Chapter 10: ขอบเขตของชีวิต
Chapter 10: ขอบเขตของชีวิต
หลังจากที่เขากลับบ้านหานเฟยก็ไม่รีบเร่งที่จะใช้น้ำยาขัดผิวหัวปลาซึ่งจะช่วยเสริมสร้างกล้ามเนื้อและกระดูกของเขาเท่านั้นและเพิ่มโอกาสในการอยู่รอดในมหาสมุทร
หานเฟยหั่นปลาสีเหลืองเป็นหลายๆส่วน เขาตั้งใจจะปรุงมัน แต่ไม่มีเครื่องปรุงรสใดๆในบ้านยกเว้นเกลือ
ดีฉันล่ะจะอบมันแล้วกัน!
หนึ่งชั่วโมงต่อมาเขาก็อิ่มและมีพลัง
‘ตกความว่างเปล่า’งั้นหรอ? ฉันควรจะเพิ่มเลเวลมันได้แล้ว มาดูกันว่ามันจะเก่งแค่ไหน
ทันใดนั้นแสงสีทองพุ่งออกมาต่อหน้าต่อตาเขา จากนั้นคำอักษรที่ซับซ้อนไม่สิ้นสุดก็ปรากฏขึ้นในหัวของเขา
เมื่องานความสามารถถูกเพิ่มเสร็จสมบูรณ์ฟ้าร้องดังก้องบนท้องฟ้าที่มีแดดตามมาด้วยมรสุมลูกใหญ่ที่แผ่ไปไกลกว่าหมื่นกิโลเมตร
…
เกือบจะในเวลาเดียวกันในเมืองที่ลอยอยู่ห่างออกไปหมื่นกิโลเมตรมีใครบางคนกำลังคิดคำนวณอยู่ในความว่างเปล่า
"หือ? เกิดปรากฏการณ์ผิดปกติในหมู่บ้านภายใต้คำสั่งของฉันหรอ”
จากนั้นชายคนนั้นก็ก้าวไปข้างหน้าและเขียนตัวอักษรคำสั่งกลางอากาศด้วยมือของเขาเหมือนปากกา
“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปทรัพยากรของทุกหมู่บ้านจะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า สถานศึกษาทั้งหมดจะให้ความสนใจกับคนที่มีพรสวรรค์ รายงานหากคุณพบ ...”
…
ในขณะนั้นหานเฟยมึนงงเกินไปที่จะรู้ว่าฝนตกอยู่หรือไม่ เมื่ออักษรที่ซับซ้อนเหล่านั้นโผล่ขึ้นมาหานเฟยรู้สึกเหมือนลูกโป่งที่เพิ่งแตก เขารู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าเขาถอยกลับไปเป็นชาวประมงระดับสอง
หานเฟยเกือบร้องไห้ ฉันเพิ่งอัพเกรดความสามารถ ฉันควรจะเก่งขึ้นไม่ใช่หรอ เหตุใดความสามารถของฉันถึงไม่ดีขึ้นล่ะ
แต่มันยังไม่จบ หลังจากอยู่ในฐานะนักตกปลาระดับสองชั่วครู่หานเฟยก็อ่อนแอลงเรื่อยๆ จนกระทั่งเขาไม่ได้รู้สึกดีไปกว่าเด็กห้าขวบ
เอ๊ะ แต่เดี๋ยวก่อนทำไมฉันถึงรู้สึกว่าตัวเองแข็งแกร่งขึ้นเมื่อเลเวลลดลงล่ะ
เสียงสายฟ้ายังคงดังก้อง หานเฟยมองไปที่หม้อชำระล้างของปีศาจ
มันลดระดับลงและเหลือเพียง 104 พลังวิญญาณเท่านั้น
หานเฟยอ้าปากค้าง เขาจำได้ว่าพลังวิญญาณพื้นฐานของเขาคือหกสิบจุดเมื่อเขาอยู่ในระดับสาม ทำไมตอนนี้มันก็ยังเป็นหกสิบจุดอยู่ถึงแม้เขาจะอยู่ในระดับหนึ่ง
อย่างไรก็ตามความสามารถของเขามี ‘ตะขอจูบ’ เพิ่มขึ้นมาใน ‘ตกความว่างเปล่า’
หานเฟยนั่งตัวตรงทันทีและเริ่มฝึกฝนตัวเอง
หลังจากนั้นอีกหนึ่งชั่วโมงหานเฟยก็ฝึกฝนเสร็จ
ในเวลาเพียงสองชั่วโมงเขาลดลงจากระดับสามเป็นระดับหนึ่งและจากนั้นก็กลับสู่ระดับสามใหม่ ดูเหมือนเขาจะเหมือนเมื่อก่อน แต่มีเพียงเขาเท่านั้นที่รู้ว่ามันมีความแตกต่างอยู่
ร่างกายของเขาจะถูกปรับเปลี่ยนโดยพลังวิญญาณและจะทำให้เขาแข็งแกร่งขึ้น ตอนนี้เส้นเลือดและร่างกายของเขาแข็งตัวแล้วมันเป็นสัญญาณของความก้าวหน้าอีกครั้ง
แต่ว่าการสร้างความก้าวหน้าอย่างต่อเนื่องนั้นดีจริงหรือเปล่านะช่วงเวลาที่ความคิดผุดขึ้นมาในหัวของเขาเขาสัมผัสได้ถึงบางสิ่งจากที่ไกลแสนไกล
ทันใดนั้นเขาก็ดื่มน้ำมันขัดตัวหัวปลาจนหมด
กระแสเย็นไหลเวียนผ่านร่างกายของเขาทำให้ผิวร้อนผ่าว
หลังจากผ่านไปอีกสักพักก็มีรอยแตกออกมาจากร่างกายของเขา หานเฟยทำลายกำแพงกั้นและกลายเป็นชาวประมงระดับสี่ได้อย่างง่ายดาย เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เขาเป็นนักตกปลาขั้นกลาง
ในทำนองเดียวกันหม้อชำระล้างของปีศาจก็ถึงระดับสี่ซึ่งเป็นระดับกลาง พลังวิญญาณของเขาเพิ่มขึ้นเป็น 119
หานเฟยอ้าปากค้าง เขาเพิ่งมาถึงระดับใหม่และการจัดเก็บพลังงานจิตวิญญาณของเขาเองคือ 119 คะแนนซึ่งมากกว่าปกติ 50 คะแนน เขากำลังจะขึ้นสู่จุดสูงสุดในชีวิตจริงหรอ
ห้ะ ‘มรดกทางจิตวิญญาณ’ ของฉันกลายเป็นระดับหนึ่งคุณภาพสูง
หานเฟยตกใจ มรดกทางจิตวิญญาณของเขาจะได้รับประโยชน์จากการอัพเกรดความสามารถหลักของเขาด้วยหรือเปล่า
เมื่อลืมตาขึ้นหานเฟยก็ได้กลิ่นเหม็นในบ้านทันที
เขามองไปที่ร่างกายของเขา เขาพบสิ่งสกปรกเหนียวและโคลนทุกชนิด
นี่คือผลจากน้ำยาขัดตัวหัวปลาหรือเปล่านะ
หานเฟยวิ่งออกไปนอกบ้าน พอดีกับฝนที่ยังตกอยู่ดังนั้นหานเฟยจึงอาบน้ำท่ามกลางสายฝน
หลังจากทำความสะอาดทุกอย่างแล้วหานเฟยก็ต้มหอยสองตัวแล้วกินก่อนที่เขาจะออกไปโรงเรียนในชุดที่น่ากลัว
หานเฟยสงคิดว่าเสื้อผ้าของเขาทำจากหนังปลา เสื้อผ้าดังกล่าวแน่นมาก
คงจะดีสำหรับผู้ชาย แต่ถ้าผู้หญิงใส่เสื้อผ้าแบบนี้ ...
หานเฟยพบหูคุนบนถนนก่อนที่เขาจะมาถึงโรงเรียน
หูคุณก็ตะลึงที่เห็นหานเฟยใบหน้าของเขาแย่มาก ชายคนดังกล่าวมีชื่อเสียงหลังจากรอดชีวิตจากกระแสปลาเมื่อวานนี้
“เฮ้ นี่มันชาวประมงระดับสองที่ถูกเต่าเขียวลากลงไปในมหาสมุทรนี่นา” หูคุนเยาะเย้ย
ติดตามข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่ : ว่างๆก็เลยเอานิยายมาแปลไทย
