บทที่ 518 แซ่ของข้าคืออี
ฟึ่บ! ฟั่บ! ตามที่คาดไว้ สายฟ้าที่ฟาดลงมาได้ทะลุโลงศพโบราณและดิ่งหายไปในทะเลราวกับว่าโลงศพโบราณนี้ไม่มีอยู่ เจียงอี้สูดหายใจเข้าเต็มปอดและระดมความคิด ไม่นานเขาก็หายข้องใจและจำสิ่งที่เกิดขึ้นได้ ในตอนนั้นเขาเข้าสู่สภาวะที่พิลึกและได้ข้ามผ่านทะเลอัสนีมาโดยไม่รู้ตัวและยังอยู่ข้างหน้าจักรพรรดิอสูรไม่มาก...
