ตอนที่ 110 ใครคือราชาผู้แข็งแกร่ง (ฟรี)
สมาชิกส่วนใหญ่ของทีมลุงอยู่ในวัย 30 และ 40 ปี แต่สามารถใช้พละกำลังได้ทั้งหมด
ตอนนี้ลู่เฟยต้องทำงานหนักเหงื่อไหลออกมาจากหน้าผากของเขา ฟันของเขากัดกันแน่น เชือกก็รัดเข้ากับร่างกายของเขาอย่างแน่นหนา
นักศึกษาทั้ง 6 คนที่ได้รับการคัดเลือกจากทีมคุณลุง ก็ทำงานหนักเช่นกัน พวกเขาทุกคนทำงานอย่างหนักออกแรงเป็นสิบเป็นร้อยเพื่อชัยชนะครั้งสุดท้าย
"หนึ่ง สอง"
"หนึ่ง สอง"
นักเรียนที่อยู่เบื้องหลังเริ่มตะโกนอย่างต่อเนื่อง
“ทีมลุงสู้ๆ ทีมลุงสู้ตาย”
"หนุ่มดอกไม้สู้ๆ หนุ่มดอกไม้สู้ตาย ... "
…
กองเชียร์ของทั้งสองฝ่ายต่างโห่ร้อง แต่ในเวลานี้ทีมลุงกำลังดึงเบบี้และทีมชายรูปงามของพวกเขาเข้ามา
หวังจู่หลานอยู่ที่นั่นด้วยเช่นกันดึงอย่างท้อแท้ เขาก็คิดกับตัวเองว่าฉันก็เป็นพลังได้เช่นกัน ไม่ต้องคำนึงถึงความสูงของฉัน พลังดัมโบ้น้อยปะทุขึ้นมาแล้ว มันระเบิดออกอย่างสมบูรณ์
ดวงตาของเฉินเฮ่อหลับปี๊ ตอนนี้ใบหน้าของเขาแดงก่ำ พลังของเขาก็ระเบิดออกมาดวงตาของเขาดูตลกมากขึ้น แต่การกระทำของเขาดูสิ้นหวังเป็นพิเศษ
ในขณะนี้เชียร์ลีดเดอร์ที่อยู่ข้างทีมลุงทำงานหนักขึ้นและผู้สนับสนุนของทีมลุงที่อยู่ด้านหลังก็ล้นหลามมากกว่าคนเชียร์ เหล่าเนื้อสดใหม่
"ทีมลุงไว้ลาย สู้ตาย สู้ๆ ทีมลุง ... "
...
เมื่อได้ยินเสียงเหล่านี้ทีมลุงก็ทำงานหนักขึ้นและลู่เฟยก็ค่อยๆ ใช้กำลังของเขา เขาล็อกเชือกอย่างดุเดือด
บรุษผู้หล่อเหลากว่า 5 คนแสดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่งของพวกเขาทีละคน แต่ผลที่ได้รับนั้นแย่มาก เชือกยังคงไปด้านของลุง เห็นได้ชัดว่าพวกเขากำลังจะล้มเหลว เชือกแดงเกือบชิดฝั่งลุง
"หนึ่ง สอง สาม สี่ ... " เจียงจินฟู่ตะโกนอย่างดุเดือด ความแข็งแกร่งของเขาหมดลง แต่ก็ยังไม่มีผล
ในช่วงเวลาต่อมา จางอี้ซิง สมาชิกของทีมหนุ่มดอกไม้ก็ล้มลงกับพื้นทันทีเมื่อเขาล้ม หลินเกิงซิน ข้างๆเขาก็สะดุดล้ม
"เชี่ย จางอี้ชิงนายโง่หรือไง" หลินเกิงซินกำลังดิ้นรนในตอนนี้เขาอารมณ์ไม่ดี ตอนที่จางอี้ชิงสะดุด เขาล้มลงด้วยกัน สิ่งนี้ทำให้ทีมหนุ่มดอกไม้รู้สึกพ่ายแพ้มากยิ่งขึ้น เส้นสีแดงตัดสินตรงกลางมาถึงฝั่งทีมลุงหมดแล้ว เสียงนกหวีดดังขึ้น การแข่งขันรอบนี้ก็จบลง
ทีมลุงของสหรับชัยชนะในท้ายที่สุด ไม่ต้องสงสัยเลยว่าราชาผู้มีอำนาจที่แท้จริงในเกมนี้คือ ลู่เฟย แต่ทุกคนกลับเห็นได้ไม่ชัดเจนนัก นอกจากนี้ทุกคนในทีมคุณลุง ต่างก็ทำงานอย่างหนัก
“เอ่อ ... ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ...”
"ว้าว ... " นักเรียนที่สนับสนุนทีมของคุณลุงที่อยู่เบื้องหลังต่างเดือดดาลในตอนนี้ ใช่ พวกเขาชนะแล้ว พวกเขาก็ส่งเสียงเชียร์กัน
คะแนนรวมของลุงคือ 2 ต่อ 0 แซงหน้าทีมหนุ่มดอกไม้ ทุกคนวางเชือกลงในขณะนี้
เบบี้ดูหดหู่ สมาชิกคนอื่นๆ ก็คร่ำครวญ
“ฉันรู้ว่าเราจะแพ้” เบบี้ถอนหายใจ
“พวกเขาน่าทึ่งมากจริงๆ” เจียงจินฟู่กล่าว
“เพื่อนคนนี้จางอี้ชิงสะดุดล้มลง ทำฉันล้ม ถ้าไม่งั้นฉันว่าเราอาจจะชนะ” หลินเกิงซินจ้องมองจางอี้ชิงอย่างโกรธเคือง
จางอี้ชิงไม่ได้พูดอะไร ด้วยความอับอาย เขาเกรงว่าจะก่อให้เกิดความไม่พอใจต่อสาธารณชน
"ลืมมันไปอย่าโทษเขา ทีมลุงแข็งแกร่งกว่าพวกเราอยู่แล้ว ลู่เฟยอยู่ทีมโน้น และความแข็งแกร่งของลู่เฟยต้องมีอย่างน้อยห้าคนถึงจะเอาอยู่" เบบี้กล่าวคำตัดสินของเธอ
“โอเค” หลี่จื้อถิงถอนหายใจ
“เราชนะแล้ว” ลู่เฟยยิ้มและมองไปที่เพื่อนร่วมทีมของเขา
"ฮ่าฮ่าฉันชนะแล้ว" หวังจู่หลานนอนอยู่บนพื้นอย่างตื่นเต้น
ทีมลุงเฉลิมฉลองอย่างมีความสุข ในขณะที่ทีมหนุ่มดอกไม้ เริ่มรู้สึกเศร้า ทั้งสองทีมมีบรรยากาศที่แตกต่างกันอย่างมาก
ทีมลุงด้วยอายุเฉลี่ย 33 ปีเอาชนะทีมหนุ่มดอกไม้ที่อายุเฉลี่ย 23 ปี นี่คือปาฏิหาริย์แน่นอน
หัวหน้าผู้กำกับประกาศ
“ทีมลุงชนะ อีกครั้ง”
========================
