Crisis ตอนที่ 18 : เมืองฉิงโจว
Crisis : WorldDestruction ตอนที่ 18 : เมืองฉิงโจว
. . . . . เหตุการณ์ก่อนหน้านี้ที่เมืองฉิงโจว
" อ๊ากกกกก! "
" เปรี้ยงงง! แคร้งงง! "
" แฮร่รรรรรร! "
เสียงต่อสู้ระหว่างหมีซอมบี้และนักรบรับจ้างกลุ่มหนึ่ง พวกเขาถูกหมีซอมบี้จู่โจมโดยไม่ทันได้ตั้งตัว ทำให้เพื่อนร่วมทีมล้มตายไปหลายคน แต่เดิมมันเป็นสัตว์ที่อาศัยอยู่ในสวนสัตว์ มันติดเชื้อไวรัสและกลายร่างเป็นซอมบี้ตอนที่หินอุกกาบาตพุ่งชนโลก มันล่าเหยื่อจนสามารถเปลี่ยนเป็นร่างวิวัฒนาการขั้นที่ 2 นักรบรับจ้างกลุ่มนี้บังเอิญไปเจอมันเข้าตอนที่กำลังค้นหาสิ่งของมีค่าตามอาคารต่างๆ ภายในเมือง
== [ หมีซอมบี้ ] ==
Black Bear Zombie
HP : 1,530 / 2,400
= [รายละเอียด] =
ร่างของสัตว์ติดเชื้อ [ร่างวิวัฒนาการขั้นที่ 2]
===================
" บ้าเอ๊ยยย! ไอ้หมีผีตัวนี้ทำไมมันถึกจังวะ " นักรบรับจ้างคนที่หนึ่ง ตะโกนเสียงดังออกมา
" พี่ใหญ่! อาวุธของพวกเราทำอะไรมันไม่ได้เลย ทำยังไงดีพี่ " นักรบรับจ้างคนที่สอง เมื่อเห็นว่าอาวุธของพวกเขาไม่สามารถทำให้มันบาดเจ็บ เขาขอความเห็นจากหัวหน้ากลุ่มก่อนที่จะสายเกินไป
" พวกเราถอยไปตั้งหลักกันก่อน " หัวหน้ากลุ่มนักรบรับจ้าง รีบตะโกนบอกให้ทุกคนถอย เพราะหากต่อสู้นานเกินไปอาจดึงดูดความสนใจของซอมบี้ที่อยู่ในบริเวณนั้น เหตุการณ์อาจเลวร้ายเกินกว่าที่พวกเขาจะรับมือไหว
นักรบรับจ้างกำลังจะพากันวิ่งหนี แต่ทันใดนั้น แมดเดม่อนซอมบี้ ได้โผล่ออกมาจากที่ไหนไม่รู้ มันได้ปิดเส้นทางการหลบหนีของพวกเขาเอาไว้ ตอนนี้พวกเขาติดอยู่ตรงกลางระหว่างหมีซอมบี้ และแมดเดม่อนซอมบี้ สถานการณ์ในตอนนี้ถือว่าเลวร้ายสุดๆ พวกเขาตื่นตระหนกและหวาดกลัวสุดขีด เมื่อต้องเผชิญหน้ากับซอมบี้ที่น่ากลัวพร้อมกันถึง 2 ตัว
== [ แมดเดม่อนซอมบี้ ] ==
Mad Demon Zombie
HP : 1,200 / 1,200
= [รายละเอียด] =
ร่างของมนุษย์ติดเชื้อ จากเศษหินอุกกาบาต Demon Stone [ร่างวิวัฒนาการขั้นที่ 2]
ทักษะติดตัว : มีแขนอันทรงพลัง และผิวหนังที่แข็งเหมือนหิน โจมตีศัตรูด้วยคลื่น Shockwave
===================
" แฮร่รรรรรร! "
" โฮกกกกก! "
ซอมบี้ทั้งสองส่งเสียงคำรามเสียงดังราวกับประกาศให้อีกตัวหนึ่งรู้ว่า กลุ่มคนเหล่านี้เป็นเหยื่อของมันให้ถอยไปซะ นักรบรับจ้างพากันกระโดดหลบกันไปคนละทาง เมื่อหมีซอมบี้ และแมดเดม่อนซอมบี้พุ่งเข้าปะทะกันโดยที่ไม่สนใจพวกเขาเลย นักรบรับจ้างทั้งหมดพากันตกตะลึงพวกเขาไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อน ซอมบี้กำลังต่อสู้กันเอง
" พวกมันกำลังสู้กันเอง พวกเรารีบหนีตอนนี้เร็วเข้า! " หัวหน้ากลุ่มนักรบรับจ้าง ฉวยโอกาสที่พวกมันกำลังต่อสู้กัน ตะโกนบอกให้คนอื่นๆ รีบวิ่งตามเขามา
ในระหว่างทางเริ่มมีซอมบี้ตัวอื่นๆ เดินออกมาตามถนน เสียงดังที่เกิดขึ้นจากการต่อสู้ทำให้ซอมบี้เหล่านี้ตื่นขึ้นจากการจำศีล พวกเขาพยายามวิ่งหลีกเลี่ยงไปอีกด้านจนไปพบหลุมอุกกาบาตขนาดใหญ่ที่อยู่ด้านหน้า แต่บางอย่างที่อยู่ตรงกลางหลุมอุกกาบาตได้ดึงดูดความสนใจของพวกเขา
" พี่ใหญ่! ดูตรงกลางหลุมอุกกาบาตนั่นสิ มันมีอะไรบางอย่างโผล่ออกรอบๆ หินอุกกาบาตก้อนนั้น! " นักรบรับจ้างคนที่สอง พูดขึ้นมาเมื่อเขาสังเกตเห็นหินสีดำรอบๆ หินอุกกาบาต มันแตกต่างหลุมอุกกาบาตอื่นๆ ที่เขาเคยเห็น
" พวกเรายังพอมีเวลา ลงไปเช็คดูให้รู้ว่ามันคือออะไร ก่อนที่พวกซอมบี้จะแห่กันมา " หัวหน้ากลุ่มนักรบรับจ้าง อดสงสัยไม่ได้เช่นกันเมื่อเห็นในตอนแรก เขาตัดสินใจอย่างรวดเร็ว และวิ่งนำทุกคนลงไปในหลุมอุกกาบาตทันที
หลุมอุกกาบาตแห่งนี้มีรัศมีกว้างกว่า 200 เมตร ตรงกลางของหลุมมีหินอุกกาบาตขนาดใหญ่เส้นผ่าศูนย์กลาง 3 เมตร แต่พื้นผิวของดินบริเวณรอบๆ ของหินอุกกาบาตกลับมีสีดำดูแปลกตา มันต่างจากหลุมอุกกาบาตอื่นๆ หินสีดำเหล่านี้แผ่ขยายตัวออกมานับ 10 เมตร พวกเขาตัดสินใจวิ่งลงไปสำรวจที่หลุมอุกกาบาตด้วยความอยากรู้อยากเห็นทันที
" นี่มัน! แร่ [Eveidium Ore] " หัวหน้ากลุ่มนักรบรับจ้าง ตื่นเต้นดีใจ เมื่อเขาขุดหินสีดำขึ้นมาแล้วพบว่ามันเป็นแร่โลหะสำหรับใช้สร้างอาวุธ และอุปกรณ์ระดับสูง
" แร่ก้อนนี้มันทำไมเหรอพี่ใหญ่ " นักรบรับจ้างคนที่สอง ถามด้วยความสงสัย เมื่อเห็นใบหน้าที่ตื่นเต้นดีใจของหัวหน้ากลุ่ม
" เราจะรวยกันแล้วไอ้น้อง หินแร่เหล่านี้เอาไว้สร้างอาวุธระดับสูงนะสิ " หัวหน้ากลุ่มนักรบรับจ้าง พูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น
" จริงเหรอพี่ใหญ่ แบบนี้พวกเราก็ไม่ต้องกังวลเรื่องค่าใช้จ่ายกันอีกต่อไป " นักรบรับจ้างคนที่หนึ่ง พูดด้วยความดีใจ เพราะหินแร่เหล่านี้ ค่อนข้างมีราคาแพงในตลาด เพราะมันเป็นหินที่หายากและเป็นที่ต้องการอย่างมากสำหรับใช้สร้างอาวุธ
พวกเขาพากันตื่นเต้นดีใจที่ขุดพบหินแร่ [Eveidium Ore] แต่ก่อนที่พวกเขาจะขุดมันขึ้นมาได้มากกว่านี้ ซอมบี้หลายร้อยตัวกำลังวิ่งตามลงมาในหลุมอุกกาบาต พวกเขาต้องรีบหนีก่อนที่จะถูกซอมบี้ปิดล้อมเอาไว้ทุกด้าน
" แฮ่ก! แฮ่ก! พี่ใหญ่! เราหยุดพักกันก่อนได้หรือเปล่า ผมวิ่งต่อไปไม่ไหวแล้ว " นักรบรับจ้างคนที่สอง วิ่งมาได้ระยะหนึ่ง เขารู้สึกเหนื่อยมากจนก้าวขาแทบไม่ออก เขาต้องขอร้องให้หัวหน้าหยุดพักก่อนเขาจะหน้ามืดเป็นลมเพราะความเหนื่อย
" ก็ได้! พวกเราน่าจะปลอดภัยแล้ว ถ้างั้นแวะหยุดพักกันแปบหนึ่งก่อน " หัวหน้ากลุ่มนักรบรับจ้าง หันกลับไปมองด้านหลังแล้วไม่เห็นซอมบี้ไล่ตามมา เขาเลยยอมให้ทุกคนได้หยุดพัก
" แฮ่ก! แฮ่ก! ลูกพี่! พวกเราปลุกซอมบี้เกือบทั้งเมืองให้ตื่นขึ้นมา พวกเราจะย้อนกลับขุดพวกมันออกไปได้เหรอพี่ "
" ต้องได้สิ! พวกเราจะกลับไปรวบรวมกำลังคน และนำเครื่องมือที่ดีที่สุดมาด้วย เราจะไม่ปล่อยให้พวกพี่น้องของเราต้องตายเปล่า สิ่งนี้จะช่วยให้พวกเราไม่ต้องลำบากไปอีกนาน "
" ใช่! เราจะไม่ปล่อยให้พี่น้องของเราต้องตายเปล่าาา "
" ตึงงงงง! "
ลูกน้องของเขายังพูดไม่ทันจบประโยค จู่ๆ แมดเดม่อนซอมบี้ก็ลอยตัวลงมาจากบนฟ้า มันเหยียบร่างของลูกน้องของเขาจนแหลกเละคาฝ่าเท้าอย่างเหี้ยมโหด การปรากฏตัวของมันสร้างความตื่นตกใจให้กับนักรบรับจ้างคนอื่นๆ ที่ได้เห็นพี่น้องของพวกเขาตายไปต่อหน้าต่อตาอย่างกระทันหัน
แมดเดม่อนซอมบี้ใช้เวลาไม่นานก็สามารถจัดการกับหมีซอมบี้ได้สำเร็จ มันไม่ยอมปล่อยนักรบรับจ้างเหล่านี้หลบหนีไปเฉยๆ เลือดและเนื้อของกลุ่มนักรบรับจ้างเหล่านี้จะช่วยเพิ่มพลังให้มันแข็งแกร่งขึ้น ในระหว่างที่ทุกคนกำลังตกตะลึง แมดเดม่อนซอมบี้ก็ปล่อยหมัดกระแทกร่างของหัวหน้ากลุ่มนักรบรับจ้างคนปลิวกระเด็นออกไปไกลหลายสิบเมตร
" บ้าเอ๊ยย!! หัวหน้าโดนมันเล่นงานแล้ว! ช่วยกันต้านมันเอาไว้ ฉันจะไปดูอาการของหัวหน้า "
" เคร้งงงง! "
" มันโผล่มาจากที่นี่ไหนวะ! "
" ลูกพี่! เป็นไงบ้างลุกไหวมั้ยพี่ " นักรบรับจ้าง ประคองร่างหัวหน้าของเขาให้ลุกขึ้นนั่ง
" อั่กก! อาการของฉันสาหัสเกินไป Potion ธรรมดาไม่สามารถฟื้นฟูอาการบาดเจ็บได้ทั้งหมด แกเก็บหินนี้เอาไว้แล้วรีบหนีไปซะ " หัวหน้ากลุ่มนักรบรับจ้าง กระอักเลือดออกมาเป็นจำนวนมาก เมื่อเขาพูดจบก็ยื่นหินแร่ [Eveidium Ore] ให้กับชายหนุ่ม
" ลูกพี่อย่าพูดแบบนั้นสิ! จะให้ผมทิ้งพี่แล้วหนีไปได้ยังไง " ชายหนุ่ม พูดปฏิเสธ และไม่ยอมรับหินจากเขา
หัวหน้ากลุ่มนักรบรับจ้าง พยายามยัดหินลงไปในมือของเขาแล้วพูดขึ้นว่า " รีบหนีไป! ไปตามคนกลับมาล้างแค้นมันให้กับฉัน "
" ลูกพี่! ผมทำไม่ได้ " ชายหนุ่ม พูดปฏิเสธเขาอีกครั้ง
" ไปตอนนี้ก่อนจะไม่มีโอกาส อย่าให้ฉันต้องเสียแรงเปล่า " หัวหน้ากลุ่มนักรบรับจ้าง จ้องมองไปที่ดวงตาของเขา พร้อมพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง
" ลูกพี่! " นักรบรับจ้าง อดกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่ เขาได้แต่โทษตัวเองที่ไม่สามารถปกป้องหัวหน้าของเขาเอาไว้ได้
หัวหน้ากลุ่มนักรบรับจ้าง ค่อยๆ ลุกขึ้นยืนหลังจากเห็นลูกน้องของเขาวิ่งหนีหายไปจากมุมมองสายตา เขาเดินไปเก็บโล่เหล็กที่วางอยู่บนพื้น และมองไปที่ลูกน้องของเขาอีกคนที่กำลังต่อสู้กับแมดเดม่อนซอมบี้อย่างเต็มกำลัง แม้ว่าเขาจะบาดเจ็บสาหัสแต่เขาต้องพยายามยื้อซอมบี้เอาไว้ให้นานที่สุด เพื่อให้ลูกน้องของเขามีโอกาสรอดชีวิตกลับออกไป
" โครมมม! "
นักรบรับจ้างอีกคนใช้ดาบใหญ่ต้านรับการโจมตีของแมดเดม่อนซอมบี้ แต่พลังโจมตีของมันแข็งแกร่งเกินไปจนร่างของเขาปลิวไปพร้อมกับดาบ เขากลิ้งไถลไปตามพื้นถนนหลายเมตรก่อนจะหยุดลง เขาพยายามลุกขึ้นอีกครั้งถึงแม้ตอนนี้ร่างกายของเขาจะปวดชาไปทั้งตัวก็ตาม
แมดเดม่อนซอมบี้ พุ่งตัวเข้ามาอย่างรวดเร็วเพื่อจะสังหารเขา แต่ก่อนที่มันจะทันได้ออกหมัดเพื่อสังหารเขา ร่างของใครอีกคนหนึ่งก็พุ่งเข้ามากระแทกร่างของมันปลิวกระเด็นไปอีกทาง
" ฉันมาแล้ว! ต้องลำบากนายคนเดียวที่ช่วยต้านมันเอาไว้ " หัวหน้ากลุ่มนักรบรับจ้าง ยื่นมือออกไปจับมือชายหนุ่มให้ยืนขึ้น
" ขอบคุณครับหัวหน้า เป็นเกียรติของผมมากกว่า ที่ได้ร่วมต่อสู้กับคุณ " ชายหนุ่ม ซาบซึ้งที่หัวหน้าของเขากลับมาช่วยเขาเอาไว้
" เก็บคำขอบคุณเอาไว้ก่อน ถ้าหากวันนี้พวกเราไม่รอดกลับไป ฉันขอตอบแทนให้กับนายในชาติหน้าละกัน " หัวหน้ากลุ่มนักรบรับจ้าง เห็นแมดเดม่อนซอมบี้ลุกขึ้นยืนโดนที่ไม่ได้รับบาดเจ็บเลยแม้แต่น้อย มันยังเร็วเกินไปที่จะกล่าวคำขอบคุณเขา
" อืม! เอาไว้ชาติหน้าเรามาต่อสู้ด้วยกันอีกนะครับ " ชายหนุ่ม กระชับดาบใหญ่ในมือแล้วมองไปที่ร่างของแมดเดม่อนซอมบี้ที่กำลังวิ่งตรงเข้ามา
" เอาละ! ไปจบงานนี้ให้มันเสร็จๆ " หัวหน้ากลุ่มนักรบรับจ้าง พูดพร้อมกับยิ้มที่มุมปาก
" ย๊ากกกกก! ว๊ากกกกก!! " ทั้งสองคำรามเสียงดัง ก่อนวิ่งเข้าไปปะทะกับแมดเดม่อนซอมบี้โดยตรง
นักรบรับจ้างคนสุดท้ายที่รอดชีวิตออกมาได้ เขาหันหลังกลับไปมองอีกครั้ง ก่อนเขาจะปาดน้ำตาแล้วออกวิ่งต่อไป เขาสัญญากับตัวเองเอาไว้ว่าจะกลับมาล้างแค้นให้กับพี่น้อง และหัวหน้าของเขาที่ยอมเสียสละตัวเองเพื่อปกป้องเขาเอาไว้ เขาจะกลับมาฆ่ามันให้จงได้
. . . . . ณ ศูนย์บัญชาการในเมืองเจียงหนาน
ในห้องปฏิบัติการชายวัยกลางคนกำลังอ่านบันทึกรายงานประจำวันอยู่ใบเก้าอี้ด้วยใบหน้าเคร่งเครียด รายงานเหล่านี้คือบันทึกรายงานปัญหาต่างๆ ของเมืองเจียงหนาน เขามีหน้าที่วิเคราะห์และแก้ไขปัญหา พร้อมกับเซ็นต์อนุมัติภารกิจต่างๆ ของทหาร ในระหว่างที่อ่านเอกสารอยู่นั้น มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น
" ก๊อก ก๊อกก ก๊อก! "
" เข้ามาได้! " ผู้บัญชาการ ตะโกนบอกให้คนที่อยู่หน้าประตูเข้ามา
นายทหารคนหนึ่งเปิดประตูแล้วเดินเข้ามาหยุดที่หน้าโต๊ะทำงานของเขา ก่อนจะตะเบ๊ะทำความเคารพด้วยท่าทางที่เข้มแข็ง
" ว่ามา! " ผู้บัญชาการ กล่าวพร้อมกับอ่านเอกสารในมือ
" มีรายงานด่วนครับผม เราได้พบนักรบรับจ้างคนหนึ่งรอดชีวิตมาจากภารกิจที่เมืองฉิงโจว เพื่อนๆ และหัวหน้าของเขาถูกแมดเดม่อนซอมบี้ฆ่าตายทั้งหมด ร่างกายของเขาได้รับบาดเจ็บเล็กน้อยตอนนี้เขาอยู่ในการดูแลของแพทย์ในห้องพักฟื้นแล้วครับผม "
" เขาคงเสียใจไม่น้อยที่ต้องสูญเสียเพื่อนร่วมงานไปทั้งหมด ส่งกำลังคนของเราออกไปกำจัดแมดเดม่อนซอมบี้ ก่อนที่มันจะกลายเป็นภัยคุกคามต่อพวกเราในอนาคต "
" รับทราบครับ! เอ่อ . . ผู้การครับ นักรบรับจ้างคนนั้นมีบางอย่างติดตัวมาด้วย เขามอบสิ่งนี้ให้กับเราเป็นการตอบแทน สำหรับการกำจัดแมดเดม่อนซอมบี้ที่ฆ่าพวกเพื่อนๆ ของเขา " นายทหาร กล่าวจบ ก็ยื่นกล่องเหล็กขนาด 4 x 5 นิ้วให้กับผู้บัญชาการ
" ของสิ่งนี้คืออะไร! " ผู้บัญชาการ รับกล่องเหล็กมาจากมือของนายทหาร หลังจากเปิดกล่องออกดูใบหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้น มันคือหินแร่ [Eveidium Ore] ที่หายากในเวลานี้
" เขาพบมันที่นั่นเหรอ? เขาบอกตำแหน่งของมันด้วยหรือเปล่า " ผู้บัญชาการ รีบสอบถาม นายทหาร เพราะสิ่งนี้สำคัญต่อเมืองเจียงหนานเป็นอย่างมาก
" ใช่ครับ! เขาบอกตำแหน่งของมันให้กับเรา " นายทหาร กล่าวด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
" ถ่ายทอดคำสั่งจากผม นี่เป็นภารกิจเร่งด่วน แจ้งผู้กองเซียะเหว่ยนำกำลังคน 25 นาย ออกไปทำภารกิจที่เมืองฉิงโจวโดยเร็วที่สุด " ผู้บัญชาการ รีบออกคำสั่งให้ออกไปทำภารกิจอย่างเร่งด่วน เขาต้องได้มันมาก่อนที่กองกำลังอื่นๆ หรือพวกโจรจะรู้เกี่ยวกับมัน
" รับทราบครับ! " นายทหาร ทำความเคารพเสร็จก็รีบเดินออกไปจากห้องทันที
