ตอนที่แล้วบทที่ 5 ผลกระทบจากปลาไหลลายเลือดเพียงตัวเดียว !
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 7 ความคิดริเริ่มในการเปิดร้านอาหารระดับไฮเอนด์ !

บทที่ 6 ผู้ชายที่รวยที่สุดในชิงเฉิง หวังเจียน !


บทที่ 6 ผู้ชายที่รวยที่สุดในชิงเฉิง หวังเจียน !

"บอสหวัง จะไปไหนครับ !"

เด็กหนุ่มและเด็กสาวทั้ง 2 คนรีบเดินตามชายวัยกลางคนไป สิ่งที่เขาเห็นคือเจ้านายของเขากำลังแทรกตัวเข้าไปในผู้คนที่แออัดอยู่ตรงมุมนั่น

"ปลาไหลลายเลือด ! ถ้ามันเป็นความจริง การมาครั้งนี้จะไม่สูญเปล่า !" หวังเจียนพึมพำด้วยความคาดหวัง เขาไม่ได้คาดหวังอะไรมากสำหรับปลาหายากอย่างปลาไหลลายเลือด

คนหนุ่มสาวทั้งสองคนได้แต่มองอย่างไม่สบายใจ หรือมันจะมีค่ามากกว่าทอง .. แล้วปลาไหลพวกนี้มันมีดีอะไรกัน ?

หนึ่งจะต้องเข้าใจว่าไม่มีอะไรที่สามารถดึงดูดสายตาของเจ้านายเขาได้ นอกจากนี้เมื่อเจ้านายของเขาได้ยินคำว่า "ปลาไหลลายเลือด" เขากลับกลายเป็นตื่นเต้นมาก นี้เป็นสิ่งที่พวกเขาไม่เข้าใจ

อย่างไงก็ตามหลังจากที่กำลังดูเจ้านายของเขาไม่สามารถเข้าไปแทรกตัวข้างในได้ มันทำให้พวกเขาถึงกับมึนงง จึงต้องรีบเข้ามาช่วยเจ้านายเข้าไป

"จี๊ ทุกคน อย่าไปฟังพวกมัน ใครจะรู้นี้อาจจะเป็นแผนการของพวกมันก็เป็นได้ ไอ้เด็กนี้มันคิดจะโก่งราคา ทุกท่านไม่คิดแบบนั้นหรือ !" ไขมันใหญ่เริมตะโกนด้วยความกังวล เขาเริ่มคิดว่าไอ้ปลาไหลตัวนี้มันมีค่ามากกว่าทองจริงงั้นรึ

"ใช่ ๆ พวกแกอย่ามาหลอกพวกเราซะให้ยาก จะมีปลาไหลที่ไหนแพงขนาดนี้ นอกจากพวกแกตั้งใจจะโกงพวกเรา !" ชายคนหนึ่งตะโกนออกมาราวกับว่าเขารู้จักปลาไหลลายเลือดเป็นอย่างดี

โดยการกระทำของทั้งสองคน ทำให้ฝูงชนเริ่มกลับมามีสติกันอีกครั้ง

ใช่ ทุกวันนี้คนเราจะทำเพื่อประโยชน์ของตัวเอง พวกมันต้องเป็นนักต้มตุ๋นมาหลอกพวกเขาแน่ ๆ

"ขอโทษด้วย ขอทางหน่อย ขอผ่านหน่อย"

มีเสียงดังออกมาจากด้านหลังฝูงชน มีชายและหญิงกำลังทำทางเพื่อให้หวังเจียนเดินเข้ามา ในที่สุดพวกเขาก็โผล่ออกมาอยู่ข้างหน้าฝูงชนได้แล้ว

ทันทีที่หวังเจียนมองเห็นปลาไหลสีเลือด ราวกับเขาถูกมัดด้วยเวทมนย์ เขาไม่สามารถขยับเขยือนไปไหนได้เลย

"มันเป็นปลาไหลลายเลือดจริง ๆ ไม่ผิดแน่ ใครจะไปคิดว่าพวกมันยังไม่สูญพันธุ์กัน" หวังเจียนพึมพำกับตัวเองด้วยความประหลาดใจ

ปลาไหลลายเลือดนั่นจะมีจุดสังเกตุที่ใครก็ตามที่เคยเห็นมันจะรู้ได้ทันที

"น้องชาย นายขายปลาไหลตัวนี้ 50,000 หยวนใช่ไหม นายจะเอาเงินสดหรือโอนผ่านธนาคารดีละ ?" เมื่อหวังเจียนมองปลาไหลอีกครั้ง เขาจึงตั้งใจถามกับชายหนุ่มคนที่เล่นเกมโดยไม่สนความวุ่นวายหรือคำพูดของคนรอบข้างเลย

"คุณต้องการซื้อมันใช่ไหม" เป่ยเฟิงกดปุ่มหยุด แล้วเงยหน้าขึ้นมาถาม

เขาสามารถบอกนิสัยชายคนนี้ได้จากในดวงตาของเขา เขาดูเหมือนคนที่อดีตผ่านมาโชกโชน ทั้งกลิ่นอายของชนชั้นสูงและท่าทางการกระทำของเขา

'คน ๆ นี้ต้องเป็นข้าราชการระดับสูงหรือไม่ก็เป็นหัวหน้าใหญ่ของบางบริษัท !' เป่ยเฟิงพิจารณาและตัดสินใจอย่างเงียบ ๆ

"แน่นอนปกติปลาไหลลายเลือดมันหายากอย่างมาก ฉันไม่คิดจะปล่อยมันไปหรอกนะ ไม่งั้นมันจะเป็นสิ่งที่ฉันเสียใจที่สุดในชีวิตของฉัน ! " หวังเจียนตอบด้วยรอยยิ้ม

ทันใดนั้นฝูงชนโดนรอบก็เกิดความสับสนขึ้นทันทีเมื่อได้ยินสิ่งที่สองคนนี้คุยกัน

"นี้เป็นเรื่องจริง ? 50,000 หยวน เพื่อปลาไหล มันคือ 50,000 หยวน ไม่ใข่ 50 หยวน !" เสียงผู้ชายที่ตะโกนด้วยความตกใจดังออกมาอย่างเห็นได้ชัด

"โอ้พ่อคนรวย ได้โปรดรับเลี้ยงฉันด้วย ฉันพร้อมจะอุ่นเตียงให้คุณ" อีกเสียงเป็นเสียงของหญิงสาวผู้หนึ่งที่ดังขึ้นมาโดยไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น

"นี้พวกแกต้องนัดกันมาแน่ ๆ มันไม่ถูกต้อง พวกแกคิดจะหลอกเราแน่ ๆ !" หลินปิงไม่สามารถรับความจริงนี้ได้จึงตะโกนออกมา

"ฮึ้มม ฉัน หวังเจียน ฉันเป็นคนที่ไม่คิดจะทำอะไรต่ำช้าแบบนั่นแน่นอน !"

เมื่อผู้คนได้ยินชื่อของเขา ทันใดนั่นความคึกคักที่เคยเป็นก็ได้เงียบลง กลิ่นอายที่แผ่ออกมาจากหวังเจี้ยนทำให้ผู้คนหนาวถึงกระดูก นี้คือสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับคน ๆ หนึ่งเมื่อคน ๆ นั้นอยู่เหนือผู้คนธรรมดาทั่วไปเท่านั้น !

"เคยมีตำนานกล่าวไว้ว่า ทุกการเคลื่อนไหวของเสือ มันจะแสดงออร่าของราชาออกมา มันช่างน่ากลัวนัก ฉันคิดว่าฉันน่าจะรู้จักมันแล้วว่ามันเป็นยังไงตอนนี้ !" ชายหัวล้านค่อย ๆ ตบหน้าอกของเขาเบา ๆ เห็นได้ชัดว่าเขากลัวเป็นอย่างมากหลังจากที่ได้เห็นการกระทำของหวังเจียน

"เขาเป็นใครกัน ? ทำไมเขาถึงน่ากลัวนัก !" เสียงของอีกคนหนึ่งถาม เสียงนั่นดูเหมือนกำลังสั่นอยู่ด้วยกัน

"โอ้พระเจ้า ฉันเคยเห็นเขาที่เมืองชิงเฉิง เขาดูเหมือนคนในรูปนี้มาก !"

เมื่อได้ยินเสียงฝูงชนอุทานออกมา เริ่มมีคนค้นหาใน Mother Baidu[3] ทันทีที่มีการพูดถึงคนชื่อหวังเจียน ทุกคนดึงโทรศัพท์ออกมาและใส่ชื่อค้นหาทันที และเมื่อพวกเขาเจอชื่อหวังเจียน แต่ละคนก็ทำหน้าแปลกประหลาดต่างกันออกไป

"ขอฉันดูหน่อย บัดซบ นี้มันตัวจริง" ทันทีที่มีคนนำรูปถ่ายจากในภาพมาเปรียบเทียบกับคนตรงหน้า ทำให้ทุกคนหายสงสัยทุกอย่างเกี่ยวกับคน ๆ นี้ทันที

"ดูเหมือนว่าปลาไหลลายเลือดตัวนี้จะเป็นสมบัติจริง ๆ แม้แต่ประธานใหญ่ก็ไม่สามารถทนกับความยั่วยวนของมันได้ !"

ณ จุดนี้ได้เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันถึง 180 องศา

เป่ยเฟิงไม่ได้กังวัลกับเสียงพูดคุยของผู้คนแม้แต่น้อย อย่าลืมว่าสุดท้ายสิ่งที่พวกเขาคุยกันก็ไม่พ้นเรื่องปลาไหลของเขาอยู่ดี !

"ขาย ! โอนเงินเข้าบัญชีของฉันได้เลย" ถึงแม้เป่ยเฟิงจะไม่สนใจเกี่ยวกับรอบข้าง แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าเขาไม่ได้ยินเสียงที่เขาคุยกัน แต่ถึงจะเป็นแบบนั่นเขาก็ไม่ได้เปลี่ยนวิธีคุยกับหวังเจียน เพราะโดยธรรมชาติแล้วเขาไม่ใช่คนที่ชอบดูถูกหรือประจบประแจงคนเพียงเพราะความต่างชั้น

เมื่อหวังเจียนเห็นท่าทางใจเย็นของเป่ยเฟิงทำให้เขาเริ่มชอบไอ้หนุ่มนี้แล้วสิ เด็กน้อยคนนี้ไม่อ่อนน้อมถ่อมจนเกินไป และไม่หยิ่งเกินไป อีกทั้งไม่ได้ใช้ประโยชน์จากสถานะของเขาเพื่อเพิ่มราคานั่นอีก

หลังจากได้หมายเลขบัญชีธนาคารของเป่ยเฟิงแล้วเขาก็จัดการโอนเงินทันที

"ดิ๊งด๊อง! " เสียงเรียกเข้าเพื่อให้รู้ว่ามีข้อความเข้า

เมื่อเป่ยเฟิงมองดูที่โทรศัพท์ของเขา ข้อความ "มีการโอนเงินเข้ามา 100,000 หยวน ในบัญชีของคุณหมายเลข 0815 ยอดเงินปัจจุบัน: 101,800 หยวน"

"นี้มันมากเกินไป" เป่ยเปิงมองที่หวังเจียงแล้วพูดด้วยเสียงสดใสเล็กน้อย

"ไม่เป็นไร 100,000 หยวนนี้สำหรับปลาไหลลายเลือด มันไม่ใช่ว่าจะหาง่าย ๆ หรอกนะ ใครจะไปรู้บางทีนี้อาจเป็นตัวสุดท้ายในโลกที่ยังมีชีวิตอยู่ก็ได้" หวังเจียงตอบกลับโดยไม่มีท่าทีสนใจเงินพวกนั้นเลย จากนั้นเขาก็ส่งสัญญาณให้ผู้ช่วยหญิงนำอ่างปลาไหลออกไป

"นี้คือนามบัตรของฉัน ถ้านายเจอปลาไหลลายเลือดอีกให้โทรหาฉันเบอร์นี้"

หวังเจียงยื่นนามบัตรในมือเขาให้กับเป่ยเฟิง

นามบัตรใบนี้มันมีสีขาวทั้งใบ นอกเหนือจากชื่อแล้วยังมีเบอร์โทรติดต่อกลับอยู่ในการ์ด มันไม่มีโลโก้หรือหรืออื่น ๆ ในบัตรเลย มันจึงทำให้บัตรใบนี้ดูเรียบง่ายมาก

เป่ยเฟิงเดาว่านี้น่าจะเป็นเบอร์ส่วนตัวของหวังเจียง เขารับมันด้วยสองมือแล้วยัดลงในกระเป๋าอย่างรวดเร็ว แล้วค่อยหันมาพยักหน้าให้หวังเจียง [4]

หลังจากนั่นหวังเจียงก็มองไปรอบ ๆ แล้วค่อย ๆ เดินจากไปพร้อมด้วยผู้ช่วยทั้ง 2 คน สำหรับเป่ยเฟิง เขาคิดแค่ว่าบางทีมันคงจะดีกว่านี้ถ้าเขาตั้งราคามันให้แพงกว่านี้

ไม่มีใครรู้เลยว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหน แต่หลังจากที่การซื้อขายของหวังเจียงกับเป่ยเฟิงจบลงแล้ว ผู้คนรอบข้างก็เริ่มรู้สึกตัวอีกครั้ง พวกเขาเพิ่งเข้าใจได้ว่าโลกของคนธรรมดากับคนจนมันต่างกันจริง ๆ

100,000 หยวนมันเป็นเงินที่ไม่ใช่ว่าใครก็สามารถที่จะมีได้ สำหรับพวกเขา พวกเขาจะต้องทำงานอย่างหนักและต่อสู้กัดฟันตลอดทั้งปีเพื่อหาเงินจำนวนมากขนาดนี้ อย่างไงก็ตามใครจะไปคิดว่ามันจะโดนเอาไปซื้อปลาไหลตัวหนึ่ง ที่เขาทำก็เหมือนกับแค่การถุยน้ำลายเท่านั้น ! [5]

แม้ว่าปลาไหลลายเลือดจะเป็นของหายาก แต่จะมีใครในหมู่พวกเขาที่จะยอมจ่ายราคามากขนาดนี้เพื่อซื้อมันกัน ?

ขณะเดียวจะเห็นการแสดงออกทางหน้าของหลินปิงอย่างเห็นได้ชัด บางครั้งก็แดงด้วยความอับอาย บางครั้งก็ซีดขาวเพราะตกใจ มันทำให้เขารู้สึกเหมือนมีหางงอกออกมาจากระหว่างขาด้วยซ้ำ

ขณะเดียวกัน เป่ยเฟิงก็กำลังเก็บข้าวของใส่รถ เพื่อที่จะเดินทางเข้าเมือง [6]

ตอนนี้เป่ยเฟิงเรียกได้ว่ารวยเล็กน้อย เขาพร้อมที่จะไปช้อปปิ้งหรือซื้อของจำเป็นหลายอย่าง ซึ้งของส่วนใหญ่มันมีขายเฉพาะในเมืองเท่านั้น มันจึงเป็นเหตุผลที่ทำให้เขาต้องไปซื้อพวกมันในเมืองแทนที่จะซื้อที่นี่

เป่ยเฟิงมองออกไปนอกหน้าต่างในขณะที่รถกำลังวิ่งอย่างช้า ๆ ทิวทิศน์ภายนอกหน้าต่างสวยงามอย่างมาก เทือกเขาสูงใหญ่ไปจนเกือบจะถึงขอบฟ้า ถนนดูบิดเบี้ยวเอียงไปมา ดูแล้วแปลกตาดี

มันเป็นเวลากว่าครึ่งชั่วโมงที่เป่ยเฟิงนั่งรถมาถึงในเมือง หลังจากจ่ายค่ารถยี่สิบหยวนแล้วเขาก็ค่อย ๆ มองไปรอบ ๆ เพื่อหาร้านค้าในเมือง

ถึงแม้ที่นี่จะไม่ใหญ่มาก แต่มันก็ไม่ถึงกับบ้านนอกจนเกินไป มีของจำเป็นอย่างหลายรวมทั้งตึกสูงที่กระจายอยู่ทั่วเมือง

อย่างแรกที่เป่ยเฟิงซื้อคือ ทีวี LED จอแบน จากนั้นเขาจึงไปเลือกซื้อตู้เย็นตลอดจนเครื่องปรับอากาศและของใช้อื่น ๆ

จากนั้นเขาใช้เงิน 200 หยวนเพื่อจ้างรถบรรทุกขนาดเล็กนำของพวกนี้ไปส่งที่บ้านเขา และแน่นอนเขาต้องไปด้วยไม่งั้นมันจะไปถึงบ้านเขาได้ยังไงละ ?

นอกจากเขาแล้วยังมีอีกสองคนที่อยู่ในรถคันนี้ด้วยกัน พวกเขามาเพื่อช่วยติดตั้งกระทะโลหะด้วยกัน

กระทะโลหะนี้ไม่ใช่พวกที่ทำอาหารแต่อย่างไร ที่จริงมันคือจานดาวเทียมเพื่อใช้ปรับจูนช่องทีวี สำหรับเป่ยเฟิงที่กลับมาอาศัยอยู่ที่นี่แล้วเขารู้สึกได้ว่าพวกมันไม่มีอะไรเลย ทำให้เขาต้องไปหาซื้อของพวกนี้มาใช้แทนของเก่าที่พังไป

และแน่นอน "กระทะโลหะ" มันเป็นชื่อที่ใช้เรียกจานดาวเทียมพวกนี้ เพราะถ้าดูดี ๆ จากระยะไกลมันจะเหมือนกระทะอย่างมาก ...

**************

[1] ใครคือหลินปิง หลินปิงคือไขมันใหญ่หรือคนอ้วนที่เข้ามาด่าตัวเอกในตอนแรกนะครับ

[3] สำหรับที่จีนมันคืออากู๋ดี ๆ นี้เอง

[4] สำหรับประเทศจีนการรับบัตรด้วย 2 มือคือสัญลักษณ์ของความเคารพ

[6] รถในที่นี้คือรถลากนะครับที่ใช้ใส่ของเล็กน้อย ;D

*************

มีเพจแล้วเน้อ เอาไว้ติดตามข่าวสาร+แจ้งคำผิดได้ในเพจเลยงับ หรือสงสัยอะไรก็เข้ามาถามได้เช่นกัน

https://www.facebook.com/Fishing-the-Myriad-Heavens-354050028359720/

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด