บทที่ 138 หลบไปข้างหลัง !

บทที่ 138 หลบไปข้างหลัง !

เหล่าผู้เชี่ยวชาญไม่ได้เกรงกลัวงูยักษ์อีกต่อไป กลับกันพวกเขากระตือรือร้นแทน !

"<<ดั้งเดิมของภูเขาและทะเล : ดั้งเดิมของภูเขา : ศูนย์กลาง>> กล่าวไว้ว่า "บนเขาที่มีเงินและหยกอุดมสมบูรณ์ มีน้ำที่ใสสะอาดไหลผ่านโขดหินสีแดง ความสมบูรณ์ของต้นไม้และสิ่งที่เติบโตที่นี่คือที่อยู่อาศัยของงูขาวในตำนานหรือก็คืองูบิน หมายเหตุ : งูบินหรือที่เรียกกันว่างูถังมันจะทะยานผ่านเมฆหมอกและภูเขาไปรอบ ๆ "" [1]

เมื่อเห็นนูนขนาดใหญ่ที่ด้านหลังของงู มันทำให้ผู้เชี่ยวชาญหลายคนคิดไปทางเดียวกัน มันคืองูบินในตำนาน มันคืองูถัง !

จำนวนของสมบัติธรรมชาติบนโลกนั้นมีน้อยมาก นอกจากนี้มันเป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะคิดว่าที่ห่างไกลแบบนี้จะมีสมบัติอยู่ !

ช่วงเวลาที่อยู่ในระดับเจียงแห่งวิวัฒนาการ การจะก้าวข้ามไปสู่ระดับต่อไปนั้นยากอย่างมาก ยากถึงขนาดที่แทบจะไม่มีใครสามารถก้าวข้ามไปได้ !

งูขนาดมหึมาตัวนี้มันสามารถช่วยทำให้พวกเขาก้าวข้ามไปได้ มันจึงกลายเป็นขุมทรัพย์ยาที่ขยับได้แทน !

"ฟ่อ !" งูขนาดใหญ่คำรามออกมาเมื่อเห็นว่าการกระทำของพวกมนุษย์ตรงหน้า มันเริ่มที่จะเคลื่อนไหวทันที !

มันเหวี่ยงหางของมันมาทำให้เกิดเสียงกรีดร้องผ่านอากาศ !

"ปัง !"

เสียงกระแทกของหางที่กระแทกลงบนพื้น มันทำให้เกิดการระเบิดของจุดที่มันกระแทกเกิดเป็นรอยแตกกว่า 2 เมตร !

"ชั้วะ !" ชายวัยกลางคนจากกลุ่มฉิงเฟิง คว้าดาบเหล็กบนหลังแล้วเหวี่ยงมันออกไปด้วยความเร็วที่ไม่น่าเชื่อ เสียงแหวกอากาศดังออกมาพร้อมกับแสงที่ส่องประกายออกมาอย่างน่ากลัว !

"ปู่ !"

งูยักษ์ที่ไม่ทันได้ระวังตัวมันไม่สามารถป้องกันการโจมตีนี้ได้ มันทำให้เกิดรอยแตกขนาดใหญ่บนผิวของมัน เกิดรอยแผลที่ยาวกว่าครึ่งเมตรบนร่างของงูยักษ์ !

หยดเลือดสีแดงไหลออกมาจากบาดแผลลงสู่พื้น

ทุกคนนั่นรู้สึกเจ็บปวดเมื่อเห็นฉากนี้ เลือดของมันที่เสมือนยาล้ำค่ากำลังสูญสลายไป !

งูร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด "ฟ่อ !" มันคำรามออกมาด้วยความโกรธหลังจากนั้นก็หายตัวไปอย่างรวดเร็วก่อนจะไปปรากฏด้านหลังของชายที่เป็นคนของกลุ่มฉิงเฟิง !

"ไอ้ปีศาจ !" เตาซึ ตานเจียคำรามออกมาทำให้คนรอบ ๆ ตกใจ !

พร้อมกับเสียงตะโกนของเขา จักรอัศดงในมือบินออกไปด้วยความเร็วที่ทำให้คนที่อยู่รอบ ๆ ตกใจกลัว !

ทุกคนสงสัยอย่างมากจะเป็นอย่างไรหากว่ามันพุ่งมาถึงพวกเขา ! แต่ทันทีที่ความคิดนี้ปรากฏขึ้น มันก็ทำให้พวกเขาหน้าเปลี่ยนเป็นสีดำทันที มันไม่มีทางที่พวกเขาจะป้องกันมันได้แน่นอน !

ภายใต้สายตาของคนรอบ ๆ จักรอัศดงได้พุ่งไปยังหางของงูยักษ์ก่อนที่มันจะตัดส่วนหางของมัน !

จักรอัศดงลอยกลับเข้ามาในมือของเตาซึ ตานเจียพร้อมกับเลือดที่อยู่บนจักร !

'บางทีอาวุธนั้นมันอาจจะแข็งแกร่งกว่าเย็นสุดขั้ว !'

เมื่อเห็นจักรอัศดงที่สามารถตัดหางของงูยักษ์ได้อย่างง่ายดาย เป่ยเฟิงก็ช่วยไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมา บางทีเขาอาจจะต้องหาอาวุธแบบนั้นมาใช้บ้าง

เป่ยเฟิงไม่ลังเลอีกต่อไป เขาถือเย็นสุดขั้วในมือแล้ววิ่งไปที่งูยักษ์ !

"ฟ่อ !"

งูมันกำลังโกรธมากเพราะมันได้รับบาดเจ็บ !

มันเหวี่ยงร่างกายขนาดใหญ่ของมันไปที่ผู้เชี่ยวชาญของกลุ่มฉิงเฟิงด้วยความเร็วที่เร็วกว่าสายฟ้า !

"หลบไปข้างหลัง !" เสียงตะโกนดังออกมาข้าง ๆ หูของผู้เชี่ยวชาญจากกลุ่มฉิงเฟิง เขารีบหันกลับไปตามความรู้สึกของเขาทันที หลังจากนั่นเมื่อเขาหันไปรอบ ๆ เขาก็เห็นว่ามีชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังยืนประจันหน้ากับงูยักษ์อยู่ระหว่างกับเขามัน

ชายหนุ่มคนนี้น่าจะพึ่งผ่านระดับเจียงแห่งวิวัฒนาการมาใช่ไหม เห็นได้ชัดว่าเขายังไม่รู้จักความยิ่งใหญ่ของสวรรค์และโลกดีพอ !

ชายชราที่อยู่ใกล้ ๆ หัวเราะอย่างเย็นชา งูยักษ์ตอนนี้มันโกรธอย่างมาก หากเป็นคนที่มีสมองคงจะรีบหนีจากความโกรธของมันไปนานแล้ว !

"ไอ้เด็กคนนี้มันคิดว่ามันจะตามความเร็วกับพลังของงูยักษ์ทันหรือยังไงกัน ? บางทีเขาอาจจะถูกมันทุบตายด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียวก็ได้ว่าไหม ?"

ผู้เชี่ยวชาญอีกคนหนึ่งที่อยู่ระดับเจียงแห่งวิวัฒนาการส่ายหัวด้วยความผิดหวัง แม้ว่าจะเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการต่อสู้ แต่ก็มาจากเลือดและพลังฉีของพวกเขาเท่านั้น การควบคุมพลังงานในร่างกายของพวกเขาส่วนใหญ่จะมีพลังเพียงแค่ 1 พันจินเท่านั้น

แม้ว่าความความแกร่งนั้นจะเกินกว่าคนปกติ แต่เมื่อเทียบกับสัตว์ร้ายตรงหน้ามันก็เหมือนแสงจากหิ่งห้อยกับดวงจันทร์ !

คนที่มาจากตระกูลเนี่ยสังเกตเห็นเป่ยเฟิงด้วยเช่นกัน "บัดซบ ! ไม่ใช่ว่านั่นมันเป็นผู้เฝ้ารุ่นปัจจุบันของพวกเราหรือยังไงกัน ? เขามาอยู่ตรงนี้ได้ยังไง ?"

"ตราบใดที่เขารอดจากการโจมตีนี้ได้ พวกเราคงจะพยายามไม่สนใจเขาอีกไม่ได้แล้ว !"

วูซองจิน ส่ายหัวและหัวเราะอย่างขมขื่น "บางทีฉันอาจจะแก่เกินไปแล้ว ถึงไม่รู้ว่าเขามีพรสวรรค์ขนาดนี้"

ทุกคนพร้อมใจกันคิดว่าเป่ยเฟิงที่กำลังจ้องมองกับงูยักษ์จะถูกมันทุบให้ตายโดยทีเดียว !

เย็นสุดขั้วถูกเหวี่ยงไปที่หัวของงูยักษ์ มันทำให้เกิดรอยยุบบนหัวของมัน ! สามารถจินตนาการได้เลยว่ามันมีความรุนแรงแค่ไหนกัน !

"ปัง !"

เวลาดูเหมือนจะหยุดนิ่งไปทันทีเมื่อครู่ หลังจากนั้นเป่ยเฟิงก็กลับลงมาที่พื้นพร้อมกับรอยแตกขนาดใหญ่บนพื้น มันคือรอยเท้าลึก ๆ ของเขา !

งูยักษ์ส่ายหัวไปมาด้วยความเจ็บปวด มันรู้สึกได้ถึงแรงกว่าหมื่นจินที่ได้กระแทกมายังหัวของมัน !

"ดิ๊ง ! สัตว์อสูรระดับ 4 งูถังพันธุ์ผสม ! (เผ่าพันธ์มังกร นี้คือสัตว์อสูรงูที่มีสายเลือดมาดั้งเดิมมาจากมังกร มันสามารถวิวัฒนาการเป็นงูถังได้ ความสามารถธรรมชาติ หมอกพิษและการดำน้ำ !) ประสบการณ์ที่ได้รับ : 0 !"

"ดิ๊ง !" เสียงที่คุ้นเคยดังออกมา แต่เป่ยเฟิงไม่ได้อยู่อารมณ์ที่จะสนใจมัน ตอนนี้เลือดและพลังฉีในร่างของเขามันกำลังตื่นเต้นอย่างมาก

แรงที่เขาใส่ไปเมื่อครู่มันมากกว่า 10,000 จิน ในช่วงหลายวันมานี้เขาได้ฝึกฝนอย่างหนักพร้อมเคล็ดปลดปล่อยกายาและนอกจากนี้ยังเปิดและล้างสิ่งสกปรกในหลอดเลือดจำนวนมาก ความแข็งแกร่งของเขาในตอนนี้มันก้าวข้ามไปไกลกว่า 20,000 จินแล้ว !

"ฮ่าฮ่า ! อีกรอบ !" เป่ยเฟิงแกว่งเย็นสุดขั้วอย่างตื่นเต้นและหัวเราะออกมาในขณะที่เขาพุ่งเข้าไปที่งูลูกครึ่งอีกรอบ !

ชายชราเปิดปากของเขาอย่างกว้าง เขาคิดว่าเป่ยเฟิงจะต้องตายแน่นอน แต่ตอนนี้ดวงตาของเขาแทบจะถลนออกมาจากเบ้า ฉากนี้มันคืออะไรกัน ? หลังจากการปะทะกับสัตว์ร้าย ไอ้เด็กเวรนี้นอกจากจะไม่เป็นไรแล้ว มันยังดูเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับมันแม้แต่น้อย !

"แก๊ง !"

เย็นสุดขั้วทุบไปที่ด้านข้างของงูยักษ์ทำให้เกล็ดจำนวนมากของมันหลุดออกมา !

เมื่อมันได้รับบาดเจ็บอีกครั้ง มันเหวี่ยงหางของมันไปที่เขาอย่างรวดเร็ว เป่ยเฟิงนำเย็นสุดขั้วมาขวางไว้และทันใดนั้นเขาก็ถูกแหว่งไปในอากาศแล้วพุ่งชนเข้ากับต้นไม้ขนาดใหญ่ที่อยู่ห่างออกไปไกล !

"ลุยพร้อมกัน !"

เตาซึ ตานเจีย ฟื้นจากฉากตะลึงตรงหน้า หลังจากนั้นเขาก็ตะโกนออกไปเพื่อให้ทุกคนได้สติ

ผู้เชี่ยวชาญระดับเจียงแห่งวิวัฒนาการจำนวนมากรีบพุ่งเข้าไปโจมตีงูยักษ์โดยพลังทั้งหมดที่พวกเขามีทันที ถึงแม้ว่าส่วนใหญ่พวกเขาจะทำลายเกล็ดของมันไม่ได้ แต่ว่าแรงที่โจมตีเข้าไปมันก็ยังคงผ่านเกล็ดของมันทำให้เกิดความเสียหายกับร่างกายข้างในของมันได้ !

เป่ยเฟิงคลานขึ้นมาจากพื้นและเช็ดรอยที่อยู่ตรงมุมปากของเขา แล้วกระโจนเข้าไปสู่สงครามอีกครั้ง

นอกเหนือจากจักรอัศดงของเตาซึ ตานเจียที่มีพลังเพียงพอที่จะปะทะกับงูยักษ์แล้ว ยังมีอีกไม่กี่คนที่ปะทะมันได้เท่านั้น !

ดาบของผู้เชี่ยวชาญจากกลุ่มฉิงเฟิงทิ้งบาดแผลขนาดใหญ่ไว้บนร่างของงูยักษ์ทุกครั้งที่เขาฟันมันลงไป

อีกหนึ่งผู้เชี่ยวชาญจากนิกายวูจิก็ทำให้เกิดรอยแตกขนาดใหญ่บนเกล็ดของงูยักษ์ได้ทุกครั้งที่เขาเหวี่ยงอาวุธของเขาลงไป !

ไม่จำเป็นต้องพูดเป่ยเฟิง ทุกครั้งที่เขาเหวี่ยงเย็นสุดขั้วออกไป มันจะทำให้งูลูกครึ่งตัวงอด้วยความเจ็บปวดทุกครั้ง !

ความแข็งแกร่งของเย็นสุดขั้วควบคู่กับพลังกำลังมหาศาลของเป่ยเฟิง มันได้สร้างบาดแผลสาหัสจำนวนมากบนร่างกายของงูยักษ์ !

การต่อสู้ตำนวนต่อไปจนกระทั่งงูลูกครึ่งยกหัวขึ้นมาและคอของมันยุบลงไปอย่างประหลาด เป่ยเฟิงเป็นคนแรกที่สังเกตเห็น เขารีบถอยหลังแล้วตะโกนออกไป "ถอยออกมา !"

กลุ่มผู้ที่กำลังโจมตีอยู่เห็นเป่ยเฟิงถอยหลังออกไปด้วยความตกใจ และเมื่อเห็นว่างูยักษ์หยุดโจมตีมันทำให้คนอื่น ๆ รีบถอยหลังหนีออกมาด้วยเช่นกัน ทุกคนรีบหนีออกมาราวกับกำลังหนีไฟไหม้

[1] TL/N : เป็นบทกวีของเทิอกเขาและทะเลของจีน เป็นข้อความของการรวมตำนวนและภูมิศาสตร์ตำนาน มันเป็นข้อความที่มีมาตั้งแต่ศตวรรษ์ที่ 4 หรือก็ถือตั้งแต่สมัยราชวงศ์ฮั่น