บทที่ 102 น้ำตาราวมิลาน ผมขาวราวทะเลสีเงิน
อากาศในทะเลทรายตอนกลางคืนค่อนข้างเย็นเยียบ ลมแผ่วเบาที่ค่อยๆ พัดผ่านทำให้เย่โม่แทบลืมเลือนไปแล้วว่าที่นี่คือกลางทะเลทราย แต่ด้วยการรบกวนจากเหล่าแมลงที่เขาไม่รู้จักทำให้การนอนของเขาไม่ราบรื่นเท่าไหร่นัก...ถึงจะเป็นแบบนี้นแต่เมื่อเย่โม่ตื่นขึ้นในเช้าวันถัดมาสภาพจิตใจของเขาถือว่าไม่เลวเลย แดดร้อนในช่วง...
