บทที่ 100 ขู่กรรโชก !

บทที่ 100 ขู่กรรโชก !

"พวกนายไม่เป็นไรใช่ไหม ?"

เสียงเบา ๆ ดังออกมาจากอีกฝัง มันทำให้ฟางยูและที่เหลือมองไปที่ต้นเสียง

คนที่เดินนำหน้าเดินมาพร้อมกับรอยยิ้ม แม้ว่าฟางยูและผู้เชี่ยวชาญหลายคนจะนอนอยู่บนพื้นเพื่อรักษาอาการบาดเจ็บอยู่ ก็ยังมีหนึ่งในนั้นลุกขึ้นยืนแล้วถามพูดออกมา "อ่า พวกเราสบายดี พวกนายเป็นใคร ?"

ฟางยูและผู้เชี่ยวชาญคนอื่น ๆ ไม่ได้สนใจเป่ยเฟิงและไป่เซียงเลยแม้แต่น้อย พวกเขากลับมาคุยกันเองต่อ

"ดีที่ไม่เป็นอะไร งั้นเรามาพูดถึงเรื่องชดเชยที่เฮลิคอปเตอร์ของนายมาทำลายบ้านฉันดีกว่า พวกนายจะทำยังไง ?"

เป่ยเฟิงตวัดเย็นสุดขั้วไปที่พื้น มันได้วาดรอยน้ำแข็งอย่างน่ากลัวเป็นเส้น จริงอยู่ที่ว่าเรื่องทั้งหมดนี้มันเป็นผลมาจากความสามารถของจิ้งจอกน้อย แต่ส่วนหนึ่งมันก็คือโชคชะตาของเขา อย่างน้อยเขาก็ต้องการค่าชดเชยที่ทำบ้านเขาเสียหาย !

"หืม ? เดียวก่อน !"

ผู้ชายคนนั้นถอยหลังกลับมาอย่างหงุดหงิด เขาคิดว่าคนพวกนี้อาจจะมาตรวจสอบว่าเกิดอุบัติเหตุ แต่ใครจะรู้พวกเขามาเพื่อขอค่าชดเชย !

เขารีบไปหาฟางยูและถามด้วยความเคารพ "นายน้อย คนพวกนี้บอกว่าเฮลิคอปเตอร์ของเราได้ไปทำให้บ้านของเขาเสียหาย เขาต้องการให้เราจ่ายค่าชดเชยให้เขา เราจะทำอย่างไรดี ?"

ฟางยูที่สนทนากับผู้เชี่ยวชาญอยู่หันหน้ามองคนงี่เง่าที่ถามอยู่ "นายจะต้องให้ฉันสอนไหม ? เอาเงินให้พวกมันแล้วก็ไล่ออกไปให้หมด !"

"ขะ เข้าใจแล้วครับ !"

ชายคนนั้นรีบวิ่งกลับไปที่เป่ยเฟิง เขาจัดท่าทางใบหน้าด้วยรอยยิ้มเย้ยหยัน "เอาหมายเลขบัญชีมา เราจะโอนเงินให้ 10,000 หยวน แล้วที่เหลือนายก็จัดการด้วยตัวของนายเอง"

ประกายไฟออกมาจากดวงตาของเป่ยเฟิง เขาหันไปหาไป่เซียง "นายอยากเริ่มก่อน ? หรือจะให้ฉันก่อน ?"

ไป่เซียงไม่ได้พูดอะไรก่อนที่เขาจะก้าวไปข้างหน้า

เพื่อประหยัดเวลาของเป่ยเฟิงและลึกลับทั้ง 3 ไป่เซียงจึงได้ออกมาต่อสู้เอง ส่วนเหตุผลจริง ๆ นั่นก็คือ เขากังวลว่าความโกรธของเป่ยเฟิงจะทำให้เขาฆ่าคนได้ มันจะทำให้เขาลำบากใจในเรื่องนี้

ผู้ชายที่พูดก่อนหน้านี้ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความหยิ่งผยองราวกับว่าเขากำลังให้เงินกับคนขอทาน

เมื่อมองไปที่ไป่เซียงที่ก้าวมาอย่างช้า ๆ เขาก็ตะโกนออกมาด้วยความใจร้อน "รีบหน่อย ! เลิกลีลาได้แล้ว นายจะเอาเงินกันหรือเปล่า ?"

"โฮโฮ เก็บเอาไว้เป็นค่ารักษาพยาบาลตัวแกเองเถอะ "

ไป่เซียงยิ้มฟันขาวออกมา แล้วส่งกำปั้นไปที่หน้าท้องฝ่ายตรงข้าม

"ปุ้ป !"

เพียงหมัดเดียว แต่มันถึงกับทำให้ชายตรงหน้าล้มลงกับพื้นโดยที่ไม่สามารถจะทำอะไรได้ !

คนกลุ่มนี้จะเพิ่งกระโดดออกมาจากเฮลิคอปเตอร์ที่ลุกเป็นไฟเมื่อก่อนหน้านี้ แม้ว่าพวกเขาจะมีเบาะรองรับเป็นต้นไม้ก็ตาม มันก็ยังคงหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่พวกเขาจะบาดเจ็บ หมัดนี้ของไป่เซียงมันได้ทำให้อาการบาดเจ็บภายในของเขาระเบิดออกมาทั้งหมด มันทำให้เขาพ่นเลือดออกมาเต็มปาก

"แกกล้า !"

เมื่อเห็นว่าคนที่ไม่รู้จักเหล่านี้โจมตีก่อน ทำให้พวกที่เหลือรีบวิ่งออกไปโดยความโกรธ เป้าหมายของพวกเขาคือไป่เซียง

อย่างไรก็ตามมันก็ไร้ประโยชน์ บางทีต่อให้พวกเขาไม่ได้รับบาดเจ็บและอยู่ในสภาพที่พร้อมที่สุด พวกเขาก็ยังไม่สามารถที่จะเอาชนะไป่เซียงได้อยู่แล้ว แล้วตอนนี้พวกเขาบาดเจ็บทั้งหมด พวกเขาจะไปจับคู่กับช้างมหึมานี้ได้อย่างไร ? [1]

ฟางยูเบิกตากว้างเต็มไปด้วยความไม่เชื่อเมื่อมองฉากที่ลูกน้องของเขาถูกจัดการโดยไป่เซียง "ปู่ฟาง ฉันคงต้องขอให้ปู่เป็นคนจัดการแล้ว" ฟางยูหันกลับไปบอกกับชายชราข้าง ๆ เขา

"ไม่มีปัญหา เด็กคนนี้ไม่เลว .. ฉันขอตัวไปสอนบทเรียนให้เขาก่อน"

ดวงตาของฟางซีสว่างไสวในขณะที่ประเมินไป่เซียง

ทันใดนั้นเขาก็เข้ามาในสนามรับและจับมือเข้าด้วยกันเพื่อทำเป็นค้อนทุบไปที่ไป่เซียงอย่างไร้ความปราณี

"กายานิรันดร์ ทองเจิศจรัส"

ไป่เซียงรู้สึกอันตรายท่วมท้น เขารู้สึกเหมือนมีแรงบางอย่างพุ่งมาที่ด้านหลังของเขา ! โดยไม่ลังเลเขาเปิดใช้เคล็ดการต่อสู้ของเขาทันที ชั้นสีทองจาง ๆ ปรากฏครอบคลุมร่างกายของเขา !

"บูม !"

ไป่เซียงหันไปรอบ ๆ แล้วส่งหมัดไปที่ค้อนทุบของชายชรา

จากการปะทะกันทำให้ไป่เซียงก้าวถอยหลังออกมาอย่างช้า ๆ เขาก้าวถอยหลังอย่างต่อเนื่อง 7-8 ครั้ง รอยแตกของพื้นปรากฏทุกครั้งที่เขาก้าวถอยออกมาอย่างหนักหน่วง

ชายชราก็ก้าวออกมาสองก้าวก่อนที่จะปรับสมดุลร่างกายของเขา "ไม่เลว นายน่าจะเข้าใกล้ระดับปรมจารย์ควบคุมอารมณ์แล้ว [2]

ยังไงก็เถอะ เราไม่ได้มีความแค้นต่อกัน ทำไมนายต้องโจมตีพวกเราด้วย ?"

ชายชราถามด้วยความสง่างาม แม้ว่าเขาจะชื่นชมคนตรงหน้าที่ใกล้เคียงกับระดับปรมจารย์ควบคุมอารมณ์ แต่จริง ๆ แล้วเขาไม่ได้สนใจคนตรงหน้าเลยแม้แต่น้อย หากเขาต้องการที่จะฆ่าละก็ เพียงแค่ 30 ก้าวเขาก็สามารถฆ่าได้แล้ว !

แต่สิ่งที่ทำให้ชายชรารู้สึกไม่สบายใจก็คือชายหนุ่มที่ถือหอกยาวอยู่ในมือ เขาตรวจสอบแล้วพบว่าเลือดและพลังฉีในร่างกายของเป่ยเฟิงนั่นเต็มไปด้วยความบริสุทธิ์ !

'เด็กคนนี้น่าจะถึงระดับปรมจารย์ควบคุมอารมณ์แล้ว ! ผู้ฝึกฝนการต่อสู้ไม่เคยมีเลือดและพลังฉีที่บริสุทธิ์แบบนี้มาก่อน ! นรกที่ไหนส่งไอ้ 2 ตัวนี้มากัน ?'

ฟางซีไม่ต้องการที่จะสู้อีกต่อไป เมื่อมองไปที่ไอเย็นที่ปรากฏออกมาจากคมหอกยาวในมือของชายหนุ่มคนนั้น มันยิ่งดูน่ากลัวมากขึ้นเมื่อได้อยู่ในมือของเขา

หนึ่งจะต้องกล่าวก่อนว่าผู้ที่ฝึกศิลปะการต่อสู้นั้นจะมีสัญชาตญาณที่น่ากลัวอย่างมาก ! ชายชรารู้สึกถึงอันตรายอย่างมากจากเป่ยเฟิง ถ้าหากนายน้อยไม่ได้มาพร้อมกันกับเขา เขาคงจะหนีไปแล้ว แต่ตอนนี้ เขาไม่สามารถทำอะไรได้เลยเพราะมันอาจจะทำให้เกิดอันตรายกับนายน้อยเขาได้

"เฮลิคอปเตอร์ของพวกนายเกือบจะฆ่าพวกเรา มันทำให้บ้านที่สวยงามของฉันเละเทะ นอกจากนี้ฉันก็ไม่ชอบเสียงของคนที่นายส่งมาคุยด้วย พวกเราก็เลยจัดการมันไงละ มีอะไรไหม ?" เป่ยเฟิงเดินมาอย่างช้า ๆ และพูดออกมาด้วยเสียงเย็นชา

ฟางซีหรี่ตามองในขณะที่ถอยหลัง "แล้วนายต้องการเท่าไหร่ ?"

"หนึ่งล้านหยวน หลังจากนั้นก็ทางใครทางมัน"

เป่ยเฟิงยกนิ้วขึ้นมาแล้วถอนหายใจด้วยเสียงโศกเศร้าราวกับว่าเขารู้สึกเสียใจอย่างมากที่ให้จ่ายค่าชดเชยน้อยมาก

หลังจากคิดดีแล้ว เขารู้สึกว่าราคานี้มันสมเหตุสมผลมากที่สุด บ้านหลังนี้มันอยู่มานานแล้วและถือได้ว่ามันเป็นมรดกจากสมัยโบราณ นอกจากนี้มันมีถึง 2 ห้องที่ถูกทำลายไป ส่วนที่เหลือของตัวบ้านก็เสียหายไม่มากนักถ้าจะให้พูดก็คือเพียงแค่ 500,000 หยวนก็เพียงพอที่จะซ่อมบ้านหลังนี้แล้ว

ในส่วนที่เหลืออีก 500,000 หยวนคือเพื่อปลอบโยนวิญญาณและจิตใจที่ตกใจของเขา เขาเพียงแค่นอนอยู่เฉย ๆ เฮลิคอปเตอร์ก็หล่นลงมาใส่เขา ! นี้มันเพียงพอแล้วที่จะให้ชดเชยเพียงแค่นี้

โชคดีที่เฮลิคอปเตอร์นี้เป็นเฮลิคอปเตอร์ธรรมดา หากมันเป็นเฮลิคอปเตอร์ทหารที่มาพร้อมกับอาวุธละก็ เป่ยเฟิงไม่คิดเลยว่าเขาจะมีชีวิตรอดมาได้

"ได้ !"

เป็นไปตามที่เขาคิดว่า พวกเขาไม่เพียงแต่จะปฏิเสธมัน พวกเขากลับยอมรับข้อเสนออย่างง่ายดาย !

เป่ยเฟิงตรวจสอบโทรศัพท์และตรวจสอบให้แน่ใจว่าตัวเลขในบัญชีเปลี่ยนไปแล้ว ก่อนที่จะนำไป่เซียงกลับไปพร้อมกับเขา

"ปู่ฟาง เราจะปล่อยพวกมันไปงั้นหรอ ?"

ฟางยูถามด้วยความขุ่นเคือง

จากมุมมองของเขา ชายชราคนนี้รับใช้ท่านปู่ของเขามานานหลายปีแล้ว เขาเป็นผู้ที่มีระดับพลังสูงมาก แต่ทำไมเขาถึงปล่อยอีกฝ่ายไปง่าย ๆ ?

"นายน้อย พวกเราทั้งหมดจะถูกจัดการหมดแน่ นอกจากนี้คุณอาจจะถูกหนึ่งในนั้นจับตัวเอาไว้ก็ได้ สองคนนั้นแข็งแกร่งอย่างมาก โดยเฉพาะชายหนุ่มที่ถือหอกคนนั่น ! แม้แต่ตาแก่คนนี้ก็ไม่แน่ใจว่าจะเป็นคู่มือให้กับเขาได้ !"

ฟางซีแสดงออกมาอย่างน่ากลัวในขณะที่อธิบาย

ฟางยูอ้าปากค้างออกมา ตอนแรกเขารู้สึกไม่พอใจอย่างมาก เมื่อมองไปที่คนสองคนนั้นที่ขู่กรรโชกเงินของพวกเขาไปจำนวนมาก ! เขาคิดจะกลับมาที่นี่อีกครั้งพร้อมกับคนหลายคนเพื่อก่อปัญหาให้กับสองคนนั้น แต่หลังจากที่ได้ยินคำพูดของฟางซี ทำให้เขาไม่กล้าที่จะคิดถึงเรื่องนี้อีกต่อไป

แม้ว่าฟางยูจะเป็นคนที่เกิดมาภายใต้ผ้าไหม แต่เขาก็ไม่ได้โง่ เขาไม่กล้าที่จะทำอะไรโง่ ๆ ในเมื่อแม้แต่ฟางซียังไม่สามารถจัดการได้ ! ไม่อย่างงั้นเรื่องนี้อาจจะจบลงด้วยที่การกระตุ้นให้ศัตรูที่มีอำนาจมากกว่าตระกูลของเขาตื่นขึ้นมาได้ [3]

ทั้งกลุ่มไม่ต้องรอนาน ในไม่ช้าเฮลิคอปเตอร์อีกลำก็มารับพวกเขา

ย้อนกลับไปที่บ้าน มุมปากของเป่ยเฟิงกระตุกอย่างแรงเมื่อสำรวจฉากที่วุ่นวายตรงหน้า เขาตัดสินใจที่จะออกจากที่นี่จนกว่าคำสาปจะหายไป ไม่อย่างงั้นเป็นไปได้ว่าบ้านของเขาจะต้องถูกทำลายแน่นอน !

***

[1] ED/N : ช้างมหึมา ก็คือชื่อของไป่เซียงที่แปลว่าช้างขาว

[2] ED/N : น่าจะหมายชั้นของระดับศิลปะการต่อสู้ คล้าย ๆ กับระดับสีของพวกคาราเต้ ไม่ก็น่าจะเป็นชื่อของระดับหรือขอบเขตบางอย่าง

[3] ED/N : ภายใต้ผ้าไหม น่าจะคล้าย ๆ กับเกิดมาพร้อมกับช้อนเงินในปาก