ตอนที่ 262 กองทัพมาจากไหน? (ฟรี)

ตึง!

บนภูเขาติงจิ้ง ในเต็นท์ทหารของ จิ้งซือหรง เขาได้ทุบโต๊ะของเขาอย่างแรง และ จ้องมองไปที่ ทหารตรงหน้าของเขาด้วยความโกรธ"พวกไม่ได้เรื่อง! ไหนบอกว่าทัพมังกรอู๋เซียง นั้นน่าทึ่งนักน่าทึ่งหนา ฉไนเลยกลับมีสภาพเช่นนี้ได้!!"

ทหารที่อยู่ตรงหน้าของเขาได้คุกเขาลง ชายผู้นี้คือ รองแม่ทัพมังกรอู๋เซียง จางไค

จิ้งซือหรง รู้สถานะของคนผู้นี้

เขาแค่ไม่อยากจะเชื่อในสายตาตัวเอง!

ทัพมังกรอู๋เซียง ที่สุดแสนจะภาคภูมิใจกลับถูกทำลายลง

เป็นไปได้อย่างไร ? นั่นมันทัพมังกรอู๋เซียงนับแสนนาย เป็นกองทัพที่ทรงพลังมากที่สุดในอาณาจักรอู๋เซียง!

แต่แล้ว กลับถูกกองทัพลับของลู่เฟิงดักซุ่มโจมตีได้อย่างง่ายดาย

ไหนบอกว่า เต้าเฉียน เพิ่งจะนำทัพทหารชั้นยอดแสนนายกลับไปที่เมืองหลวง และ ส่งมอบให้ จางฮั่น ไปที่เมืองฉิวซาน

ข่าวทั้งหมดนี้แม่นยำมากไม่น่าจะมีอะไรผิดพลาด

แต่แล้วกองทัพลึกลับของลู่เฟิงกลับปรากฏตัวขึ้นที่นี่ได้อย่างไร?

หากทัพมังกรอู๋เซียงพ่ายแพ้ธรรมดาเขาจะไม่เอะใจ แต่นี่กลับพ่ายแพ้โดยสมบูรณ์ ถูกสังหารหลายหมื่นคน อีกหลายหมื่นคนถูกจับ รอดกลับมาไม่ถึงหมื่น อย่างน้อยกองกำลังที่ว่าจะต้องมีไม่ต่ำกว่า 300,000 นาย หรือมากกว่านั้น

ทำไมเขาถึงไม่ได้รับข่าวอะไรเลย?

นี่มันเป็นไปไม่ได้เขาไม่อยากจะเชื่อ

"ท่านแม่ทัพ ทัพมังกรอู๋เซียงพ่ายแพ้จริง ๆ ข้ารองแม่ทัพ จางไค เป็นพยานได้ วันนั้นพวกเราถูกซุ่มโจมตี กองทัพของพวกเราได้แตกกระจายออกไปหลายเส้นทางเพื่อหนีรอดกลับมา"

แม่ทัพคนนี้ได้คุกเข่าลงกับพื้น"การตายของพี่น้องนับเป็นความเสื่อมเสียของข้านัก เดิม ข้าไม่ควรจะมีชีวิตอยู่ต่อไปแล้ว ข้าเพียงรีบแจ้นกลับมาเพื่อแจ้งข่าวนี้ต่อท่าน หลังจากนี้ ข้าจะได้ตายอย่างและตามแม่ทัพเหยาไป"

หลังจากพูดจบเขาได้ลุกขึ้นและชักดาบออกมาเพื่อที่จะเชือดคอตัวเอง

"เดี๋ยว!"จิ้งซือหรง ได้ตะโกนขึ้น

สายตาของเขาได้จ้องมองไปที่แม่ทัพคนนี้

แม่ทัพได้คุกเข่าลงและพูดขึ้น"ท่านแม่ทัพต้องการรับสั่งอะไรอีกงั้นหรือ?"

จิ้งซือหรง ไม่ได้ตอบทันที แต่จ้องมองไปที่แม่ทัพตรงหน้า

เขารู้ดีว่าแม่ทัพตรงหน้าไม่ได้โกหก แต่เขาแค่ไม่เต็มใจที่จะยอมรับความจริงที่ว่าทัพมังกรอู๋เซียงพ่ายแพ้

เพราะทัพมังกรอู๋เซียงนั้นคือรากฐานของแผนการทั้งหมดของเขา

หากทัพมังกรอู๋เซียง ยึดครองเมืองเร้ดเมเปิ้ลได้ ไม่ว่าเขาจะต้องสูญเสียทหารทัพไปเท่าไหร่ก็นับว่าคุ้มค่า

แต่ถ้าแผนการของทัพมังกรอู๋เซียงล้มเหลว การกระทำทั้งหมดของเขาที่มีต่อภูเขาติงจิ้งก็ไร้ค่าทั้งหมด

ทั้งหมดเรียกได้ว่าไร้ประโยชน์!

ทัพ 200,000 นายที่สูญเสียระหว่างวันนั้นได้ตายอย่างไร้ประโยชน์

ปัจจุบันยังคงมีทหารมากกว่า 1.2 ล้านนาย รอบภูเขาติงจิ้ง ทหาร 1.2 ล้านนายนี้ไม่มีความหมายมากนัก เพราะมันไม่สามารถเอาชนะกองทัพของ ลู่เฟิง ได้

เขาได้สูดลมหายใจเข้าลึก จิ้งซือหรง ได้จ้องมองไปที่แม่ทัพคนนี้"เจ้าบอกว่าทัพมังกรอู๋เซียงพ่ายแพ้ ศัตรูมีกี่คน ? สามแสนสี่แสน?"

จิ้งซือหรง ได้คิดถึงอีกเหตุผลนึง ถ้าศัตรูซุ่มโจมตีด้วยทัพที่มีกองกำลังมากกว่า 300,000 นาย การเอาชนะกองทัพมังกรอู๋เซียง 100,000 นายก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้

ถ้าเป็นเช่นนี้ เขาก็อาจจะพอเข้าใจเหตุผลที่ ลู่เฟิง ล่าถอยในสนามรบระหว่างวัน

และ จำนวนทหารที่เขาเห็นบนภูเขาติงจิ้ง ก็อาจจะเป็นเพียงแค่อุบายเท่านั้น

"พวกเขา...ดูจากจำนวนแล้วไม่น่าจะมีเกิน 120,000 นาย"แม่ทัพคนนี้ได้ตอบกลับ

"เป็นไปไม่ได้!"

จิ้งซือหรง ได้ตะคอกทันที"ทัพศัตรูที่มีไม่เกิน 120,000 นาย เอาชนะทัพมังกรอู๋เซียงได้อย่างไร เชื่อหรือไม่ถ้าเจ้ากล้าหลอกข้า ข้าจะลากเจ้าไปฆ่านอกค่ายและเสียบศีรษะประจาน!"

ตุบ!

แม่ทัพคนนี้ได้คุกเข่าลงและตะโกนขึ้น"ท่านแม่ทัพ แม้ว่าข้าจะมีความกล้าก็ไม่กล้าโกหกท่านอย่างแน่นอน พวกมันมีไม่ถึง 120,000 นายจริง ๆ "

"ตอนที่พวกมันบุกโจมตี พวกมันยังตะโกนอีกด้วยว่า "พบศัตรูสังหารสิ้น!" จากนั้นขวัญกำลังใจของทหารก็เพิ่มพูนและระเบิดพลังสู้รบกับทัพมังกรอู๋เซียงของเรา จนแม่ทัพ เหวินเหยา ถูกสังหาร จากนั้นทัพมังกรอู๋เซียงก็แตกพ่าย"

"ท่านแม่ทัพ...สิ่งที่ข้าพูดล้วนเป็นความจริงไม่มีอะไรปิดบังทั้งนั้น"

จิ้งซือหรง ได้ขมวดคิ้วแน่น"พบศัตรูสังหารสิ้น!"

ทันใดนั้นเขาก็นึกถึงทัพของเกาชุนที่มีวลีปลุกกำลังใจเหมือนกัน

คำพูดวลีเหล่านี้ช่วยปลุกขวัญกำลังใจให้กับทหารได้

เป็นไปได้หรือไม่ว่ากองกำลังลับนี้ก็ได้รับการฝึกฝนอย่างลับ ๆ โดยอาณาจักรหนานหยาน

เขาจ้องมองไปที่้ แม่ทัพ คนนี้ และ กล่าวถามทันที"เจ้าบอกว่าเป็นกองทัพนับแสนนายเช่นนั้นใครเป็นผู้นำทัพนี้?"

"เสี่ยว!"

"เสี่ยว?"

จิ้งซือหรง ได้ครุ่นคิดอยู่พักนึง แต่ก็คิดไม่ออก เขาไม่รู้ว่าแม่ทัพคนนี้มาจากไหนในอาณาจักรหนานหยาน หน่วยข่าวกรองไม่เคยส่งข้อมูลนี้มาแม้แต่น้อย

"หึ่ม,จิ้งซือหรง ก่อนหน้านี้เจ้าพูดอย่างดิบดีว่าแผนของเจ้าไร้ที่ติ แม้จะสูญเสียทหารนับแสนนับล้าน ก็ไม่เป็นไร ตอนนี้แผนการของเจ้าล้มเหลว เจ้ายังคิดจะสังเวยชีวิตทหารแบบโง่ ๆ อีกหรือไม่?"

ในที่สุด องค์ชาย ก็ได้โอกาสที่จะโจมตีจิ้งซือหรง, เขาได้กล่าวพูดอย่างเย็นชา"วันพรุ่งนี้ ข้าจะรายงานเรื่องนี้ต่อฝ่าบาท ดูสิว่าฝ่าบาทยังจะวางพระทัยเจ้าอีกหรือไม่!"

ใบหน้าของ จิ้งซือหรง กลายเป็นน่าเกลียดมากขึ้น

ทัพมังกรอู๋เซียง คือชีวิตของจักรพรรดิ คือรากฐานของอาณาจักรอู๋เซียง และ มีเพียงแค่ 250,000 นาย ตอนนี้ มีผู้เสียชีวิตมากกว่า 100,000 นาย หากจักรพรรดิ ทรงได้ยินเรื่องนี้

คงไม่สามารถแบกรับไว้

"จิ้งซือหรง!"

องค์ชาย ได้แค่นเสียงอย่างเย็นชา เขารู้สึกมีความสุขอย่างมากก่อนที่จะเดินออกไป

แม่ทัพหลายคนได้ มองไปที่ จิ้งซือหรง ด้วยความสงสัย การสูญเสียทัพมังกรอู๋เซียงหลายหมื่นนายในคราวเดียว นับเป็นความเสียหายที่มิอาจทนรับได้

ตอนนี้ พวกเขาไม่ได้เกรงกลัวจิ้งซือหรง เพราะอย่างไร พวกเขาก็เป็นเพียงแม่ทัพผู้น้อย ที่อาจถูกเขี่ยได้ตลอดเวลา

ใบหน้าของ จิ้งซือหรง มืดมนมาก เขาไม่พอใจกับท่าทีขององค์ชายและการกระทำของแม่ทัพเหล่านี้

เขารู้สึกโง่งม

ทำไมกัน?

ทำไมถึงมีกองทัพของลู่เฟิงที่เขายังไม่รู้จักอีก!

นอกจากนี้ พลังการต่อสู้ไม่ได้ด้อยไปกว่าทัพมังกรอู๋เซียง ทั้งยังเอาชนะทัพมังกรอู๋เซียงได้!

กองทัพเหล่านี้มาจากไหนกัน?

เป็นไปได้หรือไม่ที่จะเหมือนกับข่าวลือที่ว่า ลู่เฟิง ได้จัดเตรียมกองกำลังลับไว้ในที่มืด ตั้งแต่เนิ่น ๆ รอให้ ถึงเวลา ค่อยนำพวกมันมาใช้การ?

มันจะเป็นเช่นนี้จริง ๆ งั้นหรือ?