ตอนที่แล้วบทที่ 120 เจ้าเคยเห็นก้นของนกยูงไหม (อ่านฟรี)
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 122 เกรทฟูลเดด (อ่านฟรี)

บทที่ 121 ข้าถูกเก็บมาจากกองขยะรึ (อ่านฟรี)


แต่ในขณะที่พี่น้องกำลังจะแยกย้าย จู่ ๆ ฮอร์รันก็เข้ามาหาพวกเขาหลังจากที่คินลีย์จากไป

"ท่านพ่อ!" เซซิลเตรียมที่จะกล่าวหาน้องชายของเขาทันทีที่เขาเห็นพ่อ

แต่ฮอร์รันสังเกตเห็นสีหน้าของเซซิล เขาจึงชิงพูดอกมาก่อนที่เซซิลจะได้พูดอะไร “มากับข้าแองโกร่า ข้ามีบางอย่างจะคุยเจ้า ส่วนเจ้า เซซิล กลับไปที่ปราสาทของเจ้า”

ออร่าอันน่ากลัวของเซซิลจางหายไปเมื่อเขาถูกปล่อยให้ต้องอ้าปากค้าง

แองโกร่าเหลือบมองเซซิลก่อนจะตามฮอร์รันไป

เซซิลมองดูพ่อและน้องชายของเขาหายไปตรงมุมทางเดิน จากนั้นดวงตาของเขาก็มืดมิดลง

“ถ้าท่านไม่ให้ข้า ข้าก็จะเอามันมาเอง…” เขาคำรามอยู่ในลำคอ ก่อนจะหมุนตัวมุ่งหน้ากลับไปที่ปราสาทของเขาโดยไม่หันหลังกลับ

***

แองโกร่าติดตามฮอร์รันไปที่ห้องทำงานส่วนตัวของเขา

มีห้องทำงานทั้งหมด 3 ห้องในปราสาทอินทรีเงิน โดย 2 ห้องเป็นห้องทำงานร่วม และห้องทำงานที่เหลือจะถูกใช้โดยฮอร์รันเพื่อจัดการเอกสารที่เป็นทางการ พูดได้ว่าไม่มีใครเคยได้รับอนุญาตให้เข้าห้องทำงานส่วนตัวของเขา เว้นแต่จะได้รับเชิญ และมีเพียงหัวหน้าพ่อบ้านเท่านั้นที่ได้รับอนุญาตให้เข้ามาทำความสะอาด

ในวัยเด็กของเขา แองโกร่าเคยปรารถนาอย่างยิ่งที่จะได้เข้ามาในห้องทำงานอันลึกลับแห่งนี้ แต่มีเพียงคนที่มีความสำคัญต่อพ่อเท่านั้นที่สามารถเข้าไปได้

อย่างไรก็ตามตอนนี้เขาได้รับอภิสิทธิ์นั้น หลังจากเข้ามาข้างใน เขาก็คิดในใจว่า ‘อา ดังนั้นห้องทำงานที่ข้าอยากเข้ามาเมื่อข้ายังเด็กก็...แค่ห้องทำงานธรรมดา'

“แองโกร่า เจ้ารู้หรือไม่ว่าข้าต้องการจะบอกอะไรเจ้า” ฮอร์รันพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยตามแบบฉบับของเขา ในขณะที่เขานั่งลงหลังโต๊ะไม้มะเกลือขนาดใหญ่ หลังจากดำรงตำแหน่งดยุกมาหลายปี เขารู้ดีว่าคนที่อยู่ต่อหน้าเขาจะรู้สึกกดดันแค่ไหนหากน้ำเสียงของเขาไร้อารมณ์

"ข้าไม่รู้" แต่แองโกร่ากลับไม่รู้สึกอะไรเลย เขาส่ายหัวอย่างตรงไปตรงมา หากเขาไม่ได้ต้องการเปิดเผยตัวผู้บงการที่พยายามจะลอบสังหารเขา เขาก็คงจะอยู่ในเมืองเล็ก ๆ ของเขาอย่างสงบสุขไม่มาที่นี่หรอก

“ข้าสังเกตเห็นว่าเจ้ากับเซซิลไม่ค่อยถูกกัน แม้ว่าพวกเจ้าจะโต้เถียงกันอยู่เสมอ แต่สันติเป็นสิ่งสำคัญที่สุดระหว่างพี่น้อง เมื่อเอ็ดมันด์ตายไปแล้ว เจ้ากับเขาจะเป็นลูกชายเพียง 2 คนที่ข้าเหลืออยู่ พวกเจ้าไม่ควรทะเลาะกันด้วยเรื่องเล็กน้อยเช่นนี้…เจ้าคิดว่าอย่างไร” ฮอร์รันอาจจะพึ่งรู้สึกตัว ว่าเขากำลังพูดอยู่กับลูกชายของตัวเองไม่ใช้ผู้ใต้บังคับบัญชา ท่าทีของเขาจึงเปลี่ยนไป และแนะนำแองโกร่าด้วยความจริงใจ

แองโกร่าอยากจะบอกว่าเขาไม่ใช่คนที่สร้างปัญหา เป็นเซซิลต่างหากยั่วโมโหเขาตั้งแต่เริ่ม และเขาก็ไม่ได้คิดจะต่อสู้กับเขาอย่างจริงจังด้วย...

แต่ก่อนที่เขาจะได้พูดออกไป แองโกร่าก็ตระหนักว่าครั้งหนึ่ง พ่อผู้ยิ่งใหญ่ของเขาที่เคยสูงใหญ่กำยำ ตอนนี้เส้นผมของพ่อได้เปลี่ยนเป็นสีเทา และใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาก็มีริ้วรอย ด้วยเหตุนี้ อารมณ์ของเขาจึงอ่อนลง เขาตอบอย่างไม่ค่อยเต็มใจว่า "ข้าเข้าใจแล้ว…"

‘ตราบใดที่เซซิลไม่มาวุ่นวายกับข้า ข้าก็จะไม่ยุ่งกับเขา’

“ไม่ เจ้าไม่เข้าใจข้า”

ชายชราพูดอย่างช้า ๆ “ตอนนี้ข้ารู้ว่าเจ้าโตแล้ว ข้ารู้ว่าเจ้าไม่มีความสุขกับการอยู่ภายใต้เซซิล แต่ข้าหวังว่าเจ้าจะคอยช่วยเหลือเขาด้วยใจจริง ไม่ว่าคำพูดของเขาจะไร้สาระและคำขอของเขาจะไร้เหตุผลแค่ไหน เจ้าก็ต้องประนีประนอมยอมให้เขา”

“อึ…” แองโกร่าชาไปทั้งตัว

ทีแรกเขาก็แค่คาดเดาว่าเป็นเพราะตาแก่ชอบเซซิล เขาไม่คิดเลยว่าเขาจะเข้าข้างเซซิลขนาดนี้

ดังนั้นแองโกร่าจึงเริ่มคิดพิจารณาว่า เขาควรจะพูดออกมาด้วยวิธีที่สุภาพที่สุดว่า 'นี่ข้าถูกเก็บมาจากกองขยะหรือไม่'

หรือ เขาจะถมน้ำลายใส่หน้าตาแก่นี่ตรง ๆ ไปเลย

อย่างไรก็ตาม มารยาทของขุนนางยังคงทำให้แองโกร่ายับยั้งตัวเองเอาไว้ได้ และไม่ทำพฤติกรรมที่หยาบคายเช่นนี้ แต่ใบหน้าของเขากลับทรยศต่อความคิดของเขาอย่างชัดเจน

เมื่ออายุมากขึ้น ผู้คนก็ยิ่งฉลาดขึ้น หลังจากหลายปีที่ฮอร์รันเข้ารับตำแหน่งเป็นดยุกอินทรีเงิน ที่ต้องดูแลขุนนางทุกคนในภาคเหนือ และมีอำนาจทำให้พวกเขาปฏิบัติตามทุกคำสั่งของเขาอย่างเชื่อฟังได้ นั่นจึงเป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะเดาไม่ออกว่าแองโกร่ากำลังคิดอะไรอยู่

"ดีมาก เจ้าไม่ได้ตอบข้าด้วยการชกหน้าข้า นั่นบ่งบอกว่าเจ้าใจเย็นกว่าพี่ชายของเจ้ามาก” ชายชรากล่าวชื่นชมแองโกร่า แต่อีกฝ่ายไม่ไหวติงกับคำชมของเขา

ตอนนี้ฮอร์รันยังเข้าใจด้วยว่า ลูกชายเขาอาจจะหันหลังเดินจากไปได้ทุกเมื่อ ดังนั้นเขาจึงเลิกพูดเรื่องไร้สาระ

“เหตุผลที่ข้าเรียกเจ้ามาคุยเป็นการส่วนตัวก็เพราะว่า ความเป็นมาของเจ้าไม่ควรถูกเปิดเผย…”

“ความเป็นมาของข้า…”

แองโกร่ากะพริบตาอย่างไม่อยากจะเชื่อ

'เดี๋ยวก่อน นี่ข้าถูกเก็บมาจากกองขยะจริง ๆ รึ?'

“เจ้ารู้ไหมว่าแม่ของเจ้าคือใคร” ชายชราถาม

“ท่านห้ามไม่ให้ข้าถาม” แองโกร่าตอบอย่างหัวเสีย

ในที่สาธารณะ ฮอร์รันยืนยันเสมอว่าแองโกร่าเป็นเด็กที่เกิดจากเขากับสาวใช้ แองโกร่าเองก็อยากรู้ว่าแม่ของเขาคือใคร แม้กระทั่งเฝ้าสังเกตสาวใช้ทุกคนในปราสาทเพื่อตามหาเธอ แม้ว่าการค้นหาของเขาจะไร้ผลก็ตาม

“ตอนนี้เป็นเวลาเหมาะสมที่ข้าจะบอกเจ้า” ชายชรารู้สึกดีที่แองโกร่ายังอยากรู้เรื่องนี้แม้เขาจะดูอารมณ์เสีย “เจ้าเคยได้ยินเรื่องของเทียร์ร่าไหม”

“ข้ารู้นิดหน่อย…”

แองโกร่ากลืนน้ำลาย เขามีปัญหาในการตอบคำถาม เพราะเขาไม่คิดว่าจะได้ยินชื่อนั้นจากปากของพ่อ

เขาไม่สามารถบอกฮอร์รันได้ว่าเขาไม่เพียงแต่รู้เกี่ยวกับเทียร่าเท่านั้น แต่สมาชิกราชวงศ์คนสุดท้ายของเทียร์ร่า ยังสร้างฐานทัพอย่างเงียบ ๆ อยู่ใต้แลงคาสเตอร์ ด้วยความช่วยเหลือจากอาสาสมัครของเขา...

“เรื่องมันก็นานมาแล้ว ข้าแปลกใจที่เจ้ารู้” ชายชราเริ่มจริงจัง “สิ่งที่ข้าจะพูดต่อไปนี้เจ้าอย่าได้บอกใคร เหตุผลที่ข้าพาเจ้ามาที่นี่เพราะต้องการเก็บเรื่องนี้เป็นความลับ เจ้าเข้าใจใช่ไหม?”

"ข้าเข้าใจครับ"

แองโกร่ารีบพยักหน้าและสัญญา ชายชราจึงบอกความลับที่เขาฝังกลบไว้มานานหลายปี

“เทียร์ร่าล่มสลายลงหลังจากถูกหลายอาณาจักรปิดล้อมในเวลาเดียวกัน แทบจะไม่มีสมาชิกราชวงศ์คนใดเหลืออยู่ พวกเขาส่วนใหญ่เสียชีวิตในสงคราม แม้แต่ตระกูลสาขาก็ยังไม่รอด แม่ของเจ้า…เป็นน้องสาวคนสุดท้องของยาการันที่ 11 ราชาแห่งเทียร์ร่าในเวลานั้น และมีตำแหน่งเป็นเจ้าหญิง”

“เธอชื่อแคลร์•ยาการัน ตอนนั้นข้ายังเด็กและแข็งแรง ด้วยเหตุนี้ข้าจึงคิดว่าไม่มีปัญหาอะไรหากข้าจะให้ที่พักพิงแก่เธอ นอกจากนี้ยังมีความจริงที่ว่า แม่ของเซซิลและเอ็ดมันด์เสียชีวิตไปเป็นเวลา 2 ปีแล้ว และเมื่อความเหงาเข้าครอบง่ำ…อะแฮ่ม”

แองโกร่าตกตะลึง

ตอนนั้นเอง เขาก็นึกถึงลีอา เจ้าหญิงนักรบที่กำลังยิ้มเหมือนราชินีท่ามกลางสนามรบ แล้วจากนั้นภาพของลีอาก็ได้ซ้อนทับกับแม่ที่เขาไม่เคยพบมาก่อน

ไม่ใช่แค่แองโกร่าเท่านั้น แม้แต่ซีเว่ยที่เฝ้าดูอยู่ในอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ก็ต้องตะลึงกับความลับนี้

ตอนแรก เขาคิดว่าเขาแค่เลือกขุนนางสุ่ม ๆ ที่มีศักดินาอยู่นอกหุบเขาแห่งความตายเพียงเท่านั้น ก่อนจะมาตระหนักได้ในภายหลังว่า เขาได้ดึงราชวงศ์ของเทียร์ร่าที่เหลืออยู่ทั้งหมดเข้ามาโดยไม่ได้ตั้งใจ

ซีเว่ยอดคิดไม่ได้ว่า แม้แต่โชคชะตาก็เข้าข้างเขาเพื่อให้ผู้เล่นฟื้นฟูเทียร์ร่าใช่ไหม...

------------------------------------------

เพจ FC-Translate

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด