ตอนที่ 15: รอยยิ้มที่น่าสงสารของซึนาเดะ
ตอนที่ 15: รอยยิ้มที่น่าสงสารของซึนาเดะ
ซึนาเดะมองเฉินโม่ที่ปรากฏตัวขึ้นทันที
“ตรานั้นมีบริการกำหนดตำแหน่ง แต่จะมีประโยชน์แค่ตอนแรกๆเท่านั้น” เฉินโม่อธิบายในขณะที่พยายามรักษารอยยิ้มที่สง่างามของพ่อค้าลึกลับ
จากนั้นฮิมาริที่อยู่ในฝ่ามือของเขาก็ดิ้นเล็กน้อยกระโดดออกจากมือของเฉินโม่พยายามทำให้น้ำในร่างกายของเธอแห้งและส่งเสียงอย่างโกรธเกรี้ยวไปที่เฉินโม่
ใช้ประโยชน์จากความประมาทของเธอและจับเธอไปอาบน้ำ
เจ้านายแกล้งเหมียวเกินไป!
“อย่าสกปรกอีกเลยนะฮิมาริ” เฉินโม่ยื่นมือออกมาอย่างช่วยไม่ได้และโบกมือเบา ๆ
เวทมนตร์จากแฮร์รี่พอตเตอร์เคลียเพียงเสี้ยววินาทีฮิมาริก็กลับมาดูน่ารักขนฟู
และเธอดูพอใจ เธอเดินตามขากางเกงของเฉินโม่ ไปที่ไหล่ของเขาเลียคอของเขาราวกับจะให้อภัยเขา
“แมวตัวนี้ชื่อฮิมาริหรือเปล่า” ความสนใจของ ซึนาเดะ ถูกดึงดูดโดยฮิมาริเล็กน้อย
ท้ายที่สุดเธอเป็นตัวเหม็นที่น่ารักจริงๆ
“ใช่ฮิมาริเธอค่อนข้างซุกซน” มือของเฉินโม่ลูบหัวเล็ก ๆ ของฮิมาริเพื่อแลกกับแมวที่สบายตัว
ซึนาเดะมองเฉินโม่ในเวลานี้โดยไม่มีรูปลักษณ์
อำพราง
ดูเหมือนว่าเธอจะมีความเข้าใจใหม่ในตัวของเขาแม้ว่าเขาจะเป็นนักธุรกิจลึกลับจากโลกอื่น แต่เขาก็ดูแลสัตว์เล็ก ๆ อย่างไม่คาดคิด
“ตกลงแล้วคุณซึนาเดะ” เฉินโม่ปรับลุคใหม่ให้ตัวเองซึนาเดะพูดด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย“ฉันไม่รู้คราวนี้คุณซึนาเดะต้องการขวดโหลระดับ 2 กี่ชุด?”
“ฉันสามารถซื้อไหระดับ 2 ได้เท่านั้นหรอ” มือของซึนาเดะ ฃบีบหน้าอกของเธอดูไม่ค่อยพอใจ
“คุณเป็นสมาชิกแล้ว คุณเลยไม่สามารถซื้อขวดโหลระดับ 1 ได้อีกต่อไปและคุณต้องซื้อขวดโหลระดับ 2 50 ชุดก่อนจึงจะซื้อขวดโหลระดับ 3 ได้” เฉินโม่อธิบายนี่คือกฎที่กำหนดขึ้นเองของเขา
แต่หลังจากพูดกฎแล้วก็ต้องปฏิบัติตามประโยคเดียวกันอย่าให้คนรู้ว่าเขาคือเจ้านาย
“ลำบากขนาดนั้นเลยเหรอ” ซึนาเดะขมวดคิ้วแน่น แต่แน่นอนว่าเธอไม่ได้สนใจเฉินโม่
“แล้วคุณซึนาเดะ ต้องการซื้อกี่ชุด?” เฉินโม่ถามอีกครั้ง
จากนั้นเขาก็เห็นซึนาเดะยืดตัวตอบ
“5 ชุด?” เฉินโม่เสียใจเล็กน้อยเขาทำธุรกิจขนาดใหญ่ในช่วงสองวันที่ผ่านมาและ 5 ชุดมีน้อยเกินไป
"5" ซึนาเดะแก้ไขอย่างเงียบ ๆ
“…” เฉินโม่ตกตะลึง
เท่าไหร่?
5?
เขาใช้ไปหลายหมื่นแต้มธุรกรรมไม่นานมานี้แต่เมื่อเขาย้ายมาที่โคโนฮะ กลับกลายเป็นธุรกิจ 5 ขวดโหล?
“หน้าของนายเป็นอะไร” ซึนาเดะพูดด้วยความมั่นใจและภูมิใจในตัวเอง“ใครบอกให้ขวดโหลของนายแพงขนาดนี้กันละ”
“แต่ขวดของเรามันสุดยอดมากมันคุ้มค่า” เฉินโม่ไม่รู้ว่าการแสดงออกของเขาควรเป็นอย่างไร หลังจากกลับมาที่โคโนฮะเขาก็ยังคงยากจนอยู่แล้วทำไมเขาถึงต้องกลับมา
เขาตัดสินใจที่จะให้ซึนาเดะตื่นเต้น
“คุณซึนาเดะ หากยอดการทำธุรกรรมไม่ถึงภายในช่วงเวลาหนึ่งสมาชิกอาจถูกถอนออก เมื่อถึงเวลาฉันกลัวว่าจะต้องซื้อใหม่จากขวดระดับ 1 สิ่งที่สำคัญที่สุดคือใช่ ... อาจไม่สามารถติดต่อฉันได้อีกต่อไป”
หลังจากพูดแบบนี้ดวงตาของซึนาเดะก็กลายเป็นอันตรายขึ้นมาทันที
“ฉันหมายความว่าฉันอาจจะอยู่ในโลกอื่น” เฉินโม่กางมือของเขาใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยการทำอะไรไม่ถูก
“หืมนำไหมา!” ซึนาเดะกัดฟันพูดอย่างดุเดือด
เฉินโม่ไม่ได้สังเกตเห็นอันตรายเลบเขาค่อย ๆโบกคทาในมือ
ขวดโหลระดับ 2 จำนวน 5 ขวดปรากฏต่อหน้าพวกเขา
แน่นอนเขาก็เอาเงินไปด้วย
แม้ว่าธุรกิจห้าขวดจะไม่ขาดทุน แต่ก็ไม่มีความสำคัญมากนักเมื่อเทียบกับธุรกิจที่ เฉินโม่ ทำในสองวันที่ผ่านมา
แต้มธุรกรรม 20ล้านแต้ม ซึ่งเป็นแต้มธุรกรรมที่เฉินโม่เป็นเจ้าของในปัจจุบัน
ในเมืองนั้นมีสี่ตระกูลที่มีอำนาจและนักธุรกิจขนาดเล็กและขนาดกลางทำให้เขาได้รับผลกำไรมากกว่า 20-21 ล้านแต้มธุรกรรมในวันนี้ยังคงซื้อ "ประตูขออาศัย" และแต้มธุรกรรมที่เหลือหลังจากซื้อฮิมาริ
เปรียบเทียบ โคโนฮะซันนินเจ้าหญิงเซนจู
เฉินโม่ตระหนักอาจมีการเบี่ยงเบนบางอย่างในการเดาครั้งแรกของเขา
นินจาส่วนใหญ่ไม่ได้ยากจน นี่เป็นเรื่องจริงอย่างแน่นอน อย่างไรก็ตามนินจาแสวงหาความแข็งแกร่งให้ตัวเอง ส่วนใหญ่ความอยากได้เงินจะไม่แรงเกินไป คนที่รวยจริงจะเป็นเพียงคนธรรมดา
อย่างไรก็ตามนี่ไม่ได้หมายความว่านินจาไม่มีมูลค่าการซื้อขายนอกจากเงินแล้ว
นินจามีคาถาความรู้ประสบการณ์และแม้แต่พลังชีวิตคุณค่าของสิ่งเหล่านี้ก็ไม่น้อยเช่นกัน
และ…ปากของเฉินโม่เกิดรอยยิ้มที่มองไม่เห็น
หลังจากตระหนักถึงความสำคัญของเงินแล้วนินจาที่น่าทึ่งเหล่านั้นจะใช้วิธีการใดเพื่อให้ได้มาซึ่งเงินทุนในการทำธุรกรรมเขาเริ่มที่จะมีความคาดหวังบางอย่าง
ณ ขณะนี้
ซึนาเดะ ตรงหน้าเขากำลังจ้องมองไปที่ขวดโหลทั้งห้าขวดมีสีหน้าของเธอดูประหม่าเล็กน้อย
แม้ว่ามันจะเป็นเพียงขวดโหลระดับ 2 ก็ตาม
แต่มันก็เป็นไปได้ที่จะได้สิ่งดีๆเธอยื่นมือออกไปเมื่อเธอกำลังจะแตะเธอก็ดึงมือกลับมา
“ชิซึเนะมานี่”
"ฮะ?" ชิซึเนะผงะ
“ไม่ต้องรอนานโชคของเธอควรจะดีกว่าของฉันเสมอ” ซึนาเดะก้าวออกไปโดยตรงและไม่ยอมรับว่าเธอโชคร้าย
“แต่ครั้งที่แล้ว ท่านซึนาเดะ…” ชิซึเนะมองการแสดงออกของซึนาเดะเธอเชื่อฟังและหุบปากอย่างจริงใจตอนนี้ถึงคราวที่เธอต้องประหม่า
เฉินโม่หัวเราะเยาะฮิฮิและไม่พูดอะไร เมื่อเปิดขวดความรู้สึกตึงเครียดและความคาดหวังก็เป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งของขวดโหล
ในที่สุดชิซึเนะก็หลับตาและเปิดขวดแรก
ข้างในมีขวดยาสีแดงสด
“ยารักษาอีกแล้วเหรอ” ซึนาเดะจำมันได้ในพริบตา
“นี่ไม่ใช่อุปกรณ์ในขวดโหลระดับ 1 เหรอ” ชิซึเนะมองเฉินโม่ด้วยดวงตาของเธอเบิกกว้างและโกรธเคือง “ไหมูลค่า 500,000 เรียลสามารถเปิดได้ของในขวดระดับ 1 ได้งั้นหรอ”
ยารักษาโรคเป็นสิ่งที่ดีแต่อย่างไรก็ตามค่านี้ไม่ดีเกินไปแม้แต่ตัวละครอย่างชิซึเนะก็มีความรู้สึกหดหู่จนอยากร้องไห้
“โดยธรรมชาติแล้วมันไม่เหมือนกัน” เฉินโม่ยิ้มเล็กน้อย“เนื่องจากเป็นซีรี่ส์ยาจึงขาดไม่ได้ทุกชนิดของยา แต่ประสิทธิภาพของยาจากขวดระดับ 2 นั้นสูงกว่ายาระดับ 1 สิบเท่า กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือได้ประสิทธิภาพที่ดีขึ้น - เราไม่ใช่พ่อค้าใจดำ!” ในประโยคสุดท้ายเฉินโม่พูดอย่างเด็ดขาด
ไม่มีทางระบบมีข้อจำกัดเพื่อให้บรรลุธุรกรรมที่สามารถแปลงเป็นแต้มธุรกรรมมูลค่าของรายการธุรกรรมต้องมีอย่างน้อย 20% ของมูลค่าของรายการด้านอื่น ๆ
ขวดโหลระดับ 2 มูลค่า 500,000 เรียลเทียบเท่ากับ 30,000 แต้มธุรกรรม
ต่ำสุดในขวดโหลต้องมีแต้มธุรกรรม 6,000 แต้ม
“ชิซึเนะโชคดีจริงๆ” ซึนาเดะถือขวดยารักษาโรคไว้ในมืออย่างมีความสุขพร้อมกับรอยยิ้มที่น่าสงสารบนใบหน้าของเธอ“สิ่งนี้น่าจะหาได้จากขวดเก่าๆ”