ตอนที่แล้วบทที่ 39 แล้วการเลี้ยงเฮลฮาวด์ละ
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 41 ไม่มีชื่อ

บทที่ 40 สุนัขปีศาจ


บทที่ 40 สุนัขปีศาจ

ย้อนกลับไปในสมัยเรียนมหาวิทยาลัยรอยเคยเลี้ยงสุนัขพันธุ์เฟรนช์บูลด็อกไว้ในหอพักของเขาอย่างลับๆ สุนัขชนิดนี้น่ารักจริงๆแม้ว่ามันจะเป็นสนัขพันธ์ุเล็กแต่ก็มีนิสัยที่เรียบง่ายกล้าหาญและยังภักดีมาก รอยรักมันมากจนถึงกับยอมทำข้อตกลงและจ่ายเงินใต้โต๊ะให้กับหัวหน้าหอพักสำหรับสุนัขตัวน้อยตัวนั้น

แต่หลังจากที่เขาเรียนจบเขาจำเป็นต้องมอบมันให้เพื่อนของเขาเลี้ยงดูแทนเนื่องจากภาระผูกพันในการทำงาน อย่างไรก็ตามเขาจะไปเยี่ยมเจ้าหนูน้อยเป็นครั้งคราว ซึ่งเจ้าตัวเล็กยังคงสามารถจดจำรอยในฐานะเจ้าของเดิมได้ไม่ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหนก็ตามเมื่อนึกถึงเรื่องนี้ก็ทำให้รอยอารมณ์ดีขึ้นมาก

ดังนั้นเมื่อรอยคิดถึงสัตว์เลี้ยงความคิดสิ่งแรกที่เขานึกถึงก็คือสุนัขตัวเล็กๆ

แต่รอยไม่สามารถวาดลูกสุนัขตัวน้อยที่ไร้เดียงสาได้ อย่าลืมว่าเขาอาศัยอยู่ในก้นบึ้งของโลกปีศาจ ความรู้สึกของสุนทรียภาพที่นี่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงกับโลกที่สงบสุข เฟรนช์บูลด็อกตัวน้อยผู้น่ารักจะติดพันกับความตายแน่นอนหากว่ามันต้องมาอยู่ที่นี่และมีเพียงลักษณะที่ดุร้ายเท่านั้นที่จะลดโอกาสที่จะถูกรังแกได้ รอยยังต้องพาสัตว์เลี้ยงเดินทางไปด้วยกันและเขาคงไม่ต้องการให้มันถูกฆ่าหลังจากที่มันเกิดได้ไม่นาน

ดังนั้นแล้วรอยจึงตั้งใจวาดภาพของสุนัขสามหัวที่ดุร้าย!

ในตำนานที่เกี่ยวข้องกับเทพเจ้ากรีกเฮลฮาวนด์สามหัวนามเซอร์เบอรัสเป็นผู้คอยปกป้องทางเข้าสู่ยมโลกให้แก่เทพเฮเดส รอยไม่รู้ว่ามีปีศาจที่คล้ายกันกับเซอร์เบอรัสอยู่ในอเวจีหรือไม่ แต่ไม่ว่ายังไงมันก็ไม่สามารถป้องกันไม่ให้รอยตั้งชื่อนี้ได้

หากพูดตามหลักเหตุผลแล้วการใช้ชิ้นส่วนวิญญาณของกาเบรียลสร้างสิ่งมีชีวิตที่เกี่ยวข้องกับพลังศักดิ์สิทธิ์น่าจะดีที่สุดแต่นั่นจะทำให้เกิดปัญหาเดียวกันกับก่อนหน้านี้ รอยยังอยู่ในนรกและสิ่งมีชีวิตศักดิ์สิทธิ์จะเป็นเสมือนสิ่งแปลกปลอมของโลกปีศาจและคงถูกลุมฉีกเป็นชิ้นๆจากปีศาจทั้งหมดในอเวจี ด้วยเหตุนี้รอยจึงเลือกสร้างสิ่งมีชีวิตเช่นสุนัขจากนรกอย่าง เฮลฮาวด์ แม้ว่าคุณสมบัติจะตรงข้ามกับพลังศักดิ์สิทธิ์ก็ตาม

เฮลฮาวนด์ที่รอยวาดออกมามีลักษณะที่น่าเกรงขามมันมี แขนขาที่ทรงพลังร่วมกับกรงเล็บที่แหลมคม ผิวหนังสีแดงสดของมันมีบางส่วนปกคลุมเป็นชั้นเกราะหนาที่มีลักษณะคล้ายแร่ออบซิเดียนสีดำเพื่อเพิ่มการป้องกันและยังมีหางเป็นหัวของงูอีกด้วย หัวทั้งสามดูเหมือนหัวของหมาป่าที่ดุร้ายและมีเขี้ยวที่แหลมคมเรียงตัวกันอยู่ในปาก

การสร้างสิ่งมีชีวิตไม่ได้เสร็จสมบูรณ์ด้วยการวาดภาพเพียงขั้นตอนเดียว นอกจากนี้ยังต้องสร้างโมเดล 3 มิติเพื่อจำลองการเคลื่อนไหวและท่าทางพื้นฐานหลายๆอย่างเช่น การเดิน การวิ่ง การกัด ฯลฯ สิ่งเหล่านี้มันค่อนข้างซับซ้อนแต่รอยก็ยังคงอดทนและตั้งใจทำงานกับมันเป็นเวลายาวนานตลอดทั้งสัปดาห์ก่อนที่ขั้นตอนที่จำเป็นทั้งหมดจะเสร็จสมบูรณ์

สุดท้ายรอยได้กำหนดคุณลักษณะและคำอธิบายความต่างๆของเฮลฮาวนด์สามหัวดังนี้

เฮลฮาวนด์สามหัวที่มีลักษณะนิสัย ภักดี ดุร้ายแต่เชื่อฟัง มีความอยากรู้อยากเห็น มีความเชื่อมั่นที่แข็งแกร่งและเฉลียวฉลาด สำหรับบุคลิกส่วนใหญ่ของมันเป็นบุคลิกคล้ายกันกับสุนัขพันธุ์เฟรนช์บูลด็อกที่รอยเคยเลี้ยงไว้

โดยเขาตั้งขนาดตัวไว้สูงประมาณ 130 ถึง 140 เซนติเมตรซึ่งเท่ากับขนาดของลูกวัวตัวเล็กๆ และปล่อยให้รายละเอียดส่วนอื่นๆที่เหลือเช่นความแข็งแรงหรือความเร็วเอาไว้เพื่อให้ระบบปรับให้เหมาะสมที่สุด อย่างไรก็ตามรอยระบุทักษะเพียงอย่างเดียวกันสำหรับทั้งสามหัวคือ ทักษะปล่อยลมหายใจ!

หัวทั้งสามสามารถโจมตีด้วยลมหายใจได้ แต่ก็มีความแตกต่างกันจากซ้ายไปขวาคือ ลมหายใจเปลวไฟ, ลมหายใจเยือกแข็ง และ ลมหายใจพิษกัดกร่อน ด้วยวิธีนี้เเฮลฮาวด์สามหัวตัวนี้จะสามารถช่วยรอยในการต่อสู้ได้ในอนาคต

นอกจากนี้เนื่องจากรอยมีปีกปีศาจและสามารถบินได้แล้วเขาจึงกังวลหากต้องแบกเฮลฮาวด์ในทุกครั้งที่ออกเดินทาง ดังนั้นรอยจึงมอบปีกปีศาจคู่หนึ่งและเพิ่มคุณสมบัติในบินให้กับเฮลฮาวด์

สิ่งนี้เทียบเท่ากับเฮลฮาวนด์สามหัวเวอร์ชั่นดัดแปลงอย่างน่าอัศจรรย์ หลังจากใส่รายละเอียดเหล่านี้แล้วก่อนที่จะถึงขั้นตอนสุดท้ายรอยก็ฉุกคิดบางอย่างขึ้นมาและเพิ่มคุณสมบัติเข้าไปอีกอย่างหนึ่ง สามารถเติบโตได้!

รอยเพิ่มสิ่งนี้โดยเฉพาะเพื่อป้องกันกรณีที่หากระบบไม่แก้ไขให้และมันจะจำกัดความแข็งแกร่งที่สามารถพัฒนาได้อีกในอนาคต หลังจากพิจารณาคุณสมบัติหลายอย่างแล้วรอยก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกลังเลใจ เขาไม่รู้ว่าชิ้นส่วนวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ดวงจิ๋วนี้จะเพียงพอหรือไม่ที่จะสร้างเฮลฮาวด์นี้ได้หรือไม่

เพราะเขารู้สึกว่าเฮลฮาวด์สามหัวตัวนี้ดูเหมือนจะมีความสามารถที่แข็งแกร่งมากและชิ้นส่วนวิญญาณที่ได้มาจากหัวหน้าทูตสวรรค์กาเบรียลที่เป็นเพียงเศษวิญญาณชิ้นเล็กๆ ส่วนที่มีค่าที่สุดของชิ้นส่วนวิญญาณนี้คือคุณภาพไม่ใช่ปริมาณของพลังวิญญาณ

แต่ก็ชังเถอะลืมมันไปแล้วมาลองทดสอบใช้งานกันก่อน ฉันจะแก้ไขส่วนอื่นๆทีหลังหากไม่สามารถเป็นจริงได้

หลังจากที่รอยเลือกบันทึกวัสดุทั้งหมดลงบนหน้าจออินเทอร์เฟซของระบบ ภาพวาดต่างๆที่รอยวาดไว้ก็เริ่มหลอมรวมกันเป็นแสงที่หมุนวนเป็นสิ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้นเมื่อรอยใช้ระบบปรับแต่ง ที่น่าสนใจคือนี่เป็นครั้งแรกที่ระบบไม่ได้ตัดสินระดับความสำเร็จในทันทีแต่มีข้อความแจ้งว่า“กำลังดำเนินการปรับแต่ง… 1% … 2% …”

ขั้นตอนการโหลดนั้นช้ามากจนทำให้รอยรู้สึกประหม่าเล็กน้อย

ผ่านไประยะหนึ่งในที่สุดก็ถึง 80% รอยไม่รู้ว่ามันเป็นภาพลวงตาหรือไม่เพราะเขารู้สึกว่ายิ่งใกล้ตัวเลขใกล้ความสำเร็จความเร็วในการโหลดก็จะยิ่งช้าลง

นี่อาจเป็นสัญญาณบ่งบอกว่าไม่สามารถดำเนินการได้สำเร็จรอยคิด เขากำลังตัดสินใจถึงบางส่วนที่จำเป็นต้องแก้ไขและปรับลดความสามารถบางอย่างลง

อย่างไรก็ตามรอยประหลาดใจแม้ว่ามันจะโหลดช้าแต่ในที่สุดมันก็โหลดเสร็จสิ้นลงในช็อตเดียว หลังจากไฟที่หมุนวนบนหน้าอินเทอร์เฟซระบบหายไปรอยก็พบว่าเขารู้สึกถึงน้ำหนักตกลงในมือเบาๆ

มีลูกบอลสีดำลูกเล็กๆอยู่ตรงกลางฝ่ามือของเขา

นี่มัน…ลูกหมา!?

รอย “…”

แล้วเฮลฮาวนด์ของฉัน เซอร์เบอรัสของฉันหายไปไหน! วิญญาณของเทวทูตแลกกับลูกหมาเนี่ยนะ?!

ดวงตาของลูกสุนัขเปิดขึ้นช้าๆภายใต้การจ้องมองที่ตกตะลึงของรอย มันพยายามพยุงร่างอ้วนๆของมันอยู่บนมือขณะที่พยายามลุกขึ้นยืนด้วยความยากลำบาก ในตอนแรกมันมองสังเกตุไปรอบๆอย่างระมัดระวังก่อนที่หัวทั้งสามจะหันมามองตาสบตาเข้ากับรอย

นี่คือเจ้านายของเรา! หลังจากยืนยันสถานะของรอยผ่านการจ้องมองหางสั้นๆของเซอร์เบอรัสก็เริ่มกระดิกทันทีดวงตาทุกคู่ทั้งสามหัวแสดงออกอย่างยินดี

จากนั้นทั้งสามก็ส่งเสียงร้องแปลกๆออกมา

หัวฝั่งซ้าย “บรู๊ววว”

หัวตรงกลาง “วู้!”

หัวทางขวา “โฮ่ง!”

รอย “…”

รอยที่ตัวสูงสองเมตรกำลังนั่งไขว่ห้างพลางอุ้มลูกหมาตัวน้อยยาวประมาณสิบเซนติเมตร เขาไม่รู้ว่าจะตอบสนองอย่างไรกับเข้าหนูตัวเล็กตัวนี้ที่แลบลิ้นออกมาเพื่อทักทายเขา ฉากตอนนี้นั้นค่อนข้างน่าตลก

รอยไม่เข้าใจว่าทำไมเฮลฮาวด์สามหัวที่ทรงพลังที่เขาจินตนาการเอาไว้จึงกลายเป็นลูกหมาตัวน้อยอ้วนไปได้ อย่างไรก็ตามเขามั่นใจว่านี้คือสิ่งที่เขาตั้งใจสร้างออกมาเมื่อเขาสังเกตุเห็นปีกปีศาจคู่เล็กๆบนหลังของเจ้าเด็กนี่!

แล้วมันเกิดอะไรขึ้นกันละ?

รอยเปิดหน้าจออินเทอร์เฟซของระบบออกมาก่อนจะพบว่ามีไอคอนรูปลูกสุนัขปรากฏที่ส่วนท้ายของหน้าจอหลักของเขา เช่นเดียวกับรอยลูกสุนัขตัวนี้ก็มีแผงคุณสมบัติของตัวเองเช่นกัน

เฮลฮาวด์สามหัว

ชื่อ: ไม่มีชื่อ

คุณสมบัติ: ธาตุมืด

เผ่าพันธุ์: สิ่งมีชีวิตที่ไม่รู้จักกำหนดเอง

กรรมสิทธิ์: รอย

อายุขัย: ไม่ทราบ

ความแข็งแรง: 23

ความเร็ว: 20

พลังงานเวทย์มนตร์: 15

กิจกรรม: 17

ทักษะ: ลมหายใจเปลวไฟ, ลมหายใจเยือกแข็ง, ลมหายใจพิษกัดกร่อน

วัสดุที่บรรจุ: ปีกปีศาจ

ความสามารถพิเศษ: ต้านทานพลังศักดิ์สิทธิ์เล็กน้อย

คำอธิบาย: เนื่องจากสิ่งมีชีวิตธาตุมืดตัวนี้ถูกสร้างขึ้นจากวิญญาณที่มีคุณสมบัติศักดิ์สิทธิ์มันจึงมีความทนทานต่อพลังศักดิ์สิทธิ์มาโดยกำเนิด ความเสียหายทั้งหมดที่เกิดจากพลังศักดิ์สิทธิ์จะลดลง 10% ความแข็งแกร่งโดยรวมจะเพิ่มขึ้นตามการเติบโต

ไอเทม: ไม่มีไม่ระบุ

คำอธิบาย: สิ่งมีชีวิตพิเศษที่กำหนดโดยเจ้าของจะมีความภักดีต่อผู้เป็นเจ้านายอย่างแท้จริง

เมื่อมองไปที่ความสามารถของเฮลฮาวนด์รอยก็เริ่มจะเข้าใจเล็กน้อย มันปรากฏในรูปลักษณ์ของลูกสุนัขอาจเป็นเพราะว่ารอยได้ระบุว่ามันสามารถเติบโตขึ้นได้

หรือบางทีคงเป็นปัญหาที่ชิ้นส่วนวิญญาณไม่เพียงพอสำหรับให้กำเนิดเฮลฮาวด์ที่แข็งแกร่งได้ทันที และอีกส่วนนึงดูเหมือนว่าระบบได้คำนวณถึงสิ่งอื่นๆเพราะเขาได้ระบุให้มันสามารถเติบโตได้ ระบบจึงทำให้มันปรากฏตัวออกมาในรูปแบบของทารกและจะค่อยๆเติบโตขึ้นตามแบบที่รอยสร้างไว้เมื่อมันเติบโตเต็มวัย

หลังจากเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นแล้วรอยก็โล่งใจในที่สุด มันถือว่าเป็นสิ่งที่ดีและรอยสามารถยอมรับได้ซึ่งอายุขัยปีศาจของรอยยาวนานมากดังนั้นเขาจึงมีเวลารอให้มันเติบโต

รอยค่อยๆยื่นนิ้วออกอย่างระมัดระวังและลูบหัวของลูกสุนัข มันไม่กลัวเล็บแหลมของรอยหัวทั้งสามพยายามตะเกียกตะกายเพื่อช่วยกันถูมือของรอยและการประสานงานของหัวทั้งสามค่อนข้างดี

เมื่อมองไปที่เจ้าตัวเล็กที่จะกลายเป็นที่พึ่งพาได้ในซักวันรอยก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกดี ทางเลือกของเขาถูกต้องแล้ว

เมื่อรู้สึกถึงความสุขของเจ้านายลูกสุนัขเฮลฮาวด์ตัวน้อยก็กระเด้งตัวสองครั้งบนฝ่ามือและเห่าออกมา

“บรู๊วว!” "แอ่ว!" “โฮ่ง!”

ทำเสียงร้องของเฮลฮาวด์ถึงเป็นเช่นนี้ได้? รอยมีสีหน้าประหลาดๆบนใบหน้าของเขา เขาจำได้ว่าไม่ได้ตั้งค่าเสียงร้องตลกๆแบบนี้ไว้แน่ๆ ทำไมเจ้าหนูถึงส่งเสียงเช่นนี้เมื่อพวกมันเห่าพร้อมเพรียงกัน?

รอยรู้สึกว่าควรจะตั้งชื่อให้กับเจ้าหนูตัวเล็กตัวนี้รอยขบฟันอมยิ้มขณะที่มองตาของมันจากนั้นก็มองไปที่ร่างอ้วนๆก่อนจะเขาตัดสินใจ

“เอาละจากนี้ไปฉันจะเรียกนายว่าเจ้าเสืออ้วน! จำไว้ว่ามีเพียงนายเท่านั้นที่สามารถกลั่นแกล้งผู้อื่นได้ในอนาคตนายจะต้องไม่ปล่อยให้พวกเขารังแกนายได้เข้าใจไหม”

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด