กว่าพวกเขาจะประชุมกันเสร็จเวลาก็ล่วงเลยมาเป็นเวลาบ่ายแล้ว พายุฝนเริ่มลดระดับลงกว่าก่อนหน้านี้ ขณะเดียวกันเส้นแสงสายฟ้าก็พาดผ่านท้องฟ้าเป็นบางครั้ง
ซูยี่ลังเลเล็กน้อยก่อนที่จะฝ่าฝนที่ตกหนักเพื่อมุ่งหน้ากลับไปยังเมืองบันตา
เขาไม่ได้มุ่งหน้ากลับบ้านทันที แต่เขามาที่อาคารโดดเดี่ยวหลังเล็ก ๆ ทางตะวันตกของเมืองบันตา
นี่คือห้องปฏิบัติการวิจัยของหอการค้าเฟรสเทค
ตามแผนเบื้องต้นของซูยี่ ห้องปฏิบัติการวิจัยเวทมนตร์นี้ควรถูกสร้างขึ้นพร้อมกับโรงงานเพื่อให้สามารถทำงานร่วมกันระหว่างห้องปฏิบัติการวิจัยและโรงงานได้ทันที
แต่ทว่าด้วยสถานการณ์พิเศษของทวีปไซน์ ที่นักเวทย์มักจะคิดว่าตัวเองสูงส่งกว่าคนอื่นอยู่เสมอและด้วยความจริงที่ว่านักวิจัยคนแรกเป็นเด็กสาวที่สวยงามเช่นสเตลล่า ซูยี่จึงเช่าอาคารหลังเล็ก ๆ นี้แยกต่างหากเพื่อเป็นห้องทดลองวิจัย
หลังจากแคลลี่และอีวิต้าเข้าร่วมห้องปฏิบัติการวิจัยซูยี่ก็ต้องเช่าที่อยู่อาศัยแยกต่างหากสำหรับพวกเขา ใครจะคิดว่าหลังจากทั้งสองได้เห็นสภาพแวดล้อมของอาคารหลังเล็ก ๆ พวกเขาตัดสินใจโดยตรงที่จะอาศัยอยู่ในห้องปฏิบัติการวิจัย
ซูยี่เองก็ไม่คิดที่จะขัดพวกเธอดังนั้นอาคารหลังเล็ก ๆ ที่เงียบสงบนี้จึงไม่ได้เป็นเพียงห้องปฏิบัติการวิจัยเวทมนตร์เท่านั้น แต่ยังถือว่าเป็นหอพักสำหรับนักวิจัยด้วย
เมื่อประตูถูกเปิดออกใบหน้ากลมๆของแคลลี่ก็ปรากฏขึ้น
บางทีเธออาจไม่คิดว่าซูยี่จะกล้าฝ่าสายฝนขนาดใหญ่มาที่นี่ แคลลี่ตกใจเล็กน้อยก่อนที่เธอจะตอบสนองอย่างรวดเร็วและเชิญซูยี่เข้าไป
เมื่อเข้ามาในห้องซูยี่มองไปรอบ ๆ และพบว่าห้องนั่งเล่นของที่นี่ไม่เป็นระเบียบ พิมพ์เขียวไม่เพียงแต่ถูกโยนไปทั่ว แต่วัสดุวิเศษทุกชนิดก็ถูกวางไว้ทั่ว นอกจากนี้ยังมีเสื้อผ้าเด็กผู้หญิงอีกหลายชิ้นกระจัดกระจายอยู่ที่พื้นโดยมีชุดชั้นอยู่ในนั้นด้วย
เมื่อเห็นซูยี่มองไปรอบ ๆ ใบหน้าของแคลลี่ก็เปลี่ยนเป็นสีแดง เธอรีบหยิบเสื้อผ้าที่พื้นแล้วโยนเข้าไปในห้องนอน เมื่อเธอออกมาอีกครั้งเธอมีรอยยิ้มที่น่าอึดอัดบนใบหน้าของเธอ
ซูยี่ยิ้มเล็กน้อยก่อนจะไม่สนใจ
จริงๆแล้วตอนที่ทำเวรประจำวันที่มหาวิทยาลัยเขาก็ได้ไปที่หอพักของนักเรียนหญิงหลายคนและพบว่าพวกเธอก็ไม่ได้เรียบร้อยอย่างที่คิด แต่พวกเธอก็ไม่ต่างกับนักเรียนชายบางครั้งห้องของพวกเธออากจะเละเทะยิ่งกว่าด้วยซ้ำ
ภายหลังซูยี่ก็รู้ว่านักเรียนหญิงเองก็ไม่ได้แตกต่างจากนักเรียนชายที่มีทั้งขยังและขี้เกียจ
แคลลี่มีนิสัยที่เปิดเผยมากดังนั้นการที่เธอวางของไปทั่วจึงไม่น่าแปลกใจสำหรับซูยี่
เมื่อเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของซูยี่ แคลลี่ก็เข้าใจผิดว่าซูยี่กำลังหัวเราะเยาะเธอ แม้ว่าใบหน้าของเธอจะแดงเล็กน้อย แต่เธอก็ยังอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเบา ๆ และจ้องมองไปที่ซูยี่“ ประธานทำไมจู่ๆเจ้าถึงมาที่นี่ล่ะ? มีธุระอะไรรึเปล่า”
“ อืมมี อีวิต้าอยู่มั้ย ไปตามเธอมาด้วยข้ามีงานวิจัยให้พวกเจ้าทำ” ซูยี่กล่าว
เมื่อได้ยินว่ามันเป็นเรื่องงาน แคลลี่ก็ลืมความโกรธจากความอับอายและให้ซูยี่รอขณะที่เธอวิ่งขึ้นไปชั้นบน
เมื่อดูเธอจากไปอย่างเร่งรีบซูยี่ก็อดไม่ได้ที่จะส่ายหัว
แคลลี่คนนี้เธอเป็นเด็กที่เพิ่งเรียนจบเธอไม่เข้าใจอะไรเกี่ยวกับโลกใบนี้เลย
ไม่ว่าอย่างไรก็ตามเขายังมีตำแหน่งเป็นถึงประธาน หลังจากที่เขาเข้ามาเธอไม่แม้แต่จะรินชาให้เขายิ่งไปกว่านั้นเธอยังปล่อยให้เขาอยู่ตามลำพังอีก
ซูยี่หยิบพิมพ์เขียวสองสามชิ้นขึ้นมาจากพื้นอย่างไม่เป็นทางการและพยักหน้าเล็กน้อย
พิมพ์เขียวเหล่านี้เกี่ยวข้องกับเครื่องเก็บเกี่ยวเวทมนตร์ที่พวกเขากำลังค้นคว้า จากการกวาดตามอง รูปแบบเวทมนตร์บนเอกสารดูเหมือนว่าพวกเขากำลังดำเนินการตามคำขอของซูยี่อยู่แล้ว
ดูเหมือนว่าเมื่อเร็ว ๆ นี้เธอและอีวิต้าทำงานหนักมากไม่เช่นนั้นก็เป็นไปได้ที่พวกเขาจะมีความก้าวหน้าเช่นนี้ในช่วงเวลาสั้น ๆ
ตามความเร็วปัจจุบันของ พวกเธอควรปรับแต่งรูปแบบเวทมนตร์หลักของเครื่องเก็บเกี่ยวเสร็จในไม่ช้า ด้วยเหตุนี้คงจะมีเวลาให้โรงงานเครี่องจักเวทมนตร์ที่จะผสานรูปแบบเวทมนตร์กับเครื่องเก็บเกี่ยวและทดสอบการทำงานของมันอีกมาก
มีเสียงฝีเท้าดังมาจากบันไดซูยี่หันไปมองและในทันใดนั้นดวงตาของเขาก็สว่างขึ้น
แคลลี่มีนิสัยค่อนข้างสะเพร่าดังนั้นเธอจึงไม่สนใจมากนักเกี่ยวกับการปรากฏตัวของเธอในห้องปฏิบัติการวิจัยที่โดยพื้นฐานแล้วเหมือนกับบ้านของเธอ เธอไม่เพียง แต่ทำให้ห้องนั่งเล่นเละเทะ แต่การแต่งตัวของเธอก็ยังไม่เรียบร้อยอีกด้วย
อีวิต้าแตกต่างอย่างสิ้นเชิง แม้ว่าเธอจะสวมชุดเรียบง่ายที่ทำขึ้นมาเพื่อสวมใส่ในบ้าน แต่เธอก็จัดระเบียบตัวเองอย่างพิถีพิถันโดยไม่แสดงให้เห็นถึงความยุ่งเหยิงแม้แต่น้อยบนร่างกายของเธอ
เธอดูบอบบางและมีออร่าที่อ่อนโยน และด้วยชุดที่เธอใส่เมื่อเทียบกับแคลลี่เธอดูโดดเด่นกว่าอย่างเห็นได้ชัด
ซูยี่มีสายตาชื่นชมในขณะที่เขาโบกมือให้ทั้งสองคน“ มาข้าจะแสดงงานวิจัยที่เจ้าต้องทำให้ดู”
อีวิต้าขมวดคิ้วเล็กน้อย“ ท่านประธานเรายังคงค้นคว้าเกี่ยวกับรูปแบบเวทมนตร์ของเครื่องเก็บเกี่ยวอยู่เลย”
“ มันจะไม่ขัดแย้งกัน งานนี้สามารถรอได้จนกว่าเจ้าจะค้นคว้าเครื่องเก็บเกี่ยวเสร็จและมันยังง่ายกว่ามากเมื่อเทียบกับเครื่องเก็บเกี่ยว ดังนั้นจึงไม่ต้องใช้เวลามากนัก มาดูสิ” ซูยี่ยิ้มขณะที่เขามอบพิมพ์เขียวที่เขาเพิ่งแสดงให้กลุ่มของไฮนซ์ทั้งสามคนเห็น
อีวิต้าและแคลลี่มองดูพิมพ์เขียวนี้อย่างระมัดระวังและพยักหน้าพร้อมกัน
“ นี่มันง่ายกว่าจริงๆ” แคลลี่ชี้ไปที่พิมพ์เขียวและถามว่า“ ประธานช่วยบอกหน่อยได้ไหมว่าสิ่งนี้ใช้ทำอะไร? นี่เป็นรูปแบบเวทมนตร์ธรรมดาข้าไม่เห็นอะไรที่พิเศษจากมันได้เลย”
“ ถูกต้องสิ่งนี้ง่ายมาก แต่เจ้าไม่สามารถดูถูกสิ่งนี้ได้ บางทีในอนาคตทุงครัวเรือนอากมีสิ่งนี้อยู่ในบ้านก็ได้” ซูยี่ตอบด้วยรอยยิ้ม“ มาข้าจะอธิบายเรื่องนี้ให้เจ้า……”
… …
หลังจากนั้นประมาณสิบห้านาทีแคลลี่และอีวิต้าก็ฟังคำอธิบายของซูยี่เสร็จ พวกเขามองไปที่ซูยี่ด้วยสายตาที่ตกตะลึงในเวลาเดียวกัน
“ ประธานในหัวของเจ้ามันทำด้วยอะไรกันแน่? ทำไมเจ้าถึงมีความคิดสร้างสรรค์แปลก ๆ อยู่เสมอเลย” แคลลี่คิดจะนำมือไปจับหัวของซูยี่ แต่ก็หยุดตัวเองได้อย่างชาญฉลาด
“ แคลลี่หยุดพูดเรื่องไร้สาระได้แล้ว!” อีวิตาตำหนิเธอ“ ท่านประธานจะต้องแตกต่างจากคนปกติอยู่แล้วไม่เช่นนั้นคงไม่มี……”
เอวิต้าชะงักกึก
“ สเตลล่าพูดอะไรอีกล่ะ” ซูยี่ถามอย่างสงสัย“ เธอพูดอะไรลับหลังข้าใช่มั้ย? มันเป็นสิ่งที่ไม่ดีเกี่ยวกับข้าหรือเปล่า”
“ ไม่ใช่อย่างแน่นอน” อีวิต้าโบกมืออย่างรวดเร็ว“ เธอแค่… .. แค่… .. มันไม่ใช่เรื่องเลวร้ายเกี่ยวกับเจ้าหรอกนะ! เจ้าต้องเชื่อข้า! ท่านประธานเป็นคนดีสเตลล่าจะพูดเรื่องแย่ ๆ เกี่ยวกับเจ้าได้อย่างไร”
“ นี่ถือว่าเจ้ามองข้าเป็นผู้ชายดีๆๆสินะ” ซูยี่ถูจมูกด้วยท่าทางหดหู่“ ลืมไปเถอะ ไม่สำคัญว่าเธอจะพูดอะไร เจ้าควรตั้งใจศึกษาและค้นคว้าสิ่งนี้ให้เสร็จโดยเร็วที่สุด ตามแผนของข้าข้าต้องการเริ่มผลิตสินค้าชนิดนี้ภายในต้นเดือนหน้า เจ้าคิดว่าจะค้นคว้าให้เสร็จก่อนหน้านั้นได้หรือไม่”
“ ต้นเดือนหน้า? นั่นคืออีกครึ่งเดือน……” แคลลี่เอียงศีรษะคิด“ ไม่น่าจะมีปัญหา เราต้องใช้เวลาเพียงสัปดาห์เดียวในการทำให้รูปแบบเวทมนตร์เสร็จ สิ่งนี้เป็นเรื่องง่ายข้าคิดว่าเราจะเสร็จสิ้นได้ในหนึ่งสัปดาห์”
อีวิต้าพยักหน้าเล็กน้อย“ ข้าก็คิดว่ามันไม่น่าจะไม่มีปัญหา”
“ นั่นเป็นเรื่องดี ข้าจะเชื่อพวกเจ้า” ซูยี่ลุกขึ้นยืนอีกครั้งและมองไปรอบ ๆ ก่อนจะถามว่า“ ถูกต้องความเป็นอยู่ของพวกเจ้าเป็นอย่างไรบ้างล่ะ? ขาดเหลืออะไรมั้ย? หากเจ้าต้องการอะไรเพียงแค่ถาม หากมีอะไรที่ไม่สะดวกคุยกับข้าเจ้าก็สามารถบอกสเตลล่าและให้เธอแก้ให้ได้”
“ เราไม่ได้ขาดอะไรเลย่อยู่ที่นี่เราสบายดีมาก” อีวิต้าโบกมือให้ เธอมองออกไปนอกหน้าต่างและถามซูยี่“ ท่านประธานเจ้าคิดจะไปตอนนี้เลยเหรอ? ตอนนี้ฝนตกค่อนข้างแรงแล้วรอที่นี่สักพักดีไหม เจ้ายังสามารถแก้ปัญหาบางอย่างให้เราได้ เราพบปัญหาเล็กน้อยในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา แต่มันไม่เกี่ยวข้องกับรูปแบบเวทมนตร์เลย มันควรจะเป็นอย่างที่เจ้าพูดมันเกี่ยวข้องกับตัวเครื่องและเราไม่ค่อยเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องนี้มากนัก ดังนั้นหากเจ้าสามารถอธิบายเรื่องนี้กับเราได้ข้าคิดว่าผลการวิจัยของเราจะดีขึ้นมาก”
“ ถูกต้องมีหลายส่วนที่รู้สึกแปลกมากจริงๆ” แคลลี่ยังกล่าวอีกว่า“ ตัวอย่างเช่นรูปแบบเวทย์สายลมกระหน่ำของเครื่องเก็บเกี่ยวทำไมมันถึงเล็กจัง? สิ่งนี้จะทำให้รูปแบบเวทย์สายลมกระหน่ำอ่อนแอลงมาก นอกจากนี้เหตุใดเจ้าจึงร้องขอให้ความเร็วของลมลดลง? สิ่งนี้ควบคุมได้ยากมากรูปแบบเวทย์สายลมกระหน่ำในตอนเริ่มการทำงานจะไม่เสถียรนัก แม้ว่าวิธีแก้ปัญหาที่เจ้าใช้กับรูปแบบเวทย์ลมหมุนของพัดลมเวทมนตร์จะค่อนข้างดี แต่ข้ารู้สึกว่ามันสามารถเปลี่ยนแปลงได้เช่นนี้……”
เมื่อเห็นทั้งสองคนกระตือรือร้นที่จะเรียนรู้ซูยี่จึงคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ก่อนจะพยักหน้า“ เอาล่ะข้าจะใช้โอกาสนี้อธิบายปัญหาพื้นฐานบางอย่างที่ข้าคิดไว้ตอนที่กำลังออกแบบเครื่องจักรเวทมนตร์ ด้วยวิธีนี้เมื่อเจ้าทำการวิจัยเกี่ยวกับเวทมนตร์ในอนาคตเจ้าสามารถพิจารณาประเด็นเหล่านี้ได้และจะทำให้การวิจัยของเจ้าง่ายขึ้นมาก”
“ ก่อนอื่นข้าจะบอกเจ้าว่าทำไมมันถึงเรียกว่าเครื่องจักรเวทมนตร์ เวทมนตร์ที่อยู่ภายในของเครื่องจักรเวทมนตร์นี้ไม่ใช่นักเวทย์เป็นคนใช้ แต่หมายถึงการใช้เวทมนตร์เป็นพลังขับเคลื่อน พูดง่ายๆก็คือใช้เวทมนตร์เป็นพลังงานในการสร้างการเคลื่อนไหว แกนหลักของเครื่องจักรเวทมนตร์คือการใช้เวทมนตร์ที่สร้างขึ้นโดยรูปแบบเวทมนตร์เป็นแรงขับเคลื่อนดังนั้นรูปแบบเวทมนตร์จึงเป็นแหล่งขับเคลื่อนหลักของเครื่องจักรเวทมนตร์ ส่วนเครื่องจักรนั้นไม่ว่าจะเป็นพัดลมเวทมนตร์หรือเครื่องจักรเหล่านี้ก็ถือได้ว่าเป็นเครื่องปกติทั้งหมด ส่วนที่สำคัญที่สุดของเครื่องจักรเวทมนตร์คือการรวมแหล่งขับเคลื่อนเวทมนตร์เข้ากับตัวเครื่องทำให้เวทมนตร์สามารถขับเคลื่อนเครื่องจักรได้อย่างสมบูรณ์แบบและทำงานที่ตั้งไว้ให้สำเร็จ จุดนี้จะอาศัยความรู้ทางเครื่องกล ให้ข้าเริ่มจากพัดลมเวทมนตร์ที่ค่อนข้างเรียบง่าย……”
