ตอนที่ 108 เจียงหลัวลี่ต้องขอโทษ

​​​​​​​“คุณนอกใจว่าที่ภรรยาในอนาคตของตนเอง และทำสิ่งที่น่าขยะแขยง ไร้ยางอายแบบนี้ได้ยังไง ไม่เพียงเท่านั้น คุณยังไม่รู้สึกละอายใจ แถมยังมาตำหนิ พูดจาสกปรกใส่เมียนเมียนอีก คุณนี่มันไร้ยางเกินไปแล้ว ไอ้หน้าตัวเมีย”

“คุณมีหอยเป๋าฮื้อและปลิงทะเลอยู่ในบ้าน แต่คุณเองที่ยังไม่อิ่ม ทำไมต้องกินของเสียในบ้านด้วย แม้ว่าจะแย่ยังไง คุณก็ควรหาคนที่มีมาตรฐานสูงกว่าคนเก่าหน่อยนะ ไม่ใช่คลำแล้วไม่มีหางก็เอาไม่เลือก”

คำพูดของเจียงหลัวลี่นั่นหยาบคายเป็นอย่างมาก เธอยังคงพูดจาตำหนิเขา ขณะที่ใบหน้าของซูเจ๋อเปลี่ยนไปอย่างน่าเศร้า

เขาโกรธมากจนเส้นเลือดสีเขียวปูดขึ้นบนหน้าผากของเขาจะระเบิดออกมา เขากัดฟันพูด

“เจียงหลัวลี่ ผมต้องการให้คุณถอนคำพูด และขอโทษผมเดี๋ยวนี้”

เจียงหลัวลี่ ถามด้วยความไม่ยอมความ

“ทำไมฉันต้องถอนคำพูดเหล่านั้นด้วย หรือมันไม่จริง”

ซูเจ๋อโกรธมาก สายตาของเขาคุกคาม

“ได้ ถ้าเธอไม่ยอมถอนคำพูด เธอได้เห็นดีแน่”

หลังจากพูดจบเขาก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาและกดเบอร์โทรออก

ในไม่ช้าบอดี้การ์ดหลายคนก็เข้ามา

เจียงหลัวลี่ตระหนักถึงฐานะปัจจุบันของตนเอง เธอรู้สึกกระวนกระวายเล้กน้อย

เธอก้าวถอยหลัง

“ซูเจ๋อ คุณกำลังจะทำอะไร”

“ขอโทษซะ” ซูเจ๋อกำลังคุยกับเธอ แต่สายตาของเขาจับจ้องไปที่เฉียวเมียนเมียน

“ขอโทษผม สำหรับสิ่งที่คุณเพิ่งพูดไปซะ”

“ไอเชี่ย นาย ซูเจ๋อ นายนี่มันขยะจริง ๆ”

เจียงหลัวลี่กัดฟันของเธอและพูดอย่างจริงจังว่า

“คุณไม่กล้ายอมรับความจริงที่ตนเองได้ทำลงไปเหรอ? ฉันไม่เคยพบเคยเห็นผู้ชายอย่างคุณมาก่อนเลยจริง ๆ”

ในฐานะคุณชายใหญ่ทายาทตระกูลซู เขาเติบโตขึ้นมาด้วยความเคารพและไม่มีใครกล้าดุด่าเขาเช่นนี้

เจียงหลัวลี่ คนนี้คิดว่าเพียงเพราะเธอเป็นเพื่อนร่วมชั้นของเฉียวเมียนเมียน เธอจะสามารถทำได้ทุกอย่างที่ต้องการได้เหรอ

เขาจะสอนบทเรียนให้เธอในวันนี้เอง

“ซูเจ๋อ นายกล้าดียังไง”

เฉียวเมียนเมียนก้าวไปยืนขวางตรงหน้าเจียงหลัวลี่ เพื่อขัดขวางเธอและมองไปที่ซูเจ๋ออย่างเย็นชา

“นายใหญ่แห่งตระกูลซูกล้าลงมือกับผู้หญิงในที่สาธารณะ คุณไม่รู้จักอับอายบ้างรึไง”

ซูเจ๋อเห็นเธอก้าวออกไปเพื่อกั้นกลาง ดวงตาที่ขุ่นมัวของเขาก็หรี่ลง

“เธอเป็นคนพูดนอกในที่สาธารณะก่อน ถ้าผมไม่สอนเธอวันนี้ เธอจะไม่รู้ฐานะของตนเอง”

“เธอพูดแล้วยังไง”

ดวงตาของเฉียวเมียนเมียนเต็มไปด้วยความประชดประชัน

“เธอแค่พูดความจริง ฉันบอกเธอเรื่องเหล่านั้นเอง ถ้าคุณคิดว่าเธอควรได้รับการสั่งสอน คุณไม่ต้องสั่งสอนฉันด้วยหรือ”

ซูเจ๋อบีบริมฝีปากแน่นและลดมือลง

ใบหน้าของเขายังคงโกรธและน้ำเสียงของเขาก็เย็นชา

“เมียนเมียน ผมจะไม่ถือสาคุณ แต่เจียงหลัวลี่ต้องขอโทษและถอนคำพูด”

“ฉันไม่ขอโทษคุณหรอก”

เจียงหลัวลี่กำหมัดแน่น

“ทำไมฉันต้องขอโทษคนขี้โกงอย่างคุณด้วย เมียนเมียนอยู่กับคุณมาหลายปีแล้ว แต่คุณไม่ได้ทรยศเธอเท่านั้น ตอนนี้คุณยังดูถูกเธอมาก ซูเจ๋อคุณไม่ใช่มนุษย์เลย อยากจะทำอะไรกับฉันก็เชิญ ฉันไม่กลัวหรอก ยังไงซะคนขี้โกงอย่างคุณก็ไม่มีจิตสำนึกอยู่แล้ว เรื่องธรรมดาที่จะเอาชนะผู้อื่นเพื่อแก้แค้นล่ะสิท่า”

เจียงหลัวลี่เสียงดังมาก

พนักงานที่แผนกต้อนรับและลูกค้าบางคนที่เดินผ่านไปมาได้ยิน

เมื่อพวกเขาได้ยินเธอพูดว่า “ทุบตีผู้อื่น” พวกเขาก็หันมาสนใจซูเจ๋อ

มีคนกระซิบวา

“คุณชาย ทายาทตระกูลซูไม่ใช่เหรอ เรื่องที่ผู้หญิงคนนั้นพูดเป็นเรื่องจริงหรือเปล่า”