นไม่ได้หรอกนะ...โรแลนด์นำดิสก์แบบพกพาเชื่อมไปยังแคปซูลและนำการทดลองของเขาบางส่วนออกมาและโพสถ์รูปของโครงสร้างทั้งสี่ของเวทมนตร์ลงไป และตั้งชื่อกระทู้ว่า “ประสบการณ์ของโรแลนด์ในการใช้บอลเพลิงนรก”

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด