ตอนที่ 17

ตอนที่ 17

โครงการฝึกอบรมในปัจจุบันคือ นินจุสึ ลมใหญ่,

ความยากในการเรียนรู้ของ นินจุสึ นั้นมีเพียงระดับ C เท่านั้นดังนั้นพลังที่น่ากลัวจึงไม่ใหญ่เกินไป หลังจากใช้ นินจุสึ สำเร็จคุณสามารถพ่นลมออกจากปากของคุณเพื่อกระจายการโจมตีของศัตรูได้

ใช้เป็นการฝึกระดับเริ่มต้นเป็นทางเลือกที่ดี

หลังจากที่นารูโตะมาที่สนามฝึกเขาได้อ่าน นินจุสึ ที่บันทึกไว้ในม้วนหนังสือเป็นครั้งแรกจากนั้นจึงเริ่มผนึกด้วยมือที่ระมัดระวังและเคร่งขรึมเพื่อร่วมมือกับ จักระ เพื่อใช้ นินจุสึ นี้

ความรู้สึกที่เขาคิดว่าเขาเป็นอัจฉริยะไม่ผิดเลยเมื่อวานนี้ เพียงครั้งแรกที่เขาลองเขาก็ใช้นินจุสึได้สำเร็จและมีลมกระโชกออกมาจากปากของเขา

ทันใดนั้นสนามฝึกแห่งนี้ก็มีหินทรายควันและฝุ่นกระเด็นไปทั่ว

บนต้นไม้ใหญ่ห่างจากนารูโตะไปพอสมควรเนื่องจากลมกระโชกแรงอย่างกะทันหันใบไม้ที่พัดพามันเต้นอย่างดุเดือดส่งเสียงสั่นเครืออย่างรุนแรง

“สามารถใช้ได้ แต่ใช้เวลาในการประทับตรานานเกินไป ขั้นตอนต่อไปคือการฝึกฝนให้เชี่ยวชาญมากขึ้นและปล่อยมันออกมาในเวลาอันสั้นที่สุดเพื่อที่จะได้นำไปใช้ในการต่อสู้จริง”

ความคิดนี้กระพริบในใจของเขาและจากนั้นนารูโตะก็ฝึกความสามารถของการพัฒนานินจุสึลมใหญ่อย่างต่อเนื่อง

การเรียนรู้อย่างต่อเนื่องในพื้นที่การเรียนรู้แม้ว่าจะดูเหมือนจะไม่ช่วยให้เขาพัฒนาความแข็งแกร่งในการต่อสู้ได้ในปัจจุบัน แต่ก็ทำให้นารูโตะได้เรียนรู้วิธีคิดและวิธีใช้วิธีการเพื่อจดจำนี้

และนี่คือผลประโยชน์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับ นารูโตะ จากการเรียนรู้

การฝึกจักระที่ใช้โดย นินจุสึ ไม่ได้เป็นประโยชน์อะไรกับ นารูโตะ แต่หลังจากใช้ นินจุสึหลายครั้งปากของฉันก็เจ็บเล็กน้อย

และผลยังชัดเจนมากในการฝึกอบรมวิธีปรับปรุงความเร็วในการปลดปล่อยหลังจากใช้งานซ้ำ ๆ

เมื่อเทียบกับตอนแรกใช้เวลามากกว่าครึ่งนาทีในการใช้ ตอนนี้นารูโตะมีความเชี่ยวชาญมากจนสามารถใช้งานได้ภายในครึ่งวินาทีจนถึงขีดจำกัดของ จุสึ นี้

นินจุสึนี้ได้มาถึงสถานะที่สมบูรณ์แบบที่สุด แม้ว่าจะไม่มีช่องว่างสำหรับการปรับปรุงในการปฏิบัติ “กลับไปที่คุณปู่รุ่นที่สามเพื่อเรียนรู้เกี่ยวกับ นินจุทสึลม ตัวใหม่ที่มีพลังมากกว่านี้ เนื่องจากเขาเป็นที่รู้จักในนามศาสตราจารย์ นินจุทสึ จึงควรมีวิชา นินจุทสึ จำนวนมาก”

หลังจากคิดถึงเรื่องนี้นารูโตะก็นึกถึงสิ่งที่โอคาเงะที่สามพูดระหว่างสนทนากับเขาและตัดสินใจ

ดังนั้นนารูโตะจึงหยุดการออกกำลังกายของนินจุสึและเริ่มการฝึกความแข็งแกร่งทางกายภาพ

เมื่อพลังกายหมดลงนารูโตะก็เข้าสู่พื้นที่ผนึก

เมื่อเห็นนารูโตะเข้ามาดวงตาของคุรามะก็สว่างขึ้น เขานอนอยู่บนโซฟาดูทีวีและหยุดซีรีส์ทีวีชั่วคราวอย่างเด็ดขาดจากนั้นก็หยิบจอยเกมขึ้นมามองไปข้างหน้านารูโตะรอให้เขามาเล่ยช่างประปาร่วมมือกันเพื่อช่วยเหลือเจ้าหญิง

คืนหนึ่งคุรามะได้สัมผัสกับเสน่ห์ของเกมแล้ว

นั่นเป็นสิ่งดึงดูดใจไม่น้อยไปกว่าละครโทรทัศน์

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเล่นเกมคุณสามารถร่วมมือและโต้ตอบกับนารูโตะได้

แม้ว่าทีวีจะดูดีมาก แต่สำหรับคุรามะการเล่นเกมกับนารูโตะเป็นสิ่งที่มีความสุขกว่าสำหรับเขา

ไม่มีอะไรจะพูดระหว่างคน ๆ หนึ่งกับสุนัขจิ้งจอกตัวหนึ่ง แต่ความสัมพันธ์ยังคงใกล้ชิดมากขึ้นเรื่อย ๆ

นารูโตะผู้โดดเดี่ยวและคุรามะที่โดดเดี่ยวไม่แพ้กันในการเข้าร่วมแบบนี้จะมอบความอบอุ่นให้กันและกันต่อไป

อย่างไรก็ตามการควบคุมตนเองของนารูโตะนั้นแข็งแกร่งมากแม้ว่าเกมจะสนุกมาก แต่เขาจะไม่ส่งผลกระทบต่อการฝึกฝนของเขา

หลังจากที่ร่างกายฟื้นตัวแล้วเขาจะไม่รอช้าแม้แต่วินาทีเดียวเขาหยุดเกมอย่างเด็ดขาดและออกไปฝึกซ้อมต่อ

แม้ว่าคุรามะจะอยากเล่นเกม แต่เขาก็ไม่เคยชะลอให้นารูโตะทำบางสิ่งสำหรับเขาในตอนนี้เพราะความปรารถนาของเขาเอง

ครูที่ดีและเพื่อนที่เป็นประโยชน์ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น

การเล่นเกมกับคุรามะในขณะที่ออกกำลังกายไทจุสึทำให้ร่างกายเหนื่อยล้าและได้รับความแข็งแรงกลับคืนมาความแข็งแรงของร่างกายกลับมาสู่วงจรของการออกกำลังกายอย่างต่อเนื่องและเวลาก็ถึงค่ำ

วันนี้นารูโตะยังไม่มีแผนจะฝึกตอนดึก เขาตัดสินใจไปที่บ้านพักโฮคาเงะเพื่อตามหาปู่คาเงะและเรียนรู้เกี่ยวกับนินจุทสึลมที่ทรงพลังกว่าจากเขา

คุรามะหยุดนารูโตะและเรียกเขาเข้าไปในพื้นที่ผนึก

บนโซฟาคุรามะหยุดดูละครทีวีแล้วหันไปหานารูโตะ“นารูโตะอย่าเรียนรู้จากนินจุสึที่ไร้ประโยชน์เหล่านั้น ในฐานะจินชูริกิสิ่งที่สำคัญที่สุดคือการเรียนรู้ที่จะใช้พลังของฉัน ตราบใดที่คุณสามารถเรียนรู้ที่จะใช้พลังของฉันคุณก็สามารถเข้าถึงมันได้อย่างรวดเร็ว มากกว่าผู้ที่มีระดับนินจาด้วยซ้ำ”

???

หัวของนารูโตะเต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถาม

เพื่อที่จะเข้าใจเก้าหางนารูโตะที่ไปห้องสมุดโคโนฮะเพื่อตรวจดูวัสดุของเขารู้ว่าเมื่ออีกฝ่ายปรากฏตัวครั้งสุดท้ายมันทำลายโคโนฮะไปกว่าครึ่งและทำให้ได้รับบาดเจ็บสาหัส เป็นโฮคาเงะคนที่สี่ เอามันไปปิดผนึกที่เขา

เขายอมรับว่าสุนัขจิ้งจอกตัวนี้แข็งแกร่งจริงๆ

การควบคุมพลังทั้งหมดของเขาและกลายเป็นนินจาที่เปรียบได้กับเงามืดทำให้นารูโตะรู้สึกน่าเชื่อถือเล็กน้อย

แต่ถ้าคุณอยากจะบอกว่าตราบใดที่คุณเชี่ยวชาญพลังของเขาคุณก็สามารถก้าวข้ามได้นารูโตะรู้สึกว่าเขาเจ๋งมาก

มิฉะนั้นทำไมจิ้งจอกตัวใหญ่ตัวนี้ถึงถูกผนึกไว้ในร่างของเขา?

เมื่อมองไปที่การแสดงออกของนารูโตะคุรามะก็รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่

แต่น่าเสียดายที่คุรามะนึกถึงฉากการพบกันครั้งแรกของเขากับนารูโตะ

จากนั้นก็โกรธเกรี้ยวด้วยความอัปยศอดสูคำราม:“ฉันถูกผนึกจุทสึยับยั้ง มิฉะนั้นถ้ามันเป็นเพียงความแข็งแกร่งที่แข็งแกร่งไม่มีการดำรงอยู่ในโลกนินจาที่แข็งแกร่งไปกว่าฉัน”

เมื่อเห็นว่านารูโตะยังไม่เชื่อเขาจึงยกอุ้งเท้าขึ้นและกำหมัดแน่นและพูดกับนารูโตะ:“มาเถอะยืดออกกำปั้น”

นารูโตะยื่นมือออกไปอย่างสงสัยและชนกับกำปั้นเล็ก ๆ น่ารักของเก้าหางมาด้วยกัน

ทันใดนั้นนารูโตะก็รู้สึกว่าท้องฟ้าหมุนและปรากฏตัวในถิ่นทุรกันดารที่ไม่คุ้นเคย

ฉันมองตัวเองเล็กน้อยและพบว่าฉันกลายเป็นจิ้งจอกตัวใหญ่ที่มีเก้าหาง

“นี่คือมุมมองของคุรามะใช่ไหม”

ในขณะนี้พื้นโลกมีขนาดเล็กลงมากในสายตาของนารูโตะและป่าเขียวชอุ่มถึงเอวของเขาในขณะที่นั่งอยู่เท่านั้น

ในระยะไกลเริ่มปรากฏภาพเงาที่อัดแน่นอยู่อย่างหนาแน่นซึ่งเป็นหนึ่งในนินจาจำนวนมากที่มีแถบคาดศีรษะ

พวกเขาถือโซ่นำโดยนินจาผู้ทรงพลังทั้งสองพยายามจับคุรามะสุนัขจิ้งจอกตัวใหญ่

หลังจากนั้นนารูโตะก็รู้สึกว่าร่างกายของเขาเคลื่อนไหวด้วยความเร็วสูงที่ไม่สามารถควบคุมได้

การกระโดดหลายครั้งกรงเล็บบินและการกวาดหางฉีกนินจาจำนวนมากเป็นชิ้น ๆ มีเพียงนินจาสองคนที่เป็นผู้นำเท่านั้นที่วิ่งเข้าไปในปากของคุรามะและแทบจะหนีไม่รอด

แต่แล้วเขาก็กลืนมันลงกระเพาะ

ทันใดนั้นคุรามะก็คำรามขึ้นไปบนฟ้าลูกบอลสีดำขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นที่ริมฝีปากของเขา

จากนั้นลูกบอลสีดำก็พุ่งไปที่พื้นและทันใดนั้นก็เกิดการระเบิดที่ทำให้แผ่นดินแตกเป็นเสี่ยง ๆ

เมื่อการระเบิดสงบลงโลกโดยรอบได้เปลี่ยนภูมิประเทศไปโดยสิ้นเชิงและในอดีตป่าได้กลายเป็นทะเลทราย