ตอนที่ 28

ตอนที่ 28

หลังจากวันนี้เนื้อหาการฝึกของนารูโตะได้มีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย

ยกเว้นว่าตัวหลักยังคงฝึก ไทจุทสึ ความเข้มข้นสูงโคลนนิ่งทั้งหมดกลายเป็นคนงานในสวน

ดังนั้นพืชที่เติบโตอย่างดุเดือดในป่าแห่งนี้ถูกแทรกแซงด้วยตนเองครั้งแรก

กิ่งไม้ที่เกะกะจำนวนมากถูกตัดออกจากต้นไม้โดยไม่ต้องใช้เครื่องมือใด ๆ

ทั้งหมดนี้ทำได้โดยจักระธาตุลมอันแหลมคมซึ่งผลิตโดย เงาโคลน ของนารูโตะโดยใช้การแปลงธรรมชาติ

ในตอนแรกผลผลิตจักระธาตุลมของนารูโตะไม่เพียงพอในชั่วขณะหนึ่งและในหลาย ๆ กรณีไม่สามารถตัดกิ่งของต้นไม้ได้ในคราวเดียว

ด้วยการฝึกของเวลานานารูโตะสามารถตัดมันทั้งหมดได้ในคราวเดียว

หลังจากทำตามขั้นตอนนี้สำเร็จแล้วนารูโตะก็เริ่มทำการควบคุมอย่างละเอียดโดยมุ่งมั่นที่จะสามารถตัดสินจักระที่จำเป็นสำหรับการตัดได้อย่างรวดเร็วโดยไม่ต้องเสียเวลาแม้แต่นิดเดียว

ในการต่อสู้ชีวิตและความตายกับศัตรูที่ทรงพลังบางทีมันอาจเป็นเพียงเล็กน้อยของจักระที่ช่วยไว้ซึ่งกลายเป็นฟางที่ทำลายสมดุลแห่งชัยชนะ

นี่คือจุดสำคัญของการควบคุมการฝึกจักระทุกนาทีอย่างแม่นยำ

การฝึกความเข้มข้นสูงแบบนี้เหนื่อยมาก ทุกครั้งที่ โคลน ถูกปลดปล่อยมันเป็นหายนะสำหรับ นารูโตะ โดยบังคับให้เขาเข้าสู่พื้นที่แห่งการเรียนรู้และเพื่อย่อยความทรงจำที่กลับคืนมา

แต่ไม่ต้องสงสัยเลยว่าผลลัพธ์ที่เขาได้รับนั้นเป็นเรื่องน่ายินดีมากเช่นกันและความสามารถในการควบคุมของจักระก็ดีขึ้นในอัตราที่น่าตกใจอย่างยิ่ง

นารูโตะใช้เวลาหนึ่งปีในการซ่อมแซมผืนป่าขนาดใหญ่แห่งนี้ให้สมบูรณ์เป็นสนามฝึกซ้อม

นอกจากนี้ในช่วงเวลานี้นารูโตะตั้งแต่แรกเริ่มมีสมาธิอย่างสมบูรณ์สามารถควบคุมการไหลเวียนของอากาศระหว่างฝ่ามือได้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น ถึงตอนนี้ตราบใดที่ความคิดเคลื่อนไหวมันสามารถพัดไปทั่วร่างกายได้

ตามมาตรฐานการจัดอันดับจะต้องมีแรงลมระดับที่ห้า

หากความคืบหน้านี้ยังคงดำเนินต่อไปเขาจะใช้เวลาไม่นานในการขี่ลมและลอยขึ้นฟ้าอย่างเต็มที่เป็นเวลาเก้าวัน

ในเวลานี้การฝึกฝนของนารูโตะได้เข้าสู่ขั้นที่สองแล้ว

ทีม ร่างแยก ห้าสิบคนถูกส่งโดย นารูโตะ ไปที่น้ำตกซึ่งอยู่ไม่ไกลจากสนามฝึกของเขาเพื่อตัดน้ำตกและฝึกการแปลงจักระระดับสูง

อีกทีมห้าสิบคนเริ่มปฏิบัติการแกะสลัก

กิ่งไม้ที่นารูโตะตัดมานั้นไม่สูญเปล่าและตอนนี้พวกเขาทั้งหมดกลายเป็นวัสดุฝึกฝนของนารูโตะ

กิ่งไม้ถูกตัดออกและนารูโตะเริ่มใช้วัสดุเหล่านี้ในการแกะสลักตามที่พวกเขาต้องการแกะสลัก

ปัจจุบันเป้าหมายของการปฏิบัติคือตนเองแน่นอน

จุดประสงค์ของนารูโตะคือการใช้จักระธาตุลมที่ควบคุมอย่างแม่นยำโดยเขาเป็นมีดแกะสลักเพื่อแกะสลักรูปปั้นของเขาเอง นี่เป็นงานทางเทคนิคที่ยาก

ด้วยเหตุนี้นารูโตะจึงได้ศึกษาความรู้เกี่ยวกับการแกะสลักในพื้นที่การเรียนรู้

และผลของการปฏิบัติในครั้งแรกนี้เป็นความล้มเหลวโดยธรรมชาติสร้างกองขยะที่ไม่สามารถทนมองได้โดยตรง

และขยะนี้จะไม่สูญเปล่า มันกลายเป็นสื่อการฝึกของซาสึเกะที่ฝึกกับนารูโตะ หลังจากฝึกมาหนึ่งปีความแข็งแกร่งของซาสึเกะก็พัฒนาขึ้นมากเช่นกัน มันได้รับการส่งเสริมแล้วจากการทำร้ายใบไม้ไปจนถึงการทำร้ายต้นไม้

สิ่งที่เหลืออยู่หลังจากการฝึกฝนของนารูโตะถูกใช้โดยเขาเพื่อฝึกฝนการเปลี่ยนแปลงคุณสมบัติจักระของเขาเอง

จากนั้นหลังจากสิ้นสุดการฝึกไปหลายวันนารูโตะก็ได้ถ่านคุณภาพดีมากมาย

บางตัวใช้ในการทำอาหารและมีขายเป็นสินค้าโภคภัณฑ์อีกมากมาย

แม้ว่านารุโทะจะถูกปฏิเสธไม่ให้ขายของและถึงแม้จะมีคนยอมรับ แต่ก็มีแนวโน้มที่จะโกงราคาเขา แต่โชคดีที่มีซาสึเกะน้องคนสุดสองของตระกูลอุจิวะ แต่ก็ไม่ใช่ปัญหานี้

สิ่งนี้ยังทำให้นารูโตะมีรายได้พิเศษซึ่งช่วยแก้ช่องว่างทุนสำหรับอาหารส่วนหนึ่งของเขาได้อย่างสมบูรณ์

หลังจากนี้แม้ว่าการฝึกที่เข้มข้นสูงจะทำให้ความอยากอาหารของนารูโตะเพิ่มขึ้น

นอกจากนี้ยังมีซาสึเกะผู้ชายที่ไม่เคยฝึกทำอาหารและเอาแต่อ้าปากจะกิน นารูโตะไม่เคยกังวลเรื่องค่าอาหาร

ในบางครั้งพวกเขาสองคนยังมีเงินสำรองสำหรับทำอาหารระดับสูง

สำหรับชีวิตแบบนี้นารูโตะไม่รู้สึกลำบาก แต่รู้สึกว่าเติมเต็มเท่านั้น ซาสึเกะผู้ปฏิเสธที่จะยอมรับความพ่ายแพ้ไม่เคยต้องการที่จะยอมแพ้ เป้าหมายของเขาตั้งแต่ต้นจนจบมีเพียงเก่งมากกว่านารูโตะ

ระหว่างการฝึกเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว

เผลอแป๊บเดียวก็ใกล้ค่ำอีกแล้ว

“นารูโตะซังซาสึเกะซังสวัสดีตอนบ่าย” เสียงแผ่วเบาดังขึ้น

หลังจากนั้นนารูโตะก็เห็นเด็กหญิงเบียคุกันสวมชุดสีขาวและถือกล่องอาหารกลางวันเดินออกมาจากป่าพร้อมกับรอยยิ้มอ่อน ๆ บนใบหน้าของเธอ

“ฮินาตะสวัสดีตอนบ่าย” นารูโตะยิ้มทักทายเธอ

ในหนึ่งปีผมของหญิงสาวเติบโตขึ้นมากจนถึงระดับของผ้าคลุมไหล่ซึ่งทำให้เธอดูอ่อนโยนและสวยงามมากขึ้น

นอกเหนือจากการเปลี่ยนแปลงรูปลักษณ์แล้วสาว ๆ ยังทำงานหนักมากในการฝึกฝน

ตั้งแต่รู้ว่าทั้งนารูโตะและซาสึเกะใช้ ร่างแยก ในการเข้าเรียนเธอจึงขอให้สอน ร่างแยก เป็นพิเศษ เมื่อโคลนเข้าชั้นเรียนเธออยู่ภายใต้คำแนะนำที่เข้มงวดจากพ่อ ภายใต้การฝึกอบรม.

เธอมักจะจำวันในฤดูหนาวนั้นได้

นารูโตะที่ปรากฏตัวต่อหน้าเธอเหมือนฮีโร่ช่วยเธอให้รอดพ้นจากเงื้อมมือของเด็กเลวทั้งสาม

เขาหวังว่าเธอจะเป็นผู้เชี่ยวชาญได้

ดังนั้นหลังจากนั้นเธอจึงทำงานอย่างหนักเพื่อฝึกฝนและกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญตามที่เขาคาดหวัง

หลังจากทำความรู้จักกับ นารูโตะ ที่ โรงเรียน แล้วเขายังสามารถชื่นชมเสน่ห์ของตัวตนที่มั่นใจและแข็งแกร่งเช่นนี้

นี่คือจุดที่ฮินาตะสามารถก้าวต่อไปได้

"สวัสดีตอนบ่าย."

เมื่อฮินาตะเข้าไปใกล้ซาสึเกะก็เอ่ยทักทายอย่างไม่เต็มใจ

แม้ว่าฉันจะได้พบกันบ่อยครั้งตั้งแต่พบกันที่ โรงเรียน มานานกว่าหนึ่งปี แต่เขาก็ยังไม่มีความประทับใจที่ดีต่อฮินาตะซึ่งเป็น ครอบครัว จากกลุ่มคู่ต่อสู้

“ฉันเอาปลาโอนิกิริย่างไม้กับราเมงอิจิราคุมากินด้วยกัน” ฮินาตะไม่ได้สนใจท่าทีที่เฉยเมยของซาสึเกะยิ้มอ่อน ๆ เปิดกล่องอาหารกลางวันที่เขานำมาวางไว้บนโต๊ะหิน

หลังจากนั้นโอนิกิริปลาไม้ที่ชอบของซาสึเกะและซุปมิโซะมะเขือเทศก็ถูกนำออกไปและราเม็งอิจิราคุของโปรดของนารูโตะ

เมื่อเห็นเช่นนี้นารูโตะและซาสึเกะที่ไม่ต้อนรับจึงหยิบอาหารขึ้นมารับประทาน

ในอีกกว่าหนึ่งปีนี้ฮินาตะจะมาที่สนามฝึกแห่งนี้เพื่อเยี่ยมชมนารูโตะหลังจากเรียนและฝึกมาทั้งวัน เวลาส่วนใหญ่ของการแชท แต่บางครั้งมันก็เหมือนกับครั้งนี้ นำอาหารมาด้วย

เพราะฉันคุ้นเคยกับมันอยู่แล้วจึงไม่จำเป็นต้องสุภาพ ฮินาตะจะกลับบ้านเพื่อไปทานอาหารเย็นกับครอบครัวของเธอในภายหลังเธอจึงมองทั้งสองอย่างเงียบ ๆ

เมื่อเห็นนารูโตะกินเสร็จฮินาตะก็ยิ้มและเริ่มคุย ด้วย“นารูโตะซังคุณจำฮานาบิน้องสาวของฉันได้ไหม? ตอนนี้เธอโตขึ้นมากตัวเล็กและน่ารัก”

นารูโตะรับหัวข้อและคุยกับฮินาตะอย่างเป็นธรรมชาติ“แน่นอนฮานาบิอายุสองขวบแล้วใช่ไหม”

ซาสึเกะที่อยู่ด้านข้างรู้สึกซ้ำซ้อนเล็กน้อย

กินเสร็จอย่างรวดเร็วและก็ไปด้านข้างเพื่อฝึกต่อ

“เสียเวลาของคุณเพื่อผู้หญิงคนนั้นและฉันจะคว้าโอกาสนี้และจะเหนือกว่าคุณเรื่อย ๆ นารูโตะ!”

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ซาสึเกะก็ทำถ่านกลายเป็นมีพลังมากขึ้น!

ซาสึเกะทำถ่านคือฝึก นินจุทสึไฟ