ตอนที่แล้ว76 ผู้มีความสามารถหลากหลาย
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไป78 ถังเอี๋ยน vs ซิงก์

77ก่อกวน


76 ก่อกวน

"ดูสิว่าคนเยอะแค่ไหนดูเหมือนว่าเราจะมาในช่วงชม.เร่งด่วน" ลู่หยุนเห็นผู้คนจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆและอดไม่ได้ที่จะบ่นออกมา

ถังเอี๋ยนยิ้มไม่ตอบกลับ

“อื้อ!”

ทันใดนั้นเสียงกรีดร้องของหญิงสาวก็ขัดจังหวะการสนทนาของพวกเขา

ทั้งสองมองไปตามทิศทางของเสียงจากนั้นก็เห็นเด็กนักเรียนหญิงคนหนึ่งในเวลานี้ถูกบีบระหว่างชายสองคนกับราวบันได ใบหน้าของเธอดูโกรธและตื่นตระหนก

"พวกเขาทำบ้าอะไร!" ลู่หยุนเฝ้ามองทั้งสองคนอย่างโมโหและเขาก็รีบลุกขึ้นยืน

ถังเอี๋ยนก็ลุกขึ้นยืน

หลังจากยืนขึ้นพวกเขาพบว่าในบรรดาชายสองคนคนหนึ่งเอามือแตะต้นขาของนักเรียนหญิง หญิงสาวพยายามผลักเขาออกไป แต่ก็อ่อนแอเกินกว่าจะทำได้ เนื่องจากเธอพิงราวบันไดอยู่จึงไม่สามารถขยับหนี

ผู้โดยสารที่อยู่ข้างๆพวกเขาหันหน้าหนีและหลายคนที่นั่งอยู่ข้างหลังนักเรียนหญิงก็ลุกขึ้นและเดินจากไป แต่ไม่มีใครมาหยุดพวกเขาหรือให้ความช่วยเหลือ

ในช่วง 10 ปีที่ผ่านมาปัญหาอาชญากรรมบนรถไฟในมณฑลกวางตุ้งกลายเป็นเรื่องร้ายแรงมาก เนื่องจากความวุ่นวายของรถไฟใต้ดินทำให้มองเห็นได้ยากและผู้ที่ตกป็นเหยื่ออาชญากรรมมักกลัวไม่กล้าเข้าแจ้งความ

"โอ้ไม่ต้องกังวลเราแค่อยากเล่นกับเธอ" ชายคนนั้นเห็นท่าทางตื่นตระหนกของหญิงสาวและพูดอย่างล้อเล่น

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ใบหน้าของถังเอี๋ยนก็มืดลงทันที

ลู่หยุนแทบจะพ่นไฟออกมาจากดวงตาของเขาในเวลานี้เขาดูโกรธเกรี้ยวอย่างสมบูรณ์

“... หยุด .... หยุด!”

เมื่อทั้งสองกำลังจะเข้าใกล้ทันใดนั้นเสียงสั่นเครือก็ดังขึ้นจากด้านข้างของหญิงสาว

ชายร่างผอมที่ดูเหมือนจะอายุยี่สิบร่างของเขาสั่นเทายืนอยู่ข้างๆหญิงสาวพลางตะโกนใส่ชายทั้งสอง

เสียงตะโกนที่แผ่วเบานี้ดึงดูดความสนใจของผู้โดยสารโดยรอบและหยุดการก้าวของถังหยานและลู่หยุนชั่วคราว

"อะไรนะแกพูดอะไร" ชายที่เตี้ยกว่าเข้ามาใกล้ชายหนุ่มในสองก้าวและพูดด้วยน้ำเสียงที่ดุร้าย

ดูจากเสื้อผ้าของเด็กชายร่างผอมเขาน่าจะเป็นนักศึกษาที่มหาวิทยาลัยใกล้เคียง ในขณะนี้ร่างกายของเขาสั่นเล็กน้อยอย่างเห็นได้ชัดแต่เขายังคงมีความกล้าที่จะพูดว่า: "นี่ .... คุณกำลังคุกคามเธอ .....ผมสามารถโทรเรียกตำรวจได้ ... ถ้าคุณไม่หยุด."

"แกคิดจะหาเรื่องเราเหรอ" ชายร่างเตี้ยพูดด้วยภาษาจีนกลางที่ตะกุกตะกักเล็กน้อยและผลักเขากลับหลัง

เขาทรุดตัวลงนั่งพร้อมกับเสียงดัง

เมื่อเด็กหนุ่มพยายามยืนขึ้นอย่างไม่มั่นคงเขาก็ถูกผลักลงไปที่เบาะอีกครั้ง

“พั่บ!” คราวนี้เขากระแทกเบาะอย่างรุนแรง

เขาตัวงอทันทีด้วยความเจ็บปวดและเห็นได้ชัดว่าชายคนนั้นค่อนข้างแข็งแรง

"ฮ่าๆๆ ทุกคนควรจะยุ่งเรื่องของตัวเองเท่านั้น" ชายอีกคนพูดและหยุดเพื่อนของเขา ในขณะที่เขาพูดเขาพยายามที่จะสัมผัสต้นขาของหญิงสาวอีกครั้ง

"หยุดได้โปรดหยุดเถอะ ~" หญิงสาวน้ำตาแทบไหลและมือทั้งสองข้างก็ผลักมือของชายคนนั้นออกไปอย่างแรง แต่เมื่อเผชิญกับแรงของชายตรงหน้า เธอก็ทำอะไรไม่ได้มาก

ในขณะนี้เด็กชายที่ถูกผลักก็เริ่มมีความกล้าและลุกขึ้นยืนอีกครั้งโดยพุ่งชนคนที่เตี้ยกว่าแล้วกระแทกเข้าหาชายร่างสูงพยายามผลักเขาออกไป

ชายร่างสูงพยายามทรงตัวเล็กน้อย

ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความโกรธและเขาก็เตรียมที่จะชกชายหนุ่ม

แต่ในขณะนี้แขนของเขาถูกจับทันทีเมื่อเขายกขึ้น

เมื่อเขามองย้อนกลับไปเขาเห็นถังเอี๋ยนและลู่หยุน

ลู่หยุนคว้าแขนของเขา

ถังเอี๋ยนและลู่หยุนได้ก้าวออกมาแล้วเมื่อพวกเขาเห็นว่าสถานการณ์กำลังเลวร้าย

"คุณคิดว่าคุณกำลังทำอะไรอยู่" ลู่หยุนกล่าวด้วยท่าทีชอบธรรม

ชายคนนั้นพยายามที่จะหลุดจากการจับของลู่หยุน แต่เขาพบว่าเขาขยับมือไม่ได้

ในเวลานี้ชายคนนั้นตระหนักว่าเขาได้พบกับคู่ต่อสู้ที่ยากลำบากเข้าให้แล้ว

เขาพยายามต่อยไปที่ลู่หยุนด้วยมืออีกข้าง

ลู่หยุนพยายามก็จับมืออีกข้างของเขาไว้และในไม่ช้าทั้งสองก็เข้าสู่การต่อสู้กันทันที

สิ่งที่ทำให้ถังเอี๋ยนประหลาดใจคือลู่หยุนไม่ได้มีเปรียบใดๆ ผู้ชายคนนี้แข็งแกร่งมาก

ผู้ชายตัวเตี้ยกว่าเห็นแบบนี้และหันกลับมาช่วย ถังเอี๋ยนเตรียมที่จะสอนบทเรียนให้กับไอ้สองตัวนี้อยู่พอดี

"ผมเรียกตำรวจแล้ว!" ทันใดนั้นเสียงของเด็กชายก็ดังขึ้นอีกครั้ง

เด็กชายดึงหญิงสาวไว้ข้างหลังเขาแล้วตะโกนออกมาโดยมีโทรศัพท์อยู่ในมือ

คนตัวเตี้ยเห็นแบบนี้ก็หันไปคว้าโทรศัพท์

ถังเอี๋ยนรีบก้าวไปข้างหน้าและปิดทางเขาไว้

ชายร่างเตี้ยเมื่อเห็นสิ่งนี้จึงหันหนีและจากไป

"สวัสดี 110 ผมอยู่บนรถไฟใต้ดินสาย 1 มีผู้ชายสองคนอยู่ที่นี่ ... " เด็กหนุ่มเดินอย่างรวดเร็วและเขาก็พูดใส่โทรศัพท์ของเขาทันที

รถไฟใต้ดินมีตำรวจ หากพวกเขาดำเนินการอย่างรวดเร็วที่สถานีถัดไปพวกเขาควรจะจับชายทั้งสองคนได้

ทั้งสองคนตระหนักถึงสถานการณ์ของพวกเขาและตกอยู่ในความตื่นตระหนก

เพื่อนที่สูงกว่าเป็นผู้นำและพุ่งหมัดไปที่ศีรษะของลู่หยุนโดยตรง

ลู่หยุนเอี้ยวตัวหลบอย่างรวดเร็ว

ชายร่างสูงหันกลับมาและเหวี่ยงหมัดใส่ถังเอี๋ยน

ถังเอี๋ยนหลบออกด้านข้างและมองไปที่ชายคนนั้นอย่างอยากรู้อยากเห็น หมัดนั้นมีเทคนิคที่ดีมาก วิธีที่เขาเคลื่อนไหวนั้นเหมือนกับนักสู้ที่ได้รับการฝึกฝน

หลังจากลงมือไม่ได้ผลทั้งสองคนก็รีบวิ่งหลบหนีไป

“อย่าวิ่งนะไอ้ลูกชาย!” ลู่หยุนหันกลับไปและคว้าไปทางผู้ชายที่เตี้ยกว่า อย่างไรก็ตามในเวลานี้ชายที่สูงกว่าได้โยนหมัดอัปเปอร์คัตไปในทิศทางของเขาและลู่หยุนถูกบังคับให้ถอยออกไป เวลานี้รถไฟใต้ดินกำลังจะมาถึงป้ายถัดไป มันวิ่งช้าจนหยุดลง

ชายสองคนถือโอกาสวิ่งเข้าไปในฝูงชนถังเอี๋ยนและลู่หยุนไล่ตามพวกเขาทั้งสองคนผลักผู้โดยสารคนอื่นๆมาที่พวกเขาและทันใดนั้นก็เกิดความโกลาหลขึ้นในห้องโดยสาร

หลังจากนั้นไม่นานรถไฟก็หยุดและคนเหล่านั้นก็พุ่งไปที่ประตูขณะที่มันเปิดออกและพวกเขาก็พุ่งเข้าไปในฝูงชนด้านนอกบนชานชาลา

"ไล่กันเถอะ!" ลู่หยุนตะโกนขณะที่เขาพยายามจะวิ่งออกไป

ในเวลานี้มีผู้คนจำนวนมากพยายามขึ้นรถไฟถังเอี๋ยนเห็นว่าพวกเขาไล่ตามไม่ทันแล้วเขาจึงดึงลู่หยุนกลับมาและพูดว่า: "พวกเขาไปแล้ว"

"เราปล่อยให้พวกเขาหนีไปไม่ได้หรอกมาดูกันต่อไป!" ลู่หยุนพูดในขณะที่เขาบีบตัวผ่านฝูงชน

"ผู้ชายคนนั้นคือ อาจุน ซิงก์"ถังเอี๋ยนก็พูดขึ้น

"อะไร?" ลู่หยุนตกตะลึงกับคำพูดของถังเอี๋ยน และหันหน้าไปมองเขาด้วยความสงสัย

“คนที่สูงกว่าน่าจะเป็นอาจุนซิงก์ ถ้าจำไม่ผิด” ถังเอี๋ยนพูดซ้ำ

"ซิงก์ ... ซิงก์เป็นใครพี่รู้จักเขาได้อย่างไร" ลู่หยุนมองเขาอย่างงงงวย

“ฉันไม่แน่ใจร้อยเปอร์เซ็นต์ว่าเป็นเขาหรือเปล่า” ถังเอี๋ยนส่ายหัวและพูดว่า

"แต่." ถังเอี๋ยนกล่าวว่า "ถ้าเป็นเช่นนั้นเขาเป็นคู่ต่อสู้ของฉันในรอบแรก"

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด