ตอนที่แล้วตอนที่ 64 ป่าลึก
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 66 ตัวล่อ

ตอนที่ 65 เข้าไปด้านใน


ตอนที่ 65 เข้าไปด้านใน

สุดท้ายไนเรลก็ได้แต่อธิบายไปว่าเขาต้องการใช้ยาของพวกมนุษย์ในการรักษาแผลให้ไม่งั้นนิมฟ์เด็กนั้นได้ตายก่อนแน่นอน

ทั้งสองก็มองไปที่ไนเรลและยื่นมือมาในสายตาบกบอกชัดเจนว่าไม่ไว้ใจเขา ไนเรลมองไปสักพักก็เข้าใจว่าเธอจะจัดการทำแผลให้กับนิมฟ์เด็กสาวกันเอง

ไนเรลส่งกล่องยาให้กับทั้งสองตนแต่เขาก็ไม่ลืมที่จะถามออกมา

“เธอใช้เป็น…” ไนเรลถามออกไปที่นิมฟ์สาวทั้งสองที่ดูจะงุนงงกับยาชนิดต่าง ๆ อยู่ ทั้งสองก็ส่ายหัวเหมือนกับจะบอกว่า พวกเธอทำไม่เป็นอยู่แล้ว

ไนเรลได้บอกวิธีการใช้งานยาแต่ละตัวว่าอะไรใช้อย่างไรให้กับทั้งสองตนได้ฟัง

หลังจากที่ทั้งสองจัดการบาดแผลให้กับนิมเด็กเสร็จพวกเขาก็ออกตามหานิมฟ์ตนอื่น ๆ แต่ก็ไม่พบ ซึ่งไนเรลก็ไม่ได้คิดว่าจะพบนิมฟ์ตนอื่น ๆ อยู่แล้ว เพราะถ้ามีตนไหนรอดกลับมาได้พวกเขาก็คงไม่ทิ้งนิมฟ์ตัวน้อยไว้อย่างนี้แน่นอน

ไนเรลพาทุกคนออกไปจากตรงบริเวณนี้ทันที และมุ่งหน้าไปที่ทิศทางหลุมที่ยักษ์เถือนพวกนั้นอยู่

แต่ก่อนจะถึงปากหลุมไม่กี่กิโลเมตรเขาก็หยุดและหาที่พักปลอดภัยให้ทุกคนใด้พัก ส่วนตัวเขาก็ออกไปสำรวจที่ยักเถื่อนอยู่ด้วยตัวคนเดียวจะสะดวกกว่า

เขาลัดเลาะไปตามเงาของต้นไม้อย่างเงียบ ๆ และในที่สุดเขาก็ถึงจุดหมาย ไนเรลที่โผล่มาแค่หัวโดยตัวยังคงซ่อนอยู่ในเงาของต้นไม่มองไปที่ค่ายของยักษ์เถื่อนที่อยู่ด้านหน้า

ด้านนอกของค่ายที่พวกยักสร้างไว้ชั่วคราว ป่าไม้บริเวณรอบถูกถางออกนำไปสร้างเป็นกำแพง

กำแพงค่ายที่สร้างมาจากไม้ทั้งตนตั้งตระหง่านสูงเด่นกว่า 15 เมตร ด้านบนมียักษ์เถื่อนตัวโตที่สูง 4-5 เมตรสลับกันยืนเฝ้าเวรยาม ทุก ๆ 1 ชั่วโมงจะมียักษ์เถื่อนที่เดินลาดตระเวนมองดูโดยรอบ

“กำแพงสูงเกินไปต้องขึ้นไปที่สูง” ไนเรลมองหาต้นไม้สูงที่พอจะปีนขึ้นไปมองค่ายจากทางด้านบนได้และเขาก็เจอเข้าอยู่หนึ่งต้นห่างไปไม่ไกลมากนักมันสูงกว่า 50 เมตรเลยทีเดียว

หลังจากที่ขึ้นมาด้านบนของต้นไม้โดยที่เขาพยายามไม่รบกวนสัตว์กลายพันธุ์ที่อาศัยอยู่ตามต้นไม้ ก็มองไปข้างทางค่ายของยักษ์เถื่อนเพื่อหาธงว่านี้คือเผ่าไหน

“ธงสีแดงเพลิงมีเปลวไฟอยู่ตรงกลาง ไม่ผิดจริง ๆ เป็นของพวกเผ่าอัคคี”

ธงเหล่านี้คือสัญลักษณ์ประจำเผ่าของยักษ์เถื่อน ตามที่เขารู้มา ยักษ์เถื่อนจะแบ่งออกเป็น 3 ชนเผ่าที่ยิ่งใหญ่นั้นก็คือ เผ่าอัคคี เผ่าวารี และเผ่าปฐพี ส่วนเผ่าอื่น ๆ นั้นว่ากันว่าถ้าไม่สูญพันธุ์ก็หลอมรวมกับเผ่าอื่น ๆ ไปหมดแล้ว

เผ่ายักษ์เถื่อนที่ไนเรลกำลังเจออยู่นี้คือเผ่าอัคคีพวกหัวรุนแรงที่เห็นมนุษย์เป็นศัตรูคู่แค้น และโหดเหี้ยมเป็นอย่างยิ่ง ซึ่งก็อาจจะมาจากการที่พวกเป็นเผ่าที่ใช้ไฟ ความโกรธเกรี้ยวของมันจึงอาจจะมีมากกว่าเผ่าอื่น ๆ

ถึงจะพูดแบบนั้นแต่ยักษ์เถื่อนเผ่าอื่น ๆ ก็ไม่ได้มองมนุษย์เป็นมิตรอยู่แล้ว อาจจะเป็นเพราะว่ามนุษย์มีรูปร่างที่คล้ายหรือสืบเชื้อสายมาจาก เผ่าโฮโมที่กักขังพวกมันไว้นานนับหลายปี

เขามองไปที่กองกำลังของยักษ์เถื่อนเผ่าอัคคีก็ยิ่งขมวดคิ้ว เผ่าอัคคีผู้เชี่ยวชาญในการควบคุมธาตุไฟอย่างแท้จริง ตามตัวของมันใส่เกาะเหล็กที่แข็งแกร่ง ดาบที่มีขนาดใหญ่ อาวุธที่ทรงพลังบวกกับรูปร่างของพวกมันแล้วนั้น ต้องใช้มนุษย์ระดับเดียวกันหลายคนถึงจะสามารถล้มพวกมันได้แต่ละตัว

ยิ่งสังเกตดูเขาก็ยิ่งคิดว่าทำไมมนุษย์ก่อนที่จะเกิดเรื่องทำไมถึงไม่สามารถตรวจพบโลกใต้พิภพที่กักขังยักษ์เถื่อนพวกนี้ได้กัน หรือพวกเขาอาจจะตรวจพบแล้วแต่ไม่มีใครยอมรับอย่างทฤษฎีโลกกลวง หรือไม่ก็ไม่มีการเปิดเผยออกมา

ไนเรลรีบส่ายหัวทิ้งความคิดไร้สาระพวกนี้ไป เขาต้องหาว่านิมฟ์ราชินีได้ถูกกักขังไว้ไหน และเขาก็เจอเข้ากับสิ่งก่อสร้างที่เหมือนกับคุก มันเป็นกรงเหล็กที่กักขังนิมฟ์ไว้ ภายในมีนิมฟ์ถูกขังไว้กว่า 70 ตน แต่มันไม่ได้มีแค่นิมฟ์เพราะกรงข้าง ๆ กลับมีมนุษย์ขังอยู่ด้วย

มนุษย์ทั้งหมดถูกเปลื้องผ้าออกขังอยู่ในกรงไม่ต่างจากสัตว์ ด้านข้างมีเหล่ายักษ์เถื่อนที่กำลังทรมานมนุษย์เหล่านั้นเล่นอยู่

ดูเหมือนว่านิมฟ์จะได้รับการปฏิบัติที่ดีกว่ามนุษย์มาก

นอกจากบริเวณที่ขังแล้วด้านข้างยังมีหลุมที่เต็มไปด้วยศพที่มีทั้งมนุษย์ถูกโยนลงไป

เมื่อเห็นเป้าหมายของเขาแล้วว่าอยู่ตรงไหนไนเรลก็ถอยกลับมาออก หาที่นิมฟ์ทั้งสามหลบซ่อนอยู่

“เจอ...หรือไม่?” นิมฟ์ผู้พี่ถามออกมาด้วยความเป็นห่วง ในความกังวลของเธอกลัวว่า นิมฟ์ทั้งหมดจะถูกฆ่าทิ้งไปแล้ว

“เจอนิมฟ์ทั้งหมดถูกขังไว้ภายในค่าย เย็นนี้ฉันจะลอบเข้าไปช่วยทุกคนออกมา” ไนเรลต้องการที่จะรอให้มืดก่อนซึ่งความสามารถ [เงา S] ของเขาถึงจะให้ได้อย่างเต็มที่

หลังจากที่ดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้า เงาของผืนป่าเริ่มบดบังค่ายของยักษ์เถื่อนที่ถูกจุดคบเพลิงวางไว้ตามจุดต่าง ๆ

เหล่าทหารยามที่เฝ้าอยู่ตามกำแพงค่ายกำลังมองไปด้านนอกของค่ายที่มีแต่ความมืด

“เจ้าคิดว่าพวกมนุษย์นั้นจะมีประโยชย์อะไรหรือไม่ ทำไมนายท่านถึงต้องการสอบปากคำพวกมัน สู้ฆ่ามันทิ้งไปเสียดีกว่ามนุษ์ที่น่ารังเกรียจเหมือนกับพวกโฮโม”

“เจ้าโง่สิ่งที่ท่านเลฟอนต้องการคือข้อมูล พวกเราถูกกักขังนานเกินไป ดังนั้นจึงไม่รู้ว่าด้านบนผืนดินเปลี่ยนไปมากแค่ไหนแล้ว อีกอย่างดูเหมือนมนุษย์จะมีเทคโนโลยีที่กล้าวหน้ากว่าพวกเรามาก”

“มนุษย์ที่แสนอ่อนแอนั้น แค่เด็กในเผ่าเราก็สามารถขยี้พวกมันได้แล้ว จะไปกลัวทำไม...”

ในขณะที่ยักษ์เถื่อนกำลังคุยกันอยู่นั้นมันก็หารู้ไม่ว่าไนเรลได้กระโดดเข้าไปในเงาผ่านเข้าค่ายของพวกมันไปแล้ว

ไนเรลกระโดดผ่านเงาไปเรื่อย ๆ จนไปหยุดอยู่ที่กรงที่ซึ่งขังนิมฟ์ไว้ ทุกอย่างนั้นดูง่ายดายเป็นอย่างมาก

แต่เขาก็ยังไม่ออกมาจากเงาเพราะจะต้องจัดการกับยักษ์เถื่อนขั้น 3 ทั้งสองตัวที่เฝ้าที่นี่ก่อน

“เฮ้ เจ้าว่าเมื่อไหร่กองทัพของเผ่าอัคคีพวกเราจะขึ้นมาจากหลุมสักที ข้าอยากจะไปฉีกเลือดเนื้อของมนุษย์เต็มทีแล้ว” ยักษ์เถื่อนที่ชื่อว่า  ราฟ หันมาถามเพื่อนของมันที่ตอนนี้ก็ยืนเฝ้ายามด้วยกัน

แต่มันก็ไม่มีเสียงตอบกลับมาเลยเมื่อมันหันกลับไปมองก็ไม่เห็นเพื่อนของมันอยู่แล้ว

“บัดซบหนี เจ้าหนีไปแอบหลบตรงไหนอีก” ราฟคิดว่าเพื่อนยักษ์ของมันหนีไปนอนตนเดียวอีกแล้ว แต่นั้นก็เป็นคำพูดสุดท้ายของมันเพราะเมื่อพูดประโยคนั้นจบก็รู้สึกว่ามียักเถื่อนยืนอยู่ด้านหลังของมัน

ราฟที่ยังคิดว่าไนเรลเป็นเพื่อนของมัน มันจึงไม่ได้ทันระวังตัว จนโดนมือขนาดใหญ่ซึ่งเป็นมือของไนเรลที่ใช้ความสามารถ [ร่างไททัน B] ขยายใหญ่ตัวเองกว่า 4 เมตร

จับล๊อคปิดปากและใช้ความสามารถ [นิ้วเหล็กในพิษ A] ต่อยเข้าไปที่หน้าอกตรงเข้าสู่หัวใจของราฟโดยตรงถึง 3 ครั้ง

ราฟกระตุกเกร็งอยู่ไม่กี่วินาทีก็ตายเนื่องด้วยพิษที่เข้าสู่งร่างกายเป็นจำนวนมาก หลังจากที่ราฟตายไนเรลก็เก็บร่างของมันเข้าไปในเงาของตนเพราะถึงอย่างไรร่างกายของยักษ์เถื่อนก็ล้ำค่ามาก

ไนเรลที่เดินเข้ามาใกล้ทั้งนิมฟ์และมนุษย์ที่ตอนนี้พากันหวาดกลัวและรู้สึกสับสนว่าไนเรลเป็นตัวอะไร เพราะในตอนแรกก็เป็นมนุษย์ต่อมาก็เป็นยักษ์ แต่กับจัดการฆ่าพวกเดียวกันเอง

แต่แล้วเมื่อไนเรลกลับกลายเป็นร่างมนุษย์ทุกคนก็เดาได้ในทันทีว่าในเรลคงเป็นมนุษย์ชั้นสูง

ส่วนในฝั่งมนุษย์นั้นก็เห็นว่ามีมนุษย์เข้ามาช่วยพวกเขาก็รู้สึกดีใจมากจนตระโกนเรียกให้ไนเรลช่วยทันที

“ช่วยด้วย...นายนะช่วยพวกเราด้วย”

“ในที่สุดก็มีคนมาช่วยพวกเราแล้ว”

“หุบปาก!” ด้วยความกลัวว่าเสียงของคนที่ถูกขังอยู่ด้านในจะส่งเสียงดังจนยักษ์เถื่อนที่อยู่รอบ ๆ รู้ว่ามีคนแอบรอบเข้ามา ไนเรลจึงใช้ความสามารถ [คำบัญชาเผ่าพันธุ์ E] ในการทำให้ทุกคนหุบปากเงียบในทันที

ทุกคนที่ถูกขังอยู่ในกรงเป็นแค่มนุษย์ธรรมดาเท่านั้นดังนั้นพวกเขาจึงเชื่อฟังคำพูดของไนเรลและเงียบปากลงไปในทันที

“ใครคือราชินีเผ่านิมฟ์” ไนเรลถามออกไปแต่นิมฟ์ที่ถูกทั้งหมดก็ไม่มีใครยอมพูดกับเขา

ไนเรลจึงให้นิมฟ์ผู้พี่ที่ติดตามมาด้วยในเงาของไนเรลออกมา ส่วนนิมฟ์ผู้น้องตอนนี้กำลังดูแลนิมฟ์เด็กที่บาดเจ็บอยู่

ทันทีที่นิมฟ์ทั้งหมดเห็นนิมฟ์ผู้พี่ที่ออกมาจากเงาของไนเรลทั้งหมดก็รู้สึกดีใจในทันทีที่เห็นว่ายังมีคนของเผ่าตัวเองรออยู่อีก

หลังจากนั้นเธอก็เหล่าให้นิมฟ์ทุกตัวฟังว่าเธอได้ขอให้ไนเรลมาช่วยทุกคน และเธอก็ต้องการรู้ว่าราชินีนิมฟ์อยู่ที่ไหน

ไนเรลสังเกตจากสีหน้าที่นิมสาวพวกนี้คุยกันด้วยสีหน้าเคร่งเคลียด เขาก็พอจะเดาได้ว่าต้องมีบางอย่างเกิดขึ้นกับราชินีนิมฟ์อย่างแน่นอน

และก็เป็นอย่างที่ไนเรลคิดจริง ๆ เพราะเมื่อนิมสาวหันมาบอกกับเขาว่าราชินีนิมฟ์ถูกจับตัวแยกขังไว้ที่ที่พักของยักษ์เถื่อนที่ชื่อว่า เลฟอน

เมื่อได้ยินชื่อ ยักษ์เถื่อนเลฟอนไนเรลก็ถึงกับอึ้งและหวาดกลัวออกมาทางสีหน้าทันที

“บัดซบทำไมถึงมาเจอมันได้ ทำไมมันปรากฏตัวออกมาเร็วนัก” ไนเรลรีบคิดอย่างรวดเร็วและเขาก็รู้ว่าไม่ใช่เลฟอนที่ปรากฏตัวออกมาเร็ว แต่เป็นเพราะตัวเขามาในจุดที่เลฟอนอยู่ไว้เกินก่อนที่รัฐบาลจะรู้ว่ามียักษ์เถื่อนอยู่

“ต้องฆ่ามัน เลฟอนคือหายนะ”

ไนเรลตัดสินใจที่จะฆ่าเลฟอนทิ้งในทันทีก่อนที่มันจะเป็นอันตรายมากกว่านี้

ถ้าพูดถึงเลฟอนในชีวิตที่แล้วของเขาก็ต้องบอกว่ามันคือหนึ่งใน ยักษ์เถื่อนสายเลือดราชวงศ์ ที่มีความฉลาดและเป็นนักวางแผนผู้เก่งกาจของเผ่าอัคคี

เคยมีอยู่เหตุการณ์หนึ่งตอนที่เลฟอนใช้ยักษ์เถื่อนแค่ไม่กี่ร้อยตนบุกทำลายป้อมปราการของทหารมนุษ์ที่มีมากกว่า 3000 คนได้อย่างง่ายดายโดย มันให้วิธีการ ขุดหลุมเป็นจุด ๆ ที่ใต้กำแพงโดยที่ไม่มีใครรู้จากนั้นก็ใช้ความสามารถในการควบคุมไฟ

จุดระเบิดทำลายฐานรากด้านใต้ปราการจนทั้งปราการเกิดระเบิดลุกเป็นไฟจากใต้ดิน และจากนั้นก็ถล่มลงกลบฝังทหารและปืนใหญ่ทั้งหมดตายไปในครั้งเดียว

หลังจากนั้นเลฟอนก็จัดการฆ่าล้างมนุษย์ที่ยังเหลือรอดอยู่ สำหรับเลฟอนแล้วมนุษย์ก็คือสิ่งที่ควรจะตายไปให้หมด

ยังมีอีกเหตุการณ์ที่เลฟอนใช้เชื้อซอมบี้ให้เป็นประโยชน์วางยาเมืองมนุษย์ จนทั้งเมืองกลายเป็นซอมบี้จนหมด

อย่าได้คิดว่าพวกมันจะถูกเรียกว่ายักษ์เถื่อนแล้วจะโง่เขลา อันที่จริงแล้วพวกมันเรียกตัวเองว่า เผ่าเทพไททัน แต่เพราะความโหดร้ายของพวกมันที่มีต่อมนุษย์จึงเรียกพวกมันว่า “ยักษ์เถื่อน”

เพราะสำหรับมนุษย์แล้วไม่มีใครอยากเรียกปีศาจที่จ้องแต่จะฆ่าพวกเขาว่าเป็นเทพอย่างแน่นอน

ส่วนเรื่องที่มันถูกกังขังไว้ที่โลกใบนี้นั้นก็ไม่มีใครรู้ เพราะไม่มีใครเคยเข้าไปถึงใจกลางของโลกใต้พิภพได้มาก่อน

และที่สำคัญมนุษย์ก็พึ่งรู้ถึงการมีอยู่ของพวกมัน ถึงแม้มนุษย์จะเคยเห็นตามซากปรักหักพังตามที่มนุษย์โบราณวาดไว้ พีรมิด หรือ สิ่งก่อสร้างที่พวกเขาสันนิษฐานว่ามนุษย์ในยุคนั้นไม่มีทางสร้างมันได้

มนุษย์ในยุคปัจจุบันคิดว่าจะต้องมีมนุษย์ต่างดาวช่วยสร้างและถ่ายทอดอารยธรรมให้กับมนุษย์ยุคนั้น แต่ก็ไม่มีหลักฐานที่แน่ชัดจนกระทั้งหลังจากเกิดเรื่องซอมบี้ขึ้น พวกเขาถึงเชื่อว่าเผ่าพันธุ์นั้นก็คือยักเถื่อน และมนุษย์ในยุคนั้นก็คือ พวกโฮโม แต่ทำไม่โฮโมถึงหักหลังยักเถื่อน จนกลายเป็นศัตรูนั้นก็ไม่มีใครรู้ได้

ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาหาคำตอบในเรื่องนี้ เพราะสิ่งที่เขาต้องทำในตอนนี้ก็คือ ฆ่าเลฟอนให้ได้ก่อน

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด