ระบบใช้จ่ายตอนที่128

บทที่ 128: คำนับ 1,000 ครั้ง

หงต้าหลี่พูดบ่นจนน้ำลายของเขาสาดกระเซ็นไปทั่วหัวและใบหน้าของหลินห่าว

แต่หลินห่าวกลับไม่สนใจเรื่องนี้เลย เขาเช็ดใบหน้าเหมือนล้างหน้า ด้วยดวงตาที่เหมือนถั่วแระได้เปล่งประกายขึ้น หลินห่าวปรบมือและพูดว่า "ใช่! ทำไมผมถึงไม่นึกพล็อตเรื่องให้ได้แบบนี้นะ!" ครั้งนี้เขาประทับใจในตัวหงต้าหลี่มาก "ท่านนายน้อยยอดเยี่ยมมากครับ! ท่านนายน้อย ทำไมท่านไม่ลองเปลี่ยนอย่างอื่นอีก ท่านอยากจะให้เปลี่ยนแปลงตรงไหนอีกไหมครับ?" ในเวลานี้หลินห่าวยอมอ่อนน้อมถ่อมตน เขาคิดแค่ว่าต้องคุกเข่าและอ้อนวอนกับหงต้าหลี่ เขายังคงตะโกนอยู่ในใจว่า.. นี่คือท่านนายน้อยตัวจริงที่สามารถสร้างหนังเรื่องปาฏิหารย์อย่างไม่คาดคิด! เขาพิเศษจริงๆ!

ที่ด้านข้าง ถังมู่ซินยิ้มกว้างและเขย่าแขนของหงต้าหลี่ “ต้าหลี่ นายยอดเยี่ยมมากที่คิดแบบนี้! ฮิฮิ เข้าไปในถ้ำและได้พบกับรูปปั้นนางฟ้า จากนั้นทั้งคู่ก็กลายเป็นคู่สามีภรรยาที่รักกัน เนื้อเรื่องก็ถือว่าดีกว่าเนื้อเรื่องเดิม!”

หงต้าหลี่กล่าวว่า "นี่คือภาพยนตร์ เนื้อเรื่องควรจะทำให้น่าสนใจ น่าจะเพิ่มเติม เอาแบบมีคัมภีร์อยู่ด้านหน้าเทวรูป แล้วจะมีพระอาจารย์คุกเข่าคำนับ 1,000 ครั้ง จากนั้นจะมีคัมภีร์ลับศักดิ์สิทธิ์ที่แผ่นสวดมนต์มีชื่อเรียกว่า 'เก้าสุริยะเทวสิทธิ์'! "

หลังจากพูดจบ หงต้าหลี่ก็ยิ้มและพูดในใจตัวเองว่านี่คือพล็อตในหนังเรื่องครึ่งพระเจ้าครึ่งปีศาจของจินหยงเป็นหนังจากชีวิตที่ผ่านมาของเขา ฉันจำหนังสือและพล็อตเรื่องไม่ได้ชัดเจน แต่จำสถานการณ์คลาสสิคสองสามฉากได้และการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย มันคงจะไม่มีปัญหาอะไร!

จากการที่ดัดแปลงพล็อตเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ทำให้เนื้อเรื่องของหนังทั้งหมดดีขึ้นทันที ตอนนี้หลินห่าวขอแก้ตัวและไปจัดการทีมงานเพื่อเปลี่ยนสคริปต์บท ในขณะที่กำลังจะก้าวเท้าเดินไปหาทีมงาน เขาก็คิดอะไรได้บางอย่าง “เอ่อ…ท่านนายน้อยครับ รูปปั้นนั้นทำจากหินได้ไหมครับ? หรือเราจะใช้เป็นภาพ 3D? เพราะถ้าท่านนายน้อยใช้หยก…ราคามันจะสูงเกินไปหน่อยครับ ท่านนายน้อยคิดอย่างไรครับ ถ้าเราทำรูปปั้น เราอาจจะต้องใช้ของจริง มันจะมีราคาอย่างน้อย 300,000 หรือมากกว่านั้น มากพอที่จะซื้อรถได้สองสามคันเลยครับ ...”

หงต้าหลี่อยากจะเตะเขาออกไป ใช้แค่หินธรรมดาจะแสดงให้เห็นถึงคุณภาพของหนังได้อย่างไรกัน? เพื่อสะท้อนถึงเกรดของหนังเรื่องนี้? เพื่อสะท้อนถึงความงดงามของตัวละคร? สิ่งที่สำคัญที่สุด คือ เขาจะถลุงเงินได้ตอนไหน!? เขาตบโต๊ะอย่างรุนแรงและพูดว่า "ต้องใช้ของจริงสิ! นายต้องใช้ของจริง! เอาให้มีทุกสี! หาคนมาปั้นให้มันสวยที่สุด! ให้มันดูดีที่สุด! ฉันจะจ่ายเงินให้นายสำหรับเงินที่ใช้สร้างรูปปั้นเอง!"

“ได้…ได้ครับ…” นี้คือนายน้อยที่แท้จริง เขาไม่สามารถทำให้หงต้าหลี่ขุ่นเคืองได้ เพราะอย่างไรเขาก็จะได้รับเงินคืน เขาควรทำตามสิ่งที่หงต้าหลี่พูด หลินห่าวรีบวิ่งออกไปเพื่ออธิบายสิ่งที่ต้องเปลี่ยนแปลงของหนังให้แก่ทีมสร้างหนัง แต่ก็ยังไม่สามารถแก้ไขได้ทันที ต้องใช้เวลาสองสามวันในการสร้างรูปปั้นและเป็นเพียงส่วนเล็ก ๆ ของใบหน้ารูปปั้นที่จะแสดงเมื่อถ่ายทำ ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องแกะสลักอย่างประณีตเกินไป ปัญหาอีกประการคือจะหาสุนัขจิ้งจอกหรือกระต่ายที่ไหน พวกเขาไม่เคยถ่ายทำกับสัตว์มาก่อน มันไม่ง่ายเลย พวกเขาต้องคิดหาวิธีที่ปลอดภัยในการแก้ไขปัญหา ไม่เช่นนั้นการถ่ายทำอาจจะต้องเปลี่ยนเป็นฉากอื่นแทน

หลังจากจัดการเสร็จ หลินห่าวก็วิ่งกลับมาและเทชาลงถ้วยแก้ว เขาก็พูดว่า "ท่านนายน้อยครับ ความคิดของท่านดีจริง ๆ หนังไม่คาดคิด! ของท่าน มีกระบวนท่า 'หมัดเก้าสุริยะเทวสิทธิ์' อยู่ในเรื่องและมันเกี่ยวข้องกับคัมภีร์ 'เก้าสุริยะเทวสิทธิ์' ด้วยรึเปล่าครับ? โอ้ ถ้าเป็นแบบนั้นหนังเรื่องนี้คงจะได้รับความนิยมอย่างมาก!" ขณะที่เขาพูด เขาก็ยกนิ้วหัวแม่มือขึ้นให้หงต้าหลี่ "สุดยอดมากครับท่าน เยี่ยมจริงๆ! ว่าแต่ทำไมท่านถึงไม่ดูฉากอื่นต่อล่ะครับ?"

"อืม ... " หงต้าหลี่กำลังคิด ทันใดนั้นดวงตาของเขาก็เบิกกว้าง “งั้นฉันขอดูฉากต่อสู้ทีได้ไหม? ฉันชอบดูฉากต่อสู้!”

"ได้ครับ! นี้เป็นฉากต่อสู้! ผมจะขอให้เฉินกวงฮีเปลี่ยนเสื้อผ้าตอนนี้เลย!" ตอนนี้เขามั่นใจในความสามารถของหงต้าหลี่แล้ว เขาต้องใช้โอกาสนี้เพื่อถามคำถามให้มากที่สุด เขาตะโกนเรียก "น้องเฉินเปลี่ยนเสื้อผ้าและเตรียมตัวถ่ายทำฉากต่อไป! ท่านนายน้อยต้าหลี่อยากชมฉากต่อสู้!"

"ได้ครับ!" เฉินกวงฮีกังวลและเต็มไปด้วยเหงื่อ แต่เขาก็มีความสุขและดีใจที่เป็นที่ยอมรับของผู้คน ขณะเดียวกันก็มีลมกระโชก เขาวิ่งออกไปแต่งหน้า ไม่แปลกใจที่เขาจะตื่นเต้นมาก เรตติ้งของภาพยนตร์เรื่องนี้ รับประกันได้เลยว่าจะดังขึ้นเรื่อย ๆ

หลังจากที่ท่านนายน้อยต้าหลี่ได้เปลี่ยนแปลงพล็อตเรื่อง ดังนั้นจึงมั่นใจได้ว่าเขาจะได้รับผลประโยชน์เพิ่มขึ้นอย่างมากเช่นกัน ถ้าตอนนี้เขาไม่ทำงานให้ขยันขันแข็ง แล้วเวลาใดจะเหมาะสมไปกว่านี้

หลินห่าวเริ่มเล่าให้หงต้าหลี่ฟังเกี่ยวกับเรื่องราวของฉากต่อสู้นี้ "ในฉากต่อสู้นี้จะมีศัตรูตามมาทันตัวเอกแล้วก็เริ่มต่อสู้ หลังจากต่อสู้ไประยะหนึ่ง นางเอกก็เข้าร่วมการต่อสู้ด้วย"

มันเป็นเพียงฉากต่อสู้ที่เรียบง่ายและตรงไปตรงมา ไม่มีอะไรจะอธิบายมากนัก หลินห่าวอธิบายเพียงไม่กี่ประโยคและหงต้าหลี่ก็เข้าใจได้ทันที

เมื่อเฉินกวงฮีเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ ก็เริ่มการถ่ายทำ การออกแบบยังคงเหมือนเดิม แต่ฉากนี้ไม่มีเลือด จากมุมมองนี้ ทีมงานยังคงพิถีพิถันมาก ในป่าลึก มีบางอย่างแปลกไป ตัวเอกจัดการเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่ หงต้าหลี่ชื่นชมฉากนี้และให้รางวัล 1,000 หยวนต่อคน!

ภายในป่า พระเอกกำลังฝึกฝนศิลปะการต่อสู้และเขาก็ได้ถือคัมภีร์ "เก้าสุริยะเทวสิทธิ์" ไว้ ซึ่งหงต้าหลี่เป็นคนเพิ่มพล็อตเรื่องนี้ขึ้นมา และทันใดนั้นวายร้ายตัวใหญ่ก็ปรากฎตัวขึ้น วายร้ายตัวนี้มีคาแรคเตอร์การแสดงน้อยมาก มันดูน่าเกลียดมาก เขาถือดาบยาวในมือ ในขณะที่เขากำลังวิ่งไปจนสุดทาง หงต้าหลี่ทรุดตัวลงอย่างใจหาย และเขาก็ทุบโต๊ะทันที "นายขาดนักแสดงรึไง? อย่างน้อยก็ควรหาคนแสดงให้ดีกว่านี้ แม้ว่าเขาจะไม่หล่อเหลา แต่ตัวร้ายตัวหลักก็ไม่ควรดูน่าเกลียดใช่ไหม? เข้าใจที่พูดไหม?"

"ห๊า?" หลินห่าวรู้สึกประหลาดใจ "ทำไมเราต้องหานักแสดงวายร้ายที่หล่อเหลาด้วยล่ะ?"

นี้เป็นฉากต่อสู้ ฉากได้เริ่มขึ้นแล้ว คุณต่อยฉัน ฉันเตะคุณ เอามีดฟัน ทุบด้วยเสา ...

ตาของหงต้าหลี่เกือบจะถลนออกมา "นี่คือฉากต่อสู้แล้วหรอ?"

หลินห่าวงงแล้วก็พูดว่า "ใช่ นี่เป็นฉากสโลว์โมชั่น เมื่อเคลื่อนไหวเร็ว มันจะต้องเพิ่มเอฟเฟกต์แสงและเงาและระเบิดรอบ ๆ เมื่อเอฟเฟกต์สุดท้ายโผล่ออกมา มันจะสวยมาก! มันจะเป็นอะไรที่เพอร์เฟค!" เขามั่นใจในทักษะผู้กำกับของเขา เขาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาและเปิดคลิปวิดีโอฉากต่อสู้ให้หงต้าหลี่ดู "ท่านนายน้อย ดูนี่สิ เป็นยังไงล่ะ?"

หงต้าหลี่ก็ได้ดู ไม่มีคำพูดใด ๆ ออกจากปากของเขา มันไม่มีอะไรน่าสนใจเลย แต่หลินห่าวกลับภูมิใจ มู่ซีเซียวที่ยืนอยู่ข้าง ๆ พวกเขาก็พูดว่า "นี่หรอที่เรียกว่ากังฟู? ทั้งหมดนี้ใช้เทคนิคคอมพิวเตอร์ใช่ไหม?"

"ทำไมถึงเรียกว่ากังฟูไม่ได้ล่ะครับ?" หลินห่าวไม่มีความสุข "ฉากนี้ดังมากในอุตสาหกรรมการถ่ายทำหนังทั้งหมดเลยนะ ในตอนนั้นฉากนี้ได้รับคำชมมากมายและเรายังได้รางวัลภาพยนตร์เอฟเฟกต์ยอดเยี่ยมแห่งปีด้วย!"

หงต้าหลี่ถอนหายใจ "จริง ๆเลย ..."

จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นและทุกคนก็รู้สึกกลัวทันที เขาพูดว่า "นาย! ผู้กำกับหลิน นายช่วยบังแดดให้หน่อย! พี่เซียว พี่และลุงหวังไปฝึกต่อสู้ให้ดูหน่อยสิ! ทำให้ดีล่ะ อย่าปล่อยให้คนอื่นดูถูกเรา!"

มู่ซีเซียว: "รับทราบ!"

กีเซอร์หวัง: "แน่นอน ลุงจะแสดงทักษะของลุงให้ดูเอง!"