ตอนที่ 287 นรกบนดิน
ลู่เฟิงมองไปที่ กองกำลังทั้ง 100,000 นาย ที่เซียงรุ่ยหราน พามาจากมณฑลเฮยเสียน เขาได้กล่าวพูดเสียงดัง"ข้ามาที่นี่วันนี้เพื่อจัดตั้งกองทัพเพื่อตอบโต้พวกคนเถื่อน!"
"ตอนนี้ข้ามีเพียงทหารองค์รักษ์ที่พามาเพียง 100,000 นาย พวกเจ้ากล้าติดตามข้าไปยังมณฑลเฮยเสียนเพื่อยึดมันคืนมาหรือไม่?"
"พวกเราพร้อมที่จะติดตามฝ่าบาท!"
"พวกเราพร้อมที่จะติดตามฝ่าบาท!"
ไม่มีกองกำลัง 100,000 นายคนใดไม่เต็มใจเพราะพวกเขามีพื้นเพมาจากมณฑลเฮยเสียน และ ตอนนี้ บ้านเกิดของพวกเขาถูกยึดครองครอบครัวมิตรสหายถูกสังหารทำให้พวกเขารู้สึกไม่สบายใจ
ตอนนี้ฝ่าบาทตั้งใจจะนำทัพโจมตีพวกคนเถื่อนเพื่อยึดครองมณฑลเฮยเสียนคืนพวกเขาย่อมเต็มใจอย่างแน่นอน
สำหรับกองทัพทั้งหมดที่รวมกันเพียง 200,000 นายนั้นไม่ได้ทำให้พวกเขากลัว!
เพราะขนาดจักรพรรดิยังร่วมรบด้วยมีหรือที่พวกเขาจะกลัว?
ใครบ้างจะกล้าหาญเด็ดเดี่ยวเท่ากับจักรพรรดิของพวกเขา?
ลู่เฟิง พอใจกับท่าทีของทหารเหล่านี้มาก เขาได้สั่งคำสั่งให้พวกเขาปฏิบัติตามคำสั่งของกองทัพทันที และ วางแผนกันที่ มณฑลหยู่ซิง เพื่อที่จะตอบโต้ มณฑลเฮยเสียน
"ฝ่าบาท เมืองที่ใกล้ที่สุดในมณฑลเฮยเสียน เรียกว่าเมืองฉางซาน ที่นั่นไม่ใหญ่มากมีเพียงทหารม้าคนเถื่อนไม่ถึงสองพันคน"เฉินกัง ได้รายงาน ข้อมูลที่ จินยี่เหว่ย รวบรวมให้ ลู่เฟิง ทันที
ฉางซาน?
หัวใจของ ลู่เฟิง ขยับเล็กน้อย สถานที่นี้ทำให้เขานึกถึงแม่ทัพที่มีชื่อเสียงในประวัติศาสตร์ อย่าง จ้าวซีหลง(จ้าวหยุน)
แต่เมื่อเขาคิดดูแล้ว ฉางซาน อาจจะไม่เกี่ยวข้องกับ จ้าวซีหลง ก็ได้
"นำแผนที่มา!"
เฉินกัง ได้มอบแผนที่ให้กับ ลู่เฟิง ทันที
ลู่เฟิง ดูจากแผนที่ จากที่นี่ไปยังฉางซานใช้เวลาไม่ถึงครึ่งวัน
"ส่งคำสั่งของข้าลงไปให้กองทัพทั้งหมดมุ่งหน้าไปยังเมืองฉางซานทันทีโดยไม่หยุดพัก!"
แม้ว่าเมืองฉางซานจะเป็นเมืองเล็ก ๆ แต่ก็มีความสำคัญต่อลู่เฟิงอย่างมาก
นอกจากมณฑลเฮยเสียนแล้ว มณฑลเอินหลง และ มณฑลหนานฉู่ ยังไม่ถูกยึดครองโดยสมบูรณ์
ตามข่าวที่จินยี่เหว่ยรายงานมา สถานการณ์ของ สองมณฑลนี้นับว่าเลวร้ายมากแม้แต่ ภูเขาเหยียนซานยังถูกโจมตี
เขาได้รับข่าวจาก จินยี่เหว่ยว่า เกาชุน ได้นำทัพมาทางภูเขารกร้างและช่วยเหลือปกป้องภูเขาเหยียนซานจากพวกคนเถื่อนได้ทัน ทำให้ ตอนนี้มณฑลเอินหลง ยังไม่ถูกยึดครองโดยสมบูรณ์
ตอนนี้ ลู่เฟิง จำเป็นจะต้องดำเนินการบางอย่าง
เขามีทหารองค์รักษ์เพียง 100,000 นายในมือ และ ทหารรักษาเมืองอีก 100,000 นายที่มาจากมณฑลเฮยเสียน ส่วน กองทัพพยัคฆ์ของเสี่ยวจือ จะมาถึงที่นี่ภายในสามวัน
ทหารใหม่ 300,000 นาย ที่นำโดยลิโป้ จะมาถึงที่นี่ในอีกสองวัน
มันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะรอให้กองทัพมารวมตัวพร้อมกัน หากเป็นเช่นนั้นจะเกิดอะไรขึ้นกับสามมณฑลทางตอนเหนือ? ชื่อเสียงของจักรพรรดิของเขาจะไม่ย่ำแย่เอาด้วยหรือยังไง
สิ่งนี้จะทำให้ผู้คนเสียความเชื่อมั่นในตัวเขาและอาณาจักรอาจจะล่มสลายได้อย่างง่ายดาย
มิฉะนั้นมันคงจะยากที่เขาจะปกป้องมณฑลเอินหลงและมณฑลหนานฉู่ได้
ตอนนี้เขาจะต้องนำทัพไปยึดเมืองฉางซานก่อนเป็นอันดับแรก เพื่อให้ทุกคนเพิ่มความมั่นใจที่ว่า จักรพรรดิลู่เฟิง ไม่ได้เกรงกลัวพวกคนเถื่อน และเขามีปราถนาที่จะยึดมณฑลเฮยเสียนคืนจากพวกคนเถื่อน!
ในกรณีนี้ไม่ว่าจะอะไรการลงมือทำโดยเร็วที่สุดถือว่าเป็นเรื่องสำคัญ
หลังจากคำสั่งของลู่เฟิงส่งลงไป ทหารองค์รักษ์ และ ทหารรักษาเมือง ก็มุ่งหน้าเดินทางไปยังเมืองฉางซาน
บนถนนสายนี้ทำให้ใบหน้าของลู่เฟิงมืดมนลงเรื่อย ๆ
จากเมืองมณฑลหยู่ซิง ไปยัง เมืองฉางซาน ยิ่งใกล้เมืองฉางซานมากเท่าไหร่ ก็มีศพตลอดเส้นทางมากขึ้นเท่านั้น
มีชายคนหนึ่งศีรษะถูกตัดขาด
นอกจากนี้ยังมีศพของหญิงสาวที่เสื้อผ้าขาดหลุดรุ่ย
ยังมีอีกหลายศพอยู่ริมถนนเช่นเดียวกัน
กระทั่งเด็กและคนแก่ก็ไม่เว้น
ตลอดทางที่พวกเขาจะหลบหนีไปยังมณฑลหยู่ซิง คงถูกไล่ล่าโดยพวกคนเถื่อนและเสียชีวิตระหว่างทางหลบหนี
มีศพไม่ต่ำกว่าหมื่นศพอยู่ที่นี่!
"ช่วยด้วย"
"ช่วยพวกเราด้วย!"
ทันใดนั้น ลู่เฟิงก็ได้ยินเสียง
"ฝ่าบาท ยังมีผู้รอดชีวิตอยู่ไม่ไกลจากที่นี่!"ซุนฮวา ได้พูดขึ้น
"หาคนผู้นี้ให้พบ!"ลู่เฟิง ได้กล่าวสั่งการทันที
"เจ้าค่ะ!"
ในไม่ช้า ซุนฮวา ก็เดินมาพร้อมกับรายงาน"ฝ่าบาท พบแล้วเจ้าค่ะ"
ร่างของ ลู่เฟิง ได้พริ้วไหวหายไปทันที
เขาได้ยืนอยู่หน้ากองหญ้า
นอกจากนี้ยังมีลูกศรเกลื่อนกราดอยู่บนพื้น
ลู่เฟิงเห็นหญิงสาวคนนึงมีลูกศรแทงทะลุหน้าอก เธอกำลังอุ้มทารกน้อยไว้และพยายามหลบซ่อนตัว ดูเหมือนว่า พวกคนเถื่อนจะพบเธอเข้าระหว่างหลบหนีจึงยิงลูกศรใส่เธอ
ลูกศรที่พุ่งเข้าใส่ร่างของเธอนั้นได้พุ่งเข้าใส่ลำคอลูกน้อยของเธอด้วยเช่นเดียวกัน
"ได้โปรด...ช่วยลูกของข้าด้วย ได้โปรด!"
หญิงสาวคนนั้นมองไปที่ ลู่เฟิง และ คนอื่น ๆ อย่างอ้อนวอน
"อย่าเพิ่งขยับ ข้าจะรักษาเจ้าเอง!"
ลู่เฟิง ได้ย่อตัวลง เขาได้ปล่อยพลังปราณแท้จริงเข้าไปในร่างกาย น่าเสียดาย ที่พิษบาดแผลของหญิงสาวคนนี้สาหัสเกินไป
"ได้โปรดช่วยลูกข้าด้วย!"
หยิงสาวได้ส่งเด็กในอ้อมเขนออกมาให้กับลู่เฟิง
ลู่เฟิง ไม่ได้ยื่นมือออกไปเพราะเด็กคนนี้ตายแล้วเขาไม่สามารถช่วยเหลือได้
"ได้โปรด...ได้โปรด"หญิงสาวมองไปที่ ลู่เฟิง เชิงขอร้อง
ลู่เฟิง ได้สูดลมหายใจเข้าลึก และ อุ้มเด็กมา
"ขอบคุณ!"หลังจากพูดประโยคสุดท้ายหญิงสาวคนนี้ก็สิ้นใจไป
ลู่เฟิงนิ่งเงียบเป็นเวลานานและมองไปที่เด็กที่เขาอุ้ม
มันเป็นเด็กน้อยหน้าตาน่ารักน่าชัง
แต่ตอนนี้เด็กคนนี้เสียชีวิตไปแล้ว
ถูกฆ่าด้วยลูกศรของพวกคนเถื่อน!
"ฝ่าบาท!"ซุนฮวา มองไปที่ ลู่เฟิง เพื่อเตือนสติ
ฟุ่บ
ลู่เฟิง ได้สูดลมหายใจเข้าลึก เขาพยายามทำให้หัวใจของตนเองสงบลงเล็กน้อย เขายื่นส่งเด็กให้กับซุนฮวา และ พูดขึ้น"ฝังศพเด็กร่วมกับแม่ของเขา ให้ทหารจัดการหาที่ฝังศพคนที่นี่ให้หมด"
"เจ้าค่ะ"
ซุนฮวา ได้หายตัวไปอย่างรวดเร็ว
ลู่เฟิง สูดลมหายใจเข้าลึก ตอนนี้ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยกลิ่นอายสังหาร
"กองทัพทั้งหมดเร่งความเร็ว พวกเราจะต้องไปถึงเมืองฉางซานให้ได้ในเวลาอันสั้นที่สุดและยึดเมืองฉางซานมาให้ได้!"
"ขอรับ!"
ภายใต้คำสั่งของ ลู่เฟิง ความเร็วของกองทัพได้เพิ่มขึ้นทันที
เวลาผ่านไปกว่าหนึ่งชั่วโมงกองทัพได้มาถึงเมืองฉางซาน
"ศัตรูบุก..."
ฟุ่บ!
ก่อนที่พวกวคนเถื่อนจะส่งสัญญาณแจ้งเตือนพวกเขาก็ถูกลูกศรยาวแทงทะลุศีรษะ
กองทัพได้บุกยึดประตูคืนอย่างง่ายดาย
ลู่เฟิง ขมวดคิ้วแน่น สิ่งนี้เป็นไปอย่างราบรื่น
พวกคนเถื่อนไม่แม้แต่จะได้ทำการต่อต้านด้วยซ้ำ
จากสายข่าวของจินยี่เหว่ย ที่นี่มีคนเถื่อนมากกว่า 1,000 คน และ เกือบ 2,000 คนในเมืองฉางซาน
แต่ตอนนี้เขากลับไม่ได้เห็นคนเหล่านั้น ผู้ที่ถูกฆ่าที่นี่มีเพียง 30 หรือ 40 คนเท่านั้น!
"ฝ่าบาท จับศัตรูได้สองสามคนพะยะค่ะ"
ในตอนนี้ ทหารได้ลากพวกคนเถื่อนมาด้วยกันสามคน
ลู่เฟิง มองไปที่พวกเขาและกล่าวถามอย่างเย็นชา"คนของเจ้าและทหารในเมืองฉางซานหายไปไหน?"
"ฮึ่ม,แม้ว่าเจ้าจะฆ่าข้า ข้าก็จะไม่พูด..."
ฟุ่บ!
ก่อนที่เขาจะพูดจบ ลู่เฟิง ได้ชักดาบออกมาบั่นศีรษะของอีกฝ่าย ชายคนนี้เป็นเพียงคนธรรมดา ระบบจึงไม่ได้ให้ค่าประสบการณ์แก่เขา
"พวกเจ้าสองคนมีใครจะบอกข้าหรือไม่?"ลู่เฟิงกล่าวถามขณะที่มองไปที่อีกสองคน
"อย่าแม้แต่จะคิดข้าไม่มีวัน..."
ฟวั่บ!
