ระบบใช้จ่ายตอนที่227

บทที่ 227: ความโกรธของหยวนโชว!

"ห๊ะ อย่างงั้นเองเหรอ!" ดิงเชียงเฉินพูดสาบานสองครั้งติดต่อกัน “โอเค โอเค!”

“ดูแลตัวเองด้วยล่ะ! รีบ ๆ ไปหาเงินได้แล้ว!” ชางเวินชีตะโกนผ่านโทรศัพท์ “ราคาบ้านแถวนั่นเริ่มสูงขึ้นแล้ว ซื้อบ้านให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ นายเป็นโปรดิวเซอร์เพลงได้เงินเท่าไหร่? หากนายสามารถทุ่มเงินหนึ่งล้านได้ในครั้งนี้ นายจะได้รับเงินกลับมาถึง 10 เท่าในเวลาเพียงสองถึงสามปี! อย่าลืมข่าวที่ออกอากาศเมื่อสองวันก่อนที่บอกว่ารัฐบาลกำลังจะพัฒนาทิศตะวันตกสี่แยกวงเวียน!”

“ฉันจะไม่พูดอะไรอีก!” หน้าผากของดิงเชียงเฉินเต็มไปด้วยเหงื่อ “ฉันจะหาเงินเดี๋ยวนี้! ตอนนี้เลย!”

“ฉันไปด้วย” ชางเวินชีพูดแบบนั้นและกำลังจะวางสาย ทันใดนั้นเขาก็จำอะไรบางอย่างได้ “เดี๋ยวก่อน เดี๋ยวก่อน ข่าวนี้ต้องเก็บเป็นความลับ! ต้องเก็บเป็นความลับ! หลังจากที่นายไปที่บริษัท นายต้องพูดกับผู้อำนวยการว่าเราต้องร่วมมือกับท่านนายน้อย! นายต้องรีบเลย!”

"ฉันรู้ ฉันรู้" ดิงเชียงเฉินเช็ดเหงื่อที่หน้าผากของเขา “เราต้องกอดขาของเขาไว้แน่น ๆ! ฉันนึกภาพออก ตอนนี้เต่าดำโผล่ออกมาจากวิดีโอเห็นได้ชัดว่ารัฐบาลกำลังวางแผนที่จะโฆษณาอย่างหนัก เพื่อโปรโมทประเทศ แน่นอนว่าเราต้องพึ่งท่านนายน้อย ด้วยวิธีนี้ ตราบใดที่เราไม่ได้ทำผิดพลาด เราก็จะได้รับผลประโยชน์มากมายจากนโยบายของรัฐบาลอย่างแน่นอน! ฮ่าฮ่าฮ่า เพื่อนชาง เราโชคดีจริง ๆ ที่ได้หงต้าหลี่เป็นที่พึ่งก่อนเวลาแบบนี้! นายไม่รู้หรอกว่าตอนนี้ฉันตกใจแค่ไหน ความสามารถของท่านนายน้อยนั้นน่ากลัวเกินไปจริง ๆ”

“ฮ่าฮ่า นายไม่จำเป็นต้องพูดแบบนั้น สิ่งเดียวที่เราต้องทำตอนนี้คือเดินตามรอยของท่านนายน้อยอย่างใกล้ชิด! ด้วยวิธีนี้ ท่านนายน้อยก็จะช่วยเหลือเราแน่” ชางเวินชีหัวเราะเสียงดัง “โชคดีที่ท่านนายน้อยเป็นคนใจดีและมีน้ำใจ เขาไม่ได้ตั้งใจที่จะทำร้ายใคร ไม่อย่างนั้น ฉันคิดว่าเราคงไม่มีวันที่ดี ๆ แบบนี้เหลืออยู่ ถ้าเขาเป็นเหมือนหลิวหมิงซินจากตระกูลหลิว คนประเภทที่จะทำบางอย่างให้สำเร็จตั้งแต่เริ่ม เราทั้งคู่คงจบเห่ไปแล้ว”

“ใช่ ๆ ไม่ต้องพูดถึงเรื่องนั้นในตอนนี้แล้ว” ดิงเชียงเฉินพูดว่า “ตอนนี้ฉันจะพยายามหาเงิน ฉันจะรีบไปรายงานบริษัท!”

“ฉันด้วย เราต้องรีบแล้ว!”

…

เมืองเทียนจิง บริษัทเทียนฮุยเอสเตท

ห้องประชุมใหญ่

พนักงานระดับบริหารและคนจากแผนกขายทั้งหมดอยู่ที่นี่ มีคนนั่งอยู่ในห้องประชุมใหญ่นี้มากถึงร้อยคน

“การสนทนาเกี่ยวกับที่ดินที่ฉันขอให้คุณซื้อที่ทิศตะวันตกสี่แยกวงเวียนเป็นยังไงบ้าง?” ผู้อำนวยการลี่หยวนโชวนั่งอยู่หน้าโต๊ะประชุม เขามองไปที่ผู้บริหารที่สวมสูทสีเหลือง “ปัจจุบันมีนโยบายในการพัฒนาที่ดินที่นั่น เราต้องรีบทำการซื้อที่ดินที่นั่น” ลี่หยวนโชวอายุประมาณ 50 ปี เขาสวมแว่นตาทรงกลม ผมของเขาเป็นทรงผมแบบโบราณและยังไว้หนวดเล็ก ๆ ที่ริมฝีปากบน

“ปัจจุบันความคืบหน้ายังค่อนข้างราบรื่น” เสี่ยวฮวงรายงานอย่างระมัดระวัง “ตอนนี้ทุกอย่างยังคงอยู่ในการพูดคุย และเรื่องที่ดินใกล้เย่ไหลเซียงเกือบจะเสร็จแล้วครับ คนของเราเต็มทีและพร้อมที่จะย้าย เราน่าจะมีข่าวดีในอีกไม่กี่วันข้างหน้าครับ”

"ดี ๆ ไม่เลวเลย!" ลี่หยวนโชวยิ้มและพูดว่า “เมื่อเรามีที่ดินผืนนี้และพัฒนาเสร็จเรียบร้อยแล้ว ยอดขายของบริษัท ของเราก็จะเพิ่มขึ้นไม่น้อย โอ้ หลังจากนั้นไม่นานดินแดนที่ทิศตะวันตกสี่แยกวงเวียนนั้นเราก็ไม่ต้องกังวลอะไรอีก ในที่สุดก็มีความคืบหน้าบ้าง ไม่ง่ายเลยแฮะ!”

“ใช่ เมื่อเราได้ที่ดินแล้ว รายได้จากยอดขายของเราจะเพิ่มขึ้นมากแน่นอน” เมื่อเห็นว่าลี่หยวนโชวค่อนข้างพอใจกับความคืบหน้าในปัจจุบัน เสี่ยวฮวงก็มีความสุขตาม สิ่งนี้จะถูกนับรวมเพื่อเป็นแต้มคะแนนของเขา เผื่อเลื่อนขั้น

พนักงานคนอื่น ๆ ก็พอใจเช่นกัน พวกเขาคิดว่าอีกไม่นานก่อนที่พวกเขาจะได้รับเงินเพิ่มและเลื่อนตำแหน่ง

น่าเสียดายที่พวกเขามีความสุขเร็วเกินไป ...

เสียงเคาะประตูดังขึ้นอย่างรวดเร็ว ดังมาจากทางเข้า จากนั้นผู้บริหารในชุดสูทก็วิ่งเข้ามาหน้าตั้ง ศีรษะของเขาเต็มไปด้วยเหงื่อ เมื่อเขาเห็นคนในที่ประชุม เขาก็รีบพูดว่า "ผู้อำนวยการลี่ เรามีปัญหาครับ เรามีปัญหาใหญ่แล้ว!"

“ข่าวอะไรที่ทำให้คุณตื่นตกใจแบบนี้?” อารมณ์ของลี่หยวนโชวในวันนี้ค่อนข้างดี ในขณะที่เขายิ้มและพูดว่า "ปกติคุณไม่เป็นแบบนี้นะ"

“เราได้รับข่าวร้ายมากครับผู้อำนวยการลี่ คุณต้องทำใจให้ได้นะครับ!” ผู้บริหารคนนั้นพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ

“ฮิฮิ พูดมาเลย ตราบใดที่เรามีที่ดินผืนนั้นในทิศตะวันตกสี่แยกวงเวียนละก็ เรื่องอื่น ๆ ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อีกต่อไป” ลี่หยวนโชวสงบมาก

“ผู้อำนวยการลี่…” ใบหน้าของผู้บริหารคนนั้นเต็มไปด้วยความกังวล ในขณะที่เขาพูดตะกุกตะกัก “อาเสี่ยน้อยจากตระกูลหง… หงต้าหลี่ ... เขา …”

“แล้วเขาทำไม?” ใบหน้าของลี่หยวนโชวเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น “เด็กนั่นทำอะไรอีกแล้วเหรอ?”

“หงต้าหลี่ เขา…” ผู้บริหารหยุดชั่วขณะ ก่อนจะตัดสินใจพูดตรง ๆ ว่า “เขาได้เต่าตัวใหญ่มาจากที่ไหนไม่รู้ครับ ผมไม่รู้ มันเรียกว่าเต่าดำและมันก็ได้อาศัยอยู่ที่ทะเลสาบเฟิงหยวน ทิศตะวันตกสี่แยกวงเวียน ตอนนี้ความนิยมของทิศตะวันตกสี่แยกวงเวียนเพิ่มขึ้นอย่างมากและผู้ขายที่ดินบอกว่าเขาจะไม่ขายที่ดินอีกต่อไปแล้ว!”

สั่น! ตัวเขาสั่นไปหมด!

เมื่อได้ยินข่าวนี้ลี่หยวนโชวค่อย ๆ ถอดแว่นด้วยมือที่สั่นเทา เขาหายใจเข้าลึก ๆ และพูดด้วยน้ำเสียงที่อ้างว้างว่า “พนักงานปกติ,เจ้าหน้าที่ประจำและผู้จัดการฝ่ายขายออกไปก่อน…”

เมื่อเห็นว่าบรรยากาศขุ่นมัว ในห้องประชุมก็เงียบลงทันที จากนั้นคนเหล่านั้นที่ลี่หยวนโชวพูดไปก็ได้ออกจากห้องทั้งหมด

เมื่อพวกเขาจากไป ลี่หยวนโชวก็โยนปากกาในมือลงบนโต๊ะประชุมเสียงดัง เขาตะโกนเสียงดังว่า “ฉันโกรธมาก!

"โกรธมาก! ฉันโกรธจริง ๆ!

“สัปดาห์นี้ ฉันไปซื้อบัตรขูดลอตเตอรี่มา 20 ใบ แต่มันกลับหมดเกลี้ยง! แต่ฉันทนได้!”

เมื่อได้ยินเสียงคำรามจากห้องประชุม พนักงานหญิงที่อยู่ด้านนอกก็แทบร้องไห้

ลี่หยวนโชวยังคงคำราม “โชคไม่ดีจริง ๆ แต่ใครจะรู้ว่าฉันจะโชคร้ายขนาดนี้! และนั่นมันเป็นเพราะหงต้าหลี่ ไอ้เฮงซวยนี้! เขามักจะทําเรื่องแปลก ๆ และมันแปลกมากที่มันเกิดขึ้นกับฉัน ถ้าหากฉันดวงแย่แบบนี้ สงสัยคงจะมีโอกาสไปพบสตาลินแน่!” เพราะชื่อของเขาคือหยวนโชว ตั้งแต่เขาเกิดมาก็ถือว่าสตาลินเป็นตัวซวยสำหรับเขาเสมอ ถ้าเขาบอกว่าเขาต้องการส่งคนไปพบสตาลิน นั้นหมายความว่าคน ๆ นั้นจะต้องตกนรก ...

"แต่! ผู้อำนวยการลี่ครับ!" เสี่ยวฮวงพูดว่า "หากไม่มีหงต้าหลี่ ราคาของที่ดินอาจไม่เพิ่มขึ้นเลย ..."

ลี่หยวนโชวคําราม "แต่เพราะมัน เราเลยไม่สามารถซื้อที่ดินได้ในตอนนี้! มันสร้างความรําคาญให้เรา!"

หลังจากเขาคำรามออกมา เขาก็นั่งลงบนเก้าอี้ของเขาพร้อมกับก้มศรีษะลง "ฉันไม่ได้ย้ายจากมณฑลเหอเป่ย์ เพื่อที่จะมาได้รับความเจ็บปวดหรอกนะ เชี่ยไรเนี่ย เฮ้อ”

"มันกำลังสร้างปัญญาให้เรา ถ้าเป็นแบบนี้ เราต้องเดินหน้าต่อไป! เราต้องได้ที่ดินตรงนั่นไม่ว่าจะยังไง! ถ้าไม่ ฉันจะตัดมันที่เป็นอุปสรรคทิ้งซะ แล้วฉันจะส่ง 700,000 คน ไปฆ่ามันให้ตาย! ไป เดี๋ยวนี้!"

หน้าผากของเสี่ยวฮวงเต็มไปด้วยเหงื่อ "รับทราบครับ!"

…

เมืองเทียนจิง สํานักงานใหญ่องค์กรของเมืองเทียนจิง

"นี้เป็นช่องว่างขนาดใหญ่ มันเป็นช่องว่างขนาดใหญ่จริง ๆ!" หลิวอี้ฮุยนั่งลงโซฟาและถอนหายใจ "อาเสี่ยหงต้าหลี่เป็นคนจัดฉากใหญ่แบบนี้ ตอนนี้ครอบครัวของเขามีที่ดินเกือบจะเชื่อมต่อกันทั้งหมดในสี่แยกวงเวียน และฉันก็เป็นคนช่วย ..." หลิวอี้หุยชี้ไปที่จอภาพแล็ปท็อปของเขา "แต่เดิมเขามีที่ดินเดี่ยว ๆ ไม่กี่ที่ตรงนี้ แต่ตอนนี้ที่นี่ ที่นี่และที่นี่ชิ้นส่วนที่สําคัญของที่ดินมันเชื่อมโยงกันและถูกขายให้กับเขา"

ลูกน้องของเขาได้พูดว่า "ผู้อำนวยการ... ผู้อำนวยการหลิว อย่าพึ่งอารมณ์เสียไปเลยครับ แม้ว่าเขาจะจัดฉากใหญ่แบบนี้ แต่ก็ยังต้องการเวลาที่ราคาของที่ดินที่นั่นจะเพิ่มขึ้น..."

"แล้วมันต่างยังไง ไม่ว่าจะช้าหรือเร็วก็ไม่ต่างไม่ใช่หรือไง?" ใบหน้าของหลิวอี้หุยบูดบึ้ง เขาพูดว่า "ฉันขายที่ดินเหล่านั้นเพียง 400 ล้านหยวนนั่นเป็นเพียงราคาพื้นฐานเท่านั้น! ฉันเก็บที่ดินไว้สองปีและไม่ได้รับเงินเพิ่มสักนิดเดียว! จุดมุ่งหมายในการทําเช่นนั้น คือ ทำเพื่อได้รับกระแสเงินสดเข้ามา สำหรับโปรเจคแอพพลิเคชั่นหกอย่างของฉัน! แต่ผลลัพธ์เหรอ? ดูสิว่าเราสูญเสียไปเท่าไหร่!?"

"ประมาน... ประมาณห้าพันล้าน..." ลูกน้องของเขาพูด เมื่อเขาพูดแบบนั้น ทั้งออฟฟิศก็เงียบ

พวกเขาสูญเสียห้าพันล้าน แต่ธุรกิจของพวกเขามีมูลค่าเพียงร้อยล้าน

"ห้าพันล้าน? ไม่ใช่แค่นั้น! ไม่ใช่แค่นั้น!" หลิวอี้หุยพูดว่า "ในตอนนี้ที่ดินทางทิศตะวันตกสี่แยกวงเวียนได้รับความนิยมมาก ราคาของที่ดินแพงขึ้นเป็นสิบเท่า! พูดตามตรงว่าตระกูลหงได้ซื้อที่ดินทิศตะวันตกสี่แยกวงเวียนไปแล้วเกือบทั้งหมดและมันก็มีเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง! นอกจากนี้ อาเสี่ยน้อยหงต้าหลี่ยังเป็นคนที่เต็มใจจ่ายเงินโดยไม่คํานึงถึงข้อเสียหรือข้อดีของมันเลย

"ได้กำไรเป็นสิบเท่า สิบเท่า ...

"หายนะ! นี้มันเป็นหายนะชัด ๆ!"

…

เมื่อเต่ายักษ์หรือเต่าดําปรากฏตัว มันก็ไปอยู่บนโลกอินเตอร์เน็ตทันที สื่อเกือบทั้งหมดในประเทศกําลังรายงานเรื่องนี้ ความกระตือรือร้นของประชาชนกําลังเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องและพนักงานทุกคนในบริษัทก็ทํางานราวกับว่าพวกเขาไม่ได้ให้ความสําคัญกับสุขภาพของพวกเขา ประสิทธิภาพของพวกเขาเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องและเห็นได้ชัดเจนว่าพวกเขาขยัน

แต่เห็นได้ชัดว่าคลื่นลูกใหม่ของเต่ายักษ์กำลังจะเริ่มต้นขึ้น

…

"ที่รักกลับประเทศของเราเถอะ" ในต่างประเทศ ผู้อพยพชาวจีนกําลังพูดคุยกับสามีของเธอ "ที่นี่ทุกอย่างไม่สะดวกเลย นอกจากนี้เราก็สื่อสารกับคนอื่นไม่ได้เลย สิ่งสําคัญที่สุดคือเราไม่สามารถเข้ากับคนในท้องถิ่นได้ เราไม่เหมาะที่จะอยู่ที่นี่"

"นี่..." สามีคิดสักครู่และพูดว่า "เธอก็รู้ว่าขั้นตอนย้ายกลับ มันยุ่งยากแค่ไหน

"แน่นอน ฉันรู้สิ" ผู้หญิงยังคงหายใจเสียงดังฮืด ๆ  "แต่ญาติของฉันที่นั่นบอกว่าเต่าดําของประเทศของเราได้ปรากฏตัวขึ้น สถานการณ์ที่นั่นในตอนนี้ดีมาก ข่าวของเต่าดําดังไปทั่วประเทศ ข่าวดังได้ไม่นาน เศรษฐกิจก็เริ่มเจริญรุ่งเรือง นี่เป็นโอกาสที่ดี ถ้าเราพลาด ครั้งต่อไปเราจะไม่ได้กลับไปนะ"

“เต่าดำ? พูดจริงเหรอ? อะ ให้ฉันดูหน่อยสิ!” สามีของเธอยังไม่อยากจะเชื่อเลย

เขาเปิดคอมพิวเตอร์และออนไลน์ ทันใดนั้นก็มีเสียงของนักข่าวดังมาจากเว็บไซต์เว็บนึง "สวัสดีครับทุกคน เต่าดําที่เพิ่งปรากฏตัวในโลก ตอนนี้มันอยู่ในทะเลสาบเฟิงหยวน ที่อยู่เบื้องหลังผมในตอนนี้..."

"ฮะ! อะไรนะ!" สามีที่ลังเลก่อนหน้านี้ ทันทีที่เห็น เขาสังเกตเห็นทันทีว่าหัวเต่าขนาดมหึมากำลังนอนอยู่บนพื้นผิวของทะเลสาบเฟิงหยวน

ห้านาทีต่อมา ทั้งสองคนเริ่มเก็บกระเป๋าเดินทางแล้ว

ผู้หญิงพูดว่า "ที่รัก หลังจากที่เรากลับไป เราไปหาซื้อบ้านที่สี่แยกวงเวียนกัน แล้วเราจะหางานที่ดีกว่านี้ทำ คุณคิดว่ายังไงคะ?"

สามียิ้มและตอบว่า "ได้สิ เอาตามที่เธอพูดมาเลย เมื่อเรากลับไป เราน่าจะสามารถทํามาหากินได้ดีขึ้น"

…

หลังจากวิดีโอของเต่าดำศักดิ์สิทธิ์ได้รับการเผยแพร่ ข่าวเกี่ยวกับความเจริญทางเศรษฐกิจก็มีทั่วอินเทอร์เน็ต ผู้อพยพชาวจีนจํานวนมากเริ่มกลับมาลงทุนและหางานทํา ชาวต่างชาติจํานวนมากยังจับกลุ่มกันไปที่ทะเลสาบเฟิงหยวน เพื่อดูสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ของรัฐสวรรค์ในตํานาน

พ่อค้าจํานวนมากรีบไปที่สี่แยกวงเวียน เพื่อเปิดสาขาที่นั่น พวกเขาเปิด 1 สาขา,2สาขา,3สาขา,10สาขา ... เมื่อพวกเขาต้องการเปิดมากขึ้น ไม่มีร้านค้าเหลือให้ขายอีกต่อไป ที่ดินส่วนใหญ่อยู่ในมือของหงเหว่ยกูของตระกูลหง

แต่ไม่ว่ากรณีใด เหตุผลที่รัฐสวรรค์เจริญรุ่งเรืองทางเศรษฐกิจ มันเกิดขึ้นเพราะเรื่องที่ไร้สาระกลับกลายเป็นจริงขึ้นมา!