Ep.424 - อาชญากรฉินเฟิง

5/5

โคตรพยัคฆ์โลกาวินาศ Ep.424 - อาชญากรฉินเฟิง

ฟูเหวินจูผุดยิ้มเจ้าเล่ห์และกล่าว “กวงเว่ยคงมีแผนการอยู่ในใจ ถึงเวลาเมื่อไหร่ เขาคงจะมาขอโทษคุณเอง สำหรับเรื่องที่เกิดขึ้น”

“พอเถอะ!” เหอเล่อหมิงกล่าวเสียงเย็น “ฉันไม่อยากรับคำขอโทษจากเขาหรอก สำหรับเหตุการณ์ในครั้งนี้ ถ้ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้นตามมาทีหลังแล้วล่ะก็ อย่าคิดดึงฉันลงโคลนไปด้วยเชียว!”

เหอเล่อหมิงจากไปด้วยความโกรธ แต่เขาก็รู้ดี ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ ตนเองได้ถูกฉุดลงไปจมอยู่ในโคลนเป็นที่เรียบร้อยแล้ว!

ดังนั้นอย่างน้อยที่สุด เหอเล่อหมิงจะไม่ยุ่งเกี่ยวอะไรอีกต่อไป

เขามีลางสังหรณ์ว่าเรื่องในวันนี้ ไม่น่าจะจบลงง่ายๆ

ถ้ากวงเว่ยไม่สามารถโค่นฉินเฟิงลงวันนี้ได้จริงๆ ในอนาคต เมื่อฉินเฟิงแข็งแกร่งขึ้น ปัญหาใหญ่จะเกิดเมื่อไหร่ก็ขึ้นอยู่กับเวลาแล้ว!

ขณะเดียวกัน พลังสมาธิของฉินเฟิงถูกถอดออกจาตัวเชื่อมจิตสำนึก เขาถอดแว่นตาออกทันที และยัดมันเข้าไปในอุปกรณ์รูนมิติ

วินาทีต่อมา จากในบรรดาทั้งสามคนในห้อง มีถึงสองคน ที่อุปกรณ์สื่อสารส่งเสียงติ๊ดๆแจ้งเตือน

ไป๋หลีก้มลงมอง ต่อมารูม่านตาของเธอก็หดวูบลง ราวกับไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เห็น

【แจ้งเตือนนักล่าเงินรางวัล ตรวจพบเป้าหมาย : อาชญากรฉินเฟิง!】

ไป๋หลีไม่ทันได้ดูว่าฉินเฟิงก่ออาชญากรรมอะไร หลี่จื่อซานที่นั่งอยู่ตรงข้ามทั้งสอง หัวเราะออกมาทันใด

“ไม่คิดเลยว่าหัวหน้าฉินจะเลือกเส้นทางสายนี้!”

“ทางเลือกของผม ไม่ใช่ว่าคุณคาดเดามันได้ตั้งแต่แรกแล้วหรือ? ไม่อย่างนั้นคุณจะมาที่นี่ทำไม” ฉินเฟิงหัวเราะหยัน อันที่จริงหลังจากพบว่าหลี่จื่อซานมาที่นี่ ฉินเฟิงก็คอยระวังเธอตลอดเวลา!

เพราะผู้หญิงคนนี้ เป็นที่รู้จักกันดีในฐานะเพชฌฆาตแห่งพันธมิตรมนุยชาติ!

เมื่อครั้งที่ฉินเฟิงยังไม่เกิดใหม่ เวลานั้นเขาอายุ 27 ปี หลี่จื่อซานเองก็เป็นเลเวล A เช่นเดียวกัน เธอคือนักล่าเงินรางวัลเหรียญทองที่มีชื่อเสียง และไม่ใช่คนที่แยกแยะขาวดำ รับงานแค่เพื่อเงินเพียงอย่างเดียว

ส่วนในตอนนี้ อิงตามความทรงจำของฉินเฟิง หลี่จื่อซานน่าจะมีความแข็งแกร่งอย่างน้อยอยู่ในเลเวล C

เธอซ่อนความแข็งแกร่งเอาไว้ แอบอ้างเป็นตัวแทนพิเศษ!

เรื่องราวทั้งหมดนี้ เป็นกวงเว่ยวางไว้ใช่ไหม? หรือว่าแท้จริงแล้วเป็นฝีมือเล่ยหยิงกันแน่!

ฉินเฟิงกลายเป็นผู้ร้ายต้องการตัวในทันที ไม่ว่าจะเครือข่ายนักล่าเงินรางวัล หรือเครือข่ายบนอุปกรณ์สื่อสาร ทั้งหมดล้วนถูกล็อค บัญชีส่วนบุคคลก็ถูกล็อค เวลานี้ต่อให้เป็นคนอื่นก็ถอนเงินจากมันไม่ได้ ฉินเฟิงก็เช่นเดียวกัน!

ปัจจุบัน ในบัญชีมีเงินกว่า 4 ล้านล้าน แต่อย่างน้อยฉินเฟิงก็รู้สึกโล่งใจ ที่ก่อนหน้านี้ เขาได้แบ่งเงินรางวัลให้แก่สมาชิกกองทหารรับจ้างเฟิงหลีไปเรียบร้อยแล้ว!

ส่วนหลี่จื่อซานน่ะหรอ? เธอต้องจ่ายในสิ่งที่ตัวเองทำ!

ทั้งสองเริ่มลงมือในเวลาเดียวกัน

หลี่จื่อซานเร่งเร้าพลังสมาธิ  บังเกิดลมกรรโชก กระพือไปทั่วห้อง หมุนคว้านเป็นพายุทอร์นาโดสองลูก ปกคลุมไป๋หลีและฉินเฟิง

ขณะเดียวกัน ทั้งคนทั้งร่างของฉินเฟิงปกคลุมไปด้วยปราณกำลังภายใน ทะยานออกไปข้างหน้า

พายุทอร์นาโดหมุนควงด้วยความเร็วที่ยากมองเห็นด้วยตาเปล่า ล้อมรอบฉินเฟิง ปราณกำลังภายในเสียดสีกับมันอย่างรุนแรง แต่กลับมิได้ทำให้ความเร็วของฉินเฟิงลดลงเลย

หัวใจของหลี่จื่อซานเต้นครึกโครม รู้สึกได้ว่าท่าไม่ดี ปลดปล่อยรูนลมห่อหุ้มกาย ดีดตัวถอยกลับหลังไป

แม้จะรวดเร็วและตัดสินใจได้อย่างทันท่วงที แต่มันก็สายเกินไป!

กำปั้นของฉินเฟิงเร็วยิ่งกว่า เหวี่ยงงัดเข้าใส่หน้าท้องของเธอ

“อ๊อก!”

หลี่จื่อซานรู้สึกได้แค่เพียงลำไส้ที่กำลังปั่นป่วน เธอไม่เคยเจ็บปวดขนาดนี้ ไม่เคยประสบกับการถูกตีดั่งเช่นระเบิดปืนใหญ่มาก่อนเลยในชีวิต

กำลังภายในอันน่าพรั่นพรึง อาละวาดรุกร้ำเข้ามาในร่างกายเธอ ยังไม่พอ ด้วยเรี่ยวแรงมหาศาล ยังส่งเธอลอยกระเด็นกระแทกเข้ากำแพง

โครม!

กระทั่งกำแพงที่สร้างจากวัสดุอย่างดี ก็ยังไม่สามารถต้านทานผลพวงจากพละกำลังของฉินเฟิงได้ หลี่จื่อซานพุ่งทะลุกำแพงเป็นรูใหญ่ ร่วงตกลงในห้องถัดไป

ฉินเฟิงก้าวตามเข้าไป และพบว่าเป็นเจิ้งเฉียน

ช่วงเวลานี้คลื่นความผันผวนจากการต่อสู้ระหว่างทั้งสองถูกส่งมา เจิ้งเฉียนเองก็ตกใจเช่นกัน แต่เธอยังไม่ทราบแน่ชัดว่ามันเกิดอะไรขึ้น

ร่างของฉินเฟิงกระพริบไหว พุ่งผ่านเฟอร์นิเจอร์ของเจิ้งเฉียน ไล่ตามหลี่จื่อซาน

หลี่จื่อซานถูกทำลายอวัยวะภายในโดยฉินเฟิง แต่ผู้ใช้พลังยิ่งเลเวลสูง ก็ยิ่งตายยากยิ่งกว่าแมลงสาบ หลี่จื่อซานมิตายทันที แต่หลังจากเห็นฉินเฟิงตามมา เธอกรีดร้องเสียงหลง

“อ๊าาาาา”

สายลมพัดกระพือ กระจกในห้องเจิ้งเฉียนแตกเป็นเสี่ยงๆทันที สายลมโอบกอดหลี่จื่อซาน พยุงเธอบินจากไป

“เกิดอะไรขึ้น? นี่มันเรื่องอะไรกัน” เจิ้งเฉียนตะลึงลาน เอ่ยปากถาม “นั่นไม่ใช่ตัวแทนที่มาส่งตัวเชื่อมจิตสำนึกหรอกหรอ? ทำไมจู่ๆพวกคุณถึงสู้กัน”

ฉินเฟิงกล่าวด้วยเสียงเย็นชา “ไม่มีเวลาอธิบายแล้ว! น่ากลัวว่า นับแต่วันนี้ไป ผมคงกลายเป็นนักโทษหลบหนี ส่วนเรื่องหัวหน้ากองทหารรับจ้างเฟิงหลี ผมจะมอบให้ผู้ใต้บังคับบัญชาคนหนึ่งดูแล ส่วนคุณยังอยากอยู่ต่อหรือจากไป ผมจะไม่รั้ง! แต่ไม่ต้องกังวล ตำแหน่งผู้การรัฐของเขตสี่เมืองทะเลเหนือ ไม่ช้าก็เร็วผมจะชิงคืนมา!”

ฉินเฟิงพูดทั้งหมดในลมหายใจเดียว วินาทีนั้น เขาพลันรับรู้ได้ถึงกลิ่นอายอันน่าสะพรึงส่งผ่านเข้ามา

--เป็นกวงเว่ย!

ในแววตาฉินเฟิงกระพริบไหวไปด้วยประกายสังหาร แต่เขารู้ดี ว่าตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะสังหารกวงเว่ย

“ไป๋หลี พวกเราหนีกันก่อนเถอะ!”

ไป๋หลีพยักหน้า วินาทีต่อมา ทั้งสองก็ปรากฏกายขึ้น ห่างออกไปนับร้อยเมตร

การกระทำนี้ ทำให้กวงเว่ยที่เพิ่งมาถึง คว้าได้เพียงสายลม!

ฉินเฟิงประกาศกร้าว ทุกคำอัดแน่นไปด้วยกำลังภายใน น้ำเสียงเย็นชา “ความแค้นในวันนี้ ย่อมชำระในอนาคต! และอย่าคิดได้ใจไป สิ่งของใดๆของบิดา ไม่ว่าใครถ้ากล้าแตะต้อง ฉันจะทำให้มันไม่มีวันได้เห็นเดือนเห็นตะวันในวันพรุ่งอีกเลย!”

ผู้ใช้พลังที่อยู่ในสถานชุมชนที่ 3 ทั้งหมดกลายเป็นตะลึงงัน!

ขณะเดียวกัน สีหน้าของกวงเว่ยกลายเป็นเขียวคล้ำ

กวงเว่ยไม่คาดคิดเลย ว่าฉินเฟิงจะไร้ยางอายขนาดนี้ กล้าประกาศอย่างเปิดเผยต่อหน้าสาธารณะ สร้างเรื่องให้เขาต้องอับอาย!

“ฉินเฟิง ตัวแกเองจะได้เห็นเดือนเห็นตะวันในวันพรุ่งนี้รึเปล่ายังไม่รู้เลย!” เล่ยหยิงที่อยู่ไกลออกไป ชี้หน้าฉินเฟิงด้วยความสาแก่ใจ

ฉินเฟิงแสยะยิ้ม เปล่งวาจา “ดูเหมือนว่าแกจะไม่ต้องการมือข้างนั้นแล้วสินะ!”

อบิลิตี้มิติของไป๋หลีถูกใช้ออก ทั้งสองปรากฏกายขึ้นเบื้องหน้าเล่ยหยิงที่อยู่ห่างออกไปกว่า 300 เมตรทันที

ในเสี้ยวพริบตา กำลังภายในของฉินเฟิงปะทุขึ้นทันใด

ทักษะลับกลืนดารา!

ท่วงท่าอัดแน่นไปด้วยกำลังภายใน ไม่ว่าเลเวล C คนใดก็มิอาจต่อต้าน!

เล่ยหยิงเป็นผู้ใช้อบิลิตี้ที่มีร่างกายอ่อนแอ ดังนั้นคงไม่ต้องกล่าวถึง!

เล่ยหยิงซวนเซ เสียสมดุลไปทันที

ปลดปล่อยแรงดูด!

ขณะเดียวกัน มีดกษัตริย์ครามถูกชักออกมา

“พลุไฟสงคราม!”

“สะบั้น!”

กลิ่นอายสยองขวัญ ปะทุขึ้นทันใด ไม่คิดปล่อยให้เล่ยหยิงมีเวลาหลบเลี่ยง

แขนข้างหนึ่งของเล่ยหยิง ลอยกระเด็นขึ้นฟ้าทันที

“ไอ้สารเลว!”

กวงเว่ยตวาดลั่น ในที่สุดเขาก็ไล่ตามทันเสียที รอบกายรุมล้อมปกคลุมไปด้วยรูนสีฟ้าจากอบิลิตี้น้ำแข็ง

กระแสไอเย็นพวยพุ่ง เพียงสัมผัสโดน ก็รู้สึกราวกับจิตใจถูกแช่แข็ง

เห็นแค่เพียงทั้งคนทั้งร่างของไป๋หลีสาดแสงสีเงิน ท่ามกลางฉินเฟิงและไป๋หลี ปรากฏรอยแยกมิติขึ้นทันใด หลบเลี่ยงการโจมตีถึงตายนี้ ต่อมา ทั้งสองก็หายวับไปจากสถานที่เดียวกัน

ทางด้านหลี่จื่อซานซึ่งหลบหนีไปไกลแล้วกว่า 500 เมตร ในชั่วพริบตาเดียว จู่ๆฉินเฟิงก็ปรากฏกายขึ้นเบื้องหน้าเธออีกครั้ง

บนใบหน้าของฉินเฟิง แขวนไว้ซึ่งความเยาะหยัน ราวกับกำลังมองคนที่ตายไปแล้ว

“พลุไฟสงคราม”

“สะบั้นอีกครั้ง!”

ใบมีดกรีดตัดอากาศเป็นแนวนอนอย่างไร้ปราณี!

หลี่จื่อซานพยายามหลบหนีสุดกำลัง แต่ใบมีดนี้ เห็นได้ชัดว่าไม่ยินยอมปล่อยเธอไป

ฉัวะ!!!

“กรี๊ดดดดด” หลี่จื่อซานหวีดร้องน่าสังเวช

ขาทั้งสองข้างของเธอ ลอยกระเด็นขึ้นไปบนฟากฟ้า!