ตอนที่แล้วระบบใช้จ่ายตอนที่220
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไประบบใช้จ่ายตอนที่222

ระบบใช้จ่ายตอนที่221


บทที่ 221: ฉันจะยืนหยัดได้ยังไง

การได้พูดคุยกับคนฉลาด ทำให้ทุกอย่างมันง่ายขึ้น ไม่จำเป็นต้องอธิบายรายละเอียดมากมาย เพียงแค่เตือนความจำก็ทำให้คน ๆ นั้นเข้าใจได้

การแข่งขัน E-Sports ครั้งแรก ดังนั้นควรจัดให้มีการออดิชั่นในจังหวัดต่าง ๆ เพื่อเลือกผู้เข้าแข่งขันที่โดดเด่นประเภทต่าง ๆ หลังจากให้รางวัลพวกเขาแล้ว พวกเขาจะถูกส่งมายังเมืองเทียนจิงเพื่อเข้าร่วมรอบชิงชนะเลิศ

จะพลาดโอกาสในการโปรโมทดี ๆ แบบนี้ได้ยังไง ... โชคดีที่หลิวหมิงซินเข้าใจความคิด เพียงแค่เตือนเขานิด ๆ หน่อย ๆ เขาก็จัดการแล้ว!

“อ๊ะ เอาล่ะ อย่าติดเล่น! ทุกคนพักก่อน วันพรุ่งนี้เช้าเราต้องเดินทางไปช่วยเหลือเต่ายักษ์กัน!” เล่นเกมแป๊บ ๆ ก็เที่ยงคืนแล้ว แม้ว่าหงต้าหลี่จะหลับไปแล้วก่อนหน้านี้ แต่เขาก็ยังรู้สึกง่วงอยู่เล็กน้อย เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ มันไม่ดีเลยที่นอนเที่ยงคืนแบบนี้ ดังนั้นเขาจึงเข้านอนเลย

เมื่อหงต้าหลี่ไปนอน หลินหยูหยินก็ไม่มีอะไรให้ทำ ผู้เชี่ยวชาญด้านเทคโนโลยีที่แข็งแกร่งที่สุดในประวัติศาสตร์ที่ชีวิตคล้ายหุ่นยนต์ เธอไม่ได้สนใจอะไรและนอนตรงโซฟา และหลิงเสี่ยวหยี่ก็เอาผ้าห่มมาคลุมให้เธอ ...

หลังจากที่ทั้งสองหลับไป ถังมู่ซิน,หลิงเสี่ยวหยี่,หวังหมิงหยู และคนอื่น ๆ ก็มองหน้ากันแล้วก็นั่งด้วยกัน ถังมู่ซินพูดเสียงเบา ๆ ว่า “พวกเขาหลับไปแล้ว ทุกคนมานี้ เรามาประชุมกัน!”

หลิงเสี่ยวหยี่ลดเสียงลงและพูดว่า “คนก่อนหน้านี้ที่มาแจ้งให้เราทราบเกี่ยวกับการยกเลิกการกักขังและปล่อยตัวพวกเราคือท่านนายน้อยต้าหลี่สั่งการลงมา โดยท่านนายน้อยปฎิเสธการรับตำแหน่งทายาทรุ่นใหม่ของปี ฉันได้ยินมาว่ารางวัล คือ เงินจำนวน 100 ล้านหยวนและยังมีสิทธิประโยชน์อื่น ๆ อีกมากมาย หากเราคำนวณทั้งหมดแล้ว มูลค่าจำนวนนี้ประเมินค่าไม่ได้เลย”

ลี่เนียนเหว่ยพยักหน้าและพูดเบา ๆ ว่า “ใช่ ท่านนายน้อยดีกับพวกเรามาก แต่เราไม่สามารถยอมรับเรื่องนี้ได้ แม้ว่าเขาจะไม่ได้พูดอะไรเลย แต่เราก็ยังต้องทำอะไรให้เขาบ้าง ไม่งั้นพวกเราคงรู้สึกแย่ที่ไม่ได้ช่วยอะไรเขาเลย”

ถังมู่ซินคิดเกี่ยวกับหงต้าหลี่และแตะคางของเธอ เธอพูดเสียงทุ้มว่า “ทุกคนคิดว่ายังไง?”

“ฉันเห็นด้วย” หลิงเสี่ยวหยี่ครุ่นคิดอยู่พักหนึ่งและพูดว่า “จริง ๆ แล้วท่านนายน้อยถลุงเงินเพื่อความสนุก แต่สิ่งที่เขาถลุงก็ดูเหมือนจะเป็นประโยชน์กับเขามากมาย สิ่งที่ฉันหมายถึง คือ ในอนาคตหากท่านนายน้อยซื้อหรือทำสิ่งใหม่ ๆ เราจะช่วยเขาพัฒนา จากนั้นเราก็จะไม่สร้างปัญหาใด ๆ ให้ท่านนายน้อย แม้ว่าเราจะวางแผนไว้แต่ก็ไม่ต้องบอกท่านนายน้อย อย่างน้อย ๆ เราก็ทำเพื่อเขา”

ผู้ติดตามอย่างหลี่หยางที่อยู่ข้าง ๆ เห็นด้วยอย่างยิ่ง “ผมเห็นด้วยกับพี่สาวเสี่ยวหยี่! แม้ว่าท่านนายน้อยไม่ถือว่าเราเป็นคนนอก แต่จำนวนเงินที่เขาปฎิเสธไปก็ไม่ใช่จำนวนเงินน้อย ๆ เลย แม้ว่าเขาจะไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้ แต่เราก็ยังต้องคิดหาวิธีที่จะได้มันกลับคืนมา ด้วยวิธีนี้มันง่ายกว่าที่ท่านนายน้อยได้เงินมากกว่าใช่ไหม?”

"นั่นแหละที่ฉันจะบอก" หลิงเสี่ยวหยี่ยิ้ม “ทุกคนคิดว่ายังไง?”

“ถ้าแบบนั้นก็ดีอยู่” อย่างไรก็ตามถังมู่ซินพูดว่า “แต่ปัญหาคือต้าหลี่จะเต็มใจไหม? เขาเป็นอาเสี่ย ถ้าเราช่วยเขาหาเงินเป็นการส่วนตัว ถ้าเขาไม่มีความสุขล่ะ? เราไม่น่าจะโดนว่าหรอก ในเมื่อเราหวังดีกับเขา”

“ฉันไม่คิดว่าท่านนายน้อยจะมองไกลขนาดนั้น” ลี่เนียนเหว่ยครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง จากนั้นก็ลดเสียงลงและพูดว่า “ไม่มีเงินจำนวนที่แน่นอนที่นายน้อยใช้จ่ายและการใช้จ่ายเสี่ยวหยี่เป็นคนจัดการ  แน่นอนเราไม่สามารถเข้าไปยุ่งในส่วนหลักของท่านนายน้อยได้ แต่เราสามารถปล่อยให้เสี่ยวหยี่จัดการได้และพยายามช่วยเหลือเขา นั่นจะไม่เป็นปัญหาเหรอ?”

“ช่วยเหลือข้าง ๆ สินะ?” ถังมู่ซินครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งและถามว่า “น้องสาวเนียนเหว่ยลองยกตัวอย่างให้ฟังหน่อย”

“เอ่อ.. ตัวอย่างเช่น” ลี่เนียนเหว่ยครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็ยิ้มและพูดว่า “ที่เย่ไหลเซียง ในตอนนี้เป็นสถานที่ยอดนิยมและทำกำไรได้มาก เราสามารถเปิดร้านค้าในเครืออื่น ๆ ภายใต้นิคมของท่านนายน้อย คิดว่าดีไหม? อีกตัวอย่างหนึ่งก็คือการจัด E-Sports ที่ท่านนายน้อยพูดถึง เขาไม่ได้พูดถึงคอสเพลย์หรืออะไร? นอกจากนี้เรายังสามารถสร้างชุดตัวละครเพิ่มเติมเอามาขายได้นะคะ”

“โอ้” เมื่อลี่เนียนเหว่ยพูดแบบนั้น ทุกคนก็เข้าใจหมด

สิ่งที่เธอหมายถึงก็คือพวกเขาจะไม่แตะต้องของต่าง ๆ ที่หงต้าหลี่ถลุงและปล่อยให้เขาเล่นตามใจชอบ ส่วนการขยายบริการทางธุรกิจ พวกเขาจะรับผิดชอบเอง ด้วยเหตุนี้พวกเขาจะได้รับเงิน ในขณะที่หงต้าหลี่ไม่รู้เรื่องนี้ สำหรับเงินที่ได้รับ แน่นอนว่าพวกเขาจะให้หงต้าหลี่ อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่คิดว่าจะได้เงินจำนวนเท่าไหร่

แต่มันต้องได้ผล!

ถังมู่ซินยิ้มกว้างในขณะที่เธอตัดสินใจ “งั้นเราจะทำตามนี้!”

เมื่อเรื่องสงบแล้ว ทุกคนก็กลับเข้าห้องนอน ไม่นานหลังจากนั้น จู่ ๆ ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นและผู้ช่วยของหงตูก็ยืนอยู่นอกประตูและพูดอย่าง เคารพว่า “ผมขอทราบได้ไหมว่าคุณเสี่ยวหยี่หลับหรือยัง? ท่านผู้อาวุโสได้เรียกคุณเสี่ยวหยี่ครับ”

“ท่านผู้อาวุโสกำลังตามหาฉันเหรอ?” เมื่อได้ยินว่าท่านผู้อาวุโสกำลังตามหาเธอ หลิงเสี่ยวหยี่รู้สึกแปลก ๆ

เธอและท่านผู้อาวุโสหงตูของตระกูลหงแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง เขาจะส่งคนมาหาเธอเพื่อเรื่องอะไร?

“ใช่ครับ ท่านผู้อาวุโสไม่ได้บอกเหตุผลแน่ชัดว่าทำไม” ผู้ช่วยคนนั้นพูดว่า “อย่างไรก็ตามท่านผู้อาวุโสได้เตือนให้ผมมาบอกว่าไม่ใช่เรื่องใหญ่และเขาอยากจะถามคำถามเล็ก ๆ น้อย ๆ เกี่ยวกับท่านนายน้อยต้าหลี่เท่านั้น”

“โอ้…” เกี่ยวกับหงต้าหลี่ ไม่มีปัญหา เพราะหลิงเสี่ยวหยี่จงรักภักดีกับท่านนายน้อยเสมอ ดังนั้นเมื่อได้ยินเช่นนั้น หลิงเสี่ยวหยี่จึงได้ตั้งใจที่จะตอบทุกอย่างเกี่ยวกับท่านนายน้อยต้าหลี่ทั้งแง่มุมที่ดีอย่างถูกต้องและในแง่มุมที่ไม่ดี เธออยากจะทำให้คนอื่นเห็นในแง่มุมต่าง ๆ ของท่านนายน้อยมากกว่าเรื่องที่คนอื่นนินทามา

เมื่อคิดถึงจุดนี้ หลิงเสี่ยวหยี่ก็พยักหน้า “โปรดนำทางฉันไปพบท่านเลยค่ะ”

“ฉันจะไปด้วย” คนขับรถหวังหมิงหยูที่นั่งอยู่ด้านข้างก็ลุกขึ้นยืน “ผมจะถือว่าเป็นการคลายความเบื่อหน่ายล่ะกัน ผมจะไปด้วยและจะกลับมาหลังจากที่ท่านผู้อาวุโสให้กลับ” ความหมายของคำพูดของเขาชัดเจนมาก อาจจะมีคนอิจฉาต้าหลี่ก็ได้ ดังนั้นเขาจึงกลัวว่าจะเป็นกับดักที่ใครบางคนวางไว้ ท้ายที่สุดพวกเขาไม่สามารถปล่อยผู้คุมได้ หากหลิงเสี่ยวหยี่พบกับอันตรายใด ๆ นั่นจะเป็นเรื่องใหญ่

ในความหมายของหวังหมิงหยูผู้ช่วยไม่ได้คัดค้าน แต่เขาพยักหน้ายิ้มและพูดว่า “บางครั้งผมก็อิจฉาท่านนายน้อยจริง ๆ คนของเขาทุกคนสามัคคีกันมาก”

“ฮิฮิ ก็นะคะ”

“ไปกันเถอะ”

ทั้งสามคนออกไปทันที ไม่มีอุบัติเหตุใด ๆ ระหว่างทางและพวกเขาก็ได้มาถึงหน้าอาคารขนาดเล็กที่มาพร้อมกับสวนภายใน จากนั้นผู้ช่วยก็พูดว่า “นี่คือจุดที่ท่านผู้อาวุโสมักจะมาพักผ่อนครับ เชิญเข้าข้างในครับ ถ้าไม่มีปัญหาอะไรแล้ว ผมขอตัวก่อน”

ระหว่างทางไม่มีปัญหา ไม่มีใครกล้าโจมตีในอาคารนี้ หวังหมิงหยูไม่เชื่อ เพราะอาจจะมีใครกล้าซุ่มโจมตีที่นี่ จริง ๆ แล้วส่วนใหญ่เป็นเพราะเขาเห็นกระดานนั้นบนอาคาร: หงตูวิลล่า…

ทั้งสองคนเปิดประตูและเดินเข้าไป เมื่อพวกเขาเข้าไปในห้องนั่งเล่น พวกเขาก็เห็นหงตูยิ้มขณะที่เขานั่งอยู่บนโซฟา ในขณะเดียวกันคนอื่น ๆ ที่อยู่ข้าง ๆ เขาก็ดูเหมือนจะทำให้พวกเขาตกใจ “คุณมู่หยูซี?”

คน ๆ นั้นสวมชุดราตรีสีแดงขาเรียวยาวและรูปร่างผอมบาง เธอสวยงามมาก ใบหน้าของเธอเย็นชาและห่างเหิน แต่ก็มีเสน่ห์และดึงดูด เธอเป็นอัจฉริยะที่โดดเด่นที่สุดในตอนนี้ของตระกูลหง มิสมู่หยูซี

เมื่อเห็นทั้งสองคนเข้ามามู่หยูซีพยักหน้าเล็กน้อยเป็นการทักทายของเธอ

“ฮิฮิ พวกคุณมาแล้ว มานี่ มานั่งก่อนสิ” หงตูทำท่าให้ทั้งสองคนมานั่งลง ไม่นานหลังจากนั้นเขาก็ถามว่า “เอ่อ หงต้าหลี่หลับไปแล้วเหรอ?”

“เขาหลับแล้วครับ” หวังหมิงหยูถามอย่างสงสัยต่อว่า “ท่านผู้อาวุโสที่ท่านหมายถึง เอ่อ…”

“ฮิฮิ ก็ดีแล้วที่เขาหลับ” หงตูยิ้มและพูดว่า “จริง ๆ แล้วไม่มีอะไรพิเศษหรอก ฉันแค่ไม่อยากทำให้ต้าหลี่ต้องกังวล”

“โอ้…” อย่างไรก็ตามหลิงเสี่ยวหยี่และหวังหมิงหยูยังคงไม่เข้าใจเจตนาของเขาในการถาม แต่ในเมื่อพวกเขาเป็นแค่ลูกน้อง พวกเขาจึงไม่กล้าถามเขาโดยตรงและทำได้เพียงรอให้หงตูอธิบายความตั้งใจของเขา

โชคดีที่หงตูไม่ใช่คนที่ชอบทำให้คนอื่นต้องสงสัย ทันใดนั้นเขาก็เริ่มอธิบายว่าทำไมเขาถึงเรียกพวกเขามา "จริงๆแล้วนั้น บางอย่างที่ต้าหลี่เริ่มทำเริ่มสร้างในช่วงนี้ ล้วนน่าสนใจและได้กำไรมาก ฉันแค่อยากถามพวกคุณสองคนว่า พวกคุณสามารถแจ้งฉันได้ไหมว่าต้าหลี่จะเริ่มทำอะไรต่อไป พวกคุณแค่ต้องแจ้งให้ฉันรู้ พวกคุณไม่จำเป็นต้องทำเช่นนั้นผ่านต้าหลี่ ว่ายังไง?"

เขากำลังจะทำอะไร?

หลิงเสี่ยวหยี่และหวังหมิงหยูชำเลืองมองกันและกัน หลิงเสี่ยวหยี่รู้สึกแปลก ๆ ขณะที่เธอพูดว่า “ท่านผู้อาวุโสค่ะ ยกโทษให้ฉันด้วย ฉันไม่สามารถทำได้ค่ะ ท้ายที่สุดมันเป็นสิ่งที่เกี่ยวข้องกับท่านนายน้อย ฉันไม่สามารถตัดสินใจได้ด้วยตัวเองค่ะ”

เมื่อได้ยินคำพูดของหลิงเสี่ยวหยี่ หงตูก็หัวเราะออกมา หลังจากหัวเราะสักพัก เขาพูดต่อ “เสี่ยวหยี่ ฉันชื่นชมความภักดีของคุณนะ คุณเข้าใจไหมว่าฉันหมายความว่ายังไง ที่จริงแล้วฉันไม่ได้มีเจตนาอะไรกับต้าหลี่หรอก ฉันแค่อยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ตั้งแต่แรกที่เขาได้กำไรมหาศาล เอ่อ.. บางทีฉันอาจจะพูดไม่ชัดเจนพอ”

“พูดง่าย ๆ ก็คือฉันแค่อยากได้ข้อมูลนิดหน่อยเกี่ยวกับการใช้เงินของต้าหลี่ จากนั้นฉันจะให้ทีมงานมืออาชีพของฉันวิเคราะห์ผลที่เป็นไปได้ของเงินก้อนนั้นในอนาคต เป็นการวิเคราะห์เท่านั้น ไม่มีการดำเนินการใด ๆ อื่น”

เมื่อพูดอย่างตรงไปตรงมา นั่นคือการวิเคราะห์กรณีธุรกิจที่พบบ่อยมาก

ตัวอย่างเช่น บริษัทสองแห่งเป็นคู่แข่งกันและหนึ่งในนั้นมียอดขายที่ดีมาก อย่างไรก็ตามองค์กรอื่น ๆ ประสบความสำเร็จในระดับปานกลาง ในกรณีนี้องค์กรอื่นจะต้องทำการวิเคราะห์กิจกรรมทางธุรกิจขององค์กรที่ได้รับผลการขายดี เพื่อวิเคราะห์ว่าเหตุใดถึงได้ผลลัพธ์ดีเช่นนั้น รวมถึงผลลัพธ์ที่เป็นไปได้ต่าง ๆ

ทุกจำนวนเงินที่ใช้ไป ทำไมถึงถูกใช้ไป จะมีความสำคัญอะไรบ้างหลังจากใช้เงิน ...

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เสี่ยวหยี่และหวังหมิงหยูก็เข้าใจทันที หลิงเสี่ยวหยี่พูดอย่างช่วยไม่ได้ “ท่านผู้อาวุโสค่ะ ฉันเข้าใจว่าท่านหมายถึงอะไร แต่ปัญหาคือท่านนายน้อยของเราไม่เคยคิดถึงเงินที่ใช้ไปเลยค่ะ ในคำพูดของเขา เขาบอกว่าเขาใช้เงินเพราะเขาสนุกและมีความสุขในการถลุงเงิน…”

นั่นทำให้หงตูถึงกลับหมดหวังมาก

เขาได้เห็นสิ่งมหัศจรรย์มากมายและมันเหมือนกับว่าเขาไม่เคยเห็นคนที่ใช้เงินจำนวนมากโดยไม่คิดแบบนี้ อย่างไรก็ตาม ปัญหาคือเขาไม่เคยเห็นคนอย่างหงต้าหลี่ที่หาเงินได้มากกว่าที่เขาใช้ไป

แม้ว่าเขาจะเป็นอาเสี่ย แต่ก็เป็นความจริงที่ชัดเจนว่าเขาได้รับรางวัลทายาทรุ่นใหม่แห่งปีของตระกูล

อย่างไรก็ตาม ถ้าเขาบอกว่าทำธุรกรรมได้ดีเพื่อหารายได้ เขาก็ไม่มีเจตนาถาม เขาไม่สนใจที่จะได้รับรางวัลทายาทรุ่นใหม่เลย …

มู่หยูซีอัจฉริยะอันดับหนึ่งของตระกูลจะยืนหยัดได้อย่างไร!

ตามที่คาดไว้ เมื่อได้ยินคำพูดของหลิงเสี่ยวหยี่ ใบหน้าของมูหยู่ซีก็แดงขึ้น เมื่อนึกถึงตอนนี้ ชื่อของเธอที่เป็นอัจฉริยะอันดับหนึ่งของตระกูลฟังดูน่าขันมากกว่าภาพลักษณ์เชิงบวกที่เกิดขึ้น จู่ ๆ มู่หยูซีก็รู้สึกเจ็บจี๊ด ...

ปัญหาคือมันจะยังดีอยู่ ถ้าเธอเจ็บนิดเดียว แต่เธอไม่สามารถแม้แต่จะพูดให้ชัด ๆ ได้และทำได้เพียงแค่ปกปิดความรู้สึกไม่พอใจนี้

เพราะนี้มันทำให้เธอรู้สึกแย่มาก

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด