บทที่ 238
ชายฉกรรจ์ทั้งสองจ้องมองแผ่นหินด้วยความงุนงงแต่ก็รีบคว้าจับแผ่นหินอย่างเร่งรีบเพราะได้ยินเสียงร้องตะโกนของชายชรา ทั้งสองพุ่งทะยานผ่านเข้าไปด้านในโดมสีฟ้า เสียงสะบัดมือดังแว่วทวนเหล็กและกระบี่ถูกกำชับเอาไว้ในมือ ชายชราฟาดฝ่ามือซ้ายออกไปหวังชายฉกรรจ์ด้านหน้าปล่อยมือ เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง ชุนหวูทำได้เ...
