ระบบใช้จ่าย ตอนที่ 106

ติดตามเป็นกำลังใจให้ผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay

บทที่ 106: การยืนยัน

"ฮิฮิ แน่นอน" หงต้าหลี่รู้สึกอารมณ์ดีมากในตอนนี้ "ฉันไม่เคยพูดคำๆหนึ่งมาก่อนเหรอ? เมื่อเราอารมณ์ดีและมีความสุข เราก็จะพบกับสิ่งที่ดีๆแน่นอน! ในที่สุดเธอเชื่อฉันรึยัง?"

"เชื่อ ฉันเชื่อแล้ว!" ถังมู่ซินพูดพร้อมกับพยักหน้าอย่างรุนแรง "มาเริ่มกันเถอะ!"

"แน่นอน" หงต้าหลี่ยิ้มและเดินไปที่ฉี่ฉี่และเอาแขนกอดคอฉี่ฉี่พร้อมกับหัวเราะราวกับว่าเขาเป็นมืออาชีพด้านการตลาดมากว่า 10 ปี "พี่อ้วน ฉันมีงานดีๆสำหรับนายด้วยนะ นายอยากทำไหม? มีอาหารและที่พักและเงินเดือน 5,000 หยวนให้ทุกเดือน และได้รับผลประโยชน์อื่น ๆ อีกมากมาย หากนายทำงานได้ดี อย่างที่กล่าวไป นายจะไม่ลำบาก! ฉันเชื่อว่านายจะใช้เวลาไม่นานก่อนที่นายจะได้เลื่อนตำแหน่งเป็นผู้จัดการทั่วไปและอาจจะเป็นซีอีโอเชียวนะ จากนั้นนายจะมีผู้หญิงแบบไหนก็ได้ตามที่นายชอบ ลองคิดดูสิ นายไม่รู้สึกตื่นเต้นบ้างเหรอ?"

"รวมค่าอาหารและที่พักแล้ว ได้ 5,000 หยวนต่อเดือน! และสิทธิประโยชน์อื่นๆอีก!" ฉี่ฉี่ตัวอ้วนก็ได้หายใจแรง เขาหายใจฟึดฟัดออกจากรูจมูกของเขา "ทำงานดีก็อาจจะได้เลื่อนขั้นเป็นผู้จัดการทั่วไปและอาจได้เป็นซีอีโอ นี้มันคือเส้นทางที่สวยงามชัดๆ! ผมพร้อม! พี่ใหญ่ต้าหลี่ โปรดชี้นำผมด้วยครับ อ๊ากกกก!"

"โอเค!" หลังจากตอบรับและยืนยัน หงต้าหลี่ก็กระซิบใส่หูของเขาว่า “ก่อนอื่นนายต้องออกจากงานปัจจุบันของนายก่อนนะ แล้ว…หลังจากนั้น…เข้าใจไหม?”

"เข้าใจแล้วครับ! แน่นอน ผมจะทำตามที่คุณพูด!" ฉี่ฉี่พยักหน้าราวกับว่าชีวิตของเขาขึ้นอยู่กับมัน "ผมจะออกจากงานปัจจุบันก่อน!"

"นี่คือทิปเงินสำหรับนาย" หงต้าหลี่ชี้ไปที่เงินจำนวนหนึ่งหมื่นที่อยู่บนพื้น "10,000 หยวน นี้เป็นค่าชดเชยสำหรับการลาออกจากงานปัจจุบันของนาย ฮ่าฮ่าฮ่า ไปกันเถอะ" เมื่อเขาบอกว่าเขากำลังจะจากไป เขาก็ไม่หันกลับมามองอีก เขาไม่ได้สนใจที่จะมองหรือหยิบสร้อยทอง,กุญแจรถ และ กุญแจบ้านบนพื้น เป็นธรรมชาติที่ผู้ติดตามจะเก็บและรักษาไว้ให้แทน

…

เวลาผ่านไปเรื่อยๆ และในไม่ช้า ในตอนนี้ก็เป็นเวลากลางคืน

สถานีโทรทัศน์เทียนจิง ห้องผู้อำนวยการ

ผู้อำนวยการหวางกำลังนั่งอยู่บนโซฟาหนังและจิบชาในมือซ้าย ในขณะที่ถือโทรศัพท์มือถือไว้ "อัยยา ผู้จัดการจ้าว ฉันรู้ว่าการจัดเรตติ้งของละครทีวีมันก็ดี แต่ฉันก็ไม่สามารถทำอะไรได้หรอกนะ เวลามันแน่นเกินไปและแน่นมากๆ ลองคิดดูสิ ช่วงเวลาทองนั้นมีเพียงสองชั่วโมงเท่านั้น คือช่วง 20.00 น. ถึง 22.00 น. ทุกคนกำลังต่อสู้เพื่อแย่งชิงช่วงเวลานี้ ฉันทำอะไรกับมันไม่ได้จริงๆ"

อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ ผู้จัดการจ้าวรีบพูดว่า "ผู้อำนวยการหวาง คุณต้องช่วยผมนะ! ผมรับประกันได้เลยว่าสำหรับช่วงซีรี่ส์ เรตติ้งจะพุ่งอย่างแน่นอน ผมไม่กล้าพูดว่าเรตติ้งมันจะไปได้สูงแค่ไหน แต่จะเข้าถึงผู้ชมได้ 2 - 5 % แน่นอน ถ้าซีรี่ย์ของผมมีเนื้อเรื่องที่น่าติดตามและแปลกใหม่ ถ้าได้ออกอากาศในช่วงเวลาทอง มันก็จะดีสำหรับสถานีเช่นกัน!"

"งั้นเหรอ ... " ผู้อำนวยการหวางคิดอีกครั้งและพูดว่า "ผู้จัดการจ้าว เรารู้จักกันมานานและได้ร่วมมือกันกับบริษัทวอร์ริคเอนเตอร์เทนเมนท์มาหลายครั้ง ฉันเองก็ยังไม่ตัดสินใจเกี่ยวกับรายการของคุณ เวลานี้เป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุด ฉันต้องเลือกโปรแกรมที่ดีที่สุด ซึ่งจะดูจากอันดับสูงสุด ไม่ใช่ว่าโปรแกรมของคุณไม่ดี แต่ฉันไม่สามารถยืนยันว่าจะเลือกรายการไหนได้ในตอนนี้ คุณเข้าใจไหมว่าฉันหมายความว่ายังไง?"

"ผู้อำนวยการหวาง!" ผู้จัดการจ้าวก็ได้ถามอย่างใจจดใจจ่อ "ไหนเราตกลงกันแล้วไง? ผู้อำนวยการหวาง ถ้าคุณต้องการอะไร เราก็มีทุกอย่างที่คุณต้องการเพียงแค่บอกเรา ซีรี่ย์เรื่องนี้มีความสำคัญสำหรับบริษัทเราจริง ๆ เราแค่ขอให้บริษัทของเราได้ออกอากาศ นอกนั้นเราก็ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว นี่น่ะเป็นเพียงการผลิตตามสัญญาโดยบริษัทวอร์วิคเอนเตอร์เทนเมนท์ แค่โฆษณา ตราบใดที่คุณสัญญากับเรา ช่วงเวลาทองนี้คุณสามารถทำสิ่งที่คุณต้องการได้เลยนะครับ!"

ผู้อำนวยการหวางก็ตอบไปอย่างช่วยไม่ได้ "ฉันรู้ว่าเงื่อนไขที่คุณให้นั้นมันดี อย่างไรก็ตามเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเกี่ยวกับลี่เนียนเหว่ยมันก็มีผล การที่เธอไม่ได้อยู่ในบริษัทวอร์วิคเอนเตอร์เทนเมนท์ ทำให้บริษัทของคุณไม่ตกเป็นที่นิยม แต่ก่อนหน้านี้บริษัทของคุณไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย แต่ฉันเองก็ไม่สามารถทำอะไรได้หรอกนะ หากการจัดเรตติ้งสถานีโทรทัศน์เทียนจิงไม่ดีขึ้น ฉันจะไม่สามารถรักษาตำแหน่งของฉันไว้ได้ อย่างน้อยคุณต้องคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ จริงมั้ย?"

"แล้วคุณต้องการอะไรล่ะ คุณถึงจะรักษาสัญญาช่องรายการให้ได้?" จากนั้นก็ได้ยินเสียงที่พูดอย่างรีบเร่งจากอีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ "ผมต้องการช่วงเวลาสำคัญนี้นะ"

"ไม่ต้องกังวล ฉันจะพิจารณาอย่างรอบคอบอยู่แล้ว" ผู้อำนวยการหวางกล่าว "ฉันจะเลือกรายการที่คล้ายกันสองสามรายการ ก่อนที่จะเลือก และจากนั้นฉันจะให้คำตอบกับคุณเอง หากไม่มีรายการไหนดีเท่ารายการของคุณ ฉันจะจัดการช่วงเวลาสำคัญนี้ให้คุณ แต่ถ้ามี ..."

"ถ้ามี ...แล้ว?" ผู้จัดการจ้าวถาม "นั่นหมายความว่าละครทีวีของเราจะไม่ออกอากาศอีกต่อไปอย่างนั้นเหรอ?"

"อาจจะต้องทำแบบนั้น" ผู้อำนวยการหวางก็ได้พูดต่อ ว่า "ถ้ามีรายการที่ดีกว่ารายการของคุณ ฉันจะจัดรายการของคุณให้ออกอากาศเวลา 22.00 น. แทน ผู้ชมในช่วงนั้นก็ไม่เลวนะ คุณคิดเหมือนกันไหม?"

โทรศัพท์เงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนที่ผู้จัดการจ้าวจะทำอะไรไม่ถูก "เมื่อถึงเวลานั้นฉัน.. ฉันคิดว่า... ผู้อำนวยการหวางถ้าเป็นไปได้ ได้โปรดให้ความสำคัญกับรายการของเราด้วย ได้โปรด!"

"โอเค เมื่อถึงเวลานั้น เราจะจัดการให้เลยทันที ลาก่อน"

ผู้อำนวยหวางก็ได้วางโทรศัพท์และยิ้มอย่างรังเกียจและพูดว่า "สิทธิพิเศษอย่างนั้นเหรอ? แกยังไม่สามารถแม้แต่จะโปรโมตลี่เนียนเหว่ยที่เป็นดั่งนกฟีนิกซ์ทองคำได้เลย แกยังคิดว่าจะมีอนาคตอีกเหรอ? ชิ แต่ถ้าฉันพูดไปแบบนั้น ฉันกลัวว่าฉันอาจจะถูกฆ่าได้ แล้วคิดว่าฉันโง่รึไง?"

ในขณะที่เขากำลังคิด โทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีกครั้ง เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและดู เขาก็รู้ว่ามันเป็นหมายเลขที่ไม่รู้จักและเขาก็อยากรู้ว่าใครโทรมา ใครกันที่โทรมา? เขารู้หมายเลขโทรศัพท์ของฉันได้อย่างไร? หลังจากที่เขารับสายเขาก็พูดและเขาก็ได้ยินเสียงที่อบอุ่น "สวัสดี ใครโทรมา? เอ่อ ..."

อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์เป็นเสียงผู้หญิงที่พูดเบา ๆ "สวัสดีค่ะ คุณหวาง ผู้อำนวยการสถานีโทรทัศน์เทียนจิงใช่ไหมคะ?"

"อ่า ใช่ ฉันเอง" ผู้อำนวยการหวางถามด้วยความสับสน "แล้วคุณเป็นใคร?"

"ฉันจางไกค่ะ จากบริษัทไกเหว่ยเอนเตอร์เทนเมนท์ ฉันไม่รู้ว่าผู้อำนวยหวางจะจำฉันได้ไหม?" เสียงผู้หญิงพูดช้า ๆ ไม่จำเป็นต้องถาม นั้นคือผู้จัดการของลี่เนียนเหว่ย จางไก

"ไกเหว่ยเอนเตอร์เทนเมนท์? คุณเป็นตัวแทนของมิสลี่เนียนเหว่ยใช่ไหม?" เมื่อได้ยินว่าบุคคลนั้น คือ จางไก ผู้อำนวยการหวางก็รู้สึกสดชื่นทันที แม้แต่จางไกเองก็เปลี่ยนไปด้วยแฮะ " อืม อืม รู้สึกเป็นเกียรติที่คุณโทรมาหา ฉันขอทราบได้ไหมว่ามีเรื่องอะไร? หรือว่า…"

จางไกยิ้มและพูดว่า "เรื่องเป็นอย่างนี้ค่ะ.. นายน้อยของเราตั้งใจจะออกอากาศรายการที่มีชื่อว่า 'ฉันเป็นนักร้อง' ท่านนายน้อยได้เตรียมทุกอย่างไว้แล้ว เราจัดการและรวมถึงสตูดิโอบันทึกเสียงโฆษณาและอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้อง คุณไม่จำเป็นต้องจ่ายเงินแม้แต่สตางค์เดียว เราต้องการให้รายการของเราออกอากาศทางสถานีโทรทัศน์เทียนจิงเท่านั้น"

"ฉันเป็นนักร้อง?!" ตาของผู้อำนวยการหวางก็สว่างขึ้นทันที "แล้วลี่เนียนเหว่ยจะแสดงด้วยไหม? รายการนี้เหมาะกับเธอไหม?" ไม่น่าแปลกใจที่เขาตื่นเต้นมาก "แล้วลี่เนียนเหว่ยรับบทอะไรในรายการ? รายการนี้จะต้องเป็นที่นิยมแน่นอน รับประกันจากการจัดอันดับได้เลย!" ตอนนี้ทุกคนรู้ว่าความนิยมของลี่เนียนเหว่ยพุ่งสูงขึ้น แต่เธอไม่ได้ปรากฏในรายการไหนเลย ทุกคนก็ได้แต่คิดว่าเพราะอะไร แต่ตามความรู้สึกของผู้อำนวยหวาง เขาค่อนข้างมั่นใจว่าลี่เนียนเหว่ยจะยังคงได้รับความนิยมเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ถ้าเธอรับโฆษณาของพวกเขาโดยคำร้องขอของพวกเขาในตอนนี้ บริษัทพวกเขาก็จะสูญเสียรายได้จำนวนมาก

แต่ตอนนี้อีกฝ่ายกำลังติดต่อกับเขา ราวกับโชคที่ร่วงหล่นมาจากฟากฟ้า

น่าเสียดายที่ความจริงมักโหดร้ายอยู่เสมอ "ฉันขอโทษ แต่มิสลี่เนียนเหว่ยไม่ได้เข้าร่วมในรายการนี้ค่ะ"

"ไม่เข้าร่วม?" ความกระตือรือร้นของผู้อำนวยการหวางก็ลดลงทันที "นี่ ... มิสจางไก รู้ไหใว่าเวลา 20.00 น. เป็นช่วงเวลาทองและมีความสำคัญมาก หากฉันไม่เลือกรายการที่ดี เรตติ้งสถานีโทรทัศน์ก็จะลดลง ฉันกลัวว่า.. ฉันจะไม่สามารถรักษาตำแหน่งของฉันได้อีกต่อไปน่ะสิ ... "